تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837453792
آیا میتوان شادی را اندازه گرفت؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: دانش > دانش‌های بنیادی - اندازهگیری احساسات و عواطف انسانی، یکی از آرزوهای دانشمندان علوم روانشناختی است. به نظر می رسد که حداقل در مورد اندازهگیری شادی، آنها به موفقیتهایی دست یافتهاند. محمود حاجزمان: تاکنون از خود پرسیدهاید که آیا میتوان شادی را اندازه گرفت؟ در پاسخ باید گفت که دانشمندان می‌توانند تا حدی این کار را انجام دهند و شادی را اندازهگیری کنند، اما این کار اصلا دقیق نیست. سابقه چنین موضوعی نیز به سال 1881 / 1260 باز می‌گردد. در آن زمان فرانسیس اجورث که یک اقتصاددان انگلیسی بود، ساخت یک «لذت‌سنج» را مطرح کرد: وسیله‌ای که می‌توانست با ثبت پیوسته میزان سرخوشی تجربه شده توسط یک فرد، منفعت اقتصادی را اندازه بگیرد. به گزارش پاپ‌ساینس، چیزی که اجورث ایده آن را مطرح کرد، تنها در حد یک خیال‌پردازی باقی ماند. اما در سال 2001 / 1370، برایان کنوتسن از دانشگاه استنفورد آزمایشی را ترتیب داد که در آن، با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی تابعی یا به اختصار اف.ام.آر.ای، به این رویا جامه عمل پوشاند. کنوتسن و همکارانش در سازمان ملی سلامت آمریکا، از شرکت‌کنندگان در یک آزمایش خواستند که در حالی‌که به یک اسکنر مغزی وصل بودند، به اشکال رنگی که روی یک صفحه ظاهر می‌شدند نگاه کنند. وی به شرکت‌کنندگان گفت در صورتی‌که هنگام ظاهر شدن اشکال خاصی یک دکمه را فشار دهند، مبلغی را به عنوان پاداش دریافت می‌کنند. در صورت ظاهر شدن اشکالی غیر از اشکال مشخص شده، هیچ پولی به شرکت‌کنندگان تعلق نمی‌گرفت. پس از انجام آزمایش تمام شرکت‌کنندگان بر اساس احساسی که هنگام تماشای اشکال و رنگ‌ها داشتند، به چهار دسته تقسیم شدند. شرکت‌کنندگان اظهار کردند هنگام مشاهده اشکالی که همراه با دریافت جایزه بود، احساس خوشحالی می‌کردند و الگوهای مغزی آنها نیز این مطلب را تایید می‌کرد. تصاویر تهیه شده توسط اف.ام.آر.ای، افزایش جریان خون را به ناحیه خاصی از مغز که مربوط به پاداش است، نشان می‌داد. در آزمایش دیگری به شرکت‌کنندگان گفته شد که به آنها یک نوشیدنی گران‌قیمت داده شده است، و اف.ام.آر.ای افزایش فعالیت عصبی مثبت را نشان داد. سپس در حالی‌که به شرکت‌کنندگان مجددا از همان نوشیدنی قبلی داده شد، به آنها گفته شد که این یک مارک ارزان و معمولی است. این گفته باعث شد تا اعصاب و ذائقه آنها فریب بخورد و شرکت‌کنندگان در مقایسه با قبل، احساس رضایت کمتری از خوردن همان نوشیدنی داشته باشند. بنابراین در برخی از مواقع، اف.ام.آر.ای می‌تواند به صورت یک لذت‌سنج عمل کند، و به نوعی میزان شادی را نشان دهد. اگرچه در این‌گونه موارد، تنها مجموعه بسیار محدودی از پارامترها را میتوان در نظر گرفت و نتایج خیلی هم دقیق نیستند. اما آیا زمانی می‌رسد که واقعا بتوان میزان شادی افراد مختلف را به صورت علمی با هم مقایسه کرد؟ 50
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 601]
-
گوناگون
پربازدیدترینها