واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: جامعه - پدرها هم مقصرند
جامعه - پدرها هم مقصرند
ترجمه:دكتر زهرا عباسپور تميجاني:بهنظر ميرسد اين فقط زنها نيستند كه دوران باروريشان به پايان ميرسد. پژوهشها نشان ميدهند كه مردان هم ساعت زيستي دارند. مردها با افزايش سن نه تنها قدرت خلاقيت خود را بهتدريج از دست ميدهند بلكه روند كاهش توان باروريشان نيز شش سال زودتر از زنها يعني در حدود 24 سالگي روند نزولي خود را آغاز ميكند. ناباروري در طول تاريخ همانند افزايش خطر سندرم داون و ساير نقايص هنگام تولد، بهعنوان يك مسئله زنانه (و مادرانه) در نظر گرفته شده است. اما پژوهشهاي اخير نشان دادهاند كه فرزنداني كه از پدران در سنين بالاتر متولد ميشوند، نيز بيشتر در معرض خطر بيماريهايي چون اوتيسم، اسكيزوفرني و سندرم داون قرار دارند. اخيرا در مقالهاي از دانشمندان موسسه كارولينسكاي سوئد، خطر بروز بيماري دوقطبي (شيدايي- افسردگي ادواري) در كودكان با افزايش سن والدين به ويژه سن بالاي 55 سال پدر مرتبط شناخته شده است. دكتر باري بر، دانشيار بخش زنان و زايمان دانشكده پزشكي استانفورد و رئيس آزمايشگاه لقاح آزمايشگاهي (IVF) ميگويد: «در گذشته هر وقت مشكلي در بچهدارشدن مردي پيدا ميشد، ميگفتند كه تقصير زنش است. حتي حالا هم با وجود اينكه در حدود نيمي از موارد ناباروري با عوامل مردانه نظير كمبودن تعداد اسپرمها يا كم تحركي آنها مرتبط هستند، بيشتر آزمايشها براي بررسي علت ناباروري بر روي زنها انجام ميشوند.» اين گرايش تا حدودي ريشه در حقايق زيستشناختي دارد. زنها با حدود يك ميليون تخمك متولد ميشوند. اين تعداد در طول عمرشان مرتبا كاهش پيدا ميكند. به گفته دكتر «بر» تخمكهاي بهتر زودتر آزاد ميشوند. تخمكهايي كه پس از سن 35 سالگي باقي ميمانند بهطور ميانگين، بيشتر در معرض سموم، تابش اشعه و ساير صدماتي قرار داشتهاند كه در نتيجه ممكن است كيفيت و كارايي آنها كاهش يافته باشد. برعكس مردها هر 90 روز اسپرمهاي تازه توليد ميكنند. بنابراين نميبايست تفاوت زيادي ميان اسپرمهاي يك مرد جوان و يك مرد پير وجود داشته باشد. در واقع ديده شده كه يك پيرمرد 94ساله هم پدر شده است. اما پژوهشها نشان ميدهند كه باروري مردها با افزايش سن دشوارتر ميشود. بر اساس پژوهشي كه فرانسويها انجام دادهاند و اخيرا در نسخه آنلاين نشريه Reproductive منتشر شده است، در بين زوجهايي كه براي درمان ناباروري به پزشك مراجعه ميكنند، سن پدر نيز همچون سن مادر بر ميزان باروري و سقط جنين تاثير ميگذارد. با افزايش سن هر يك از والدين احتمال بارداري كاهش و احتمال سقط جنين افزايش مييابد. ساير مطالعات نتايج مشابهي در بر داشته اند: بهطور متوسط در 8 درصد زوجهايي كه در آنها مرد كمتر از 25 سال سن دارد، يكسال طول ميكشد تا بارداري اتفاق بيفتد. اين ميزان در زوجهايي كه مرد آنها بيش از 35 سال سن دارد، به 15 درصد يعني دو برابر ميرسد. دادهها همچنين نشان دادهاند كه در زوجهايي كه زن و مرد همسن بوده يا مرد از زن جوانتر است، در مقايسه با زوجهايي كه مرد در آنها حداقل پنج سال از زن بزرگتر است، احتمال باردار شدن در طي يك سال افزايش مييابد. براي اين كاهش توان باروري مردان با افزايش سن، ميتوان دلايلي پيشنهاد كرد. از جمله ميتوان به كاهش تعداد اسپرمها و تحرك آنها، پايين بودن ميزان تستوسترون و نيز ساير عوامل مرتبط با سن نظير ديابت اشاره كرد كه اختلال در نعوظ و كاهش سطح تستوسترون را سبب ميگردد. اما پژوهشگران فكر ميكنند كه ممكن است عوامل ژنتيكي در پشت پرده ارتباط ميان سن والد و خطر بروز اختلال دوقطبي و بيماريهاي روانپزشكي نظير اوتيسم و اسكيزوفرني قرار داشته باشند چراكه منشأ اين بيماريها بهشكلي فزاينده به DNA مربوط دانسته ميشود. اگرچه ممكن است بيش از 90 روز از عمر اسپرم نگذشته باشد، اما با افزايش سن مرد ممكن است در سلولهاي سازنده اسپرم جهش ژني رخ داده باشد كه بر كيفيت اسپرم توليد شده تاثير بگذارد. در پژوهشي كه توسط دانشمندان سوئدي انجام شده و در اول سپتامبر در مجله Archives of General Psychiatry به چاپ رسيده است، دانشمندان نشان دادهاند كه خطر بروز اختلال دو قطبي در فرزندان پدران در حولوحوش 40 سالگي شروع به افزايش ميكند. با اين وجود بالاترين خطر در مردان 55 ساله و بالاتر ديده شده است كه فرزندان آنها 37 درصد بيش از فرزندان پدران 20 ساله در معرض ابتلا به اختلال دو قطبي بوده اند.
Time, Sep 11, 2008
شنبه 30 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 98]