واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: نامهی برانكو ایوانكوویچ خطاب به سران فوتبال و مردم ایران؛نسل جوان وبالندهاز بازیكنان بااستعداد، مایه مباهات استدر جام جهانی با روح و قلبمان بازی كردیم
برانكوایوانكوویچ، سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران، این روزها دوران آرامی را سپری میكند. او پس از پنج سال حضور پر فراز و نشیب در ایران، دركنار خانوادهاش در زاگرب به امورعادی زندگی میپردازد اما، شكایت سران فدراسیون فوتبال ایران از برانكو، او را با چالش جدیدی روبهرو كرده است.برانكوایوانكوویچ در نامهای كه متن آن در زیر آمده است ، بار دیگر ایران را وطن خود نامید و آرزو كرد كه روزی بار دیگر “دوستان قدیمی“ خود را در ایران ببیند.متن كامل ترجمهی نامهی برانكو ایوانكوویچ به این شرح است:« جناب آقای هاشمی، ریاست محترم؛دكتر دادكان عزیز؛اعضای عزیز تیم ملی و دوستان گرامی؛آنچه كه پنج سال پیش به هنگام ترسیم مسیر موفقیتآمیز تیم ملی در آتیه با خود عهد كرده بودیم، فدا كردن روح و قلبمان و آنچه كه خداوند به عنوان دانش و استعداد به ما ارزانی داشته بود تا بدین طریق هر آنچه میسر است، برای توفیق تیم ملی وملت بزرگ ایران انجام دهیم؛ ضمن آنكه فراموش نمیكنیم كه در این راه درسهای زیادی آموختیمكه میتواند تكیهگاه ما در زندگی باشد. درسهایی كه از فوتبال به عنوان یك بازی گرفته شد. بازیایی كه آن را با روح و قلبمان انجام دادیم، به این امید كه قلب و روح ملت بزرگ ایران را شادی بخشیم.هر یك از ما حق دارد و باید به این دوره از كار و زندگی خود نقادانه بنگرد، تا درسهای آن را چراغ راه قرار دهد. ولی دوستان من؛ فراموش نكنیم كه در این جهان، زندگی تنها از عوام مادی و قابل شمارش و سنجش تشكیل میشود. آنچه كه ارزشی فراتر از مادیات دارد عشق، رویاها، آمال و آرزوهای ماست. ما در ابتدای كار راهی را برای خود ترسیم كردیم و آرزوهایمان را شكل دادیم. بیایید با هم مروری كنیم، آنچه را كه روزی رویاهایمان بود. مروری از سال 2001 و آنچه كه دست در دست هم بدست آوردیم:- مدال طلای بازیهای آسیایی بوسان- فتح جام بین قارهای- مدال طلا و برنز مسابقات غرب آسیا- مدال برنز جام ملتها آسیا در چین- صعود به مرحله نهایی جام جهانی 2006 آلمان و حضور آبرومندانه در آن و مهمتر از تمام اینها، آنچه كه به عنوان میراث به فوتبال ایران رسید و یاری من مایهی مباهات، محسوب میشود. یعنی نسل جوان و بالنده از بازیكنان با استعداد كه آینده درخشان فوتبال ایران را تضمین میكنند.عاجزانه ازعزیزانی كه بعد از ما قدم در این راه میگذارند، خواهش میكنم كه این میراث و گنجینهی گرانمایه را پاس بدارند و از آن به بهترین شكل ممكن بهره ببرند.در این میان جا دارد، بار دیگر از شما دوستان عزیزم، آقای دكتردادكان، همایون شاهرخی، حسین فركی، احمد سجادی، ابراهیمی پاك، رضا چلنگر و بسیاری دیگر كه من را در این مسیر دشوار یاری دادند، تشكر كنم و این سپاس نه تنها به خاطر كمك و همیاری شما بلكه به خاطر برخورد صمیمانه و پذیرش من با آغوشی باز است كه باعث شد، احساس در وطن بودن در جان من ریشه كند و ایران را وطن دوم خود بدانم.در آخر اقرار میكنم كه تصمیم به ترك موطن دوم و جایی كه پنج سال در آن بودهای همیشه سخت است اما، تحمل سختی گاهی لازم است. زندگی جستجوی مبارزات جدید وآمادگی برای مواجهه با آنها است. راه زندگی مملو از چهار راهها است و اگر باز در یكی از این تقاطعها همدیگر را ببینیم، ملاقاتی خواهد بود میان دوستان قدیمی.انشاءا..برانكو ایوانكوویچ»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 203]