تاريخچه مربيان تيم ملي فوتبال ايران

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: تاريخچه مربيان تيم ملي فوتبال ايران

در حاليکه 109 روز تا آغاز مرحله دوم مسابقات فوتبال مقدماتي جام جهاني 2014 برزيل باقيمانده است، مرحله اي که تيم ملي ايران بايد روز اول و ششم مرداد ماه طي دو ديدار رفت و برگشت برابر تيم مالديو به ميدان برود، "کارلوش کرش" به عنوان پنجاهمين و يکمين مربي و پانزدهيمن مربي خارجي تاريخ فوتبال ايران انتخاب شد. اين مربي پرتغالي نخستين مربي اين کشور است که هدايت تيم ملي ايران را برعهده گرفته است. پيش از وي سه مربي از کرواسي، دو مربي برزيلي، دو مربي مجارستاني، يک مربي انگليسي، يک مربي آلماني، يک مربي از بوسني، يک مربي ايرلندي، يک مربي از اتريش، يکي مربي از شوروي و يک مربي مجارستاني در مقاطع مختلف به عنوان سرمربي روي نيمکت تيم ملي نشسته بودند. حسين صدقياني نخستين سرمربي تاريخ فوتبال ايران بود و جيمز گيبل هم اولين مربي خارجي تيم ملي کشورمان محسوب مي شود اما در دوره اين مربي انگليسي تيم ملي هيچ ديدار تدارکاتي برگزار نکرد تا وي در زمان حضور در ايران تنها در شهرهاي مختلف کلاس هاي آموزشي تشکيل دهد. حسين صدقياني با حدودا 9 سال هدايت تيم ملي ايران در دو مقطع مختلف بيشترين زمان مربيگري تيم ملي را به خود اختصاص داده است. همچنين به غير از اين مربي‏، حسين فکري، محمود بياتي، پرويز دهداري، جلال طالبي، برانکو ايوانکوويچ و محمد مايلي کهن تاکنون در دو مقطع مختلف به عنوان سرمربي تيم ملي ايران انتخاب شده اند. ضمن اينکه پرويز دهداري که طي سال هاي 50-51 هدايت تيم ملي را برعهده داشت، در سال 1365 پس از 14 سال دوري براي دومين مرتبه سرمربيگري تيم ملي ايران را بر عهده گرفت‏، در جدول طولاني ترين زمان بازگشت به تيم ملي، در رده نخست قرار گرفته است. برانکو ايوانکوويچ هم که به همراه تيم ملي به جام جهاني 2006 آلمان صعود کرد، 52 مرتبه روي نيمکت تيم ملي ايران نشست، از اين نظر در بين مربيان ايراني و خارجي تاريخ فوتبال کشورمان رکورددار است. وي تنها مربي خارجي بود که در دو دوره هدايت تيم ملي را برعهده گرفت. تاريخچه مربيان خارجي تيم ملي: جيمز گيبل: آلفرد جيمز گيبل با حقوق هفتگي 20 ليره به ايران آمد و خبر حضور اين مربي انگليسي در دو هفته نامه تربيت بدني چاپ شد تا وي نخستين مربي خارجي تيم ملي نام بگيرد. در دوره گيبل تيم ملي مسابقه اي را انجام نداد و اين مربي تنها در شهرهاي مختلف کلاس هاي آموزشي برگزار کرد و در مردادماه 1327 ايران را ترک کرد. ادموند مايوفسکي: در دوره دوم فدراسيون دکتر کني، ادموند مايوفسکي اتريشي با قراردادي معادل هزار مارک در فروردين ماه 1334 سرمربي تيم ملي شد و در چند مسابقه غير رسمي هدايت ملي پوشان ايراني را بر عهده گرفت که مهمترين آنها ديدار با تيم باشگاهي ويکتوريا برلين آلمان در تهران بود. وي در سال 1335 ايران را ترک کرد و سرمربي تيم ملي نروژ را برعهده گرفت. جوزف مساروش: مساروش مجاري در مردادماه سال 1336 به تهران آمد و به مدت دو سال سرمربي تيم ملي بود. در تيم ملي به همراه اين مربي در بازيهاي آسيايي 1958 و مقدماتي جام ملت هاي آسيا 1960 شرکت کرد که توفيقي به دست نياورد. شکست 4 بر يک برابر پاکستان در زمان هدايت مساروش يکي از بدترين شکست هاي تاريخ فوتبال ايران بود. گئورگي سوچ: در سال 1344هدايت تيم ملي را عهده دار شد و با تيم ملي در بازيهاي آسيايي 1966 بانکوک به مقام دوم دست يافت. تيم تحت هدايت اين مربي مجاري در خشن ترين تورنمنت فوتبال آسيا دو بار مغلوب برمه شد. زدراکو رايکوف: همه اين مربي يوگسلاو را با تيم استقلال مي شناسند اما رايکوف پس از نخستين قهرماني ايران در جام ملت ‎هاي آسيا براي هدايت تيم ملي به تهران آمد. رايکوف در مسابقات جام دوستي تيم ملي را به عنوان نايب قهرماني رساند. وي سپس هدايت تيم فوتبال جوانان و در نهايت استقلال را برعهده گرفت. ايگور نتو: کاپيتان پيشين تيم ملي شوروي که به صورت حرفه اي در هاکي روي يخ نيز مربيگري مي کرد، در سال 1349 سرمربي تيم ملي شد و در بازي هاي آسيايي 1970بانکوک هدايت اين تيم را برعهده گرفت و نتيجه جالب توجهي را کسب نکرد. فرانک اوفارل: مشهورترين مربي خارجي بود که در دهه پنجاه سرمربيگري تيم ملي را بر عهده گرفت. اوفارل ايرلندي با سابقه مربيگري در منچستر يونايتد، پس از ناکامي ايران در صعود به جام جهاني 1974 هدايت تيم ملي را بر عهده گرفت و ضمن کسب مدال طلاي بازيهاي آسيايي 1974 تهران با تيم ملي به بازي هاي المپيک 1976 مونترال صعود کرد. استانکو پوکله پوويچ: اين مربي کروات نخستين مربي خارجي بود که پس از پيروزي شکوهمند انقلاب اسلامي و پس از 19 سال درحالي هدايت تيم ملي را برعهده گرفت که تيم ايران با هدايت علي پروين از صعود به جام جهاني 1994 ناکام مانده بود. فعاليت استانکو در تيم ملي کوتاه بود و پس از ناکامي در بازي هاي آسيايي هيروشيما برکنار شد. استانکو سپس در اين سال هاي هدايت تيم هاي پرسپوليس و پگاه را هم برعهده گرفته است. والدير ويرا: اين مربي برزيلي در روزهاي حساس مقدماتي جام جهاني 1998 براي هدايت تيم فوتبال اميد به ايران آمد، اما شکست ايران از قطر و از دست رفتن شانس صعود مستقيم باعث شد تا داريوش مصطفوي به عنوان رئيس وقت فدراسيون او را به عنوان سرمربي تيم ملي منصوب کند. ويرا در سه مسابقه پلي آف هدايت تيم ملي را بر عهده داشت و با وجود پيروز نشدن، تيم ايران را با حماسه ملبورن به جام جهاني 1998 فرانسه برد. توميسلاو ايويچ: به عقيده بسياري از صاحبنظران، ايويچ سرشناس ترين مربي خارجي است که تاکنون به ايران آمده است. ايويچ اندکي پس از صعود ايران به جام جهاني 1998 سکاندار تيم ملي شد و تيم را به خوبي آماده مسابقات جام جهاني کرد اما شکست عجيب 7 بر يک مقابل تيم رم ايتاليا در ديداري تدارکاتي پايان فعاليتش در تيم ملي بود. ادمار براگا: پس از ناکامي تيم ملي در جام ملت هاي آسيا 2000 اين مربي برزيلي جانشين جلال طالبي شد تا در مرحله پيش مقدماتي جام جهاني 2002 تيم را رهبري کند. اين برزيلي خوش شانس بزرگترين پيروزي تاريخ تيم ملي را با پيروزي 19 بر صفر ايران برابر گوام به نام خود ثبت کرد. ميروسلاو بلاژويچ: سرمربي تيم سوم جهان -کرواسي- براي هدايت تيم ملي در بهمن ماه سال 1379 به ايران آمد و تا آبان ماه سال 1380 هدايت تيم ملي را در مسابقات مقدماتي جام جهاني 2002 بر عهده داشت اما با شکست ايران برابر ايرلند در بازي پلي آف و ناکامي در صعود به جام جهاني ناکام وداعي تلخ با فوتبال کشورمان داشت. برانکو ايوانکوويچ: پروفسور کروات تنها مربي خارجي است که در دو دوره رهبري تيم ملي را بر عهده گرفت و همچنين رکوددار مربيگري در تيم ملي است. برانکو ابتدا از بهمن 1380 تا مهرماه 1381 سرمربي تيم ملي بود و پس از وقفه اي يکساله از مهرماه سال 1382 تا خردادماه 1385 که پايان بازي هاي ايران در جام جهاني 2006 المان بود، سرمربي تيم ملي کشورمان بود. صعود به جام جهاني 2006 و مقام سومي جام ملت هاي آسيا 2004 از افتخارات برانکو در تيم ملي ايران بود. وي به همراه تيم اميد هم قهرماني بازي هاي آسيايي 2002 پوسان شد. اريش روته مولر: پس از شکست تلخ تيم ملي فوتبال ايران برابر عربستان در مقدماتي جام جهاني 2010 در تهران علي دايي از سمت سرمربيگري تيم ملي برکنار شد و اريش روته مولر آلماني براي يک ديدار تدارکاتي و بصورت سرمربي موقت هدايت تيم ملي را برعهده گرفت. تاريخچه مربيان فوتبال کشورمان ايران 1- حسين صدقياني از 1320 تا 1329(5 بازي، 2 برد، 3 باخت) 2- آلفرد جيمز گيبل 1327 (بدون ديدار تدارکاتي) 3- مصطفي سليمي از 1329 تا 1334(5 مسابقه، 2 برد، 2 مساوي، يک باخت) 4- ادموند مايوفسکي از 1334 تا 1335(بدون بازي تدارکاتي) 5- ژوزف مساروش از 1336 تا 1339 (6 مسابقه، 3 برد، يک تساوي، 2 باخت) 6- حسين فکري از 1340 تا 1345(7 مسابقه، 2 پيروزي، 3 تساوي، 2 شکست) 7- گئورگي سوچ از 1344 تا 1345 (7 مسابقه، 4 پيروزي، 3 شکست) 8- حسين فکري سال 1346 (2 مسابقه، يک برد، يک باخت) 9- محمود بياتي از 1347 تا 1348 (4 مسابقه، 4 پيروزي) 10- زدراکو رايکوف از سال 1348 تا 1349 (4 مسابقه، 3 پيروزي، يک شکست) 11- محمد بياتي سال 1349 (يک بازي، يک برد) 12- ايگور نتو از 1349 تا 1350 (3 بازي، يک تساوي، 2 باخت) 13- پرويز دهداري از 1350 تا 1351 (2 بازي، يک برد، يک باخت) 14- محمد رنجبر سال 1351 (9 بازي، 5 پيروزي، يک تساوي، 3 شکست) 15- محمود بياتي از 1351 تا 1352 (يک بازي، يک برد) 16- فرانک اوفارل از 1352 تا 1354(9 بازي، 7 برد، 2 باخت) 17- حشمت مهاجراني از 1355 تا 1357 (28 بازي، 15 برد، 7 تساوي، 6 باخت) 18- حسن حبيبي از سال 1357 تا 1359 (12 بازي، 9 برد، 2 تساوي، يک باخت) 19- اصغر شرفي از 1359 تا 1360 20- پرويز ابوطالب در سال 1360 21- ناصر ابراهيمي از 1360 تا 1361 22- حسين آبشناسان 1361 23- احمد طوسي 1362 24- محمود ياوري در سال 1363(6 بازي، 6 برد) 25- ناصر ابراهيمي از 1363 تا 1364 (8 بازي، 2 برد، 4 مساوي، 2 باخت) 26- فريدون عسگرزاده (از 1364 تا 1365) 27- پرويز دهداري از 1365 تا 1367 (20 بازي، 10 برد، 6 تساوي، 4 باخت) 28- محمود ياوري سال 1366 29- رضا وطنخواه سال 1368 (3 بازي، 3 برد) 30- مهدي مناجاتي سال 1368 (3 بازي، 2 برد، يک باخت) 31- علي پروين از 1368 تا 1372 (34 بازي، 15 برد، 11 تساوي، 8 باخت) 32- استانکو پوکله پوويچ از 1372 تا 1373 (4 بازي، يک تساوي، 2 برد، يک باخت) 33- حسن حبيبي 34- محمد مايلي کهن از 1374 تا 1376 (38 بازي، 23 برد، 9 تساوي، 6 باخت) 35- والدير ويه را سال 1376 (3 بازي، 2 تساوي، يک باخت) 36- توميسلاو ايوويچ سال 1376 (5 بازي، يک برد، 2 تساوي، 2 باخت) 37- جلال طالبي سال 1376 (4 بازي، يک برد، 3 باخت) 38- منصور پورحيدري از 1377 تا 1378 (17 بازي، 9 برد، 5 تساوي، 3 باخت) 39- جلال طالبي سال 1379 (21 بازي، 13 برد، 5 تساوي، 3 باخت) 40- آدمار براگا از سال 1379 تا 1380 (3 بازي، 3 برد) 41- ميروسلاو بلاژويچ سال 1380 (19 بازي، 10 برد، 4 تساوي، 5 باخت) 42- برانکو ايوانکوويچ از 1380 تا 1381 (10 بازي، 4 برد، 4 تساوي، 2 باخت) 43- همايون شاهرخي از1381 تا 1382 (5 بازي، يک برد، يک تساوي، 3 باخت) 44- برانکو ايوانکوويچ از 1382 تا 1385 (42 بازي، 29 برد، 6 تساوي، 7 باخت) 45- امير قلعه نويي از 1385 تا 1386 (17 بازي، 10 برد، 6 تساوي، يک باخت) 46- منصور ابراهيم زاده سال 1386 (3 بازي، 3 تساوي) 47- علي دايي از 1386 تا 1388 (24 بازي، 15 برد، 6 تساوي، 3 باخت) 48- اريش روته مولر سال 1388 (يک بازي، يک تساوي) 49- محمد مايلي کهن سال 1388 (بدون هيچ ديدار) 50- افشين قطبي از 1388 تا 1389 (30 بازي، 16 برد، 6 تساوي، 8 باخت) 51- کارلوس کرش از 1390 تا....؟

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 125]