سفر ساركوزى و صلح با سوريه

واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: سفر ساركوزى و صلح با سوريه
«سفر رييس جمهور فرانسه به سوريه تاييد كننده اين موضوع است كه سياست هاى نيكولا ساركوزى براى در انزوا قرار دادن سوريه و رييس جمهور اين كشور با شكست روبرو شده است. » به گزارش ايسنا روزنامه هرالد تريبيون در گزارشى نوشته است: «اصل اين سياست در پايان سال ۲۰۰۴ زمانيكه جورج بوش و ژاك شيراك، رييسان جمهور آمريكا و فرانسه يك جبهه مشترك تشكيل دادند و تحت اين جبهه خواستار خروج نيروهاى سوريه از لبنان و خلع سلاح تمامى شبه نظاميان بويژه خلع سلاح نيروهاى حزب الله شدند، پايه ريزى شد. اين درخواست به دنبال قطعنامه ۱۵۵۹ شوراى امنيت سازمان ملل در سپتامبر همان سال اعلام شد. چند ماه بعد و پس از ترور رفيق حريرى، نخست وزير لبنان در ۱۴ فوريه ،۲۰۰۵ نيروهاى سوريه مجبور شدند كه از خاك لبنان خارج شوند و سازمان ملل نيز يك كميسيون تحقيق در مورد ترور رفيق حريرى تشكيل داد. آينده دولت سوريه در آن زمان به طور فزاينده اى با شك و شبهات فراوان همراه بود. بوش و شيراك كه مدعى بودند سوريه در ترور رفيق حريرى مقصر است تصميم گرفتند كه اين كشور را تنبيه كنند كه در اين راستا از نظر سياسى و اقتصادى دمشق را تحريم كردند. بوش نيز به شدت مدعى بود كه سوريه بخشى از مجموعه كشورهاى شرور است. اما پس از گذشت سه سال به نظر مى رسد كه سياست آنها با ناكامى همراه بوده. يكى از دلايل اين شكست عدم درك صحيح و شفاف سياست هاى دمشق بوده است. آمريكا كه مدعى بود سوريه در درگيرى هاى داخلى لبنان نقش داشته است به اين نتيجه رسيده كه اين درگيرى ها ميان احزاب لبنانى است و سورى ها نمى توانند دخالت اصلى در اين درگيرى ها داشته باشند. در لبنان حزب الله با ژنرال ميشل عون، رهبر اصلى مارونى هاست و اين موضوعى است كه هرگز از نظر بوش يك امر خوشايند محسوب نمى شود. كارشناسان پيشتر اعلام كرده بودند هر نوع راه حل سياسى مسالمت آميز در لبنان سازش در پى خواهد داشت و براى به اجرا در آوردن اين سازش تعادل قدرت در لبنان يك امر حياتى بوده است. » اين گزارش افزوده است: «در اين راستا سياست دمشق چه بود؟ دمشق به اين موضوع پى برده كه نبايد اقدامات شبيه دهه ۹۰ را در لبنان انجام دهد چون اقدامات غيرسازنده سوريه در لبنان باعث خواهد شد تا بيروت به يك جبهه مخالف اصلى دولت سوريه تبديل شود. بشار اسد همچنين پس از بازنگرى در سياست هاى خود تصميم گرفت كه با اسراييل توافقنامه صلح به امضا برساند. وى نگران آينده دولت خود است بنابراين براى اينكه مانع از ايجاد شرايطى شود كه سوريه باز هم يك كشور شرور خوانده شود بايد دمشق را در مسير اصلاحات سياسى، اقتصادى، آموزشى و در راستاى گفت وگو با مخالفانش قرار دهد. بشار اسد نسبت به اين موضوع واقف شده كه به شدت به صلح با دشمنانش نياز دارد، اين در حالى است كه اين سياست اخير اسد با سياست هاى مقامات ايران به طور كامل متفاوت بوده است. در ماه مى اسراييل و سوريه اعلام كردند كه مذاكراتشان را به طور غير مستقيم آغاز كرده اند و در اين راستا رجب طيب اردوغان، نخست وزير تركيه نيز نقش ميانجى را ايفا كرد. اسد مى گويد: پس از هشت سال وقفه در مذاكرات ميان اسراييل -سوريه هيچ اعتمادى ميان مقامات تل آويو و دمشق وجود ندارد. ما در حال بررسى اهداف اسراييل هستيم. ما به آنها اعتماد نداريم؛ آنها نيز به ما اعتماد ندارند. ما مى خواهيم اطمينان حاصل كنيم كه اسراييلى ها آماده صلح و آماده خارج شدن از بلندى هاى جولان هستند. صلح قطعى ميان اسراييل- سوريه بدان معناست كه صلح ميان اسراييل- لبنان و راه حل نهايى براى مناقشه ميان اسراييل- حزب الله حاصل خواهد شد. همچنين به نظر مى رسد كه صلح ميان سوريه- اسراييل به صلح ميان اسراييل و تمامى همسايگانش منجر شود. اين در حالى است كه مناقشه فلسطين قطعا جداى از اين موضوع خواهد بود.» هرالد تريبيون نوشته است: «آيا اروپا فرانسه و دولت بعدى آمريكا آماده هستند تا در اين مسير حركت كنند؟ اسد از ساركوزى خواسته تا به وى كمك كند و در اين مذاكرات نقش مهمى ايفا كند. اروپا نيز مى تواند به نهايى شدن اين روند كمك كند. اما بايد پذيرفت كه آمريكا هنوز نقش اصلى را در صلح با سوريه ايفا مى كند. همه طرف هاى درگير در موضوع صلح با سوريه بايد بدانند كه هيچ توافق نهايى حاصل نخواهد شد مگر خروج كامل اسراييل از بلندى هاى جولان محقق گردد. از سال ۲۰۰۰ و پس از مذاكرات طولانى، توافق ميان اسراييل و سوريه بسيار نزديك بود به طوريكه تقريبا ۸۰ درصد مشكلات ميان دو طرف به خصوص در امور امنيتى كه براى اسراييل مهم محسوب مى شد، حل شد. درآخرين لحظات ايهود باراك، نخست وزير آن زمان اسراييل از امضاى اين توافقنامه امتناع كرد و به خاطر ترس از بقاى ائتلافش از اين كار صرفنظر كرد. لازم است اروپا و آمريكا، اسراييل را نسبت به اين موضوع متقاعد كنند كه خروج از بلندى هاى جولان در ازاى توافق صلح با سوريه ارزشمند است. موضوع بعدى درباره توافق صلح احتمالى ميان اسراييل و سوريه ادامه روابط ميان دمشق - تهران خواهد بود. سوريه قطعا روابط گرمش را با ايران قطع نخواهد كرد. اما اگر توافق صلح حاصل شود طبيعتا تغييراتى در روابط ميان تهران- دمشق ايجاد خواهد شد و سوريه قطعا به يك كشور معمولى براى ايران تبديل مى شود.»
يکشنبه 17 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابرار]

[مشاهده در: www.abrarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]