چهره «كاراگر» و كتاب آرزوها

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: چهره «كاراگر» و كتاب آرزوها
[وصال روحانى‎/ منبع: Mirror ]
جيمى كاراگر مدافع وسط قدرتى تيم فوتبال ليورپول انگليس نه فقط مايل است با اين تيم به عنوان قهرمانى ليگ برتر اين كشور برسد، بلكه با ديدن آينده اى دورتر مى خواهد روزى در هيئت يك مربى نيز سرخ هاى انفيلد را به سرورى در فوتبال اين كشور برساند. حقيقت آن است كه ليورپول از ۱۹۹۰ به بعد هرگز قهرمان ليگ انگليس نشده و اگر منچستريونايتد در اين فصل هم فاتح اين ليگ شود، آن گاه با ركورد ۱۸ بار قهرمانى مردان انفيلد در ليگ برابرى خواهد يافت.
شياطين سرخ منچستر در دو دهه اخير همان حكومتى را بر فوتبال انگليس داشته اند كه ليورپول در دهه هاى ۱۹۷۰ و ۸۰ در اين عرصه داشت و حتى فتوحات اروپايى ليورپول كه نقطه اوج آن فتح جام قهرمانان باشگاه هاى اروپا در سال ۲۰۰۵ و پس از آن نايب قهرمانى در همين جام در فصل ۲۰۰۷ و همچنين فتح جام يوفا در سال ۲۰۰۱ بوده، بر كاستى هاى «داخلى» و شكست هاى مكرر ليورپول در ليگ انگليس سايه نينداخته و آن را از درجه اهميت ساقط نكرده است. ليورپول البته در سال هاى اخير دوبار جام حذفى انگليس و دو بار هم جام اتحاديه اين كشور را برده اما ليگ انگليس پيوسته از چنگ اين تيم خارج شده است.
كاراگر كه اخيراً يك كتاب بيوگرافى او به نام «كارا ـ زندگى من» منتشر شده و در آن هم از دستاوردهاى گذشته و هم آرزوهاى آينده اش ياد كرده است، مى گويد: «پشت سر گذاشتن مجدد منچستر، آن طور كه نسل هاى قبل از ما در ليورپول انجام مى دادند، مى تواند دستاوردى بزرگ باشد و شيرين تر از آن، قهرمان كردن ليورپول در اين ليگ در هيئت يك مربى است. در چنين حالتى احساس غرور خاصى به آدمى دست مى دهد، زيرا با تصميم هاى من است كه تيم به پيروزى و قهرمانى مى رسد. از نظر من مهمترين دليل قهرمانى هاى مكرر يونايتد در ۲۰ سال اخير سرسختى و قدرت كاراكتر الكس فرگوسن مربى ديرپاى آنها است و اگر من يا هر كس ديگرى اين حكومت را پايان بخشيم، به خاطر ركوردها و پيشينه يونايتد مهمترين دستاورد خواهد بود. تنها مشكلى كه من دارم، اين است كه وقتى من مربيگرى را شروع مى كنم و به سمت او و تيمش يورش مى برم، وى اصولاً در صحنه نمانده و عرصه را خالى كرده باشد. زيرا سن بالاى او چيزى است كه رل اول را در اين ماجرا ايفا مى كند. شايد به نظر برسد كه فرگوسن به عنوان مربى رقيب اصلى ما مورد اعتنا و نظر مساعد من نيست. حال آن كه من بيشترين احترام را براى او قائلم.
او آدمى است كه اهدافش را به درستى تعيين و به شكلى معقول و حساب شده اجرا مى كند و حتى ديدگاه هاى اجتماعى او نيز مورد تأييد من است.»
كاراگر كه به رغم پرتوان ماندن مدتى است كه با بازى هاى ملى انگليس وداع گفته و درخواست هاى مربيان ملى را هم براى بازگشت به اين عرصه رد كرده، در كتاب خاطراتش اعتراف كرده كه در كودكى و اوايل نوجوانى دوستدار اورتون رقيب بزرگ و همشهرى ليورپول بوده و هضم اين قضيه براى طرفداران متعصب ليورپول قطعاً بسيار دشوار است. كاراگر در چنين فضايى مى گويد: «بله، اورتون مورد توجه فراوان من قرار داشت اما پس از الحاق به ليورپول به آرامى پذيرفتم كه فقط به اين تيم بينديشم و آرزويم غلبه ليورپول بر اورتون و هر حريف ديگرى شد.
يکشنبه 17 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 139]