سندرم پاهاي بيقرار

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان:

سندرم پاهاي بيقرار

سندرم پاهاي بيقرار( Restless Leg Syndrome -RLS) يك بيماري عصبي است كه مشخصه ي آن بروز احساسات ناخوشايند در پاهاست. اين احساسات مورمورشدن، ‌خارش، احساس حركت حشرات بر روي پاها و يا هر احساس ناراحت كننده ي ديگري به جز اسپاسم و درد را در برمي گيرند و به دنبال آنها ‌تمايل و اصرار شديد و غيرقابل كنترلي براي حركت دادن پاها در فرد ايجاد مي شود.

نشانه ها

اين احساسات اغلب درساق پاهاي افراد ايجاد مي شوند ولي گاهي اوقات ،‌كف پاها ، ران ها ، بازوها و كف دست هاي افراد نيز درگير مي شوند و اين احساسات را بروز مي دهند . در اكثر موارد، آنها در هر 2 طرف بدن ايجاد مي شوند ولي مي توانند گاهي نيز تنها در يك سمت بدن ديده شوند. به علت اين كه حركت دادن پاها ( يا هر عضو مبتلاي ديگر ) باعث تسكين اين احساسات ناخوشايند مي شوند،‌ بيماران ممكن است دائم قدم بزنند و يا در هنگام نشستن، پاهاي خود را حركت دهند و يا در رختخواب نيز زياد تكان خورده و جابجا شوند . احساسات ناخوشايند درمواقعي كه فرد دراز مي كشد و يا مدتي بدون حركت مي ماند شروع به ظاهر شدن مي كنند . در نتيجه اكثر افراد مبتلا به RLS در به خواب رفتن و يا در خواب ماندن مشكل دارند. تا زماني كه اين بيماري درمان نشود، ‌عوارض ناشي از آن منجر به خستگي و خواب آلودگي روزانه خواهند شد. هم چنين باعث كاهش بازده افراد در فعاليت هاي شغلي، ‌ارتباطات اجتماعي و فعاليت هاي عادي روزانه مي شوند . افراد مبتلا به مرور زمان اغلب در تمركز كردن مشكل پيدا كرده و دچار اختلال حافظه نيز مي شوند.

RLSهم مردان و هم زنان را مبتلا مي كند ولي شيوع آن در زنان كمي بيشتر است. اگرچه علائم اين سندرم ممكن است در هرسني شروع به تظاهر كنند ولي اغلب بيماران در ميانسالي و سالمندي به اين بيماري مبتلا مي شوند. هم چنين عوارض اين بيماري با افزايش سن شديدتر شده و بيماران سالمند به ميزان بيشتر و مدت هاي طولاني تري علائم را نشان مي دهند.

احساسات ناخوشايند ناشي از RLS

از نظر شدت و مدت از يك فرد به فرد ديگر متفاوت مي باشند. در نوع خفيف اين سندرم، احساسات ناخوشايند گاه گاه ايجاد شده و بيماران تنها در شروع خواب كمي مشكل دارند. در نوع متوسط سندرم، احساسات تنها در 1 يا 2 روز از هفته ظاهر مي شوند ولي منجر به ايجاد تاخير محسوسي در شروع خواب شده و در عملكرد روزانه نيز تا حدي اختلال ايجاد مي كنند. در نوع شديد، ‌احساسات بيش از 1 يا 2 روز در هفته فرد را آزار داده و منجر به ايجاد اختلال قابل توجهي در خواب شبانه و عملكرد روزانه فرد مي شوند.

بيش از 80%‌ افرادي كه از اين سندرم رنج مي برند، مبتلا به يك اختلال عصبي ديگر به نام اختلال حركت دوره اي اندام درطي خواب ( PLMS )‌ نيز مي باشند. مشخصه PLMS حركات ناگهاني و پرش هاي عضلاني ناخودآگاه پاها درهنگام خواب است كه به طور معمول هر 10 تا 60 ثانيه يك بار روي مي دهند و گاهي اوقات درتمام طول شب ادامه مي يابند. اين حركات باعث arousal ( بيداري مختصر در حدود چند ثانيه ) و درنتيجه ايجاد اختلال درخواب مي شوند. برخلاف RLS ، حركات PLMS ناخودآگاه بوده و افراد در كنترل آنها هيچ نقشي ندارند. اگرچه افراد مبتلا به PLMS,RLSنيز دارند ولي افراد مبتلا به PLMS الزاما عوارض RLS را تجربه نمي كنند.

عوامل ايجاد كننده

دراكثرموارد،‌ علت ايجاد RLS ناشناخته باقي مانده است . در 50 %‌ افراد مبتلا، سابقه خانوادگي ابتلا به اين بيماري ديده مي شود كه احتمال ژنتيكي بودن اين بيماري را مطرح مي سازد. افراد مبتلا به نوع خانوادگي RLS ،‌در سنين جواني عوارض بيماري را نشان مي دهند، در موارد ديگر به نظر مي رسد كه RLS به يكي از مواردي كه درزير آمده است مربوط باشد اگرچه محققان هنوز نمي دانند كه آيا واقعا اين فاكتورها عامل ايجادكننده اي RLS مي باشند يا خير ؟

-افراد مبتلا به كمبود آهن و يا آنمي ممكن است نشانه هاي RLS را ظاهر سازند. هنگامي كه كمبود آهن و يا آنمي آنها درمان شود ممكن است عوارض ناشي از RLSبرطرف شوند.

-بيماري هاي مزمني مانند نارسايي كليه، ديابت، ‌پاركينسون و يا بيماري هاي اعصاب محيطي با RLS مرتبط مي باشند. درمان اين بيماري ها اغلب موجب كاهش نشانه هاي RLS در افراد مي شوند.

-بعضي از خانم هاي حامله مخصوصا در 3 ماهه آخر بارداري به عوارض RLS دچار مي شوند. دراكثر موارد، معمولا بعد از 4 هفته از زايمان عوارض RLS از بين مي روند.

-بعضي از داروها از جمله تعدادي از داروهاي ضدتهوع، ضد تشنج، ضد روان پريشي و ضد آلرژي ممكن است در تشديد عوارض RLS نقش داشته باشند.
همچنين تحقيقات دانشمندان نشان داده است كه كافئين، ‌تنباكو و الكل ممكن است باعث تشديد و يا شروع عوارض بيماري درافراد مستعد به RLS شوند.

تشخيص

درحال حاضر هيچ تست تشخيصي اي براي RLS وجود ندارد. اين بيماري از نظر باليني بوسيله ارزيابي نشانه هايي كه فرد در معاينه اظهار مي كند تشخيص داده مي شود. البته تعدادي از تست هاي باليني مي توانند در تشخيص به پزشك كمك كنند از جمله تست هاي خوني مانند اندازه گيري ميزان ‌آهن ، هموگلوبين و ... .

درمان

اگر علت ايجاد كننده ي RLS يك بيماري زمينه اي مانند ديابت و يا بيماري هاي اعصاب محيطي باشد ، درمان آن بيماري باعث كاهش عوارض RLS خواهد شد. درصورتي كه بيمار به دليل غيرمشخصي به RLS مبتلا باشد، ‌درمان برپايه تسكين عوارض بيماري قرار خواهد گرفت. براي بيماران مبتلا به انواع خفيف و متوسط RLS تغييرات در شيوه ي زندگي مي تواند تاثيرات بسزايي دركاهش عوارض بيماري داشته باشد.

انجام دادن توصيه هاي زير مي تواند در بهبود عوارض ناشي از RLS مفيد واقع شوند:

-داشتن يك برنامه زماني منظم براي خوابيدن
-انجام ورزش هاي آرامش بخش به صورت منظم و پرهيز از انجام ورزش هاي شديد
-دوش گرفتن با آب گرم و ماساژدادن پاها
گستره اي از داروها نيز براي درمان RLS

مورد استفاده قرار مي گيرند. بنزوديازپين ها، ‌دوپامينرژيك ها، ‌اپوئيدها و داروهاي ضد تشنج از جمله اين داروها هستند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 531]