پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1850712545
انسان در زندگى تا چه مقدار باید امید داشته باشد؟
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: انسان در زندگى تا چه مقدار باید امید داشته باشد؟ آیا امید در فکر آدمى مىتواند عاملى براى صعود به زندگى آینده و پیشرفت باشد؟ امید نقش مهمى در زندگى و پیشرفت در جنبههاى مادى و معنوى بشر دارد. اگر امید و آرزو از انسان گرفته شود، انگیزهاى براى ادامه حیات نخواهد داشت. در حدیثى از حضرت مسیح مىخوانیم: در جایى نشسته بود و پیر مردى را مشاهده کرد که با کمک بیل و کلنگ به شکافتن زمین مشغول است. حضرت مسیح(ع) به پیشگاه خدا عرضه داشت: خدایا! امید و آرزو را از او بگیر. ناگهان پیرمرد بیل را به کنارى انداخت و روى زمین دراز کشید و خوابید. کمى بعد حضرت مسیح(ع) عرضه داشت: بار الها! امید و آرزو را به او برگردان! مشاهده کرد پیرمرد برخاست و دوباره مشغول فعالیت و کار شد. حضرت مسیح(ع) از او سؤال کرد: من دو حال مختلف از تو دیدم. یک بار بیل را به کنار افکندى و روى زمین خوابیدى، اما در مرحله دوم برخاستى و مشغول به کار شدى! پیرمرد در جواب گفت: در مرتبه اوّل فکر کردم پیر و ناتوان شدهام، چرا این همه به خود زحمت دهم و تلاش کنم؟ بیل را به کنار انداختم و بر زمین خوابیدم، ولى چیزى نگذشت که این فکر به خاطرم خطور کرد از کجا معلوم که سالهاى زیادى زنده نمانم؟ انسان تا زنده است، باید براى خود و خانوادهاش تلاش کند، از این رو برخاستم و بیل را گرفتن و مشغول کار شدم.»(1) پیامبر اکرم(ص) مىفرماید: «امید و آرزو، براى امت من رحمت است. اگر امید نبود، هیچ مادرى فرزندش را شیر نمىداد و هیچ باغبانى نهالى نمىکاشت».(2) در مورد حد و اندازه امید توجه به نکات زیر ضرورى است. 1- امید باید به اندازهاى باشد که به ارزوهاى دراز منجر نشود. امیرمؤمنان(ع) فرمود: «از آرزوهاى دراز بپرهیزید که زیبایى نعمتهاى الهى را از نظر شما مىبرد و آنها را نزد شما کوچک مىکند و به کمى شکر فرا مىخواند».(3) 2- امید همراه با حرکت و عمل ثمره مىدهد. هرگز نباید به بهانه امید، انجام امور را به آینده موکول نماییم و زمان حال را رها کنیم، یعنى نباید «حال موجود را فداى «آینده نیامده» کنیم. نگاه امیدوارانه با تلاش و فعالیّت توأم است، در حالى که کارها را به آینده واگذار کردن، رخوت و سستى به دنبال دارد. 3- در امید به خدا زیاده روى صورت نگیرد که افراط در امید، موجب احساس ایمنى از مکر الهى مىگردد. انبیا و اولیا و اولیا الهى در عین حال که امید داشتند، از عذاب خدا نیز بیمناک بودند و خود را بین خوف و رجاء نگه مىداشتند. پس امیدى مطلوب است که واقع بینانه و صادق و توأم با عمل و همراه با خوف باشد. پى نوشتها: 1. بحارالانوار، ج 14، ص 329. 2. همان، ج 74، ص 173. 3. غررالحکم، ج 5، ص 438. www.pasokhgoo.ir
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-