واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: كاش همه از احمد توكلي ياد ميگرفتيم - محمدعلي ابطحي
آقاي احمد توكلي نماينده فعلي مجلس و چهره مشهور سياسي سه دهه اخير كشور در بيانيهاي رسمي از آقاي موسويان كه متهم به جاسوسي و عناوين ديگري شده بود، با ذكر دلايل اشتباههاي خود، حلاليت طلبيد. اين كار اگر چه در ظاهر شايد كار عادي و كماهميتي باشد ولي در وضعيتي كه كشور و خصوصا حوزه سياست در آن قرار دارد، يك كار پراهميت و تاريخي بود.اينكه آقاي توكلي يا آقاي موسويان داراي چه خط مشي سياسي هستند يا اينكه در پرونده آقاي موسويان چه بوده و چرا و با چه هدفي اين پرونده درست شده يا اينكه انگيزه آقاي توكلي چه بوده و مواردي از اين قبيل يا اينكه تا كنون آقاي توكلي از مخالفان سياسي و افرادي كه همفكر سياسي ايشان نيستند، مورد بيمهريها و بداخلاقيهايي قرار گرفتهاند و يك عذرخواهي هم صورت نگرفته، مسائل فرعي هستند.
اينكه در حوزه سياست كسي كه فكر ميكند به ديگري اتهام زده و آبروي ديگري را برده است به صورت علني و با شجاعت و با ذكر دلايل حلاليت ميطلبد و در حقيقت آب رفته آبروي ديگري را تلاش ميكند به جوي برگرداند، اتفاق مهمي در شرايط فعلي سياسي كشور است.
شايد اگر آرمانهاي اوليه اخلاقي و اسلامي مورد توقع مردم از انقلاب اسلامي شكل گرفته بود و سياستي دينمدار و اخلاقمدار حاكم بود، اين كار يك رفتار عادي و طبيعي تلقي ميشد اما واقعيت تلخ اين است كه در عرصه سياسي اصول اخلاقي كه همان اصول ديني است بسيار كمرنگ و كماهميت شده است. دروغ، تهمت،پرخاشگري، افشاگري، توهين و بيادبي در بسياري از موارد اصل اوليه سياستمداران و تاثيرگذاران شده است و در مواردي به آن افتخار ميكنند.
در درجهبندي گناهان باور اجتماعي از سياستمداران اين است كه دروغ و تهمت و آبروي ديگران را بردن،در ذهن آنان يا خارج از جدول ردهبندي گناهان است و يا در بهترين شكل در آخر جدول قرار دارد. دروغ و تهمت و افترا و توهين در رسانهها نسبت به مخالفان سياسي از هر جناحي كه باشند تقريبا تبديل به عرف مقبول شده است.
اين در كشوري كه به نام امام علي (ع) مفتخر است واو در همين شبها وقتي توسط اشقيالاشقيا مغزش شكافته ميشود، به فرزندانش توصيه عفو قاتل يا فقط زدن يك ضربه به او را دارد، خيلي فاجعهبار است كه اگر كسي يا جرياني با كس و يا جريان ديگرمخالف است، به خود حق بدهد آن مخالف را با ابزار دروغ و تهمت و توهين و مورد تهاجم قرار دهد.
فاجعهبارتر اينكه در بسياري موارد همين كار را به نام دفاع از اسلام و ارزشهاي اسلامي و انقلابي انجام دهند. دروغ و افترا و آبروي ديگران را بردن - حتي اگر آنان آدمهاي خوبي هم نباشند- جزو گناهان درجه اول در آموزههاي ديني هستند.
وقتي كساني صداي بلندتري دارند وگناه بزرگ دروغ و توهين و تهمت را عادي ميشمارند و صداي اين گناه به گوش جامعه ميرسد، تاثيري عميق و منفي بر دل و روان جامعه ميگذارد و باورهاي آنان را به بد بودن اين گناهان از بين ميبرد.
كه در اعتقادات مذهبي ما است به اين معنا است كه اگر بياخلاقي در سطوح عالي سياسي رواج پيدا كرد، حتما در جامعه به شكل گستردهتري عرف ميشود و گناه اين بياخلاق كردن جامعه هم گناه مضاعفي است كه مسوولش ملوك هستند.
اينكه رسانهاي به كسي يا كساني كه مخالف سياسي تفكر حاكم بر آن رسانهاند، رسما دروغ نسبت ميدهد يا به بدترين شكل و با استفاده از بدترين الفاظ توهين ميكند و يا با آنكه ميداند مفهوم سخنان گوينده چيز ديگري است و براي زدن او مفهوم را به مخاطب جور ديگري القا ميكند، همه نشانه رواج بياخلاقي است. رشد اخلاق در درون هر جامعهاي با دستور و نصيحت شكل نميگيرد.
اين رفتار متوليان و مسوولان جامعه و بهخصوص جامعه ديني است كه ميتواند اخلاق يا بياخلاقي را رواج دهد. سوق يافتن نسلي كه در انقلاب بزرگ شده به سمت مكاتب انحرافي و خرافي با ادعاي معنويت و دينهاي نفرتآور جديد، عكسالعمل طبيعي نسلي است كه هم به معنويت نيازمند است و هم در رفتار مسوولان ديني يا سياسي خود كه نبايد دني باشند اخلاق نميبيند.
در اين بازار مكاره، حتي اگر از نگاه ديني به حوزه سياست نيز نگاه نكنيم، تهمت، افترا، توهين ودروغ بياخلاقي است، همه اقطاب سياسي كه هر كدامشان ميتوانستند با وجود اختلافنظر براي بخشي از جامعه مرجعيت سياسي داشته باشند، از سوي رقيبان مورد تهمت و افترا قرار گرفتهاند و هيچكدامشان در شرايط سخت نميتوانند نقش مرجعيت خود را اعمال كنند. خوشحالي خراب كردن رقيب با اتهام و دروغ بسيار كوتاهمدت است.
ولي تاثيرات منفي دروغ و تهمت و بداخلاقي نهاد اعتقادي جامعه را از هم ميپاشد و در نهايت حتي براي اهداف كمي درازمدتتر همان جريان سياسي نيز مضر است.
براي اين است كه معتقدم شجاعت اخلاقي آقاي احمد توكلي ستودني و تاريخي است.
من و بسياري ديگر حتما با مواضع سياسي آقاي توكلي موافق نيستيم . همچنان كه ايشان نيز با بسياري از رفتارها و مواضع ما مخالف است و با شجاعت هم مخالفانش را نقد كرده است ولي اينكه توكلي چنين رفتاري را انجام داد، نشانه اخلاقمداري او است كه نياز جامعه امروز ما است و بايد آن را همه ياد بگيريم و آرزو كنيم كه به يك روش و عرف تبديل شود.
حلال كردن ايشان توسط آقاي موسويان نيز كاري اخلاقي بود.
انتهاي خبر // روزنا - وب سايت اطلاع رساني اعتماد ملي//www.roozna.com
------------
------------
شنبه 30 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]