واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: جام جم آنلاين: چند روزي است كه از آغاز دهه كرامت ميگذرد؛ دههاي كه با آغاز ماه ذيالقعده، ماه اجابت، ماه تقرب به پروردگار شروع ميشود.
ماهي كه اولين روزش با ولادت حضرت فاطمه معصومه (س)، خواهر كريمه عزيز خراسان، قرب و عزتي دو چندان يافته و يازدهمين روز آن با ميلاد هشتمين اختر امامت و ولايت، شاه خراسان، كريم من ابناءالكرام، علي بن موسيالرضا (ع)، تبديل به پارهاي از نور و سرور شده است.
و اما ميانه اين دو روز مبارك يعني ششم ذيالقعده، روز بزرگداشت حضرت احمد بن موسي، سيدالكريم، شاهچراغ (ع)، ديگر فرزند امام موسي كاظم، نامگذاري شده است. وجه نامگذاري اين ايام به دهه كرامت نيز از آن روي است كه با نام اين كريمان اهل بيت مزين شده است.
امروز روز شاهچراغ است و اگر در اولين روز اين دهه، مرغ دل عاشقان اين خاندان زلال، به سوي قم و حرم دردانه امام موسي كاظم پر كشيده بود، و چند روز ديگر نيز هوايي آسمان نوراني يوسف خراسان ميشود، اما امروز بهانه شاهچراغ را ميگيرد و بالهايش را براي رسيدن به گنبد اين حرم باصفا در شيراز ميگشايد؛ حرمي كه به طراوت شهر شعر و طرب، شهر حافظ و سعدي، معنويتي خاص ميبخشد.
حضرت امير احمد بن موسي (ع) يكي از 19 فرزند امام موسي كاظم (ع) است كه به همراه محمد بن موسي (ع) از يك مادر متولد شدهاند.
ام احمد، مادر اين دو بزرگوار به نقل از علامه مجلسي در كتاب (مراه العقول) در شرح حديث پانزدهم، داناترين، پرهيزگارترين و گراميترين همسر امام موسي كاظم بود كه آن حضرت اسرار خود را به وي ميسپرد و اماناتش را نزد او به وديعه ميگذارد. هنگامي كه خبر شهادت حضرت امام موسي كاظم (ع) در مدينه منتشر شد، مردم بر در خانه (ام احمد) جمع شدند.
آنگاه همراه با احمد بن موسي(ع) به مسجد آمدند و به سبب شخصيت والاي احمد بن موسي(ع) گمان كردند كه پس از شهادت امام موسي كاظم(ع) وي جانشين و امام است، به همين سبب، با وي بيعت كردند و او نيز از آنها بيعت گرفت، سپس بالاي منبر رفت و طي خطبهاي فصيح و بليغ فرمود: «اي مردم، همچنان كه اكنون تمامي شما با من بيعت كردهايد، بدانيد كه من خود، در بيعت برادرم علي بن موسي(ع) هستم. او پس از پدرم، امام و خليفه بحق و ولي خداست. از طرف خدا و رسولش بر من و شما واجب است كه از او اطاعت كنيم.»
در زمان خلافت مامون عباسي و پس از عزيمت امام رضا(ع) از مدينه به طوس به درخواست و اجبار مامون، به بهانه واگذاري ولايتعهدي به آن حضرت و البته به منظور فرو نشاندن مبارزات انقلابي شيعيان و تحكيم خلافت متزلزل عباسي، حضور شيعيان و محبان اهل بيت نيز به اشتياق زيارت چهره تابناك امامت و ولايت به اين سرزمين فزوني يافت.
حضرت احمد بن موسي(ع) نيز در همين سالها يعني 198 تا 203 ه.ق به همراه 2 نفر از برادرانش به نامهاي محمد و حسين و گروه زيادي از برادرزادگان، خويشان و شيعيان، بالغ بر 2 يا 3 هزار نفر از طريق بصره عازم خراسان ميشوند. مامون پس از به شهادت رساندن امام رضا (ع)، با اطلاع از حركت حضرت احمد بن موسي(ع)، برادر بزرگوار امام رضا و يارانش به قصد خراسان، به جميع حكام و عمال خود دستور ميدهد هر كجا از بنيفاطمه و اولاد پيغمبر بيايند مقتول سازند و پيروان سادات بنيهاشم را با آزار و شكنجه مرعوب و مقهور حكومت غاصب كنند.
خبر حركت احمد بن موسي(ع) توسط كارگزاران حكومتي به مامون ميرسد و او هم به همه حكمرانان خود، دستور ميدهد كه در هر كجا قافله بنيهاشم را يافتند، مانع از حركت آنها شوند و آنها را به مدينه بازگردانند يا مقتول كنند.
همزمان با رسيدن احمد بن موسي به شيراز، دستور مامون هم به قتلغخان، حاكم وقت آن ميرسد. او كه مردي سفاك و خونريز بود با لشكري انبوه به جنگ حضرت احمد بن موسي ميرود. در اين نبرد، عدهاي از امامزادگان و اصحاب احمد بن موسي(ع) زخمي و تعدادي نزديك به 300 نفر به شهادت ميرسند.
احمد بن موسي(ع) نيز به تنهايي با لشكر انبوهي به نبرد ميپردازد. دشمن چون ميبيند از عهده او برنميآيد، شكافي در جايگاه استراحت وي ايجاد كرده و از پشت بر سرش شمشير ميزند؛ سپس خانه را خراب ميكند تا بدن او براي 400 سال در زير تودههاي خاك، در محلي كه هماكنون مرقد و بارگاه اوست، پنهان شود.
ميگويند هيچكس از محل شهادت احمد بن موسي(ع) آگاه نبود تا زمان مقرّبالدين مسعود بن بدر كه وي قبر آن حضرت را يافت و بر آن گنبدي ساخت.
فاطمه مرادزاده
گروه ايران
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 110]