شهید آیت الله سعیدی

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: طلوع فریادگر
در زمانی كه محو فرهنگ ملی اسلامی مردم آغاز شده بود و در سایه سرنیزه های قزاقها سكوت در كوچه ها مستانه عربده می كشید در تاریخ 1308 ش. در نوغان مشهد صدای نوزادی نه تنها سكوت خانه را شكست بلكه فریادی شد ماندگار و جاوید بر علیه سكوت و خفقان.
در حوزه نور
سید احمد پدر وی به پاس قدردانی از رضای آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم كه پس از سالها فرزند پسری را به او هدیه كرده بود نام زیبای محمدرضا را بر او نهاد و برای تحویل دادن او به مكتب حیاتبخش حوزه به تعلیم و تربیت وی پرداخت.
زمانی سید محمدرضا به اقیانوس حوزه گام نهاد كه هر كس دم از مذهب می زد آینده اش قلم سرخ می خورد تا چه رسد كه در ترویج آن عبای پیامبر را بر دوش كشد.
سید محمد پس از پایان ادبیات دروس حوزه را با جدیت و پشتكار پی گرفت و روزها و ماهها را با كتاب و قلم سپری كرد. گرچه در «منطق» محمد رضای جوان در مقابل سكوت زمانه اش فریاد بود و «اصول» را خط و راهی می دانست كه جدش حسین علیه السلام از خانه خدا (كعبه) تا خدا (كربلا) ترسیم ساخته بود ولی منطق و اصول را نزد فرزانگان و استادان نامی آن زمان چون ادیب نیشابوری، شیخ هاشم و شیخ مجتبی قزوینی كه آوازه نام آنان همه جا را فراگرفته بود آموخت.
در این دوره انتخاب همسر از خاندان طباطبایی كه از نوادگان میرزای شیرازی آن فریادگر نامی كه بیگانه ستیز عصر خود به شمار می رفت خود نشانی دیگر از انتخاب راه پر حادثه او بود.
سعیدی پس از پایان دروس سطح و بهره مند شدن از استادان نامدار حوزه مشهد راهی قم شد و در درس مرجع عالیقدر شیعه آیه الله بروجردی شركت كرد و از محضر پر فیض كسب معرفت نمود. اما در این هنگام آوازه رادمردی به نام حاج آقا «روح الله» سعیدی را به درس او كشید، سعیدی به محض ورود به درس او گمشده خود را یافت و همه چیزش را به نگاهش باخت، سعیدی احساس می كرد كه هرجا مراد او حضور می یابد سكوت رخت بر می دارد. و این سرآغاز فریادش شد. عشق و علاقه سعیدی نسبت به امام در هیچ قاموسی نمی گنجد و هیچ واژه ای توان ترسیم آنرا ندارد و این عشق و علاقه تنها یكطرفه نبود چرا كه امام در نامه ای به او واژه ها را ناتوان تر و علیل تر از آن می داند كه با كمك آنها محبت خود را به نشان دهد و در قسمتی از آن چنین می نویسد:
«من از افرادی مثل شما آنقدر خوشم می آید كه شاید نتوانم عواطف درونی را آنطور كه هست ابراز كنم من قادر نیستم عواطف امثال شما را جواب بدهم لكن خداوند متعال قادر است».
تجربه زندان
امام كه قبل از آغاز نهضت روحانیت طوفانی را در وجودش به پا كرده بود شاهد اولین تجربه زندان وی گشت او كه به اتفاق آقای خزعلی، آقای مكارم و آقای سبحانی و آقای دوانی برای سفری تبلیغی به خوزستان رفته بود در «خسروآباد» آبادان شیشه عمر پشه سكوت را سیمرغ وار به سنگ زد و برای اولین بار میله های سرد زندان را تجربه كرد كه با وساطت فضلاء پس از چندی از زندان آزاد گشت.
جرقه قیام
لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی و عكس العمل اعلامیه های شدید اللحن امام و سرآغاز قیام روحانیت و مردم به رهبری امام گشت كه دستگاه اوج رذالت حوزه در مدرسه طالبیه تبریز و فیضیه قم به تصویر كشید سعیدی كه خود در این نهضت شركت كرده بود پس از فروكش كردن تهاجمات دستگاه به همراه برخی از فضلاء قم روانه كویت شد كه روز 11 محرم همان سال از فاجعه خونین 15 خرداد و دستگیری امام باخبر شد.
خشم سرپای وی را گرفت نخست با دیگر فضلای ایرانی نامه هایی را به آیه الله حكیم و آیه الله خویی نگاشت اما روح بی آرام او مانع آن شد كه تنها به این مقوله اكتفا كند و با شناخت كامل از دستگاه اطلاعاتی قوی شاه در كویت به حسینیه «فحیعل» بازگشت و نیروهای اطلاعاتی را به تعجب واداشت. او كه می دانست در بازگشت توسط دستگاه امنیتی كشور دستگیر می شود تا آزادی امام در كویت در خانه حجه الاسلام سیدعباس مهری ماندگار شد به گزاف نرفته ایم اگر بگوئیم سعیدی هم بند امام و هم سلول امام بود چرا كه آن روز كه امام به زندان گام نهاد، سعیدی هم با سخنرانی آتشین در كویت زندانی شد.
سعیدی صفر سال بعد مخفیانه و با لباسهای مبدل كویت را به قصد ایران ترك كرد، از آنجا كه در بینش سعیدی بیرون آمدن یك طلبه از لباس روحانی كاری منحوس به شمار می رفت نامه ای به این مضمون به امام نوشت.
«سیدی و مولای با قیافه منحوس وارد قم شده ام و اجازه ملاقات می خواهم»
امام نیز با روی گشاده سعیدی را به حضور پذیرفت و مرید و مراد پس از ماهها همدیگر را در آغوش گرفتند.
تبعید خورشید
عكس العمل شدید امام در مقابل لایحه خفت بار كاپیتولاسیون در مهرماه 1342 منجر به تبعید امام به تركیه و سپس نجف گشت ... هشدار سعیدی با دهها تن از فضلاء دیگر حوزه قم در نامه ای به هویدا به سال 30/7/44 نشانگر پیگیری او و دیگر فضلای قم برای بازگرداندن حضرت امام بود. سعیدی تنها فرستادن نامه، اظهار همدردی و همراهی با امام را در قالب نوشته ها كافی نمی دانست بلكه احساس می كرد كه امام را باید به حوزه علمیه نجف شناساند از اینرو مخفیانه و از راهها و گذرگاههای مخفی مرز به عراق و به نجف اشرف رفت. او در یكی از مدارس علمیه طی جلساتی بر فراز منبر به معرفی چهره واقعی امام و بعد علمی ایشان پرداخت و با بیان شخصیت مرادش بر شمار مریدانش افزود.
سعیدی در مسجد امام هفتم علیه السلام
سعیدی در فراق امام ماندن خود را در قم به صلاح نهضت روحانیت نمی دانست و بر آن شد كه فریاد بر علیه نظام را به گوش سایرین برساند از اینرو نخست به تفرش رفت و در آنجا به افشاگری فجایع رژیم سفاك پهلوی پرداخت در این زمان بود كه از سوی مردم تهران برای اقامه نماز جماعت و سخنرانی در مسجد امام موسی بن جعفر علیه السلام دعوت شد. سعیدی این فرصت طلایی را از دست نداد چرا كه پایتخت را محلی خوب برای فعالیتهای سیاسی و اجتماعی خود دانست سال 1345 ش. كه سال ورود سعیدی به محله غیاثی در مسجد امام موسی بن جعفر علیه السلام در میدان خراسان بود نقطه عطفی در تاریخ انقلاب اسلامی است. امام در همان روزهای نخست با فرستادن نامه ای به سعیدی حركت او را مورد تاءیید قرار داد و چنین نگاشت.
«از اینكه تهران تشریف برده اید از جهتی خوشوقت شدم چون مركز از هر جا بیشتر احتیاج به علماء عاملین دارد مساعی جمیله جنابعالی مورد تقدیر و تشكرات»
سعیدی با تاءسیس حوزه علمیه، تشكیل كلاس برای بانوان، تشكیلات امر به معروف و نهی از منكر و تاءسیس كتابخانه فعالیتهای حوزه را آغاز كرد. اما آن چیزی كه بیش از هر فعالیت دیگری سعیدی در آن زمان به چشم نمی آمد و در سالهای پس از شهادت او به ثمر نشست دمیدن روح حماسه و فریاد در كالبد نوجوانان و جوانان آن محله بود. سعیدی در این سال كانون انقلاب را همچنان گرم نگه داشت و با سخنرانی های گرم و آتشین علنا خمینی را فریاد زد مجموعه سخنرانیها و نوارهای برجا مانده او در این سال جزو گویاترین صفات تاریخ همیشه خونبار تشیع است.
گزارشهای ساواك در این سال گویای این حقیقت است كه وی در مدت سالهای اقامت در تهران بی مهابا به رژیم می تاخته است. در گزارش شب 31/4/45 ساواك آمده است.
«طبق اطلاع واصله ساعت 30/20 روز 31/4/45 جلسه موسی بن جعفر با حضور قریب یكهزار نفر از طبقات مختلف تشكیل گردیده است. در این جلسه سعیدی ابتدا چند دقیقه درباره آیه الله خمینی و كتك زدن طلبه ها در قم صحبت كرد و مردم با شنیدن اسم خمینی صلوات فرستادند.
نامبرده ... فن حمله به یهودیان فلسطین و امریكا اضافه كرد اینها كارشان در این مملكت بالا گرفته و دستشان در همه كار باز است و كسی از آنها جلوگیری نمی كند ولی جلسات ما را تعطیل می نمایند سه سال پیش آیه الله خمینی از دولت خواست كه اسرائیل در كشور سفارتخانه نداشته باشد ایشان این جریانات را پیش بینی می كرد.
ما باید برای مبارزه كردن تشكیلات داشته باشیم تا بتوانیم در مقابل دشمن مقاومت كنیم و با دولتی كه علماء ما را زندانی و تبعید می كند مبارزه نمائیم. من راهی را می روم كه امام حسین علیه السلام و رهبر عالیقدر دین ما آیه الله خمینی رفت و تا پای جان ایستادگی كرد. من حرف خود را می گویم و مبارزه را ناتمام نمی گذارم:
در پی برگزاری مجلس از سوی سعیدی برای شهید سیدكاظم قریشی وی به تاریخ 8/5/45 به اتهام «اقدام علیه امنیت داخلی مملكت» از طرف شهربانی دستگیر و به دست سیاه دلان ساواك سپرده شد. سعیدی در تاریخ 11/7/45 از زندان آزاد و استوارتر و راسخ تر از قبل وارد میدان شد تا بار دیگر شیشه عمر سكوت را با فریاد خویش بر سنگ زند.
سعیدی در بهار 1346 مخفیانه از ایران خارج شد و خود را به جوشش گاه فریاد رساند وی پس از ملاقات با حضرت امام در نجف اشرف با روحیه مضاعف به ایران بازگشت در كنار سخنرانیهای گرم آتشین تلاش برای تشكل، چاپ استفتائات حضرت امام و راه اندازی نشریه ای به نام نشریه مسجد امام هفتم علیه السلام از فعالیتهای دیگر اوست. كه از این نشریه ها می توان به جملات و نقطه نظرهای علماء در خصوص شخصیت امام اشاره كرد كه در آن زمان از جایگاه ویژه ای برخوردار بود. شگردهای ساواك در برخورد با سعیدی یكی از ناجوانمردانه ترین شگردها است. بر هم زدن مجالس او توسط اراذل و اوباش ـ قطع آب ـ و برق مسجد، تهدید و تطمیع نمازگزاران مسجد امام هفتم علیه السلام به گونه ای او را در محدودیتی سخت قرار داده بود تا جائی كه او در یك ماه قبل از عروج خونینش در تاریخ 18/2/49 در مسجد موسی بن جعفر علیه السلام غریبانه و مظلومانه می گوید:
... این شما هستید كه بایستی با كمكهای مادی و معنوی خود این پناهگاه اسلام را حفظ كنید.
آقایان باور كنید من امسال آنقدر مجالس روضه خوانی زنانه رفتم تا توانستم مخارج این مسجد را تاءمین كنم ...
آخر من نمی دانم كه چرا آنقدر مردم از من فرار می كنند؟
آیا به جرم این است كه من از رهبر عالیقدر حضرت آیه الله خمینی طرفداری می كنم؟ اگر از این وضع هراس دارید باید بگویم كه نترسید این من هستم كه بایستی جواب دولت و سازمان امنیت و كلانتری را بدهم نه شما پس در این صورت دیگر چرا از من كناره گیری می كنید؟
اعلامیه فریاد
در پی هجوم سرمایه داران غرب به سوی ایران حوزه علمیه قم طی اعلامیه در اردیبهشت ماه 1349 ضمن محكوم كردن این حركت غرب و مشی وطن فروشانه دستگاه سلطنتی به افشاگری علیه این جنایت بزرگ دست زد. سعیدی كه می دید پس از این اطلاعیه سكوتی مرگبار سراسر محافل مذهبی و روشنفكری را فراگرفته است و سكون مرز پویش و رویش انقلابی درهم نوردیده است. جنایتی بزرگ تر از كاپیتولاسیون و قراردادی استعماری تر از شب كو در شرف تكوین است. قلم بدست گرفت و قبل از اینكه شیشه عمر سكوت را بشكند با خون خود بار دیگر این جمله را امضاء كرد «ان كان دین محمد لم یستقم الا بقتلی فیاسیوف خذینی».
حضرت آیه الله اعظم الله اجورنا و اجوركم
لابد میدانید كه این روزها با مطرح شدن مسئله سرمایه گذاری امریكائیها در ایران مصیبت بسیار بزرگ و خورد كننده ای بر ملت این سرزمین روی آورده كه مملكت را در آستانه سقوط و نابودی قرار داده و به مضمون آیه شریفه «یكاد السموات یتفطرن منه و تنشق الارض و تخر الجبال هدا» «هیئت حاكمه ستمگر عامل استعمار ایران چنان در برابر اربابان استعمارگر خود خاضع و تسلیم گردید كه طوق بندگی و عبودیت آنان را به گردن افكنده و به منظور نزدیكتر شدن به غارتگران استعمارگر جان و مال و نوامیس ملت ایران را به پیشگاهشان تقدیم می دارد هم اكنون این بندگان استعمار غرب قربانی جدیدی برای درگاه خدایان دلار و اسلحه تدارك دیده اند كه با تقدیم آن بطور در بست اقتصاد ما و به دنبال آن دین و سایر افتخارات ما به چنگال آنان خواهد افتاد. همانطور كه قبلا سیاست ما را قبضه كردند كه این مصائب را به دنبال خود آورده است بحق و حقیقت سوگند كه این اقدام جدید آنچنان مصیبت بزرگ و خطرناكی است كه مسائل مهمی از قبیل امتیاز تنباكو، كاپیتولاسیون و سایر حوادث كه برای هر یك از آنها جامعه روحانیت پیشقدم در اعتراض و مبارزه بوده و قربانیانی داده است در قبال آن كم اهمیت و كوچك است.
چقدر جای تعجب است كه شما پیشوایان دینی در مقابل این خطر بزرگ سكوت اختیار كرده و برای جلوگیری از آن اقدامی نمی كنید؟ برای ما باور كردی نیست كه بگوئیم شما دین و آخرت را با زندگی چند روزه دنیا معامله كردید و خود را مشمول آیه شریفه «اتستبدلون الذی هو ادنی بالذی هو خیر» و آیه شریفه «ارضیتم بالحیوه الدنیا من الاخره» نموده باشید راستی چرا شما مهر سكوت بر لب زده اید؟ و در این باره چیزی نمی گوئید؟
خود می دانید كه موضوع سرمایه گذاری صهیونیست های آمریكایی در ایران از تاءسیس سینما در قم (كه برای جلوگیری از آن چه سر و صدایی به راه انداختید) برای اسلام و مسلمین خطرناكتر است. امروز روز فریاد و اعتراض است صدای خود را با اعتراض بلند كنید، داد بزنید، فریاد كنید، یك پارچه و متحد علیه این قرارداد خائنانه مبارزه نمائید تا در پیشگاه خدا و پیشینیان بزرگ خود چون مرحوم سیدجمال الدین اسدآبادی و مرحوم شیرازی و نیز نسل آینده رو سفید و سربلند باشید «یوم تبیض وجوه و تسود وجوه»
سعیدی خراسانی در حلقه خفاشان
اعلامه و نامه تند سعیدی خطاب به علمای شهرهای ایران رژیم منحوس پهلوی را به وحشت انداخت دستگاه اطلاعاتی رژیم بخوبی به این موضوع پی برد كه اگر دیر بجنبد سعیدی علما را به دادن فتوی علیه این قرارداد راضی می كند از اینرو با بسیج نیروها خود را مهیای یك اقدام سفاكنه كرد.
سپهبد مقدم بدنبال گزارش این اعلامیه دستور داد.
خواهشمند است دستور فرمائید نامبرده بالا را احضار و به وی تذكر داده شود از تحریك افكار عمومی علیه اقدامات دولت خودداری نماید و در غیر اینصورت تصمیمات شدیدی درباره وی گرفته خواهد شد حتما رفتار و گفتار مشارالیه را دقیقا تحت مراقبت قرار دهند و نتیجه را اعلام دارند.
مدیر كل اداره سوم ـ مقدم
در زیر دستور مقدم پی نوشت شده است.
ریاست اداره یكم فرمودند: با توجه به اینكه قرار است نامبرده دستگیر شود لزومی به ارسال نامه فوق نیست «پرونده محمدرضا سعیدی بایگانی شود»
خفاشان ساواك كه سالها انتظار چنین روزی را داشتند خود را آماده دستگیری فریادگر حماسه ها كردند سعیدی با دلی آكنده از درد در روز 11 خردادماه 1349 پس از اتمام نماز راهی خانه شد ساعت یك بعدازظهر بود كه سعیدی آماده استراحت و صرف نهار شد كه جلادان پهلوی به منزل او یورش برده و او را آماده قربانی كردن در پای خدایان زور و خدایان زر كمپانیهای غربی و راكفلرها كنند.
ساواك دست به كاری بی سابقه در تاریخ جنایت خود و تاریخ دستگیری آزادمردان در جهان زد.
10 روز فقط 10 روز از تاریخ دستگیری تا شهادت نشان از سالها خشم اندوخته دستگاه و خروش بی پایان سعیدی است.
نشان ناامیدی ساواك از خاموش كردن این فریاد بود.
عقربه ساعت 9 شب چهارشنبه 20 خرداد 1349 را نشان می داد بعضی از سلولهایی كه در مجاورت سلول سعیدی در زندان قزل قلعه قرار داشت عمدا باز نگه داشته بودند كه ناگهان برق زندان خاموش شد.
وحشت سرپای زندانیان را فرا می گیرد رفت و آمد در راهرو زندان شروع و مسیر گامهای جلادان تا سلول سعیدی امتداد دارد كه ناگهان صدای كشمكش از سلول سعیدی با فریاد او به پایان می رسد.
جلادان مسیر آمدن را بار دیگر طی می كنند و سكوتی مرموز راهرو زندان را فرا می گیرد با روشن شدن برق زندانیان از سلولها بیرون می ریزند و به سوی سلول سعیدی می روند و با پیكر بی جان سعیدی در حالی كه عمامه سیاه او به دور گردنش پیچیده شده بود روبرو می گردند،
بغض زندانیان می تركد، فریاد باز هم فریاد
امام در سوگ
خبر شهادت سعیدی از مرزها گذشت و متن تسلیت نامه فضلا و محصلین حوزه علمیه به امام خمینی (ره) رسید و امام راحل را در سوگ این یار و شاگرد وفادار خود نشاند طلاب و شاگردان انقلابی امام بر آن شدند تا نام و خاطره او را زنده نگه دارند.
فاتحه سعیدی به طولانی ترین فاتحه در نجف اشرف مبدل شد. امام مخارج فاتحه سعیدی را بر عهده گرفت و چهل شب خود صاحب عزای سعیدی شد و پیامی را برای فضلا و محصلین حوزه علمیه فرستاد كه در پایان آن آمده است.
من قتل فجیع این سید بزرگوار و فداكار را كه برای حفظ مصالح مسلمین و خدمت به اسلام جان خود را از دست داد به ملت اسلام عموما و خصوصا به ملت ایران تعزیت می دهم از خداوند متعال رفع ید دستگاه جبار و عمال كثیف استعمار را مسئلت می نمایم.
سفاكان و كوردلان كه تحمل این همه عظمت و بزرگی را نداشتند چندین شب برق «مسجد عمران» مسجدی كه در آن امام و یارانش در سوگ سعیدی نشسته بودند همانند شبی كه سعیدی در مسجد «امام موسی بن جعفر علیه السلام» به سخن می نشست و شبی كه در زندان «قزل قلعه» به معراج رفت خاموش كردند.
غافل از اینكه نور سعیدی هرگز با خاموش شدن برق به خاموشی نمی گراید و مردی كه سكوت را زیر دستان فریاد خفه كرد.
و مرگ را زیر گامهای شهادت كشت.
«سعیدی» دو دنیاست و سعید دو دنیا چراغی است كه خداوند وعده جاودانگی او را داده است.
«یریدون لیطفووا نور الله بافواههم و الله متم نوره و لو كره المشركون»
منبع:اندیشه قم

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 880]