امام حسن (ع) /گل سرسبز باغ امامت و ميوه نبوت

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: امام حسن (ع) /گل سرسبز باغ امامت و ميوه نبوت
پانزدهم ماه مبارك رمضان سال سوم هجرى، نخستين‏ گل خوشبوى درخت نبوت و ولايت و اولين ثمره ازدواج حضرت على (ع) و حضرت زهرا (س) اين جهان خاكي را منورساخت و قداست و شرافت ماه مبارك رمضان را صد چندان كرد.

مولود مباركي كه صورت و سيرتش آيينه تمام نماي سيماي نبوي و علوي بود و در واقع هديه اي الهي بود كه خداوند متعال در ماه پر بركتي چون رمضان به خاندان عصمت و طهارت (ع) و بشريت اعطا كرد.
با ولادت اين مولود مسعود بي شك كره خاكي و افلاك بر خود باليدند و فرشتگان به يكديگر تبرك گفتند چرا كه اين گل خوشبوي از بهشت به عنوان هديه به حضرت علي (ع) و حضرت زهرا (س) داده شده بود.
خبر ولادت اولين نواده رسول خدا (ص) ‏به آن حضرت داده شد و پيامبر مشتاقانه به ديدار فرزند عزيز و ارجمندش به خانه ‏على (ع)و زهرا (س) آمد.
نام حسن را جبرئيل از سوي خداي متعال برگزيد و اين اسم نكو و پسنديده امروز الگويي براي نامگذاري فرزندان شيعيان شده است.
در صواعق المحرقه ابن حجر، آمده است كه رسول خدا(ص) فرمود: " هارون نام دو فرزندش را شبر و شبير گذاشت و من نام دو فرزندانم را حسن وحسين مى‏گذارم، به همان نامى كه هارون فرزندانش را نام نهاد."
همچنين در كتاب‏ كنز العمال، نقل شده كه حضرت رسول دو فرزندش (حسن و حسين) را در دامان خويش نشانده بود و نوازششان مى‏كرد و مى‏فرمود: " اين دو فرزندانم، دو گل خوشبوى من در دنيايند".
در اثر ديگري به نام مجمع الهيثمى از انس بن مالك نقل مى‏كند كه گفته است: رسول خدا گاهى‏ به سجود مى‏رفت، يكى از دو فرزندانش (حسن يا حسين) مى‏آمد و بر كمر حضرت مى‏نشست، پس حضرت سجود را طولانى مى‏كرد تا آن‏گاه كه خود كودك پايين بيايد.
به او گفته‏مى‏شد: يا رسول الله! سجودت را طولانى كردى؟ مى‏فرمود: فرزندم، بردوشم سوار بود، خوش نداشتم كه او را به شتاب وادارم. و دراين زمينه روايات زيادى از كتب اهل سنت نقل شده‏است.
* القاب و كنيه هاي امام حسن (ع)
امام حسن مجتبي (ع) به القاب و كنيه هايي چون ريحانه رسول خدا(ص)، زكى، سبط اول، سيد، طيب، مصلح، نقى و ولى مشهور است.
ابن‏شهرآشوب لقب‏هاى ديگرى از جمله امين، اثير، امير، حجت، زهد، قائم، مجتبى و وزير را به آن بزرگوار نسبت داده است.
صاحب مناقب كنيه امام حسن(ع) را "ابوالقاسم‏" مى‏نامد و لكن "محقق اربلى" با تكيه بر يك روايت مى‏نويسد: "رسول خدا(ص) از شدت علاقه‏اى كه به نواده خويش داشت و او را آيينه تمام‏نماى‏صفات خود مى‏دانست كنيه‏اش را "ابومحمد" ناميد در حالى كه يكى و دو سال ازولادتش بيشتر نگذشته بود."
* شباهت امام حسن مجتبي (ع) به پيامبر (ص)
زيبايى صورت و اندام سلاله پيامبر خدا(ص) زبان زد عام و خاص‏ بود هر كس به او نگاه مى‏كرد سيماى محمد و على (ع) را در او مى‏ديد و درجمالش محو مى‏شد.
در مجمع الهيثمى، در خصوص شبيه ترين فرد به پيامبر (ص) آمده است: شخصى از ابن الزبير (دشمن سرسخت اهل‏بيت) سؤال مى‏كند: چه كسى بيش از همه به پيامبر شباهت داشت؟ او پاسخ مى‏دهد: حسن‏بن على، از هر كس بيشتر به پيامبر شبيه تربود و حضرت رسول بيش از همه به او محبت ‏و علاقه داشت. او گاهى مى‏آمد و حضرت رسول در حال سجده بود، پس بركمرش سوار مى‏شدو پيامبر سر برنمى‏داشت تا خود كنار رود.
امام غزالى در احياء العلوم مى‏نويسد: "رسول خدا(ص) فرمود: چه بسيار شباهت پيدا كرد فرزندم(حسن) به من از جهت اندام و صورت و سيره و اخلاق."
انس بن‏مالك در باره امام مجتبى(ع) مى‏گويد: "هيچ فردى از امام حسن (ع) شبيه‏تر به ‏پيامبر(ص) نبوده است."
* اخلاق آن حضرت
در خصوص اخلاق امام حسن مجتبي (ع) نيز مرحوم شيخ صدوق در كتاب امالى به سند خود از امام صادق(ع) روايت كرده كه آن حضرت فرمود: "حسن بن على(ع) عابدترين مردم زمان خود و زاهدترين آنها و برترين آنها بود، و چنان بود كه وقتى حج ‏به جاى مى‏آورد، پياده به حج مى‏رفت و گاهى نيز پاى برهنه راه مى‏رفت.
و چنان بود كه وقتى ياد مرگ مى‏كرد مى‏گريست، و چون ياد قبر مى‏كرد مى‏گريست، و چون از قيامت و بعث و نشور ياد مى‏كرد مى‏گريست، و چون متذكر عبور و گذشت از صراط در قيامت مى‏شد مى‏گريست.و هر گاه به ياد توقف در پيشگاه خداى تعالى در محشر مى‏افتاد، فريادى مى‏زد و روى زمين مى‏افتاد.
و چون به نماز مى‏ايستاد بندهاى بدنش مى‏لرزيد، و چون نام بهشت و جهنم نزد او برده مى‏شد مضطرب و نگران مى‏شد و از خداى تعالى رسيدن به بهشت و دورى از جهنم را درخواست مى‏كرد و هر گاه در وقت‏خواندن قرآن به جمله "يا ايها الذين آمنوا" مى‏رسيد مى‏گفت: "لبيك اللهم لبيك‏"
و پيوسته در هر حالى كه كسى آن حضرت را مى‏ديد به ذكر خدا مشغول بود، و از همه مردم راستگوتر، و در نطق و بيان از همه كس فصيح تر بود."
مرحوم ابن شهرآشوب در كتاب مناقب از كتاب محمد بن اسحاق نيز روايت كرده كه گويد:
"احدى پس از رسول خدا (ص) در شرافت مقام به حسن بن على(ع) نرسيد".و سپس مى‏گويد: رسم چنان بود كه براى آن حضرت بر در خانه‏اش فرش مى‏گستراندند، و چون امام(ع)مى‏آمد و روى آن فرش مى‏نشست، راه بسته مى‏شد و بند مى‏آمد، زيرا كسى از آنجا نمى‏گذشت جز آنكه به خاطر جلالت مقام آن حضرت مى‏ايستاد و جلو نمى‏رفت، و هنگامى كه امام(ع)از ماجرا مطلع مى‏شد برمى‏خاست و داخل خانه مى‏شد و مردم هم مى‏رفتند و راه باز مى‏شد."
از روضة الواعظين فتال نيشابورى روايت شده كه گويد: "حسن بن على(ع)چنان بود كه چون وضو مى‏گرفت‏ بندهاى استخوانش به هم مى‏خورد و رنگش زرد مى‏گشت، و چون سببش را پرسيدند فرمود: هر كس كه در پيشگاه پروردگار بزرگ مى‏ايستد بايد اين گونه باشد كه بندهايش به هم بخورد و رنگش زرد شود و چون بر در مسجد مى‏رسيد، سرش را بلند كرده و مى‏گفت: خدايا ميهمانت‏ بر در خانه توست، اى نيكوكار! بدكار به درب خانه‏ات آمده، پس از زشتي هايى كه نزد من است‏ به خوبى‏هايى كه نزد تو است درگذر، اى بزرگوار!"
از كتاب فائق زمخشرى نيز اينگونه روايت شده كه گويد: رسم امام حسن (ع) چنان بود كه چون از نماز صبح فارغ مى‏شد با كسى سخن نمى‏گفت تا آفتاب طلوع كند... و آن حضرت بيست و پنج‏بار پياده حج‏به جاى آورد... و اموال خود را دو بار با خدا تقسيم كرد...(يعنى نصف آن را در راه خدا به فقرا داد..."
* تواضع و فروتني امام حسن مجتبي (ع)
تواضع و فروتنى آن حضرت نيز زبانزد است به گونه اي كه ابن شهرآشوب در مناقب و ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه و ديگران به سند خود روايت كرده‏اند كه امام حسن بن على(ع) بر جمعى ازفقرا عبور كرد كه روى زمين نشسته و تكه‏هاى نانى در پيش روى خود گذارده و مى‏خوردند، و چون آن حضرت را ديدند تعارف كرده گفتند: "اى پسر دختر رسول خدا بفرما! به صبحانه! امام (ع) پياده شد و اين آيه را خواند: "براستى كه خدا مستكبران را دوست نمى‏دارد! و سپس شروع كرد به خوردن غذاى آنان و چون سير شدند امام(ع) آنها را به مهمانى خود دعوت كرد و از آنها پذيرايى و اطعام كرده و جامه نيز بر تن آنها پوشانيد، و چون فراغت‏ يافت فرمود: "با همه اينها فضيلت و برترى از آنهاست، زيرا آنها بغير از آنچه ما را بدان پذيرايى و اطعام كردند چيز ديگرى نداشتند، ولى ما بيش از آنچه داديم باز هم داريم!"
دوشنبه 25 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 164]