كوشنر در گفت وگو با نيوزويك: راه حل نظامي در افغانستان نتيجه بخش نيست

واضح آرشیو وب فارسی:مردم سالاری: كوشنر در گفت وگو با نيوزويك: راه حل نظامي در افغانستان نتيجه بخش نيست
با توجه به اينكه فرانسه در حال حاضر رياست دوره اي اتحاديه اروپا را بر عهده دارد سياست هايش در كانون توجه ها قرار گرفته است. برنار كوشنر، وزير خارجه فرانسه تحت امر نيكولا ساركوزي، رييس جمهور، هم اكنون دوران پر مشغله اي را سپري مي كند. بررسي موضوع مناقشه قفقاز، تقابل روسيه با غرب و از سرگيري مذاكرات با سوريه اين روزها اكثر اوقات وزير خارجه فرانسه را به خود اختصاص داده است. همچنين موضوع حضور نظامي فرانسه در افغانستان اخيرا به خصوص با كشته شدن 10 سرباز فرانسوي در اين كشور با تنش هاي جدي در داخل فرانسه روبرو شده است.
به گزارش ايسنا برنارد كوشنر در گفت وگو با هفته نامه نيوزويك در مورد مسائل مختلفي از جمله تعامل با روسيه، مناقشه افغانستان و خوش بيني اش در مورد اوضاع عراق سخن گفته است.
با مناقشه افغانستان شروع مي كنم، آقاي كوشنر آيا بايد افغانستان وغرب به دنبال ايجاد سازش با طالبان يا مذاكره با آنها باشند؟
اين موضوع به حامد كرزاي، رييس جمهور افغانستان بستگي دارد كه در اين رابطه تصميم گيري كند. بايد در ابتدا به اين موضوع نگاه كنيم كه راه حل نظامي در افغانستان نتيجه بخش نخواهد بود. بايد به فكر ايجاد امنيت بيشتر در افغانستان باشيم. زماني كه در اوايل سال جاري در حال تقويت امور نظامي مان در افغانستان بوديم، كنفرانس پاريس با حضور 80 كشور برگزار شد. كمك هاي مالي زيادي در اين كنفرانس براي افغانستان جمع آوري شد. 15 روز پيش از اين كنفرانس، كنفرانسي در مورد جامعه دروني افغانستان با حضور موسسات غير دولتي بين المللي و آژانس هاي سازمان ملل كه پذيرفته بودند در فعاليتهاي غير نظامي - نظامي شركت كنند، برگزار شد. در اين كنفرانس گروه هاي حقوق بشر افغانستان را داشتيم كه در مورد موضوعات اين كشور صحبت كردند. آمريكايي ها در ابتدا با اين موضوع مخالف بودند. اما روابط ما با آمريكايي ها به گونه اي است كه آنها به ما اعتماد دارند و ما به آنها اعتماد داريم. آنها (آمريكايي ها) با اين موضوع موافقت كردند كه بايد قدرت را به خود افغان ها بدهيم. در اين كنفرانس ما در مورد فعاليت هاي نظامي - غير نظامي، موضوع فساد و قاچاق مواد مخدر در افغانستان به طور آشكار سخن گفتيم. تصميم گرفتيم استراتژي جديدي را در افغانستان اتخاذ كنيم كه اين استراتژي فقط مختص به پيروزي نظامي در اين كشور نبوده است.
بنابراين استراتژي در افغانستان پيشتر تغيير كرده است؟
بله، اين استراتژي را در ماه ژوئن و در كنفرانس پاريس تغيير داديم. تكميل اين استراتژي در حال انجام است و هنوز پايان نيافته است. در اولين نشانه ها از اين تغيير در 29 اوت نيروهاي فرانسوي مسووليت تامين امنيت كابل را به افغان ها سپردند و تمامي مناطق مركزي كه توسط فرانسه، ايتاليا و تركيه اداره مي شد تا پيش از پايان ژوئن قرار بود به ارتش افغانستان تحويل داده شود.ارتش افغانستان پيشتر 55 هزار نيرو داشته است و تا پيش از پايان سال شمار اين نيروها به 75 هزار تن خواهد رسيد. معتقديم كه حدود 100 تا 120 هزار نيرو در ارتش افغانستان لازم است. افغانستان براي مردم اين كشور است بنابراين اندك اندك مسووليت ها را به افغان ها مي سپاريم. بياييد فقط به پيروزي نظامي در افغانستان فكر نكنيم. بياييد به دوستان افغانمان كمك كنيم تا قدرت را به دست بگيرند و براي خود تصميم گيري كنند. اين استراتژي جديد ماست. من نمي گويم ما بايد نيروهايمان را از افغانستان خارج كنيم. درنهايت مردم افغانستان را نسبت به اين مساله متقاعد خواهيم كرد كه همكاري با ما براي آنها بسيار مفيد تر از همكاري با گروه طالبان است.
فكر مي كنيد جنگ عراق چگونه و چه زماني پايان خواهد يافت؟
زماني كه عراقي ها به طور كامل در قدرت قرار بگيرند. اين موضوع دقيقا در افغانستان نيز صدق مي كند. در اين زمينه يك تئوريسين بسيار برجسته وجود دارد و آن ژنرال ديويد پترائوس، فرماندهي ارشد نيروهاي آمريكايي در عراق است. زماني جنگ عراق پايان مي يابد كه عراقي ها از اقشار مختلف در نقاط گوناگون بتوانند مسووليت تمامي امور از جمله امور حقوق بشر، فرهنگي، اجتماعي، امنيتي و دموكراسي را به طور كامل به دست بگيرد. آنها همانند ما نيستند اما اقدامات شان قابل قبول است و فكر مي كنم اين اتفاق در حال روي دادن است. آخرين مرتبه اي كه به عراق سفر كردم، شنيدم كه جنوب عراق به طور كامل دست عراقي هاست. پناهندگان نيز به عراق بازگشته بودند. نوري المالكي، نخست وزير عراق به من گفت سني ها به دولت بازگشته اند. اينها حداقل نشانه هاي خوبي هستند. هيچ وقت نمي گويم كه اين نشانه ها كافي است. اما به طور صريح مي گويم اوضاع عراق بهتر شده است و آنچه از ژنرال پترائوس مي شنويم واقعا اميد بخش است. پترائوس به اين نتيجه رسيده كه ارتش بايد جداي از يك ارتش اشغال گر باشد و بايد به عراقي ها در به دست گيري تمامي مسووليت هاي كشوري كمك كند.
به نظر شما بهترين راه براي تعامل با روسيه چيست؟
شما فكر كنيد چه راهي موثرتر است: اعزام كشتي هاي جنگي به درياي سياه يا آنچه كه من و ساركوزي قصد داريم در پيش بگيريم (اشاره به راه حل مسالمت آميز). زماني كه روسيه تحريك شود، اين كشور موشك هايي را عليه دشمنانش مستقرمي كند. به نظر من اين راه حل درستي در اين مقطع زماني نيست.
از شما به خاطر اينكه به تماميت ارضي گرجستان در طرح آتش بس شش ماده اي ميانجي گري شده توسط ساركوزي ميان تفليس - مسكو توجه نكرديد، انتقاد شده است.
خير اين موضوع درست نيست. سند اول شامل تماميت ارضي بود. اين سند توسط ديميتري مدودوف، رييس جمهور روسيه اصلاح شد. اين موضوع در كنفرانس خبري اعلام شد كه امنيت و ثبات آبخازيا و اوستياي جنوبي موضع جداگانه اي است كه در نامه اي ديگر عنوان خواهد شد كه اين نامه را خود ساركوزي نوشت و به طرفين ارسال كرد.
در سندي كه كاندوليزا رايس، وزير خارجه آمريكا و ميخاييل ساكاشويلي، رييس جمهور گرجستان آن را امضا كردند موضوع تماميت ارضي وجود نداشت. اما در مراحل نهايي اين موضوع لحاظ شد.
بعضي از سياست گذاران غرب خواهان قطع روابط غرب با روسيه براي مجازت اين كشور به خاطر تجاوز به گرجستان هستند.
مادامي كه ايران يك نگراني محسوب مي شود ما بايد مذاكراتمان را با روسيه ادامه بدهيم. لازم است روسيه در گروه ما حاضر باشد تا گروه سه كشور اروپايي، آمريكا، چين و روسيه تكميل شود. اين بسيار موضوع مهمي است.
آيا پيوستن گرجستان و اوكراين به ناتو يك اشتباه محسوب مي شود؟
خير. چه چيزي تغيير كرده است كه ما آن را پذيرفته ايم؟ هيچ چيز! آيا فكر مي كنيد آمريكا عليه ارتش روسيه اعلان جنگ مي كند؟ آيا واقعا اين اتفاق روي خواهد داد؟
درباره روسيه چطور؟
معتقدم كه روسيه نيز به تقابل فكر نمي كند. ما گفته ايم كه اوكراين و گرجستان مي توانند به ناتو بپيوندند. اما به نظر ما پيوستن اين دو كشور به ناتو در اين مقطع زماني اندكي زود است. اگر روزي مجبور شويم با پيوستن اين دو كشور به ناتو موافقت كنيم بسيار خوب، آن را مي پذيريم. ما سندي را در بخارست امضا كرديم كه در آن اعلام شد گرجستان و اوكراين مي توانند مانند همه كشورها به ناتو پيوندند. اما نبايد حداقل در اين مقطع زماني نفت بر روي آتش بريزيم.
تا پيش از اين به نظر مي آمد دستيابي ايران به بمب هسته اي تهديد اصلي اين مقطع زماني است اما بروز جنگ سردي ديگر نگراني اصلي اين مقطع زماني محسوب مي شود.
فكرمي كنم جنگ سرد يك موضوع مزخرف است. تنش و تقابل به هيچ وجه خوب نيست. راهي كه روس ها براي نشان دادن واكنش به ساكاشويلي انتخاب كردند نيز درست نبود و ما به شدت آن را محكوم مي كنيم.
آيا بايد با روسيه سازش كرد يا در مقابل اين كشور درآمد؟
نمي دانم. حداقل در اين مقطع زماني سازش و آتش بس ايجاد شده است و بخشي از نيروهاي روسيه از خاك گرجستان خارج شده اند و كمك هاي بشردوستانه نيز به دو منطقه جدايي طلب ارسال شده است. توانستيم در اين مسير از حمايت 27 عضو اتحاديه اروپا برخوردار شويم.
در اجلاس اخير اتحاديه اروپا پاسخي محكم به روسيه داديم. من، ساركوزي، رييس كميسيون اروپا و خاوير سولانا قصد داريم به مسكو و تفليس سفر كنيم. خواهيم ديد كه آيا مدودوف تغيير موضع خواهد داد يا به حرف هاي پيشين خود اصرار مي ورزد. اميدواريم مدودوف بپذيرد نيروهاي روسيه از خاك گرجستان خارج شوند و نيروهاي بين المللي جانشين آنها شوند.
آيا اين رفتار روسيه به خاطر تلاش ها براي گسترش ناتو است؟
روس ها تصورات خاص خود را دارند. مطمئنا سپر دفاع موشكي آمريكا در شرق اروپا عليه آنها نيست اما روس ها تصور مي كنند اين سامانه ضد موشكي عليه آنهاست.
دوشنبه 18 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مردم سالاری]

[مشاهده در: www.mardomsalari.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]