آينده بشر از زباله داني مي گذرد

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: آينده بشر از زباله داني مي گذرد
گروه ترجمه، زويا چراغي؛ در حالي كه هر روز شاهد نوسان قيمت نفت هستيم، افزايش روزافزون قيمت پلاستيك هاي كهنه، شركت هاي بازيافت زباله در سراسر جهان را تشويق به استفاده هرچه بيشتر از اين منبع ثروت آلوده كرده است.

فرهنگ قديمي توليد ضايعات توسط بشر مدت ها نمادي از گورستان هاي زباله بود اما امروزه اين محل هاي كثيف به معدن هاي پنهاني تبديل شده اند كه ذخايرشان خوشبختي مي آورد. به خصوص كه افزايش جمعيت كره خاكي مساوي است با افزايش زباله.

بخش هولناك ماجرا اينجاست كه تمامي اينها كاهش منابع طبيعي زميني را در پي دارد كه روي آن زندگي مي كنيم.

پيتر جونز يكي ازمديران كنترل زباله بريتانيا با ابراز نگراني از اين شرايط مي گويد؛ «احتمال مي رود در سال 2020 بيش از 9 ميليارد نفر در اين سياره زندگي كنند، با اين حساب ميليون ها ماشين خواهيم داشت كه به سوخت نياز دارند. پس به احتمال زياد با جهاني مواجه خواهيم شد كه با كمبود منابع درگير است و در شرايطي كه گاز طبيعي محدود است قيمت نفت و همان گاز در كشورهايي مثل ليبي، روسيه و عربستان سعودي آنقدر افزايش پيدا مي كند كه جهانيان براي تامين سوخت مورد نيازشان به ناچار بهاي گزافي بپردازند. پس همين رانندگان، همين شرايط بغرنج ما را به استفاده از معادن زباله تشويق مي كند.»

تنها در بريتانيا نزديك به 200 ميليون تن پلاستيك در گورستان هاي زباله جمع شده كه با نرخ كنوني پلاستيك ارزشي حدود 60 ميليارد پوند دارند. از اين زباله هاي ارزشمند بعدها براي بازپرداخت، بازيافت يا تبديل شدن به سوخت مايع استفاده مي شود.

طبق اظهارنظر كارشناسان قيمت پلاستيك هاي با كيفيت بالا مانند پلي اتيلن پرتراكم (HDP) براي هر تن 200 تا 300 پوند است، در حالي كه كمتر از يك سال گذشته ارزشي حدود 100 پوند داشته است.

با وجود چنين گنجينه يي صاحبان صنعت زباله تصميم دارند در ماه اكتبر در لندن گرد هم بيايند و در كنفرانسي با نام «استخراج جهاني گورستان هاي زباله» راهكارهاي موجود را بررسي كنند.

پتر مايلز يكي از مديران شركت بازيافت زباله است كه بايد در اين كنفرانس سخنراني كند. وي مي گويد؛ «قيمت ها شناور هستند زيرا تمام پلاستيك ها از نفت ساخته مي شوند و زماني كه قيمت نفت خام افزايش مي يابد، طبيعي است كه قيمت فرآورده هاي آن نيز افزايش پيدا كند.»

آن طور كه سازمان گسترش اقتصادي (OECD) پيش بيني كرده در سال 2030 دورريز زباله هاي خانگي به بيش از سه ميليارد تن خواهد رسيد. در حالي كه اين ميزان در سال 2005 ، 6/1 ميليارد تن يا به عبارتي براي هر نفر نزديك به يك كيلوگرم در روز بوده است.

در حال حاضر بسياري از كشورهاي ثروتمند نيمي از زباله هاي خود را به گورستان زباله ارسال مي كنند. اما سازمان (OECD) معتقد است اين نرخ در سال 2030 تا 40 درصد كاهش مي يابد چون دولت ها در حال ارتقاي سيستم هاي بازيافت هستند و به اين ترتيب موادي مانند آهن، شيشه و كاغذ ديگر جزء دورريختني ها محسوب نمي شوند و از سوي ديگر پيش بيني مي شود تا آن زمان از سوزاندن زباله ها براي توليد جريان الكتريسيته يا گرما استفاده شود.

يكي ديگر از مديران شركت جمع آوري و بازيافت زباله كه از تغيير در شيوه نگرش افراد نسبت به مواد زائد و بي مصرف خوشحال است، مي گويد؛ «مدت هاي طولاني اين وسوسه وجود داشت كه تحقيق جامعي صورت بگيرد كه آيا زباله ها ارزش تبديل شدن دارند، يا خير. منطق مي گفت بله، اما راهكارها بسيار پيچيده بودند و جنبه تجاري ماجرا هم بايد به دقت بررسي مي شد و حالا زمان عمل رسيده چون جواب تمامي پژوهش ها مثبت بوده است.»

استخراج از گورستان هاي زباله يا همان كاوش ميان آشغال ها براي يافتن مواد ارزشمند مفهوم جديد و دشواري است و در حال حاضر براي بسياري جنبه حياتي پيدا كرده است. تصوير مردمان فقيري كه اكثراً هم بي خانمان هستند و در گورستان هاي زباله به دنبال يافتن اشياي به درد بخور مي گردند تا آنها را به شركت هاي بازيافت بفروشند، تصوير دردناكي است كه نشان مي دهد چطور مي توان از آشغال هاي مردم پول به دست آورد.

براي كارشناسان جهاني زباله، هيچ يك از دورريزها يكسان نيستند؛ هر جايي ذخيره هاي متفاوتي دارد و زباله هاي هر كشور و منطقه يي معرف مشخصات فرهنگ آن مكان، پيشرفت تاريخي يا اوضاع اقتصادي آنجا است. به عنوان مثال ذخاير زباله هاي سوئد در دهه 60 بيشتر پس ماندهاي ساختماني بود كه نشانه گسترش روند شهرسازي در آن سال هاست. در برخي معادن زباله ديگر كه با وسايل نقليه سنگين آنجا را جست وجو مي كنند، زباله هايي مانند قطعات سنگين آلومينيومي، مسي و آهني به چشم مي خورد.

قيمت اين مواد با قيمت بازار جهاني تغيير مي كند، به خصوص كه چين يكي از مهم ترين مشتريان ضايعات فلزي و آهن آلات قراضه است.

و اما در بريتانيا مردم ميليون ها تن پلاستيك را در ظرف هاي زباله مي اندازند كه به عقيده كارشناسان در آينده يي نزديك به تجارت پرمنفعتي براي اين كشور تبديل خواهد شد.

كريس دو يكي از كساني است كه براي اولين بار اين گنجينه بالقوه را كشف كرد. شركت وي با نام «Closed loop» موفق شد بطري هاي پلاستيكي را پس از بازيافت به جعبه هاي نگهداري مواد غذايي تبديل كند كه اتفاقاً موادي سازگار با محيط زيست هستند.

اين شركت كه كلاً پنج رقيب مشابه در استراليا، آلمان، مكزيك، سوئد و امريكا دارد قادر است بطري هاي نوشيدني و آب معدني و پلي اتيلن متراكم را به پلاستيك نيمه متراكم تبديل كند.

«Closed loop» در حال حاضر بيش از 35 هزار تن زباله را در طول سال بازيافت مي كند.

آقاي دو كه يكي از طرفداران سرسخت بازيافت است، به خوبي ارزش زباله هاي دفن شده را مي داند، اما از اينكه مي بيند موضوع اصلي كه همان توليد زباله است فراموش شده و به جاي آن همه به فكر كسب درآمد از اين طلاي آلوده هستند به شدت عصباني است؛ «فقط به منبع عظيمي كه در اين گورستان ها نهفته است فكر كنيد. به راستي كه خارق العاده است. اما نكته احمقانه اينجاست كه همه ما در مورد ميليون ها ثروتي كه روي زمين رها شده فكر مي كنيم، در حالي كه تراژدي اصلي اين است كه داريم هر روز بيشتر از قبل ميليون ها تن زباله را به اين گورستان ها مي فرستيم. اين كار شبيه يك خرابكاري همگاني براي نابودي محيط زيست است.»

منبع؛رويترز
چهارشنبه 13 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 75]