بررسي علل سقط جنين

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: بررسي علل سقط جنين
اختلالات كروموزومي، ناهنجاري هاي ژنتيكي جنين، تعدد زايمان ها، افزايش سن مادر و پدر، بيماري هاي مزمن مادر و عفونت ها از علل عمده سقط جنين به شمار مي روند
عابديان- يكي از نگراني هاي دوران بارداري ترس از سقط جنين است. برخي از زنان بيش از ديگران در معرض سقط جنين قرار دارند ولي به طور كلي امروزه سقط جنين نسبت به گذشته افزايش پيدا كرده است.

«مريم كمالي» ٣٤ سال دارد و مي گويد: من تاكنون ٢ سقط جنين در فاصله چند ماه داشته ام با وجود اين كه به لحاظ سني فرصت چنداني براي بارداري ندارم نمي دانم با چه فاصله اي از سقط هاي گذشته ام بايد باردار شوم و چه نكاتي را رعايت كنم تا اين مشكل برايم پيش نيايد.

«اعظم معصومي» ٢٨ ساله عنوان مي كند: يك بار سقط داشته ام و نگراني و ترس از سقط مجدد باعث شده كه تمايلي به بارداري نداشته باشم زيرا دردها و مشكلات جسمي شديد ناشي از سقط، اثرات بدي در من ايجاد كرده است.

«مهتاب سمرقندي» ٢٤ ساله هم اظهار مي دارد: من در دوران بارداري تمايل به خوردن غذا نداشتم و دچار سقط جنين شدم و نمي دانم آيا تغذيه نامناسب در اين امر موثر بوده است يا خير؟

يك كارشناس مامايي در اين باره مي گويد: پايان حاملگي قبل از اين كه جنين قادر به زنده ماندن در بيرون از رحم حتي براي چند دقيقه باشد يا به عبارتي ختم حاملگي قبل از هفته بيستم بارداري، «سقط» ناميده مي شود.

«فروزان علوي مقدم» به علل عمده سقط اشاره و تصريح مي كند: اختلالات كروموزومي، ناهنجاري هاي ژنتيكي جنين، تعدد بارداري و زايمان، بالا رفتن سن مادر و پدر، بيماري هاي مزمن مادر، ناهنجاري هاي رحمي مادر و عفونت ها از علل عمده سقط جنين به شمار مي روند. وي عنوان مي كند: علل سقط به ٢ دسته عوامل جنيني و مادري تقسيم مي شوند از عوامل جنيني مي توان به تكامل غيرطبيعي سلول، رويان، جنين و جفت اشاره كرد كه خود معلول ناهنجاري هاي ژنتيكي و يا كروموزومي سلول تخم مي باشند.

وي اظهار مي دارد: عوامل مادري شامل گروهي از بيماري هاي مزمن، شرايط محيطي نامناسب، عفونت ها، مصرف دخانيات، الكل و كافئين، مواجهه با تشعشع يا توكسين هاي (سم ها) محيطي، عوامل ايمونولوژيك (مربوط به سيستم ايمني) و ناهنجاري در مادر مي باشد.

از عفونت هايي كه سبب افزايش سقط مي شوند مي توان به ويروس هرپس سيمپلكس (HSV) ناحيه لگني، ويروس ايدز (HIV) و سيفليس و استرتپوكوك هاي گروه B اشاره كرد.

«علوي» مي گويد: بيماري هاي مزمن مانند سلياك هم مي تواند سبب ناباروري و هم سبب سقط جنين شود.

به طور معمول در افراد مبتلا به ديابت وابسته به انسولين با افزايش ميزان سقط مواجه خواهيم بود. همچنين افراد ديابتي، (وابسته يا غيروابسته به انسولين) اگر قبل از بارداري و اوايل بارداري از لحاظ متابوليك در وضعيت پايدار مناسبي نباشند و افزايش قند خون آن ها كنترل نشده باشد، با افزايش ميزان ناهنجاري هاي عصبي و قلبي در جنين روبه رو خواهند شد.

مدارك مستندي كه بيانگر ارتباط تغذيه و افزايش سقط باشد وجود ندارد. سوءتغذيه و كمبود دريافت ويتامين ها و موادآلي ممكن است منجر به ناهنجاري در تكامل جنين شود.

وي اظهار مي دارد: مصرف سيگار در مادر باعث افزايش سقط جنين مي شود به طوري كه در زناني كه بيش از ١٤ عدد سيگار در روز مي كشند، خطر سقط به ٢ برابر افزايش مي يابد. با مصرف الكل افزايش در ميزان سقط ديده مي شود و افزايش نقايص جنيني را هم خواهيم داشت.

مصرف بيش از حد قهوه (كافئين) نيز تا حدي با سقط جنين ارتباط دارد. خطر سقط خود به خود در زناني كه بنا به ضرورت شغلي در مواجهه با گازهاي بيهوشي بوده اند (در مكان هايي كه تجهيزات تهويه اي مناسب ندارد) افزايش مي يابد.

وي با اشاره به اين كه ضعف سيستم ايمني مادر، عامل مهمي در از دست دادن جنين محسوب مي شود خاطرنشان مي كند: سقط جنين تا حدودي نيز به افزايش سن بستگي دارد و ميزان شيوع سقط از ١٢ درصد در زنان زير ٢٠ سال به ٢٦ درصد در زنان بالاي ٤٠ سال افزايش مي يابد و با همان ترتيب سني براي پدر ميزان شيوع سقط از ١٢ به ٢٠ درصد افزايش مي يابد.

بيشتر زنان از خطرهاي مصرف دارو بدون تجويز پزشك به خصوص در ٣ ماه اول بارداري آگاه هستند ولي ارتباطي بين افزايش سقط جنين و مصرف داروها ديده نشده است و مصرف داروهاي غيرمجاز در بارداري، منجر به نقايص جنيني مي شود.

«علوي» مي گويد: در حالت عادي فعاليت فيزيكي مناسب در دوران بارداري مضر نيست و نوع و شدت فعاليت (ورزش) بايد به نحوي باشد كه باعث خستگي مفرط و وارد آمدن صدمه به مادر يا جنين نشود.

خانم هاي بارداري كه سابقه زايمان زودرس داشته اند بايد از فعاليت هاي ورزشي بپرهيزند و به طور كلي بهتر است تمام خانم هاي باردار در مورد نوع ورزش و مدت زمان انجام آن با پزشك خود مشورت كنند.

براي كاهش ميزان سقط به زنان توصيه مي شود قبل از تصميم به باردار شدن به پزشك متخصص زنان و يا ماما مراجعه كنند و مشاوره قبل از بارداري را انجام دهند و در صورت داشتن عفونت هاي منجر به سقط، تحت درمان مناسب قرار بگيرند. زنان مبتلا به بيماري هاي مزمن مانند ديابت نيز بايد قبل از بارداري ميزان گلوكز خون را به حد نرمال برسانند و در تمام طول بارداري تحت نظر پزشك باشند. زناني كه سابقه ٣ سقط مكرر يا بيشتر داشته اند بايد براي بررسي علت ناهنجاري هاي كروموزومي جنين، اختلال سيستم ايمني و يا اختلال اندوكرين (غدد درون ريز) و پيش گيري و درمان تحت نظر كادر پزشكي باشند و مشاغلي را كه در ارتباط با موادي چون آرسنيك، سرب، فرمالدئيد، بنزن و اكسيداتيلن مي باشد به طور موقت ترك كنند و در صورت امكان از باردار شدن در سنين بالا خودداري كنند.

زنان بايد از مصرف خودسرانه تركيبات ويتامينه و داروها در دوران بارداري خودداري كنند و در صورت داشتن مشكل براي جلوگيري از سقط و زايمان زودرس در زمان مناسب به پزشك مراجعه كنند.

وي اظهار مي دارد: براي پيش گيري از افزايش ميزان سقط، فاصله زماني مناسب پس از سقط و يا پس از زايمان تا بارداري بعدي بايد رعايت شود. بيشتر پزشكان توصيه مي كنند: براي حاملگي مجدد پس از سقط، حداقل بايد ٦ ماه صبر كرد.
پنجشنبه 28 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 312]