واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: عقيده به منجى بزرگ، يك عقيده عمومى ومشترك است واختصاص به يك قوم وملت و دين ندارد. اديان و مذاهب گوناگون كه در جهان حكومت می كنند، عمومأ ظهور او را خبر داد ه اند، اگر چه در اسم او اختلاف دارند.
انتظار فرج و اعتقاد به موعود يك اشتياق و ميل باطنى است، اسلام و اديان ديگر نيز با وعده ظهور منجى بزرگ اين خواسته و شوق درونى را بى پاسخ نگذاشته و اين خواسته نيز مانند ديگر خواسته ها در شرايط گوناگون، كم و زياد و شدت و ضعف پيدا می كند. آشفتگى اوضاع و نا امنى حاصل از آن وفشار وتبعيض و ستم در جامعه، عقيده به ظهور منجى بزرگ را تشديد مى نمايد. آن چنان اين شوق ديرينه وانتظار در لحظات فشار واختناق، تبديل به التهاب سوزان و نياز شديد مى شود، و خرمن اشتياق توده ها را براى ظهور واپسين منجى ومهدى موعود شعله ور مى سازدكه افراد فرصت طلب، از پريشانى توده ها سوء استفاده كرده و به دروغ ادعاى مهدويت مى نمايند. لذا در هر زمانى كه فشارها ومحروميت هاى اجتماعى، سياسى واقتصادى وغير آن بالا مى رود، جاذبه ووسوسه رهبرى نيز افراد بسيارى را به خود مشغول مى دارد وچه بسا افرادى كه جان خويش را بر سرِ اين سودا مى نهند.
البته اين شرايط ممكن است باعث بالا رفتن تب منجى پرستى در جامعه بشود وافرادى هم از اين فرصت سوء استفاده كرده، ادعاى مهدويت بنمايند، ولى اين موضوع هرگز به اصالت اين عقيده لطمه نمى زند. پس اصالت مسأله مهدى وجهانى بودن آن روشن مى شود ومعلوم می گردد كه اين عقيده اختصاص به مسلمانان ندارد، بلكه پيروان همه اديان در انتظار چنين مصلح جهانى به سر مى برند.
اين اعتقاد و اشتياق در ميان يهود و نصارى، آن چنان اصيل و ريشه دار است كه در طول تاريخ اين دو ملت، مدعيان شگفتى را پديد آورده است و افراد بسيارى خود را به دروغ، مسيح موعود معرفى كرد ه اند، چنان كه قاموس كتاب مقدس درباره شماره مدعيان دروغين مسيح موعودمی نویسد:
24 نفر مسيحيان دروغگو در ميان بنى اسرائيل ظاهرگشته كه مشهور ومعروف ترين آن ها بركوكبه است كه در اوائل قرن ثانى مى زیست و آن دجال معروف ادعا مى نمودكه رأس و رئيس وپادشاه قوم يهود است . ودر قرن دوازدهم حدود ده نفر مسيحيان دروغگو ظاهرگرديده، جمعى را به خودگروانيده. اين مطلب اسباب فتنه وجنگ شده، جمع كثيرى نيز در آن معركه طعمه شمشيرگرديدند. (1)
علامه طباطبايى(ع) می نویسد: بشراز روزى كه روى زمين سكنى گزيده، نوشته درآرزوى يك زندگي اجتماعى مقرون به سعادت مى باشد و به اميد رسيدن چنين روزى قدم برمى دارد واگراين خواسته تحقق خارجى نداشت، هرگز چنين آرزو واميدى در نهاد وى نقش نمى بست چنان چه اگر غذايى نبود، گرسنگى نبود،اگرآبى نبود، تشنگى تحقق نمى يافت و...آزاين روى، به حكم ضرورت،آَینده جهان روزى را در بر خواهد داشت كه آَن روز جامعه بشرى پراز عدل وداد شده وبا صلح وصفا زندگى خواهند كرد وافرادانسانى غرق فضيلت وكمال مى شوند. والبته استقرار چنين وضعى به دست خودانسان خواهد بود ورهبر چنين جامع اى، منجى جهان بشرى و به لسان روايات مهدى خواهد بود.(2)
بنابراين،اعتقاد به مهدى تنها يك باوراسلامى نيست ورنگ خاص دينى ندارد، بلكه عنوانی است براى خواسته ها وارزوهاى همه انسان ها با كيش ها و مذاهب گوناگون.
1- قاموس كتاب مقدس چاپ بيروت ص 808.
2- شيعه دراسلام علامه طباطبایی ص 220
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 136]