درباره مردي كه محبوب نيست فوتبال فقط براي تماشا زيباست

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: درباره مردي كه محبوب نيست فوتبال فقط براي تماشا زيباست
سايمون كوپر

نيكلا آنلكا چهار ساعت دير رسيد. اين چهار ساعت حتي با در نظر گرفتن استيل كلي فوتباليست هاي معروف كه هميشه دير مي رسند باز هم زمان زيادي بود. حدوداً 20 عكاس و چند طراح لباس در استوديويي در شمال لندن منتظر نيكلا آنلكا بودند. آنلكا قرار بود براي يك برنامه مد لباس و تبليغاتي اينجا بيايد و براي حضار توضيح دهد كي به قول هايش عمل خواهد كرد. لحظه يي كه لباسش را درآورد فهميدم چرا به خودش اين حق را مي دهد كه وقت بقيه را اين طور تلف كند. عجب هيكلي داشت، سري تراشيده كه درست مثل تخم مرغ بود، بالاتنه يي بسكتبالي، پاهايي مثل پاهاي دونده ها و پوستي بسيار خوش رنگ؛ هيچ كدام از ماهيچه هايش هم بيش از حد بزرگ نيست اما همه اينها فقط حرف هايي حاشيه يي براي مردي است كه شخصيتش حرفه ورزشي اش را خراب كرد و اين بدن فوق العاده را هدر داد. شخصيت آنلكا فصل پيش هم باعث شد چلسي در آخرين لحظه قهرماني ليگ اروپا را به يونايتد واگذار كند. حالا اين هفته آنلكا 29 ساله فرصتي استثنايي دارد كه پاسخ همه منتقدان را بدهد و شروعي دوباره داشته باشد. آنلكا مرحله اول از ماموريت اين هفته اش را به خوبي انجام داد و مقابل به اصطلاح ثروتمندترين باشگاه حال حاضر فوتبال جهان، يعني من سيتي عالي بازي كرد و گل زد. چلسي سه شنبه در اولين بازي ليگ قهرمانان با بوردو بازي دارد و يكشنبه بعد در استمفوردبريج ميزبان يونايتد است. اين بازي تكرار فينال ماه مه است. آنلكا آن بازي را به نفع يونايتد به پايان برد. ساعت 2 صبح، زير باران شديد مسكو، ضربه پنالتي آنلكا را ادوين فن درسار مهار كرد تا يونايتد قهرمان اروپا شود. دو روز بعد در يك برنامه تلويزيوني در شبكه «يورو استار» يكي از خبرنگاران روزنامه «اكيپ» تلفني با آنلكا حرف زد و او به جاي اينكه از حسرتش براي از دست دادن آن ضربه پنالتي و هدر دادن بهترين موقعيت چلسي براي رسيدن به اولين قهرماني اش در اروپا حرف بزند، شروع كرد به انتقاد از آورام گرنت كه چرا او را در تركيب اصلي قرار نداده بود و از او خواسته بود به عنوان بال بازي كند.

آن شب هم ثابت شد نيكلا آنلكا هرگز نمي تواند چهره محبوب مردمي باشد. چند وقت بعد با يكي از مربيان سابق آنلكا حرف مي زدم و او گفت؛ «آنلكا براي اين ضربه پنالتي را از دست داد چون هنوز با آورام گرنت و چلسي قهر بود.» قبل از اينكه بخواهم از شخصيتش حرف بزنم رفتم سر سوالي كه خيلي ذهنم را مشغول كرده بود. آيا آنلكا خودش مي داند چقدر خوش شانس است از بابت داشتن چنين بدني؟ «نه.» اين را با صدايي بلند گفت كه به راحتي شنيده مي شد. «وقتي فوتبال را شروع كردم خيلي كوچك بودم و... خب، شما بهش چه مي گوييد؟» آنلكا سعي داشت با اشارات انگشتش منظورش را برساند. با اينكه او تقريباً يك دهه را در فوتبال انگليس به سر برده است هنوز هم نمي تواند يك جمله درست انگليسي بگويد. «ضعيف؟»، «بله.»، «لاغر؟» «بله. برادرهايم از من كوچك تر هستند و من نمي دانم واقعاً چطور شد هيكلم به اين فرم درآمد. شايد به اين خاطر بود كه هر روز ورزش مي كردم.» آنلكا دوباره به سمت كمد لباس رفت تا لباسش را عوض كند. وقتي مشغول اين كار بود آنقدر رويش متمركز شده بود كه نمي توانست پاسخ سوال هاي من را بدهد. اصلاً انگار صدايم را نمي شنيد. حرفه ورزشي آنلكا خيلي درخشان شروع شد. در سن 17 سالگي او كاملاً در تركيب آرسنال جا افتاد. طي چهار سال بعد كه از آرسنال جدا شد با تيم ملي فرانسه و رئال مادريد هرچه عنوان بود را به دست آورد. ولي وقتي به گذشته اش نگاه مي كند، مي گويد؛ «خيلي سخت است كه وقتي سنت پايين است براي باشگاه هاي بزرگ بازي كني. اين طوري اتفاقاتي كه در باشگاه مي افتد و حتي در زندگي شخصي ات مي افتد كاملاً از كنترلت خارج است. تازه آنها از تو انتظار دارند هميشه در بهترين شرايط باشي و هميشه گل بزني. فكر نمي كنم مردم اين را درك كنند. فوتبال بازي زيبايي است، البته فقط براي تماشا كردن. وقتي فوتبال بازي مي كني مي فهمي كه اصلاً كار ساده يي نيست.» وقتي رئال را ترك كرد براي هفت سال باشگاه هاي بزرگ بايكوتش كردند. «فكر مي كنم اين بيشتر به شخصيتم برمي گشت نه به فوتبالم. خيلي ها پشت سر من حرف مي زدند و بحث درباره ام زياد بود. به خاطر همين بود كه درهاي زيادي به رويم بسته شد. من دوران... چي مي گويند؟ آهان، دوران سختي داشتم، ولي در همه اين سال ها خودم را حفظ كردم.» آنلكا در هر تيمي كه بود تحولي ايجاد كرد. آيا 85 ميليون پوند برايش مفهوم خاصي دارد؟ «بله.» اين رقم مجموع پولي است كه براي نقل و انتقالات او به باشگاه هاي مختلف پرداخته شده است و يك ركورد به حساب مي آيد. آيا او به اين موضوع افتخار مي كند؟ «نه. برايم مهم نيست چون هيچ وقت اول به پول هايي كه خرج مي شود نگاه نمي كنم.» در اين لحظه بود كه آنلكا بالاخره درونش را بيرون ريخت. «وقتي فوتبال بازي مي كني بايد به خودت ايمان داشته باشي و فقط به خودت.» آنلكا اعتراف مي كند بعضي وقت ها خودش نمي توانست اين حس را در وجودش حفظ كند. «اين حس خاصي است و فقط آنهايي كه فوتبال بازي كرده اند دركش مي كنند. حتي اگر بخواهم برايتان توضيح بدهم هم مشكل است. ببين، اگر مي توانستم اصلاً فوتبال تماشا نمي كردم، ولي مجبورم. تا آنجايي كه بتوانم سعي مي كنم خارج از زمين به چيزهايي غير از فوتبال فكر كنم.» آيا آنلكا در 29 سالگي عجله يي براي انجام كاري دارد؟ «عجله براي چي؟ نه. اصلاً عجله يي ندارم. من همان طور كه بايد زندگي مي كنم و هر مقامي هم كه بوده در فوتبال به دست آورده ام. البته فقط جام جهاني را ندارم. آره، فكر كنم فقط همين يكي كم است.» مصاحبه من با آنلكا تمام مي شود و او به من يك تكه كيك تعارف مي كند و خوشحال به نظر مي رسد.
يکشنبه 24 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 104]