غلامعلي حدادعادل: آيت‌الله طالقاني و امام (ره) هر دو از يك جنس بودند طالقاني توانست مردم را به روحانيت، خوشبين و دانشگاهيان را جذب اسلام كند

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: غلامعلي حدادعادل: *آيت‌الله طالقاني و امام (ره) هر دو از يك جنس بودند *طالقاني توانست مردم را به روحانيت، خوشبين و دانشگاهيان را جذب اسلام كند
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: تاريخ

غلامعلي حدادعادل، آيت‌الله طالقاني را مصداق آيه «كساني كه رسالت خدا را تبليغ مي‌كنند و براي خدا خاشعند» خواند و با اشاره به زندگي درخشان و پرافتخار و سراسر مجاهده ايشان بيان كرد كه طالقاني همه‌ي عمر وظيفه‌اش تبليغ رسالت و پيام الهي بود و با شجاعت مثال‌زدني و نمونه، تنها از خدا مي‌ترسيد و از هيچ‌كس غير از خدا باكي نداشت.

به گزارش خبرنگار گروه تاريخ ايسنا، رييس كميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي كه در مراسم گراميداشت بيست‌ونهمين سالگرد درگذشت آيت‌الله طالقاني در مسجد هدايت سخن مي‌گفت، اظهار كرد: مسجد هدايت، مسجدي است كه براي مدتي نزديك به 30 سال پايگاه مبارزاتي آيت‌الله طالقاني بوده است. اين مسجد، مسجدي معمولي نيست. در تاريخ انقلاب اسلامي نمي‌شود از كنار نام اين مسجد به سادگي گذشت. هر مورخي كه بخواهد تاريخ انقلاب اسلامي را تدوين كند بايد به خاطرات متعلق به اين مسجد و تاثيري كه اين مسجد در روشنگري مردم داشته است حتما توجه كند.

وي افزود: بسيار به‌جاست كه ياد و نام مرحوم طالقاني زنده بماند و از او در مسجد هدايت ياد شود؛ در جايي كه آن بزرگوار پرچم مبارزه را به دوش مي‌كشيده است.

حدادعادل گفت: ايشان به سلسله‌اي از مردم طالقان تعلق دارد كه اجدادشان از علماي دين بوده‌اند و منطقه‌ي طالقان نيز منطقه‌اي متدين‌پرور و دانشمندپرور بوده است.

وي با بيان اينكه امام (ره) به پدر طالقاني لقب در راس پرهيزكاران را داده بود، بيان كرد: امام (ره) در به‌كارگيري كلمات، دقيق بودند و مبالغه نمي‌كردند. اين روحاني برجسته از شغل ساعت‌سازي امرار معاش مي‌كرده است و مزدي كه در برابر تعمير ساعت مي‌گرفته، اين‌گونه بوده كه ساعتي يك قران از فرد مي‌گرفته است.

حدادعادل با بيان شرحي از زندگي آيت‌الله طالقاني و تحصيلات ايشان در قم و نجف و سابقه‌ي مبارزاتي او با رژيم شاه گفت: بعد از شهريور 20، آيت‌الله طالقاني كه خطر انحراف، كمونيسم و بي‌ديني را احساس مي‌كند، بلافاصله جلسات بررسي و تفسير قرآن را برگزار مي‌كند و كانوني به نام كانون اسلام ايجاد مي‌كند و همه جا به سراغ جوانان مي‌رود. آيت‌الله طالقاني در سال 1325 از طرف روحانيت تهران به عنوان نماينده براي بررسي اوضاع آذربايجان رهسپار آن‌جا مي‌شود كه اين نشان‌دهنده‌ي اعتمادي بوده كه روحانيت به ايشان داشته است؛ در حالي كه ايشان در آن زمان هنوز جوان بوده‌اند. در مسايل ملي شدن صنعت نفت نيز به عنوان روحاني آگاه و فعال در صحنه بوده است و هم با كاشاني و مصدق رابطه داشته است.

رييس كميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي اضافه كرد: آيت‌الله طالقاني در سال 1340 همراه با مرحوم بازرگاني و سحابي، نهضت آزادي را تشكيل مي‌دهند و علت اين كار اين بوده است كه احساس مي‌كنند ديگر ملي‌گرايي نمي‌تواند پاسخگوي نياز نسل متدين باشد و دوران مبارزه بر اساس ملي‌گرايي به سر آمده، بايد يك سازمان و جريان سياسي تاسيس شود كه اسلام در آن در حاشيه نباشد.

وي افزود: در سال 1342 همزمان با اوج‌گيري نهضت امام (ره)، طالقاني دو بار به زندان مي‌افتد و در همين سال به 10 سال زندان محكوم مي‌شود. حدود 5 سال از اين زندان را تحمل مي‌كند و بعد آزاد مي‌شود. دو بار بازداشت مي‌شود و تحت نظر قرار مي‌گيرد.

حدادعادل با بيان سوابق تحمل زندان طالقاني گفت: طالقاني مي‌گفت بايد قرآن را به متن زندگي آورد و آن را معرفي كرد. نبايد قرآن يك كتاب تشريفاتي باشد. قرآن كتابي است كه تمدن اسلامي را ساخته و مسلمانان را در صدر اسلام به حركت درآورده است.

حدادعادل ادامه داد: آيت‌الله طالقاني در همه‌ي عمر متفكري بودند كه تفكرش قرآن‌محور بود و نسل جوان را با قرآن آشنا مي‌كرد. اسلام را از قرآن و نهج‌البلاغه تعليم مي‌داد. طالقاني، اسلام را به عنوان يك مكتب جامع براي زندگي اين جهان و سعادت آن جهان مي‌شناخت و معرفي مي‌كرد. در اسلام هم اقتصاد مي‌ديد، هم سياست و هم مبارزه.

رييس كميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي گفت: نگاه ايشان به سرنوشت امت اسلامي بود. فكر او محدود در طالقان، تهران، قم يا نجف و عراق نبود. ايشان به امت اسلامي به عنوان يك واقعيت يكپارچه نظر مي‌كردند. به همين جهت نسبت به مساله‌ي فلسطين بسيار حساس بودند. ايشان به اردن سفر مي‌كنند و در كنگره‌اي شركت مي‌كنند و با علماي جهان اسلام براي آزادي فلسطين همفكري مي‌كنند. مساله‌ي فلسطين همواره دغدغه‌ي آيت‌الله طالقاني بوده است. در نماز عيد فطر مي‌گويد فطريه خود را براي كمك به مردم فلسطين بدهيد. اگر خود را در ظرف زماني 1340 بگذاريد اين حرف بسيار شجاعانه و تعجب‌آور است.

وي گفت: طالقاني به مردم توجه داشت و نسبت به سرنوشت آنها حساس بود. او بسيار ساده‌زيست بود. روحاني صميمي با مردم و در كنار آنها بود. طالقاني منادي عدالت و قسط اسلامي در جامعه بود.

حدادعادل در ادامه با برشمردن ديگر ويژگي‌هاي آيت‌الله طالقاني گفت: طالقاني مي‌گفت مردم بايد در سرنوشت خود موثر باشند. تاكيدي كه ايشان بر شورا مي‌كرد از آن جهت بود كه به مردم توجه داشت. او اين آموزه‌ي قرآني را بسيار مهم مي‌دانست.

رييس كميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي گفت: برقراري ارتباط ميان حوزه و دانشگاه از ديگر ويژگي‌هاي طالقاني بود. از خيانت‌هايي كه در دوره‌ي پهلوي انجام شد بدبين كردن مردم به روحانيت بود كه طالقاني توانست مردم را به روحانيت خوشبين كند و دانشگاهيان را جذب اسلام كند كه آنان بسيار در معرض تبليغات سوء قرار داشتند.

وي گفت: شهيد چمران مي‌گويد آشنايي من با طالقاني از هنگامي است كه به عنوان مستمع در جلسات قرآن او در مسجد هدايت شركت مي‌كردم. به راستي كه آن اجتماع كوچك با هدف مهمي تشكيل مي‌شد و در توفان حوادث آن زمان مانند كشتي نجات بود.

حدادعادل در ادامه به بيان خاطرات و نظرات شهيد رجايي، عباس شيباني و حسن حبيبي از آيت‌الله طالقاني پرداخت.

وي افزود: طالقاني در زندان بود كه انقلاب اسلامي در مرحله‌ي دوم خود از سال 56 اوج گرفت. اين بار ديگر رژيم نتوانست 15 خرداد را تكرار كند. هر روز آتش مبارزه شعله‌ورتر شد؛ تا جايي كه رژيم مجبور شد همه‌ي زندانيان سياسي را آزاد كند و در راس آن آيت‌الله طالقاني بود. امام (ره) پس از آزادي طالقاني از زندان براي ايشان پيامي مي‌فرستد. آيت‌الله طالقاني و امام (ره) هر دو از يك جنس بودند و تعلق خاطرشان به اسلام و حوزه‌هاي علميه همسو و هماهنگ بوده است.

حدادعادل گفت: شاهد بوديم با اينكه پس از انقلاب، ايشان عمر كوتاهي داشتند باز در آن دوران حوادث قابل توجهي رخ داد.

رييس كميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي گفت: كساني كه اين انقلاب را به سمت اسلامي نمي‌پسنديدند و نمي‌خواستند رهبري انقلاب به دست روحانيت و مرجعيت باشد از قبل از پيروزي انقلاب مي‌خواستند از محبوبيت طالقاني و ارتباطي كه ايشان با روشنفكران و دانشگاهيان داشتند سوءاستفاده كنند و انقلاب را در مسير ديگري قرار دهند. عده‌اي مي‌خواستند خودشان را به طالقاني بچسبانند و در مقابل نهضت امام(ره)، مردم و روحانيت بايستند. ديديم كه آن جرياني كه دائما دور ايشان مي‌چرخيدند و بعد از اين‌كه امام (ره) او را پدر خطاب دادند مرتب پدر طالقاني مي‌گفتند به كجا رسيدند. سازمان مجاهدين و تشكيلات منافقين كه روزي دم از مبارزه مي‌زدند و خودشان را فرزندان او مي‌دانستند در پادگان محدودي در عراق مايه‌ي ننگ ملت ايران، مسلمانان و مردم عراق شدند و مانند جنازه‌ي پوسيده‌اي شدند كه هيچ خاكي اين جنازه را قبول نمي‌كند و حتي آمريكا نيز در حل مساله آنان مانده است.

نماينده‌ي مردم تهران در مجلس شوراي اسلامي اضافه كرد: طالقاني دلش مي‌خواست با محبت، آنها هدايت شوند اما راه خود را در همراهي با امام (ره) لحظه‌اي گم نكرد و بارها به امام (ره) اظهار همدلي، ارادت و وحدت مي‌كند. امام (ره) هم بهترين پاداش را به ايشان داد و پست سياسي اجتماعي فراموش شده‌ي – نماز جمعه – را به دست او احيا كرد و اين افتخار را به ايشان داد كه حكم اولين امام جمعه در ايران را به نام ايشان صادر كرد.

حدادعال گفت: 12 مرداد 58 من در دانشگاه تهران در خيابان قدس پشت ميله‌هاي دانشگاه به زحمت جايي را براي نماز خواندن پيدا كردم و نماز خواندم. روزي كه دانشگاه هجوم جمعيت را براي نماز خواندن به خود ديد، سال 40 را به ياد آوردم كه در آن كسي نمي‌توانست حرف از نماز خواندن در دانشگاه بزند و نماز در دانشگاه غريب بود.

به گزارش ايسنا، در اين مراسم حجت‌الاسلام والمسلمين كروبي، چمران، روح‌الله حسينيان و جمعي از اعضاي خانواده‌ي آيت‌الله طالقاني نيز شركت داشتند.

انتهاي پيام
سه شنبه 19 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]