واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: رفع نگراني در سايه ايمان
دكتر توماس هايسلوپ ميگويد: مهمترين عامل خواب آرامبخش كه من در طول سالهاي متمادي تجربه كردهام همين نماز است. من به عنوان يك پزشك ميگويم مهمترين وسيله ايجاد آرامش در روان و اعصاب انسان كه من تاكنون شناختهام، نماز است.روانكاوي به نام «ابريل» معتقد است: انسان متدين واقعي هرگز دچار بيماري رواني نخواهد شد.
«هنري لينگ» روانشناس آمريكايي در كتاب «بازگشت به ايمان» ميگويد: در نتيجه تجربه طولاني خود در اجراي آزمايشهاي رواني روي كارگران در خصوص انتخابها و ارشادهاي شغلي، به اين موضوع پي بردهام كه افراد متدين و كساني كه به مكانهاي مذهبي رفت و آمد ميكنند، داراي شخصيتي قويتر و بهتر از افراد بيدين و كساني هستند كه هيچوقت به عبادت خداوند نميپردازند.
تحقيقات دكتر كاليب، رئيس دپارتمان اطفال «ميدوبروك» نيويورك، روشن ميكند كه نيايشها و نمازها به زنده نگاه داشتن بيماران رواني كمك ميكند.
او ميگويد: در موارد فراواني، مردمي كه ظاهراً به بيماريهاي غيرقابل علاج گرفتار آمده بودند، بعد از آنكه خانواده و دوستان آنها مراسم نيايش براي آنها انجام دادند بر بيماري خود غلبه جسته و شفا يافتهاند.
دكتر كاليب براي اثبات اينكه نماز و نيايش باعث شفا يافتن از بيماري است، رهبري و سازماندهي يك پژوهش دقيق 15 ماهه را در مورد يك گروه 18نفري كه به سرطان خون گرفتار شده بودند، عهدهدار شد. اين نيايشها و توسلها در مورد 10 نفر از افراد بيمار مذكور به وسيله يك گروه مذهبي در شهر ديگري انجام شد. نتيجه نشان داد كه بعد از 15 ماه، 7 نفر از 10 نفري كه نام آنها در نيايشها و دعاها ذكر ميشد، همچنان به زندگي خود ادامه دادهاند. در حالي كه از 8 نفر بيماري كه نامي از آنها در نيايشها به ميان نيامد، تنها 2 نفر زنده ماندند.
اين حقيقتي است كه روانشناسان پس از تحقيق به آن پي بردهاند كه ايمان مؤثرترين عامل براي پرورش عواطف، رفع نگرانيها و ناكاميها و نزديك شدن انسانها به يكديگر است آدم باايمان، روحي مطمئنتر و اعصابي آرامتر و قلبي سالمتر دارد، زيرا سلامت جسم و روح به نيروي ايمان بستگي قابل توجهي دارد.
موضوع افزايش بيماران رواني در بيمارستانها يكي از مسائل اجتماعي روز به شمار ميرود. آمار نشان ميدهد كه اين بيماريها يا بيشتر آنها در ميان طبقهاي است كه از موهبت ايمان به خدا و اعتقاد خالص به مبدأ متعال بيبهرهاند، منشاء اين بيماريهاي رواني، احساس محروميتها و عدم وجود معنويات اجتماعي است. ايمان حكم داروي پيشگيري را دارد. انسان بدون داشتن ايمان و عقيده مذهبي، قادر به زندگي با معنا و قابل قبول نيست، بايد براي انسانها هدف و مقصدي وراي اين عالم مادي منظور شود.
آرامش دروني با تلاوت قرآن
براساس پژوهشهاي عدهاي از محققان، كه روي عدهاي از افراد در آمريكا انجام گرفته است، گوش فرا دادن به صداي قرآني كه با ترتيل خوانده شود، تغييرات فيزيولوژيك غيرارادي در دستگاه عصبي ايجاد ميكند و موجب از ميان رفتن حالتهاي روحي نامتعادل همانند اضطراب ميشود.
در اين آزمايش كه به كمك دستگاههاي كنترلكننده مغز انجام شده است، فركانس موجهاي مغزي در گوش فرادادن به ترتيل قرآن از دوازده سيزده موج درثانيه كه مربوط به حالت هوشياري است به هشت تا ده موج درثانيه كه مربوط به حالت آرامش عميق روحي است، كاهش يافت.
به گفته اين محققان، افرادي كه به زبان عربي نيز آشنايي ندارند، آرامش و شادي دروني را هنگام گوش فرادادن به قرآن احساس ميكنند. (كيهان، 1384).
بين گرايشهاي مذهبي، كاهش افسردگي
نتايج پژوهشها نشان دادهاند كه بين گرايشهاي ديني افراد و افسردگي آنان رابطه معكوس وجود دارد. به عبارت ديگر، گرايش مذهبي و عبادات، نقش مؤثر و مطلوبي در درمان افسردگي و تعديل و يا كاهش آن دارد. محققان مختلف داخلي و خارجي اين مسئله را بررسي و تأييد كردهاند.
در يك تحقيقي كه پرسمن و همكاران (1990) او روي زنان سالخورده و پير انجام دادند، نتايج نشان داد بيماراني كه باورهاي مذهبي قويتري دارند و اعمال مذهبي را به جا ميآورند، افسردگيشان نسبت به گروه ديگر كمتر است.
گارتنر و همكاران (1991) شش مقاله را در زمينه اعتقادات مذهبي و توانايي تحمل فشارهاي رواني افراد را مورد بررسي قرار دادند.
در تمام اين مقالات بين اين دو متغير رابطه مثبتي وجود داشت. همچنين آنها گزارش كردند كه عملكرد رواني افراد به دنبال شركت در مراسم مذهبي بهبود مييابد.
اعتقادات مذهبي كاهش بزهكاري
تحقيق گارتنر، لارسون و آلمن (1991) نشان ميدهد كه رفتار بزهكارانه در افراد مذهبي كمتر از افراد غيرمذهبي است. شركت در مراسم مذهبي و انجام تكاليف ديني، ميتواند عامل بازدارنده در انجام بزهكاري باشد.
تحقيقات نشان داده است در كشور ما ـ ايران ـ نيز در ماههاي مقدسي چون محرم و رمضان ميزان جرم و جنايت به طور محسوسي كاهش مييابد.
همچنين علاوه براينكه در اين ماههاي مبارك بزهكاري افراد كاهش مييابد، افراد به طور محسوسي اقدام به نيكوكاري و كمك به همنوعان خود ميكنند. (مانند رسيدگي و كمك به ايتام، محرومان و نيازمندان، پخش نذري و...).
پنجشنبه 4 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]