خودنمايي فقر در كشور ثروتمند ايران

واضح آرشیو وب فارسی:مردم سالاری: خودنمايي فقر در كشور ثروتمند ايران
اين همه ثروت با فقر عمومي، تورم، گراني، بيكاري، تبعيض هاي كارگري، فساد و ... همخواني ندارد. مشكل در كجاست؟ چرا در كشور ثروتمند ايران فقر بايد اين چنين چهره كريه خود را به خصوص براي قشر محروم كارگر بنماياند.
كاوش هاي باستان شناسي آشكارساخته كه ايرانيان از 5 تا 6 هزار سال پيش از توان ويژه اي برخوردار بوده اند، به عنوان مثال قير را براي ملات در ساختمان و يا براي نصب و به هم چسباندن جواهرات و ظروف سفالين يا اندود كردن كشتي ها به كار برده اند. در اين كشور همه چيز هست، از يك سو ميراث فرهنگي همچون موزه اي از آغازين روزهاي تاريخ تاكنون، مي تواند از نظر اقتصادي بازده بسياري داشته باشد و از سوي ديگر، طبيعت چهارفصل آنچنان است كه همزمان مي توان در 35 درجه سرما و هوايي يخبندان اسكي كرد و در 35 درجه گرماي جنوب تن را به آب سپرد.
جنگل، كوه، دريا، معدن و دهها مورد ديگر، ثروت هاي قابل توجهي در ايران هستند و نفت نيز قدرتي كه از همه اين موارد تاثيرگذارتر است. در خرداد 1287 ه.ش نخستين چاه نفت خاورميانه و دومين چاه نفت دنيا در ايران فوران مي كند و امروز پس از گذشت بيش از 100 سال، قيمت هر بشكه نفت از 100 دلار مي گذردايران با توليد روزانه 4/2 ميليون بشكه نفت يكي از بزرگترين توليد كنندگان طلاي سياه جهان است و در كنار منابع عظيم نفت، بعد از روسيه بزرگترين منابع گاز جهان را نيز در اختيار دارد. همواره از كشف يك چاه نفت يا گاز خبر مي رسد.
تنها در يك مورد اخير مديرعامل شركت ملي نفت در مورد ميدان گازي پارس جنوبي مي گويد: با توجه به 13 ميليارد تريليون فوت مكعب گاز و 10 ميليارد بشكه ذخيره ميعانات گازي اين ميدان، ارزش اقتصادي هر فاز آن سالانه 52 ميليارد دلار است و براي 5 فاز اوليه كه به بهره برداري رسيده در مجموع 5 ميليارد دلار سرمايه گذاري شده كه تاكنون 16 ميليارد دلار ارزش توليد آنها بوده است. ايران در حال حاضر روزانه 4 ميليون و 200 هزار بشكه نفت توليد مي كند كه حدود يك ميليون و600 هزار بشكه آن در داخل كشور پالايش، مصرف و بقيه صادر مي شود.
با توجه به دارايي هاي ايران حدود 11 ميليون نفر زير خط فقر زندگي مي كنند كه بر اساس نظر كارشناسان، آمار واقعي بين 20 تا 25 ميليون نفر است، خط فقر در شهر تهران براي يك خانواده چهار نفري 650 هزار تومان و در شهرهاي ديگر 400 هزار تومان تعيين شده است، اين در حالي است كه حداقل دستمزد ماهيانه يك كارگر غيرمتخصص پس از ساعت ها بحث و بررسي نفس گير در شوراي عالي كار حدود 220 هزار تومان تعيين مي شود، بنابراين مشاهده مي كنيم كه بسياري ازايرانيان (حقوق بگيران) قادر به تامين معاش خود نيستند.
دستمزد بسياري ازكارگران اندك و پايين تر از نرخ تعين شده دستمزد از سوي مراجع قانوني است، كارگران زير خط فقر و در خط گرسنگي زندگي مي كنند و به همراه خانواده هاي خود بيش از سايرين قرباني آسيب هاي اجتماعي و حوادث و بيماري هاي شغلي هستند. ساعت كارشان طولاني تر و شرايط كارشان دشوارتر است، به عبارت بهتر، بيكاري و فقر بيداد مي كند و آنچه تعجب عمومي را برمي انگيزد آن است كه اين همه ثروت با فقرعمومي همخواني ندارد، مشكل در كجاست؟ چرا در كشور ثروتمند ايران بايد فقر اين چنين قيافه كريه خود را بنماياند.
يك عضو شوراي مركزي جامعه اسلامي كارگران به نرخ بالاي بيكاري، رشد قارچ گونه شركت هاي پيمانكاري، افزايش قراردادهاي موقت كار، بيمه نكردن كارگر و ده ها معضل ديگر اشاره كرد و گفت: كارگران در طول تاريخ ابزاري براي دست يابي برخي قدرتمندان به مطامع سياسي بوده اند.
محمدرضا تفقدي بااشاره به اينكه كارگران امنيت شغلي ندارند، گفت: كارگري كه كار مفيد انجام مي دهد بايد درآمد كافي براي تامين معاش زندگي خود و خانواده اش داشته باشد تا نياز به انجام كار دوم را كه باعث دوري از كانون خانوادگي مي شود نداشته باشد.
وي با تاكيد بر اينكه دست كارگر به جايي بند نيست، گفت: در مقوله اشتغالزايي، رشد بالاي بيكاري، واردات بي رويه و قاچاق كالا كه باعث بحران و تعطيلي كارخانجات مي شود همواره مشكل داشته و داريم، بنابراين بايد فضايي درست كنيم كه كارگر در قبال يك شيفت كار، به رفاه نسبي برسد.
وي به مباحث افراطي و يك سو نگرانه اوايل انقلاب در خصوص كارگران اشاره كرد و گفت: اوايل انقلاب گفتيم فقط كارگر و كارفرما را فراموش كرديم در نتيجه با ادامه اين روال، كارخانجات تعطيل و سفره اي كه براي كارگر و كارفرما پهن شده بود برچيده شد.
وي با تاكيد بر اينكه هرگز حقوق يك روز كارگر براي خريد يك كيلو گوشت كافي نبوده است، گفت: بايد شرايط را براساس اوضاع روز بررسي كرد و آنچه را كه با موقعيت فعلي همخواني دارد در قالب قانون به اجرا درآوريم. اين عضو شوراي مركزي جامعه اسلامي كارگران گفت: آيا به راستي واحدها و بنگاه هاي اقتصادي با بحران جدي رو به رو نيستند. اين فعال كارگري ايجاد تسهيلات را تزريق نقدينگي نمي داند و مي گويد: تنها يكي از موانع توليد كمبود نقدينگي است كه آن هم با نظارت همه جانبه مسوولان اقتصادي انجام مي گيرد.
او اعتقاد دارد كه بايد نقدينگي مديريت شود تابه يك معضل تبديل نشود. تفقدي مي افزايد: گاهي پيش ميآيد كه يك سرمايه گذار همه محاسبات خود را انجام مي دهد تا طرح خود را به بهره برداري برساند اما از زمان تصميم گيري تا پيگيري اخذ مجوزها، هفت خان هايي بر سر راهش به وجود ميآيد كه زماني بسيار بيشتر از آنچه پيش بيني كرده را تلف مي كند، در اين شرايط هنگامي كه قرار است طرح به بهره برداري برسد هزينه هاي توليد اعم از دستمزد، مواد اوليه، هزينه هاي دولتي از قبيل آب، برق و عوارض وماليات هيچ يك به اندازه روز اول سرمايه گذاري نيست. وي تاكيد كرد: افزون بر خواب سرمايه، واردات بي رويه و قاچاق كالا نيز انگيزه سرمايه گذاري را كاهش مي دهد و در اين حال چگونه مي توان كالا را با همان سياست هاي روز اول توليد و عرضه كرد.
تفقدي بر حمايت از كارگر و كارفرما تاكيد دارد و مي گويد: بايد موانع توليد را كاهش داد تا كارگر كه خود يك مصرف كننده است بتواند با زندگي شرافتمندانه به ادامه حيات خود بپردازد و از سوي ديگر كارفرمايان نيز با رغبت بيشتر به سرمايه گذاري و افزايش توليد بپردازند و هزينه هاي توليد به اندازه اي كاهش يابد كه محصول داخل توان رقابت با انواع خارجي را داشته باشد. اين فعال كارگري با تاكيد بر اينكه كالاهاي چيني از كيفيت پاييني برخوردارند، گفت: قيمت پايين باعث شده تا كالاي چيني نه تنها بازارهاي جهان سوم بلكه بازارهاي آمريكا و اروپا را نيز از آن خود كند.تفقدي گفت: تشكل هاي كارگري نيز بايد به ياري مسوولان و كارفرمايان بشتابند و صد البته مسوولان نيز بايد با آغوش باز آنان را بپذيرند تا كارگر، كارفرما، دولت و مردم كه همگي مصرف كننده هستند در رفاه نسبي باشند.
وي خواهان كاهش نرخ خدمات دولتي براي بخش صنعت شد و گفت: در شرايطي كه شعار دولتمردان اشتغالزايي و توليد بيشتر براي مبارزه با بيكاري است، نه تنها بايد هزينه هاي توليد را كاهش داد بلكه مي بايست بسته هاي تشويقي نيز براي توليد كنندگان در نظر گرفت.
فقر يعني نداشتن درآمد كافي براي به دست آوردن پايين ترين ميزان كالري مورد نياز (به طور معمول هر فرد بايد روزانه 2 تا دوهزار و 300 كالري را از طريق تغذيه به دست آورد). كسي كه نتواند حداقل كالري روزانه خود و خانواده اش را تامين كند و براي تامين اين حداقل با مشكل جدي رو به رو است چگونه مي تواند درهنگام بيماري به دكتر مراجعه كند يا كودكش را به مدرسه بفرستد؟
بنابر اين فقر; زاينده خودفروشي، اعتياد، آدمكشي، دزدي و ... است. فقر با بيكاري پيوند دارد و باعث مي شود كودكان براي كمك به معيشت خانواده به كار گرفته شده و مورد سو»استفاده هاي گوناگون قرار گيرند.
فقر ابعاد جهاني دارد كه اگر از آن با خبر شويم و اگر هنوز قدري ابعاد انسانيست باقي مانده باشد، شايد نتوانيم به طور مستقيم تاثيرگذار باشيم اما مي توانيم ابراز تاسفي تاثيرگذار داشته باشيم.
در كشور ما نيز با آغاز سياست هاي گسترده خصوصي سازي و تعديل اقتصادي، بخش عظيمي از طبقه كارگر كشور، اندك پوشش هاي رسمي حمايتي خود را از دست داده و هر روز كه مي گذرد بر تعداد كارگران قراردادي، روزمزد و فصلي افزوده مي شود.
البته در اين ميان وزارت كار با تلا ش براي اصلاح قانون كار به سود كارگران و نيز طرح ايجاد كارگاهاي زودبازده در صدد حل مشكلا ت كارگران برآمد اما عدم پرداخت تسهيلا ت مورد نياز كارگاه هاي زودبازده از سوي بانك مركزي كه حاصل سياست هاي جديد بانك مركزي است، اميدهاي كارگران را براي يافتن شغل مناسب كم رنگ كرده است.
چهارشنبه 27 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مردم سالاری]

[مشاهده در: www.mardomsalari.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 187]