21 رمضان؛ نزول قرآن بر زمين و آسمان

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: 21 رمضان؛ نزول قرآن بر زمين و آسمان
خبرگزاري مهر - گروه استانها: 21 رمضان و شب قدر؛ چه تقارن زيبايي، فرشتگان بين زمين و آسمان در عبورند، گروهي قرآن كريم را بر زمينيان نازل مي كنند و گروهي قرآن ناطق به آسمان مي برند.

به گزارش خبرنگار مهر، بيست و يك رمضان شب عجيبي است،. آنقدر عجيب كه تصورش هم براي بشر اين موجود خاكي سخت دشورا و باورنكردني است، از نوزدهم رمضان كمتر از دو روز گذشته است، وقتي كه عبدالرحمان بن ملجم مرادي كه لعنت خداوند بر او باد صبح روز 19 ماه رمضان در محراب مسجد كوفه ضربت شمشيرش را بر فرق اميرمومنان علي(ع) در هنگام نماز فرود آورد و آن حضرت در خاك و خون غلطيد، علي تنها ندا سر داد كه "به خداي كعبه رستگار شدم".

مردم كوفه به سر و صورت خود مي‌زدند و فرياد "واعليا" سر مي ‌دادند و جبرئيل هم در ميان زمين و آسمان فرياد برآورده بود و مي ‌گفت : به خدا پايه‌هاي هدايت فروريخت و ديواره‌ عروة الوثقي در هم شكست و پسرعموي محمد مصطفي به قتل رسيد و علي مرتضي به شهادت رسيد.

شب قدر اين شب تكرار نشدني چه حالي دارد، شب بيست و يكم رمضان! قرآن آورده اي و قرآن مي بري ؟ "علي" ، اي يگانه مرد تاريخ مردانگي؛ چه غريبانه پرواز مي كني و زمين را با همه مردمانش وداع مي گويي، اشكها بي مهابا خود را بر روي گونه ها سر مي دهند و در ميان شيون ما زمينيان، علي با پروازش رستگار مي شود.

قرآن بر سر مي گيريم و قرآن مي خوانيم و در هر صفحه از اين كتاب آسماني به نام "علي" بر مي خوريم و بهانه اي مي يابيم تا با اهالي قدر در سوگ علي اشك بريزيم.

علي جان ، برگ برگ صفحات كتاب آسماني از تو سخن گفته و تو در زمين چقدر مظلومي.

خداوند بزرگ در آيه 207 سوره مباركه بقره اينگونه مي گويد "و من الناس من يشرى نفسه ابتغاء مرضات الله و الله رؤف بالعباد" و از ميان مردم كسي است كه جان خود را براي طلب خشنودي خدا مي فروشد و خدا نسبت به (اين) بندگان مهربان است .

آري تو همان مرد بزرگي هستي كه پس از خوابيدن در بستر پيامبر خدا در "ليله المبيت" خداوند به واسطه تو بر فرشتگان افتخار كرد و از آفرينش تو بر خود باليد.

صفحات كتاب آسماني را دوباره ورق مي زنيم تا در آيات 29 و 30 سوره مباركه مطففين دوباره به نامت بر مي خوريم و اينبار بر مظلوميتت اشك مي ريزيم.

تاريخ به ياد مي آوري " روزى را كه على(ع) و جمعى ازمؤمنان از كنار جمعى از كفار مكه گذشتند، آنان به جانشين پيامبر خدا و پيروانش خنديدند و آنها را مسخره كردند. اي بشر مسخره گر از خود شرمگين باش كه خداوند فرمود " ان الذين اجرموا كانوا من الذين آمنوا يضحكون. واذا مروا بهم يتغامزون"، "بدكاران در دنيا پيوسته به مؤمنان مي خنديدند و هنگامى كه ازكنارآنها مي گذشتند، آنان را با اشارات مورد سخره و استهزا قرار مىدادند".

علي جان ، به آيات ابتدايي سوره معارج رسيده ايم و با خود حتم داريم كه عذاب نازل شده علتش انكار ولايت توست ...

"سال سائل بعذاب واقع/ للكافرين ليس له دافع/ من الله ذى المعارج"... "تقاضا كنندهاى تقاضاى عذابى كرد كه واقع شد/ اين عذاب مخصوص كافران است و هيچ كس نمي تواند آن را دفع كند/ از سوى خداوند صاحب درجات و مراتب است ".

آري شنيده اي پس از ولايت "علي" در شهر آوازه "من كنت مولاه ، فهذا علي مولا" پيچيد ... تا اينكه نعمان بن حارث فهرى پيامبر خدا را خطاب قرار داد و گفت : تو ما را دستور به شهادت به يگانگى خدا و رسالت خود از سوى او دادى، سپس دستور به جهاد و حج و روزه و نماز و زكات دادى، ما همه اينها را پذيرفتيم، اما با اينها راضى نشدى تا اين كه اين جوان - اشاره به على(ع) - را به جانشينى خود منصوب كردى و گفتى: "هر كس من مولاي اويم پس علي مولاي اوست" . آيا اين سخن از ناحيه خودت است يا از سوى خدا تو؟

پيامبر(ص) فرمود: قسم به خدايى كه معبودى جز او نيست، اين از ناحيه خدا است .

نعمان روى برگرداند ، در حالى كه مي گفت : خداوندا! گر اين سخن حق است و از ناحيه توست، سنگى از آسمان بر ما بباران.

اينجا بود كه ناگهان سنگى بر سرش فرود آمد و او را هلاك كرد و آيات يك، دو و سه سوره مباركه معارج نازل شد .

يا علي جان ، خداوند از چه كسي جز تو در كتابش اينگونه سخن رانده كه از تو مي گويد. از انفاق ، يتيم پروري و فقير نوازي تو، اگر آن روز نيمه هاي شب نان مي بردي تا كسي صورت مرد غريبه اي را كه هر شب پشت در خانه فقرا نان مي گذارد را نبيند امروز همه ما مي دانيم تو همان مردي هستي كه چهار درهم ات را در روز ، شب ، خفا و آشكار انفاق كردي تا خداوند باز هم سخنش را نثار تو كند : " الذين ينفقون اموالهم باليل والنهارسرا و علانية فلهم اجرهم عند ربهم ولا خوف عليهم ولا هم يحزنون" .

شان نزول "هل اتي" را كه ديگر همه مي دانند . از چه بگوييم كه تاريخ به ياد نداشته باشد. آري او هم به ياد دارد از اهل بيت رسول خدا كه افطاري سه روز روزه نذري خود را به مسكين و يتيم و اسير دادند تا خداي را خشنود سازند و خداوند اجر دهنده است. "ان الابرار يشربون من كاس كان مزاجها كافورا/ و يطعمون الطعام على حبه مسكينا و يتيما و اسيرا/ انما نطعمكم لوجه الله لانريد منكم جزاء ولا شكور".

اي قرآن ناطق ، ديگر نه كلمات ياري مي كند و نه توان تو سخن داريم. آري تو همان يگانه اي هستي كه تنها خداي متعال و پيامبرش توانسته اند از تو سخن به ميان آورند و از ويژگيها و خصايص تو بگويند .

تو همان نوري هستي كه پيامبر خدا در اوصاف تو فرمود : هركسي بخواهد به تقواي نوح(ع) بنگرد و نيز به حلم و بردباري ابراهيم(ع) بنگرد و نيز به هيبت و شكوه موسي(ع) بنگرد و نيز به عبادت عيسي(ع) بنگرد بايد آن شرايط را فقط در شخصيت والاي علي‌بن ابيطالب جستجو كند و در شگفتيم كه آيا تو پيامبر ديگري از جانب خدا نبودي؟

آري علي جان ، شناخت جايگاه تو براي فهم ما چه بسيار دشوار است ... پس به همين اكتفا خواهيم كرد كه " اگر علي (ع) نبود، آفرينش به تكوينش نمي ارزيد".

السلامٌَُُُ عليكُُ ايها النبأ العظيم، الذي هم فيه مختلفون... سلام برتو اي خبر بزرگ عالم !

آري علي (ع) راز بزرگ خلقت است كه در او اختلاف كردند تا اول مظلوم عالم هم "علي" نام بگيرد...سلام بر مولود كعبه و سلام بر يگانه مردي كه در "قدر" رستگار شد ....
دوشنبه 1 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 372]