آیت الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: ولادت
او در سال 1315 ق. / 1276 ش. در نجف به دنیا آمد. و شهاب الدین نام گرفت پدرش، آیه الله سید شمس الدین محمود مرعشی (1279 ق. ـ1338 ق.) از فقها و مدرّسان علوم اسلامی نجف بود. آیه الله مرعشی نجفی دوران كودكی را در آغوش پر مهر خانواده سپری نمود و با تربیت اسلامی بزرگ شد. مادرش زنی پاك دامن و با ایمان بود كه هیچ گاه بدون وضو به او شیر نمی‎داد.
تحصیل
پس از یادگیری خواندن و نوشتن، در نوجوانی به كسوت روحانیت در آمد و به فراگیری علوم اسلامی پرداخت. ادبیات عرب، فقه، اصول، حدیث، درایه، رجال و تراجم و ... را نزد استادان برجسته حوزه علمیه نجف فرا گرفت و سپس در درس خارج فقه و اصول آیه الله آقا ضیاء عراقی (متوفای 1373 ق.)، آیه الله شیخ احمد كاشف الغطاء (متوفای 1373 ق.) و شماری از مراجع تقلید و مدرّسان برجسته حوزه علمیه نجف شركت كرد.
آیه الله مرعشی چنان علاقه به یادگیری داشت كه سر از پا نمی‎شناخت. سالهای دراز در درس دهها استاد شهیر حوزه علمیه نجف شركت كرد و از خرمن دانش آنها بهره جست. مدتی نیز نزد علمای زیدیه و علمای اهل سنت به فراگیری علم حدیث پرداخت و از آنان اجازه نقل حدیث گرفت.
تلاش شبانه روزی وی سرانجام در 27 سالگی به ثمر نشست و به درجه اجتهاد نایل شد. كوشش خستگی ناپذیر او برای تحصیل دانش ستودنی است. خودش در این باره می‎گوید:
هیچ گاه در سنین جوانی به دنبال تمایلات نفسانی نرفتم، همیشه در پی تحصیل علم بودم، به صورتی كه شبانه روز، بیش از چند ساعت نمی‎خوابیدم و هر كجا نشانی از استادی یا عالمی و یا جلسه درسی كه مفید تشخیص می‎دادم، می‎یافتم؛ لحظه‎ای در رفتن به نزد آن استاد، عالم و جلسه درس درنگ نمی‎كردم.
آیه الله مرعشی در نجف، كربلا، كاظمین، سامرا، تهران و قم نزد بیش از صد استاد زانوی ادب به زمین زد و از دانش و تقوای آنان استفاده كرد. وی از ابتدای تحصیل به پشتكار عالی، همت بلند، تقوا، نبوغ و دیگر فضایل اخلاقی شهره بود.
ایشان از بسیاری از مراجع تقلید شیعه اجازه اجتهاد گرفتند. برخی از آنها عبارتند از:
1. آیه‌ الله العظمی آقا ضیاء عراقی (متوفای 1361 ق.)
2. آیه الله العظمی سید ابو الحسن اصفهانی (متوفای 1365 ق.)
3. آیه الله العظمی شیخ عبد الكریم حایری یزدی (متوفای 1355 ق.)
آیه الله مرعشی پس از رحلت پدر در سال 1338 ق، برای ادامه تحصیل به كاظمین، سامرا و كربلا رفت و سالها در حوزه‎های علمیه آن دیار، از محضر استادانی برجسته استفاده نمود و سرانجام در سال 1342 ق، برای زیارت مرقد مطهر امام رضا ـ علیه السلام ـ به ایران آمد.
پس از زیارت مرقد امام رضا ـ علیه السلام ـ به تهران رفت و در حوزه علمیه تهران، نزد آیه الله شیخ عبد النبی نوری (متوفای 1344 ق.) آیه الله آقا حسین نجم آبادی (متوفای 1347 ق.) آیه الله میرزا طاهر تنكابنی (متوفای 1360 ق.) آیه الله میرزا مهدی آشتیانی (متوفای 1372 ق.) و ... به فراگیری فقه، اصول، فلسفه و كلام پرداخت.
سال بعد، برای زیارت مرقد حضرت معصومه ـ علیها السلام ـ به قم رفت. به دستور آیه الله العظمی شیخ عبد الكریم حائری یزدی در این شهر ماندگار شد. ایشان مدتی در درس آیه الله حائری و شماری از استادان حوزه علمیه قم شركت جست و از دانش آنان بهره برد.
بر مسند تدریس
آیه الله مرعشی به دستور آیه الله حائری به تدریس پرداخت. ایشان علوم ادبیات عرب، منطق، اصول و فقه را برای طلاب جوان تدریس می‎نمود. آیه الله مرعشی پس از رحلت آیه الله حائری (1355 ق.)، به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت. در طول بیش از هفتاد سال تدریس ایشان در حوزه علمیه قم، دانشمندان بسیاری تربیت شد كه شماری از آنان از ایشان اجازه اجتهاد دریافت كردند اینك نام برخی از شاگردان وی را می‎آوریم؛ حضرات آیات:
شهید حسین غفاری، شهید حاج آقا مصطفی خمینی، شهید مرتضی مطهری، شهید دكتر محمد مفتح، شهید دكتر سید محمد بهشتی، شهید محمد صدوقی، سید محمد علی قاضی طباطبایی، سید محمود طالقانی، شیخ شهاب الدین اشراقی، شیخ مرتضی حائری، حاج میرزا جواد آقا تهرانی، شیخ حسن نوری همدانی، آقا موسی صدر، قدرت الله وجدانی فخر، سید مرتضی عسكری، مصطفی اعتمادی، محمد امامی كاشانی، میرزا جواد تبریزی، شیخ حسین نوری، سید عبدالكریم موسوی اردبیلی، شیخ علی پناه اشتهاردی، محمد تقی ستوده، شیخ محمد رضا مهدوی كنی.
در سایه كریمه اهل بیت
مرجع نستوه شیعه در طول سالیان دراز كه مرجعیت تقلید شیعیان را بر عهده داشت، خدمات شایانی به جهان اسلام نمود. نماز جماعت با شكوه ایشان در صحن حضرت معصومه ـ علیها السلام ـ را همه زایران به یاد دارند. خوشرویی و اخلاق نیك ایشان را همگان به خاطر سپرده‎اند. ایشان بسیار شوخ طبع بودند. به مستضعفان عنایت ویژه‎ای داشت. به مشكلات آنان رسیدگی می‎كرد.
آیه الله العظمی مرعشی نجفی علاقه خاصی به اهل بیت و حضرت معصومه ـ علیها السلام ـ داشت. ایشان پیش از انقلاب، هر روز پیش از اذان صبح به حرم مشرف می‎شد. هماره مدتی پیش از باز شدن درهای حرم، پشت در می‎ماند و سپس داخل حرم می‎شد و پس از زیارت، نماز جماعت را اقامه می‎كرد.
در یكی از یادداشتهایش آمده است: هنگامی كه در قم سكونت كردم، صبحها در حرم حضرت معصومه ـ علیها السلام ـ اقامه نماز جماعت نمی‎شد و من تنها كسی بودم كه این سنت را آن جا رواج دادم و از 60 سال پیش به این طرف، صبح زود و پیش از باز شدن درهای حرم مطهر و زودتر از دیگران می‎رفتم و منتظر می‎ایستادم. این انتظار گاهی یك ساعت قبل از طلوع فجر بود تا خدام درها را باز كنند، زمستان و تابستان نداشت. در زمستانها هنگامی كه برف همه جا را می‎پوشاند، بیلچه‎ای كوچك به دست می‎گرفتم و راه خود را به طرف صحن باز می‎كردم تا خود را به حرم مطهر برسانم. در آغاز خود تنهایی نماز می‎خواندم، تا پس از مدتی یك نفر به من اقتدا كرد و پس از آن كم كم افراد دیگر اقتدا كردند و به این ترتیب نماز جماعت را در حرم مطهر آغاز كردم و تا امروز كه 60 سال از آن تاریخ می‎گذرد ادامه دارد. آهسته آهسته ظهرها و شبها نیز اضافه شد و از آن پس روزی سه بار در مسجد بالا سر حضرت معصومه ـ علیها السلام ـ و صحن شریف نماز می‎خواندم.
گنجینه ماندگار
آیه الله مرعشی نجفی در طول سالیان دراز، خدمتهای شایانی به جهان اسلام نمود. تأسیس مدارس علمیه یكی از فعالیتهای درخشان وی می‎باشد. مدرسه مهدیه در سال 1376 ق. در قم، توسط مرحوم حاج مهدی ایرانی ساخته شد و اداره آن بر عهده آیه الله مرعشی گذاشته شد. فقیه نستوه در جهت تكمیل مدرسه سعی فراوان نمود و كتابخانه مدرسه را كه در برگیرنده دو هزار جلد كتاب است، بنا نهاد. مدرسه مؤمنیه در سال 1389 ق. در دو طبقه و كتابخانه مدرسه با حدود 3500 جلد كتاب نیز به وسیله ایشان تأسیس شد. مدرسه شهابیه در سال 1400 ق. در سه طبقه و مدرسه مرعشیه نیز از مدارس علمیه‎ای است كه در سه طبقه، در سال 1383 ق. به همت ایشان تأسیس شد و اداره آن بر عهده ایشان واگذار شد.
كتابخانه آیه الله العظمی مرعشی نجفی از بزرگترین كتابخانه‎های كشور و در ردیف كتابخانه مجلس شورای اسلامی و كتابخانه آستانه قدس رضوی است. این كتابخانه بسیاری از كتب خطی اسلامی جهان را دارا است. بسیاری از این كتب جزو نفیس‎ترین و باارزش‎ترین متون تاریخی است كه قرنها از عمر آنها می‎گذرد.
آیه الله مرعشی در دوران جوانی كه در حوزه علمیه نجف مشغول تحصیل بود به گردآوری كتب خطی پرداخت. وی كه شاهد به غارت رفتن منابع اسلامی و نسخ خطی بود، تاب نیاورد و با شهریه ناچیز طلبگی به خرید كتب خطی پرداخت تا این میراث فرهنگی را از دستبرد بیگانگان حفظ نماید. گاه شبها در یك كارگاه برنج كوبی كار می‎كرد، روزها روزه استیجاری می‎گرفت و نماز استیجاری می‎خواند، تا هزینه خرید كتب را تهیه نماید. ایشان در خاطره‎ای می‎فرماید:
یك روز از مدرسه، به قصد بازار ـ كه جنب صحن علوی بود ـ حركت كردم. در ابتدای بازار ناگهان چشمم به زنی تخم مرغ فروش افتاد كه در كنار دیوار نشسته بود و از زیر چادر وی گوشه كتاب پیدا بود. حس كنجكاوی من تحریك شد، به طوری كه مدتی خیره به كتاب نگاه كردم. طاقت نیاوردم، پرسیدم این چیست؟ گفت: كتاب، و فروشی است. كتاب را گرفتم و با حیرت متوجه شدم كه نسخه‎ای نایاب از كتاب «ریاض العلماء» علامه عبدالله افندی است كه احدی آن را در اختیار ندارد. مثل یعقوبی كه یوسف خود را پیدا كرده باشد، با شور و شعفی وصف ناشدنی به زن گفتم: این را چند می‎فروشی؟ گفت: پنج روپیه. من كه از شوق سر از پا نمی‎شناختم، گفتم: دارایی من صد روپیه است و حاضرم همه آن را بدهم و كتاب را از شما بگیرم. آن زن با خوشحالی پذیرفت. در این هنگام سر كله كاظم دجیلی، كه دلال خرید كتاب برای انگلیسیها بود، پیدا شد. او نسخه‎های كمیاب، نادر و كتابهای قدیمی را به هر طریقی به چنگ می‎آورد و توسط حاكم انگلیسی نجف اشرف كه گویا اسمش و یا عنوانش «میجر» (سرگرد) بود، به كتابخانه لندن می‎فرستاد. كاظم دلال كتاب را به زور از دست من گرفت و به آن زن گفت: من آن را بیشتر می‎خرم و مبلغی بالاتر از آن چه من به آن زن گفته بودم، پیشنهاد كرد. در آن هنگام من اندوهگین رو به سمت حرم شریف امیر المؤمنین ـ علیه السلام ـ كردم و آهسته گفتم: آقا جان من می‎خواهم با خرید این كتاب به شما خدمت كنم، پس راضی نباشید این كتاب از دست من خارج شود. هنوز كلامم تمام نشده بود كه زن تخم مرغ فروش رو كرد به دلال و گفت: این كتاب را به ایشان فروخته‎ام و به شما نمی‎فروشم. كاظم دجیلی شكست خورده و عصبانی از آن جا دور شد ... بیشتر از بیست روپیه نداشتم. از این رو تمام لباسهای كهنه و قدیمی را با ساعتی كه داشتم به فروش رساندم تا پول كتاب فراهم شد ... طولی نكشید كه كاظم دلال همراه چند شرطه (پلیس) به مدرسه حمله كردند و مرا دستگیر نموده و پیش حاكم انگلیسی (میجر) بردند. او نخست مرا به سرقت كتاب متهم كرد و بسیار عربده كشید ... دستور داد مرا زندانی كردند. آن شب در زندان مدام با خدا راز و نیاز می‎كردم كه كتاب در مخفی‎گاهش محفوظ بماند. روز بعد مرجع بزرگ آن وقت، آیه الله میرزا فتح الله نمازی اصفهانی معروف به شیخ الشریعه؛ فرزند مرحوم آخوند خراسانی را به نام میرزا مهدی، با جماعتی برای آزادی من به نزد حاكم شهر فرستاد. بالاخره نتیجه این شد كه من از زندان آزاد شوم با این شرط كه مدت یك ماه كتاب را به حاكم انگلیسی تسلیم كنم.
پس از آزادی به سرعت به مدرسه رفتم و همه دوستان طلبه‎ام را جمع كردم و گفتم: باید كار مهمی انجام بدهیم كه خدمت به اسلام و شریعت است! طلاب گفتند: چه كاری؟ و من گفتم: نسخه برداری و استنساخ از روی این كتاب فوراً دست به كار شدیم و قبل از مهلت مقرر چند نسخه از روی آن استنساخ گردید ...»
آیه الله مرعشی نجفی پس از مهاجرت به قم، كتب خطی را همراه خود به ایران آورد. در قم نیز به خرید نسخ خطی و كتب ارزنده اقدام كرد. پس از مدتی به دلیل كمبود جا، كتابها را از منزل به كتابخانه مدرسه مرعشیه انتقال داد. پس از چندی طبقه سوم این مدرسه به عنوان كتابخانه ساخته شد كه در نیمه شعبان 1386 ق. / 28/8/1345، با بیش از ده هزار جلد كتاب چاپی و دو هزار جلد كتاب خطی افتتاح گردید.
استقبال روز افزون طلاب و علما برای مطالعه، كمبود فضای مناسب برای كتابخانه و خرید كتابهای جدید موجب شد تا ایشان كتابخانه بسیار بزرگی (كتابخانه فعلی) را تأسیس نماید كه در نیمه شعبان 1394 ق. 12/6/1353 با حدود شانزده هزار جلد كتاب چاپی و خطی افتتاح گردید.
كتابخانه آیه الله مرعشی نجفی اكنون با دارا بودن بیش از 250000 جلد كتاب چاپی و 25000 جلد كتاب خطی[1] به مسؤولیت حجه الاسلام دكتر سید محمود مرعشی نجفی ـ فرزند ایشان ـ در خدمت طلاب، فضلا، دانشجویان، دانش آموزان، محققان و نویسندگان می‎باشد.
كتابخانه آیه الله العظمی مرعشی به خاطر نسخه‎های خطی نفیس و ارزشمند و گاه منحصر به فرد و كتب قدیم مهم و كمیاب مورد توجه وافر نویسندگان، دانشمندان، مراكز علمی و تحقیقاتی سراسر جهان است. اكنون این كتابخانه شهرت جهانی دارد و با چهارصد مؤسسه، مركز علمی و كتابخانه در سراسر جهان ارتباط دارد.
آثار سبز: نخستین رساله‎های علمیه ایشان به نام «نخبه الاحكام» و «سبیل النجاه» بین سالهای 1366 ق. تا 1373 ق. چاپ شد و از همان سالها مرجعیت تقلید ایشان آغاز شد. آیه الله مرعشی پس از رحلت آیه الله العظمی بروجردی (1340 ش.) به عنوان یكی از مراجع تقلید طراز اول شیعیان جهان به شمار می‎آمد.
آیه الله مرعشی در طول سالیان دراز عمر با بركت خویش كتابها و مقاله‎های زیادی درباره علوم قرآنی، ادبیات عرب، حدیث، دعا، فقه، اصول، منطق، لغت، تاریخ، رجال و تراجم، انساب و ... نوشت كه متأسفانه بیشتر آنها هنوز چاپ نشده است. شمار آثار ایشان به 148 كتاب، رساله و مقاله می‎رسد. اینك نام برخی از آثار چاپ شده‎اش را می‎آوریم:
سند القرّاء و الحفّاظ، مقدمه تفسیر الدر المنثور، نوشته جلال الدین سیوطی، مجموعه‎ای از ادعیه و زیارات، با مقدمه‎ای در شجره‎نامه خاندان مرعشی، مقدمه مفاتیح الجنان، شمس الامكنه و البقاع فی خیره ذات الرقاع، فوائد چند در خصوص صحیفه كامله سجادیه، راهنمای سفر مكه و مدینه، الغایه القصوی لمن رام التمسّك بالعروه الوثقی، التبصره فی ترجمه مؤلف التكمله، تكمیل كتاب «تذكره القبور» نوشته آخوند گزی اصفهانی، الحدیقه الوردیه حول روضه البهیه، ریاض الاقاحی (شرح حال زین الدین بیاضی نباطی عاملی)، زهر الریاض فی ترجمه صاحب الریاض (شرح حال مولی عبدالله افندی اصفهانی)، سجع البلابل فی ترجمه صاحب الوسائل (شرح حال شیخ حر عاملی)، شرح حال ادوارد فندیك، شرح حال سید ابو القاسم طباطبایی تبریزی نجفی، شرح حال سید اعجاز حسین نیشابوری كنتوری، شرح حال بهلول بهجت افندی، شرح حال حضرت سلطان علی فرزند امام باقر ـ علیه السلام ـ، شرح حال مولی عبدالواسع كاشانی، شرح حال آیه الله شیخ محمد محلاتی نجفی، الضوء البدری فی حیاه صاحب الفخری، العزّیه (شرح حال امامزاده یحیی)، غایه الامال فی ترجمه صاحب بهجه الامال (شرح حال ملا علی علیاری تبریزی)، رساله طریفه (شرح حال شیخ محمد جعفر یا شیخ علینقی كمره‎ای)، الظرائف فی ترجمه صاحب الطرائف (شرح حال جاپلقی بروجردی)، الفتحیه (شرح حال میرزا ابوالفتح حسینی شریفی عربشاهی)، رساله‎ای در حالات نصر بن مزاحم منقری (نویسنده كتاب «وقعه الصفین»)، كاشفه الحال فی ترجمه مؤلف خزانه الخیال، كشف الاستار عن حیاه مؤلف كشف الاستار، كش فالارتیاب فی ترجمه صاحب لباب الانساب نوشته بیهقی، كشف الظنون عن صاحب كشف الظنون، اللئالی المنتظمه و الدرر الثمینه (شرح حال علامه حلی، قاضی نور الله شوشتری و فضل بن روزبهان)، لمعه النور و الضیاء فی ترجمه السید ابی الرضا فضل الله راوندی كاشانی، لؤلؤه الصدف فی حیوه السید محمد الاشرف، المجدی فی حیاه صاحب المجدی، مطلع البدرین (شرح حال فخر الدین طریحی)، مفرج الكروب (شرح حال دیلمی، نویسنده ارشاد القلوب)، مقدمه ایضاح الفوائد فی شرح اشكالات القواعد، مقدمه تتمیم امل الامل، مقدمه روضه المتقین فی شرح كتاب من لا یحضره الفقیه، مقدمه كتاب كاوشهای علمی، مقدمه كتاب معجم الثقات و ترتیب الطبقات، مقدمه كتاب مجموعه نفیسه، مقدمه كتاب مؤتمر علماء بغداد، مقدمه كتاب وقایع السنین و الاعوام، المنن و المواهب العددیه (شرح حال عبیدلی سبزواری)، منیه العاملین (شرح حال ابن فتال نیشابوری)، منیه الرجل فی شرح نخبه المقال، المواهب العلیّه فی ترجمه شارح الرساله الذهبیه (شرح حال محمد بن حن مشهدی)، منهج الرشاد فی ترجمه الفاضل الجواد الكاظمی، المیزان القاسط فی ترجمه مورخ واسط، بنراس النور و الضیاء فی ترجمه مؤلف نجوم السماء، وسیله المعاد فی مناقب شیخنا الاستاذ (شرح حال بلاغی)، هدیه ذوی الفضل النهی بترجمه المولی علم الهدی، مقدمه «اثبات صحت نسب خلفاء فاطمیین مصر»، الافطسیه (نسب سادات روستای طغرود قم)، حاشیه بر «بحر الانساب»، رساله در خصوص سادات مدینه منوره، شجره نامه سادات حسینی كاشانی، رساله در شرح اعقاب و ذراری حضرت ابو الفضل العباس ـ علیه السلام ـ و مقدمه كتاب چهره درخشان امام زمان (عج).
دو اثر نفیس ایشان كه ثمره نیم قرن تلاش وی می‎باشد، ولی هنوز به زیور طبع آراسته نشده، عبارت است از:
1. مشجّرات آل رسول الله الاكرام یا مشجرات الهاشمیین: درباره انساب علویان و سادات جهان.
2. ملحقات الاحقاق: احقاق الحق نوشته قاضی نور الله شوشتری (متوفای 1019 ق.) است. آیه الله مرعشی نجفی به تكمیل این كتاب پرداخت و مدارك و منابع این اثر نفیس را پیدا نمود. ایشان برای به سرانجام رساندن این تحقیق بزرگ گروه تحقیقی متشكل از شماری از علمای قم را ترتیب دادند، كه اینك با تلاش این گروه، زیر نظر فرزندشان حجه الاسلام دكتر سید محمود مرعشی، 27 جلد از این كتاب چاپ شده است و بقیه در حال آماده شدن است.
احیاء و ترویج فرهنگ
بازسازی مرقد علامه مجلسی در اصفهان، به امر آیه الله العظمی مرعشی نجفی صورت پذیرفت. اهداء كتابهای فقهای شیعه برای دانشمندان شیعه، سنّی، مسیحی و دانشگاههای جهان نیز از فعالیتهای فرهنگی ایشان است.
ایشان برای نوشتن كتابها به بسیاری از كشورهای اسلامی مسافرت نمود و با دانشمندان شیعه، سنّی و مسیحی به گفتگو نشست. وی با علامه سید محمود شكری آلوسی بغدادی، شیخ طنطاوی جوهری مصری، انستانس كرملی بغدادی، شیخ عبدالسلام شافعی كردستانی، سید ناصر حسین هندی فرزند علامه میر حامد حسین هندی، تاگور (نویسنده و فیلسوف شهیر هند)، میرزا احمد تبریزی (پیشوای فرقه ذهبیه)، میرزا عنایت الله اخباری، پروفسور هانری كربن، دكتر فؤاد سرگین آلمانی، سید ابراهیم رفاعی راوی بغدادی، رشید بیضوی لبنان، سید محمد رشید رضا (نویسنده تفسیر المنار) و بسیاری از اندیشمندان دیگر دیدار نمود.
وی برای تألیف زندگینامه‎های علما، سادات و امامزاده‎ها گاه به قبرستانهای كهن می‎رفت و با خواندن نبشته‎های قبرهای علماء، ادباء، شعراء، سادات و امامزاده‎ها می‎پرداخت. ایشان در سالهای 1350ـ1351 ق. به اصفهان رفت و یك هفته در گورستان تخت فولاد به ثبت تاریخ ولادت و فوت علمای به خاك سپرده شده در آن قبرستان پرداخت. بسیاری از گورستانهای دیگر اصفهان را نیز مورد تحقیق قرار داد و اطلاعات سودمندی بدست آورد.
همگام با نهضت امام
نهضت امام خمینی در سال 1341 با پشتیبانی مراجع تقلید همراه بود. آیه الله مرعشی نجفی هماره از نهضت امام خمینی حمایت كرد. بارها اعلامیه داد و به افشاگری پرداخت. ایشان در پی دستگیری امام خمینی در سال 1342، با ارسال اعلامیه شدید اللحنی به رژیم پهلوی، خواستار آزادی امام خمینی شدند.
ایشان همراه مراجع تقلید و علمای طراز اول كشور برای آزادی امام خمینی به تهران سفر نمود و در این راه زحمت فراوانی متحمل شد. ایشان در سال 1342، در پاسخ نامه جمعی از طلاب می‎فرماید:
چنان چه كراراً این جانب عقیده خود را اظهار كرده‎ام، باز هم به موجب این سؤال عرض می‎كنم كه حضرت آیه الله خمینی ـ دامت بركاته ـ یكی از مراجع تقلید عالم تشیع هستند و از اساطین روحانیت اسلام و از مفاخر عالم تشیع.
آیه الله العظمی مرعشی نامه‎ها و تلگرافهای فراوانی در جهت حمایت از امام خمینی برای مراجع تقلید شیعه مقیم ایران و عراق می‎فرستاد.
ایشان پس از تبعید امام خمینی به تركیه، در سخنرانیها و اعلامیه‎ها این عمل رژیم پهلوی را محكوم می‎نمود و برای شهدای 15 خرداد، مجلس یادبود برپا می‎سازد. آیه‌ الله مرعشی هماره از انقلاب اسلامی پشتیبانی می‎نماید و جنایتهای رژیم پهلوی را افشا می‎نماید. ایشان پس از شهادت آیه الله حاج آقا مصطفی خمینی در سال 1356، برای وی مجلس ترحیمی در حسینیه خویش برپا می‎كند، كه پایان این مجلس به سر دادن شعارهای كوبنده علیه رژیم پهلوی و دستگیری شماری از مردم پیوند می‎خورد.
آیه الله مرعشی در طول سالهای تبعید امام خمینی، با ایشان در ارتباط بودند و با اوج گیری انقلاب اسلامی در سال 1356 همراه مراجع تقلید شیعه با فرستادن اعلامیه‎ها به هدایت نهضت می‎پردازد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز ایشان هماره از نظام جمهوری اسلامی حمایت كرد و در مناسبتهای مختلف با ارسال پیامها به تقویت نظام پرداختند.
وفات: سرانجام مرجع بزرگ تقلید شیعه، در روز چهار شنبه 7/6/1369، در 96 سالگی دار فانی را وداع گفت و به اجداد پاكش پیوست و پیكر پاكش با حضور انبوه مردم عزادار در جوار كتابخانه بزرگش به خاك سپرده شد[2] درود و رحمت خدا بر او باد. و السلام.
[1] . ارقام مربوط به سال 1372 ش. است.
[2] . تمامی مطالب برگرفته از كتاب «شهاب شریعت، درنگی در زندگی حضرت آیه الله العظمی مرعشی نجفی» نوشته علی رفیعی (علامرودشتی) است
منبع:اندیشه قم

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 686]