معلمان حق التدريسي فراموش شدگان نظام آموزشي

واضح آرشیو وب فارسی:هموطن سلام: معلمان حق التدريسي فراموش شدگان نظام آموزشي
مجيد زندي
هم اكنون درباره سرنوشت تلخ معلمان حق التدريسي همه مقصرند و در اين زمينه هيچ شكي روا نيست كه وزارت آموزش وپرورش براي تامين كادر اموزشي خود در مناطق محروم با انجام آزمون معلماني را به صورت حق التدريس جذب كند اما هنگامي كه پاي عمل به تعهدات استخدامي پيش آمد به دلايل قانوني و مالي از استخدام اين افراد در بدنه آموزش وپرورش خودداري مي كند. پس اگر مشكل معلمان حق التدريس با طرح نمايندگان مجلس يا لايحه دولت و يا هر راه حل ديگري كه ممكن است حل شود موضوع بايد به طور اصولي در دستور كار قرار گيرد و با همكاري دولت و مجلس بايد حل شود و توجيهات و وعده هاي پي درپي چاره درد معلمان حق التدريسي نيست كه شش هفت يا هشت سال و حتي بيشتر عمر خود را فداي قول مسئولان كرده اند.
براي تهيه گزارش امروز به ميان معلمان حق التدريسي رفتيم كه تعداد فراواني از آنها با صرف 10 تا 12 ساعت وقت از استانهاي دوري نظير فارس و اردبيل و ساير استانها خود را به تهران رساندند و شب ها در پارك هاي تهران خوابيدند تا به حق خود كه به تعبير آنها درگيرودار مشكلات اداري كشور ضايع شده است برسند. معلماني كه در بسياري موارد حتي بيشتر از معلمان رسمي زحمت مي كشند اما هم كمتر حقوق مي گيرند و هم بدون داشتن هويت معلمي بدون آينده اي روشن درگير مشكلات فراواني شده اند كه پيش روي آنها باز شده است معلماني كه تصويب يك فوريت طرحي در مجلس براي استخدام آنها را پايان مشكلات خود نمي دانند زيرا هميشه ميان وعده و عمل تفاوات فراواني وجود دارد.
اواخر هفته گذشته تعداد فراواني از معلمان حق التدريسي از استانهاي لرستان فارس آذربايجان زنجان اردبيل قزوين تهران و... در مقابل مجلس شوراي اسلامي تحصن كرده بودند و تا مسئولان هم آنها را در آتشي كه اين معلمان حق التدريس در آن گرفتار هستند را ببينند و در اين زمينه هيچ گزارشگري نمي توانستند شرح مشكلات آنها را بهتر از خودشان به تصور بكشد و به همين دليل بيشتر پاي درددل آنها نشسته ايم تا آنها خودشان بگويند و من فقط منتقل كننده اين مشكلات باشم .
آقاي اردشير حاتمي كه از استان لرستان شهرستان بروجرد با 34 سال سن و 5 سال سابقه حق التدريسي خود را به تهران رسانده تا با درخواست از نمايندگان مجلس مشكلات خود و همكارانش را برطرف سازد مي گويد : محل كارم در مناطق محروم شهرستان اليگودرز است كه در اين مدت هم با مشكلات فراواني دست و پنجه نرم كردم ولي هيچگاه قول مسئولان براي استخدام ما در آموزش وپرورش برآورده نشد.
وي مي گويد : ما نيروي آزاد بوديم كه با آزموني كه آموزش وپرورش از ما گرفت . پذيرفته شديم . روال كار هم اين بود كه بعد از گذشت دو ـ سه سال شرايط استخدام را فراهم آورند اما پس از گذشت 5 تا 6 سال هيچ حركتي در راستاي استخدام ما از خودشان نداده اند .
آقاي حاتمي ادامه مي دهد : ما در بدترين شرايط ممكن به فعاليت خود ادامه مي دهيم تا حدي كه با 160 هزار تومان حقوقي كه بابت حق التدريسي دريافت در ماه مي كنيم حتي كفاف هزينه رفت وآمد ما را از شهرستاني به شهرستان ديگر را نمي دهد و با اين حقوق حتي نمي توانيم در شهرستان محل تدريس خانه اي اجاره كنيم .
وي كه با مدرك ليسانس زيست شناسي در هفته تا 40 ساعت هم تدريس داشته و بسياري از كتاب هاي درسي دبيرستان را هم آموزش داده است مي افزايد : عليرغم همه تلاش هاي ما كه در طول هفته در كلاس هاي درس حاضر مي شويم آموزش وپرورش ما را به عنوان يك نيروي پاره وقت مي شناسد در حاليكه به دليل صعب العبور و برفگير بودن محل تدريس در سرماي زمستان هفته ها مجبور به اقامت در روستا مي شديم زيرا فاصله محل سكونت تا روستايي در شهرستان اليگودرز 300 كيلومتر فاصله بود و تحمل همه اين سختي ها به اميد روزي بود كه استخدام شويم اما شرايط امروز به شدت ما را دلسرد كرد.
وي مي افزايد : آموزش وپرورش علاقه اي به از دست دادن ما ندارد زيرا هم حقوق بسيار پائيني به ما مي دهد و هم اينكه هيچگونه مزاياي خدمتي نظير بيمه نداريم در حاليكه كارگر ساده اي كه در جايي كار مي كند پس از مدت كوتاهي بيمه مي شود اما افرادي چون من كه در سطح دبيرستان درس هاي زيست شناسي رياضي فيزيك و حتي كتاب هاي غيرتخصصي را به دانش آموزان درس مي دهيم مطرود شده جامعه به شمار مي رويم .
آقاي حاتمي ادامه مي دهد : منطقه آموزش وپرورش فقط از مار كار مي خواهد و اگر سخني هم بگوئيم مي گويند ما هيچ كاره ايم و فقط وزارتخانه مي تواند درباره شما اقدامي انجام دهد اما هنگامي كه به وزارتخانه رفتيم هم گفتند ما كمبود بودجه داريم و استخدام نمي كنيم و مجلس هم مي گويند بايد لايحه بيايد و... همانند توپي هستيم كه بين دولت و مجلس رد وبدل مي شويم . اين وقت كشي كه جز تباه كردن عمر ما هيچ فايده اي براي ما نداشته است وي با اظهار تاسف فراوان ادامه مي دهد : فرزندان ما اگر بيمار شوند ما دفترچه بيمه نداريم و شايد مثال خوبي نباشد اما مجبورم بگويم كه در كشور ما دامداريها مرغداريها و حتي جوجه هاي يكروز بيمه مي كنند اما آموزش وپرورش ما را بيمه نكرده است اين در حاليست كه معلمان ما 24 ساعته در خدمت آموزش وپرورش هستند .
وي مي افزايد : با كمال تاسف بايد بگويم در برف سنگين سال گذشته كه مدارس هم تعطيل شدند با اينكه ما در منطقه بوديم آموزش وپرورش بابت آن روزها و شب هايي كه در برف بوديم حقوق به ما پرداخت نكرد و آن ساعت ها را حساب نكرد! تا چه رسد به اينكه در تابستان و ايام عيد و حتي امتحانات شهريورماه دانش آموزان كه ما حقوقي دريافت نمي كنيم به اين جرم كه حق التدريسي هستيم .
وي ادامه مي دهد : شرايط سخت فوق سبب شده كه عليرغم چند سال فعاليت درآموزش وپرورش و تشكيل زندگي هنوز وابسته به حمايت پدر و مادر باشيم و بخشي از هزينه زندگي ما از طرف آنها تامين مي شود.
خانم رضوان جبلي از استان اصفهان كه براي احقاق حقوق خود در مقابل مجلس شوراي اسلامي تحصن كرده بود نيز مي گويد : من شش سال در منطقه محروم « بن رود » به طور حق التدريسي درس داده ام و همانند بقيه همكاران كه به دليل نياز آموزش وپرورش جذب شده ايم در حاليكه ما معتقديم اگر نياز ندارد و نمي خواهد ما باشيم پس چرا هر روز زنگ مي زنند و مي گويند براي شما برنامه درسي گذاشته ايم حتما مراجعه كنيد! تا حدي كه به من پيشنهاد سرگروهي شده است اگر اين نياز نيست پس چيست چرا تكليف ما را روشن نمي كنند با توجه به اينكه مي دانيم در مناطق محروم كشور به شدت كمبود معلم وجود دارد.
وي مي افزايد : براي رفتن به محل تدريس هم مشكل بعد مسافت داريم تا حدي كه روزانه چهار ساعت وقت صرف رفت وآمد من مي شود هدر دادن چهار ساعتي طلايي كه براي معلمي كه فرزند خردسال دارد واقعا فاجعه است زيرا از ساعت شش صبح مجبورم كودك را در خانه بگذارم و تا مغرب از او دور باشم زيرا به دليل تاهل و بچه دار بودن امكان اقامت در روستاي محل تدريس براي من فراهم نيست ضمن آنكه با تحمل همه مشكلات هنوز واقعا نمي دانيم معلم هستيم يا سربار آموزش وپرورش زيرا در مدرسه اي كه درس مي دهم معلمان رسمي هم كار مي كنند و در عملكرد اجرايي ما با آنها هيچ تفاوتي نداريم .
خانم نصر اصفهاني نيز با 5 سال سابقه از ديگر معلمان حق التدريسي است كه از وجود فراوان تبعيض مي نالد و مي گويد : هر سال با جابجايي وزير در وزارت آموزش وپرورش و تغيير مديران مشكلات ما هم بيشتر مي شود زيرا مجبوريم به سراغ مديري برويم كه مي گويد من قولي به شما نداده ام با اين شرايط احساس مي كنيم فرزندان ناتني آموزش وپرورش هستيم زيرا نام ما در هيچ سند و مدركي رسمي جايي ندارد. مثلا امسال درباره طرح ساماندهي گفتند كه جذب نيروي حق التدريسي در رشته مشاوره و پرورش ممنوع است و بعد از اينكه ما در دانشگاه رشته پرورشي يا مشاوره خوانديم و بعد از شش هفت سال كار حال به ما مي گويند با گذراندن يك دوره 40 ساعته در مقطع دبستان تدريس كنيد تا بتوانيد در آموزش وپرورش به همين صورت حق التدريسي فعال باشيد در حاليكه رشته تحصيلي و تجربه كار 5 ساله ما به يكباره حذف مي شود .
وي تجمع نيروي مازاد را فقط مربوط به شهرهاي بزرگي چون تهران مي داند و مي افزايد : ما قبول داريم توازن نيرو در آموزش وپرورش داراي مشكل است اما مشكلات كلان شهرها را نبايد با تبعيض در مناطق محروم برطرف سازند ما كه براي رسيدن به مدرسه مجبوريم 150 كيلومتر راه را طي كنيم و قبل از ساعت 4 صبح از منزل خارج شويم تا ساعت 8 صبح به مدرسه برسيم گناهي در اين باره نداريم ضمن آنكه بسياري از خانمها عليرغم داشتن فرزند در شهر و روستاي ديگر به طور مجردي اقامت كنند تا بتوانند راس ساعت در محل كار حاضر باشند.
وي مي گويد : يكي ديگر از مشكلات معلمان حق التدريسي عدم پرداخت به موقع حقوق ماهيانه آنهاست تا حدي كه حقوق سه ماهه اول سال را درديماه دريافت مي كنيم و سه ماهه زمستان را بعد از عيد مي گيريم و حقوق فروردين و ارديبهشت امسال را مردادماه به ما پرداخت كردند كه براي آنهايي كه به همين حقوق 170 هزار تومان ماهانه نياز دارند مشكلات فراواني ايجاد مي كند .
وي مي افزايد : ما از اين جهت به دنبال دريافت حق خود هستيم كه طي 6 ـ7 سال كار داراي هويت معلمي شده ايم و بعد از اين مدت اگر از كار خود هم دست بكشيم زير سئوال مي رويم كه چه مشكلي داشتيم كه از آموزش وپرورش جدا شديم تا حدي كه حتي دانش آموزان هم از دو لفظ براي معلمان استفاده مي كنند و از ما مي پرسند آيا شما از معلمان الكي هستيد يا راستكي و اين شرايط سخت هويتي را ما در تمام مراحل اداري هم روي پيشاني خود به عنوان يك معلم غيرواقعي داريم ! در حاليكه به اعتراف خود مسئولان نيروهاي حق التدريسي با انگيزه بهتر كار مي كنند و كارايي بهتري از خود نشان داده اند.
خانم نهله شكوهي معم حق التدريسي از استان فارس با شش سال سابقه كه خود را با تحمل مشكلات فراوان به تهران رسانده است هم مي گويد : استان فارس واقعا استان محرومي است واقعا به معلم نياز دارد من اهل جهرم هستم ولي براي تدريس به لامرد مي روم جايي كه حضور آب آشاميدني خود را از آب انبار مي گيرند اما براي رسيدن به مدرسه سه ميني بوس عوض مي كنيم در حاليكه نه بيمه داريم نه حقوق كافي ضمن آنكه مجبورم هفته اي يكبار به محل زندگي برگردم و در تمام اين شش سال من كودكي خردسالي داشتم يعني سال اولي كه با حق التدريسي شروع كردم كودكي يكساله داشتم كه حالا او براي امسال به كلاس دوم دبستان مي رود در تمام اين سالها هم مشكلات فراواني را تحمل كردم . خواسته ما فقط اين است كه به چشم بيائيم مسئولان ما را هم در اين كشور پهناور ببينند و امكانات را فقط براي شهري همانند تهران نخواهند. ما فقط اين تقاضا را از مسئولان به ويژه نمايندگان مجلس و آموزش وپرورش داريم كه مهر حق التدريسي را كه بر پيشاني ما همانند يك برده خورده است بردارند.
وي مي افزايد : چگونه است كه در اين مملكت 4 هزار نفر بدون آزمون استخدام آموزش وپرورش مي شوند اما ما بايد اينچنين گرفتار باشيم
آقاي علي حسيني معلم حق التدريسي زبان انگليسي از استان همدان با شش سال سابقه آموزش هم مي گويد : با توجه به اينكه شش سال سرگرداني كشيدم شرمنده خانواده ام هستم زيرا هر روز مجبورم براي تدريس به دورترين مناطق روستايي اطراف همدان بروم و هر هفته فقط يكبار به خانواده سر بزنم ولي دريافتي من به 200 هزار تومان در ماه نمي رسد ضمن آنكه ما را به عنوان كارگر مزدور مي شناسند نه يك معلم كه بايد نسل آينده را بسازد.
وي مي گويد : جايي كه ما را براي تدريس مي فرستند معلم رسمي هيچگاه آنجا نمي رود اگرچه هنوز هم در آستانه مهرماه حقوق خردادماه ما را پرداخت نكردند در حاليكه من دو فرزند دارم و به دليل سابقه شش ساله همه مرا به عنوان معلم مي شناسند و حاليكه در زمينه تدريس تخصص پيدا كرديم و سن ما هم بالا رفته نمي توانيم براي پيدا كردن كار به جاي ديگري برويم زيرا به عشق معلمي درس خواندم و وارد اين كار شدم اما متاسفانه شرايطي براي ما فراهم آوردند كه زندگي بسيار سختي را مي گذرانيم و هيچ اميدي به آينده نداريم .
وي مي گويد : متاسفانه نماينده هاي مجلس هنگام دريافت راي از مردم قول شرف مي دهند كه در كنار مردم باشند اما هنگامي كه وارد مجلس مي شوند مردم را فراموش مي كنند.
آقاي حسيني ادامه مي دهد : ما بيمه نداريم و اگر روزي اتفاقي براي ما بيفتد هيچ سازمان و وزارتخانه اي حامي ما نيست كه ما را بپذيرد و اصلا در زمينه مشكلات حق التدريسي ها هيچ گوش شنوايي نيست و متاسفانه ما را اصلا در شمار آدم و شهروند اين مملكت نمي شناسند و به گونه اي با ما برخورد مي كنند كه ما شرم مي كنيم بگوئيم در اين كشور معلم هستيم .
آقاي مرادي سخنگوي وزارت آموزش وپرورش در توضيح كوتاهي درباره آخرين اقدامات انجام شده براي معلمان حق التدريس مي گويد : اقدامات براي حق التدريسي ها بايد براساس مصوبه قانوني مجلس باشد و آموزش وپرورش بدون تعهدات قانوني نمي تواند كار جديدي انجام دهد كه اميدواريم مصوبه اخير نمايندگان محترم درباره تصويب استخدام معلمان به قانون تبديل شود. اما آنچه كه براي مهرماه سال جاري انجام خواهد شد اين است كه 5 هزار نفر از معلمان حق التدريسي كه مراحل آزمون و گزينش را طي كرده اند از اول مهرماه جذب وزارت آموزش وپرورش مي شوند و براي بقيه بايد مصوبات قانوني فراهم شود.
وي ادامه مي دهد : البته براي مابقي همكاران حق التدريسي قرار بر اين شد كه به صورت انجام كار معين با بيمه به كار خود ادامه دهند.
اما در مقابل آقاي هاشم عظيمي از استان اردبيل هم با 8 سال سابقه تدريس و مربي پرورشي مي گويد : من 8 سال مربي پرورشي بودم ولي امسال آموزش وپرورش مربي پرورشي استخدام كرده است ! اگر نياز دارند ما كه 8 سال پيش با آزمون هم جذب شده بوديم و در كار خود هم تجربه اندوخته بوديم مي بايد در اولويت باشيم اگر بودجه ندارند چرا جذب مربي پرورشي جديد دارند و آنها را هم استخدام مي كنند اما ما مربيان پرورشي حق التدريسي را به جرم اينكه حق التدريسي جذب شديم نديده مي گيرند
وي مي افزايد : اگر اين 7 سال گذشته كار بنايي و نجاري مي كردم بهترين استاد مي شدم اما آموزش وپرورش ما را نمي بيند و به سراغ افرادي مي رود كه تا ديروز شاگرد خودم بودند.
وي درباره مصوبه جديد يك فوريتي مجلس هم مي گويد : اواخر مجلس هفتم همچنين مصوبه يك فوريتي داشتيم كه در مجلس هشتم هيچ اثري از آن پيدا نشد و در آن مرحله هم چنين قول و قراري بود ولي هيچگاه عملي نشد.
وي اين مساله را هم يك بازي جديد مي داند و مي افزايد : آنها با اين كار مي خواهند در طول سال تحصيلي ما را بيمه كنند ولي بعد از 9 ماه قرارداد فسخ مي شود كه اگر اخراج هم شديم 18 ماه به ما بيمه بيكاري مي دهند كه هيچ تغييري در شايط سخت امروز ما پديد نخواهد آمد.
آقاي ناصر نصيري معلم حق التدريسي با 7 سال سابقه فعاليت كه در رشته شيمي كاربردي تحصيل كرده مي گويد : تاكنون همه وعده هاي وزارتخانه و مجلس به معلمان حق التدريسي دروغ از آب درآمد. قول مي دهند اما هنگامي كه به تصويب مي رسد مجلس به دولت مي گويد لايحه بدهد و هزينه هاي آن را هم خودش حل كند و دولت هم مي گويد مجلس خودش اين مشكل را حل كند يعني هيچگاه نمي خواهند موضوع بار مالي موجود را حل كنند در حاليكه براساس اسناد امور استخدامي قرار است به ازاي بازنشستگي افراد يك سوم نيروي جديد استخدام شوند كه اين مصوبه اجرا نشده است .
وي كه در سال گذشته هر هفته 34 ساعت تدريس داشته است مي گويد : من شش روز در هفته از ساعت شش صبح به مدرسه مي روم و ساعت 3 5 بعدازظهر به خانه مي آمدم كه هر ماه حدود 200 هزار تومان حقوق دريافت مي كردم و مورد طعن و مسخره خانواده و فاميل قرار گرفتم كه چگونه است هر روز براي تدريس به مدرسه مي روم ولي با حقوق كم مي آيم و حتي بيمه هم نيستم .
وي مي گويد : اگر قرار است استخدام شويم پس از 7 سال بايد كاري براي ما انجام مي دادند حالا هم به ما مي گويند يكسال ديگر صبر كنيم كه اين قول آنها هم عملي نخواهد شد زيرا سال اولي كه براي تدريس رفتيم به ما قول دادند سه سال پس از حق التدريسي استخدام خواهيم شد ولي اكنون 7 سال از اين قول آنها كه گذشته ولي هنوز استخدام نشده ايم .
وي مي گويد : من دانش آموزي داشتم كه از طريق تربيت معلم استخدام رسمي شده و الان همكار من است در حاليكه من هنوز سرگردانم آيا من مي توانم در مهرماه در مدرسه اي بروم كه شاگرد خودم معلم رسمي آنجا شده اما من از شرايط حق التدريسي درنيامدم و حتي ممكن است هر لحظه از كار بركنار شوم .
وي مي گويد : در دو سفري كه رئيس جمهور محترم به استان اردبيل داشتند ما معلمان حق التدريسي نامه اي براي او نوشتيم و مشكلات فراوان خود را مطرح كرديم اما هنوز هيچ جوابي دريافت نكرديم . در حاليكه ما از وضعيت بلاتكليف خود خسته شده ايم .
وي مي افزايد : سال گذشته يكي از همكاران حق التدريسي ما هنگام رفتن به مدرسه با موتور تصادف مي كند و جان مي بازد هنگامي كه خانواده معلم متوفي به آموزش وپرورش اردبيل رفتند آنها بدون هيچ نگراني از اين حادثه تلخ گفتند چون اين فرد به طور ساعتي با ما كار مي كرد ما هيچ تعهدي نسبت به او نداريم ! اين درد را به كجا مي توانيم بگوئيم كه اگر ما هم هنگام رفت وآمد در مسيرهاي صعب العبور جان خود را از دست دهيم چه كسي جوابگوي خانواده ما خواهد بود
معلمان حق التدريسي تصويب طرح يك فوريتي براي استخدام خود در آموزش و پرورش را پايان بخش مشكلات خود نمي دانند زيرا هميشه ميان وعده و عمل تفاوت فراواني وجود دارد و به تعبير يكي از معلمان حق التدريسي چنين طرحي در مجلس هفتم هم تصويب شده بود كه نمايندگان مجلس هشتم هيچ اطلاعي از سرنوشت آن طرح ندارند
اردشير حاتمي معلم حق التدريسي با مدرك ليسانس : آموزش و پرورش به شدت به فعاليت ما نيازمند است چرا كه با حقوق 160 هزار توماني درماه بدون بيمه و امتيازهاي ديگر در سخت ترين شرايط مناطق كوهستاني و محروم تا 40 ساعت در هفته درس مي دهيم
يك معلم حق التدريسي : در كشور ما جوجه يك روزه و دامها و مرغ در مقابل حوادث بيمه مي شوند اما با كمال تاسف بايد به اطلاع مسئولان برسانم ما و فرزندان ما به جرم معلمي بيمه نيستيم !
خانم جبلي معلم حق التدريس : يكماه قبل از آغاز سال تحصلي هر روز از منطقه آموزش و پروش زنگ مي زنند و برنامه كلاس ها را به ما گوشزد مي كنند ولي هنگامي كه درباره استخدام با آنها صحبت مي كنيم علاقه اي به شنيدن حرف هاي ما ندارند
نيروي مازاد فقط در كلان شهرهاست در حاليكه مناطق محروم به شدت با كمبود نيروي انساني مواجه است
آقاي هاشم عظيمي از استان اردبيل : من 8 سال تجربه فعاليت در حوزه پرورشي دارم اما امسال وزارت آموزش و پرورش معلم پرورشي استخدام كرده است يعني شاگرد من امسال به استخدام درآمده اما من با 8 سال سابقه به جرم معلم حق التدريسي نمي توانم استخدام شوم
شنبه 23 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: هموطن سلام]

[مشاهده در: www.hamvatansalam.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 450]