واضح آرشیو وب فارسی:فارس: كشتى و مشكلاتش وقتى هيچ كس مسئوليت شكست را نمى پذيرد
مصطفى ميرعماديان مربى كشتى كشور كه مازندرانى است در اظهاراتى نه چندان دور از حقيقت سياست گذارى هاى فدراسيون كشتى را عامل اصلى ناكامى در مسابقات اخير المپيك در پكن توصيف كرده است.وى گفته است: شعار مى دهيم كه علم روز را به كشتى وارد كرده ايم اما به جاى جوان گرايى از مربيان دهه ۱۳۴۰ استفاده مى كنيم. انتخاب صنعت كاران و معزى پور به عنوان مدير تيم هاى ملى و سرمربى تيم آزاد اشتباه بود زيرا آنها مربوط به گذشته اند. وقتى جوكار در ۷۴ كيلو در پكن شكست خورد، معزى پور مدعى شهامت داشتن اين ورزشكار شد اما خود وى اين كشتى گير را انتخاب كرد. تقى داداشى سال پيش سخودو آمريكايى را با اختلاف زيادى برد اما امسال اين آمريكايى قهرمان المپيك شد و كميته فنى و مربيان تيم ملى ما نتوانستند كسى را به پكن ببرند كه قادر به ابراز وجود در برابر اين رقيب باشد.ميرعماديان افزوده است: براى رضا يزدانى هم برنامه اى نداشتيم حال آن كه او از شانس داران تصاحب مدال در پكن بود. او شش ، هفت ماه هر طور كه خودش خواست كار و تمرين كرد و برنامه بهترى به او تحميل و القا نشد.به اين ترتيب الان بسيار آسان است كه مسئوليت شكست هاى وى به عهده خودش انداخته شود، ولى مسئوليت تمام اتفاقات از اين دست با كادر فنى و مربيان تيم هاى ملى است. آنها قبل از سفر مى گفتند كه حداقل سه مدال كسب مى كنيم و حالا بايد پاسخگو باشند. سليقه اى عمل كردن دردى بزرگ در كشتى است حال آنكه بايد قوانينى مدون را در اين خصوص در نظر گرفت و انتخاب مربيان نيز قانونمند باشد. اگر اين كار درست صورت مى پذيرفت مراد محمدى حتى مى توانست به مدالى بالاتر از برنز هم در پكن برسد.بيلانى ضعيف در عين اينكه برخى اظهارات اين كارشناس درست و محصول برآورد صحيح مسائل و كاستى هاى موجود در اين ورزش است، واكنش هاى موجود در فدراسيون و حرف هاى عنوان شده از جانب افراد صاحب سمت نشان مى دهد كه دوستان حتى به وقوع شكست در پكن نيز معتقد نيستند و يا اگر هستند ترجيح مى دهند كه آن را به زبان نياورند. فدراسيون كشتى در مسابقات جهانى ۲۰۰۷ در باكو فقط به رتبه هفتمى در قسمت تيمى آزاد رسيد و امسال در پكن نيز به رغم در اختيار گرفتن هفت كشتى گير آزاد كار فقط يك رتبه سومى را به دست آورد. ميرعماديان معتقد است باتيروف كشتى گير روسى وقتى روبه روى مراد محمدى قرار گرفت بر اثر تقابل هاى قبلى اش با كشتى گيرانى همچون رمضان اف مقدونيه اى، كوئين تاناى كوبايى و همچنين رقيب اهل آذربايجان خسته بود و اگر درست هدايت مى شد مى توانست اين رقيب را ببرد و به فينال برسد، اما اين مربى به اين نكته اشاره اى نكرده كه محمدى در مسابقه رده بندى نيز در حالى در برابر رقيب آذرى قرار گرفت كه حريف در گروه بازنده ها جان به لب شده و بعد از غلبه بر امثال كوئين تانا ديگر توانى براى رويارويى با كشتى گير ايرانى نداشت و در غير اين صورت حتى همان برنز هم براى كشتى ايران باقى نمى ماند.با روحيه باخت شكى نيست كه كشتى ايران در پكن درست هدايت نشد و برخى كشتى گيران با روحيه باخت به ميدان آمدند و بسيار آسان شكست خوردند و از قضا يزدانى و جوكار نمونه هاى روشنى در اين زمينه هستند و سعيد ابراهيمى در ۹۶ كيلو نيز همين طور . در مورد ابراهيمى هميشه اين شك وجود داشت كه قلت كشتى هاى او در طول سال گذشته و غيبت هاى پرشمار وى در صحنه هاى مختلف باعث شده باشد او بدون آمادگى به ميدانى بزرگ چون المپيك برود و به سرعت غافلگير بازنده شود، حال آنكه اگر او اشتها و آمادگى سال ۲۰۰۷ را داشت، مى توانست موفق تر عمل كند. هرچه باشد، او همانى بود كه يك سال پيشتر در رقابت هاى جهانى باكو به مدال نقره وزنش رسيده بود. اما به جاى انتخاب به موقع نماينده ايران در وزن ۹۶ كيلو اين قضيه بيش از حد طول داده شد و وقتى ۲۰ روز پيش از المپيك اسم ابراهيمى طبق پيش بينى هاى قبلى بالاتر از اميرى و حيدرى (كه اعلام بازنشستگى كرده بود) به عنوان فرد منتخب آمد وى در عمل طى مدت حدود يك سال فقط در دو دوره مسابقه به طور ناقص حضور يافته بود و بديهى است با چنين بساطى نتوان در المپيك به هدف رسيد.و باز طبيعى است كه مديريت كشتى و گردانندگان اين ورزش و مربيان تيم هاى ملى در اين خصوص ضعيف عمل كرده باشند اما همان طور كه در مورد كليت ورزش و از زبان چند مقام درجه اول ورزش شنيده شده كمتر كسى قبول مسئوليت مى كند و حتى اين ايده نه چندان عقلايى تبليغ مى شود كه يك برنز در كشتى المپيك دستاورد ضعيفى نيست و مطمئن باشيد مادامى كه اين طرز نگرش و گويش هست، مشكلات كشتى ادامه خواهد يافت.
دوشنبه 18 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]