«خرس آبي»، جان سخت ترين جانور دنياست؛بي مهره ها در فضا

واضح آرشیو وب فارسی:قدس: «خرس آبي»، جان سخت ترين جانور دنياست؛بي مهره ها در فضا
نوعي از جانداران بي مهره بنام خرس آبي با نام علمي «Tardigrada»، جان سخت ترين جانور كره زمين است كه توانست از يك

سفر فضايي جان سالم به در ببرد. اين خرسهاي آبي كه طولشان در بزرگترين سايز به يك و نيم ميلي متر مي رسد، يك سفر فضايي را چنان پشت سر گذاشتند كه گويي فقط محيط بد آب و هوايي در محل زندگي خودشان بوده و اين در حالي است كه اكثر باكتريهاي شناخته شده در چنان شرايطي كاملاً از بين مي رفتند.
پترا رتبرگ، ميكروبيولوژيست يك مؤسسه فضانوردي مي گويد: آنها چشم و چنگال دارند و مثل حيوانات واقعي هستند و اين اولين بار است كه چنين حيواناتي در فضا آزمايش شده اند.
اين جانور بي مهره، به خرس آبي معروف است و هشت پا دارد و با چشم غيرمسلح نيز قابل مشاهده است، كشف اين موجودات در زيست شناسي طبقه بندي جديدي را براي تحقيقات بيشتر ايجاد نمود.
اين جانوران قادرند در هنگام بي غذايي سوخت و ساز بدنشان را متوقف كنند. آنها مي توانند آسيب وارده به DNAرا كه به دليل تابش غيرعادي تشعشعات محيطي به وجود آمده، اصلاح كنند و اين قابليت كنجكاوي دانشمندان را براي تحقيقات بيشتر برانگيخته است و به همين دليل به مدار خارج از زمين فرستاده شدند.

پترا رتبرگ سيستم خاصي را براي ماهواره اي كه قرار بود اين موجودات كوچك را به فضا ببرد طراحي و اعلام نمود، اصلاح صورت گرفته در ميان اين موجودات و كميت و كيفيت آن، براي آسيب يكساني كه به آنها وارد شد، متفاوت بود.
در جريان آزمايش، متابوليسم اين موجودات با ضريب ده هزار كاهش مي يافت و به آنها كمك مي كرد تا در برابر خلاء، گرسنگي، بي آبي و خشكي و دماي بالاي 300 درجه فارنهايت و زير 240 درجه فارنهايت زنده بمانند!
در مدار زمين، جعبه اين موجودات باز شد و بعضي از آنها در معرض درجه پاييني از تشعشعات كيهاني قرار گرفتند و بعضي ديگر هم در مقابل اين اشعه و هم در برابر اشعه بدون فيلتر خورشيد قرار گرفتند. هر دوي آنها در محيط خلاء نور دهي شدند.
وقتي به زمين برگشتند، آنها كه در برابر اشعه ضعيف تري قرار گرفتند زنده شدند و خود را با سرعتي قابل مقايسه با گروه هاي نورنخورده، تكثير كردند. آنها كه در برابر خورشيد قرار داشتند، اغلب از بين رفتند و تعداد كمي زنده شدند.
اينكه چطور اين فضانوردان بي مهره از خود محافظت كردند، به صورت يك راز باقي مانده است. قدم بعدي شناسايي ژنهاي عامل اين پديده خواهد بود. مرحله اساسي كه ممكن است بتواند براي پيشرفت و بهبود ژن هاي بشر كارساز باشد.
خرسهاي آبي ممكن است بتوانند راهي براي سازگاري براي زندگي در خارج از زمين را در موقع ضرورت، به ما نشان بدهند. البته بايد دانست كه آنها در محيطهاي بدون غذا و شرايط سخت مريخ و ماه، فعاليت چنداني نداشتند و فقط زنده بودند.
«رتبرگ» اضافه مي كند: مطالعه بر روي اين موجودات ادامه دارد و البته نبايد انتظار زيادي از اين موجودات ابتدايي داشت.
شنبه 30 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس]

[مشاهده در: www.qudsdaily.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 360]