همه چیز درباره ی گروه coldplay

واضح آرشیو وب فارسی:پی سی سیتی: http://www.studentsoftheworld.info/sites/music/img/23492_coldplay1.JPG
اعضای گروه Coldplay کلدپلی هیچ‌وقت تمایل نداشتند که روزی پسران محبوب سبک راک‌اندرول شوند البته تا زمانیکه در بین جدولهای موسیقی سال ۲۰۰۰ امضای ملودیهای راک زده شد. گروه چهار نفره کلدپلی در ژانویه سال ۱۹۹۸ توسط Chris Martin خواننده، گیتاریست و پیانیست گروه متولد ۲ مارس سال ۱۹۷۷ در انگلستان، Jon Buckland گیتاریست گروه متولد ۱۱ سپتامبر سال ۱۹۷۷ در انگلستان، Guy Berryman بیسیست گروه متولد ۱۲ آوریل سال ۱۹۷۸ در اسکاتلند و Will Champion بک‌وکال (Back Vocal) و درامر گروه متولد ۳۱ جولای سال ۱۹۷۸ در انگلستان، شکل گرفت. تنها آرزوی آنها این بود هنگامیکه در دانشگاه لندن به اجرا می‌پرداختند، از یک گروه کوچک محلی تبدیل به گروه شناخته‌ای شوند. اعضای گروه در سنین نوجوانی شیفته موسیقی شده بودند و هریک نواختن سازی را در همان دوران فرا گرفته بودند. موسیقی آنها تاثیر گرفته از بزرگانی همچون The Stone Roses، Bob Dylan و Neil Young بود که بخوبی قابل احساس است. آنها هرگز تصور نمی‌کردند که روزی بتوانند با حکمفرمانیشان، صحنه موسیقی راک انگلستان را تصاحب نمایند.

هریک از اعضای گروه دارای خانواده‌ای با درک موسیقیائی بالا بودند و آنها را در مسیری که گام برمی‌داشتند بخاطر خودشان و موسیقیشان حمایت می‌کردند. این امر حقیقتاْ از امتیازهای بزرگ آنها بشمار می‌آید.

▪ کریس مارتین خواننده و اصلی‌ترین عضو گروه، نواختن پیانو را از سنین کودکی آغاز کرد. ۱۵ سال بیشتر نداشت که شروع به نوازندگی در یک گروه کوچک نمود. وی با زمزمه اشعار دلپذیر Tom Waits به آرامش می‌رسید.

▪ جان باکلند گیتاریست گروه، ۱۱ ساله بود که گیتار زدن را آموخت. از قهرمانان وی در موسیقی می‌توان از ستارگان بزرگ این صنعت یعنی Eric Clapton و Jimi Hendrix یاد کرد. گای بریمن اسکاتلندی بیسیست گروه، از سنین کودکی به موسیقی علاقمند شد تا اینکه بیس را انتخاب کرد و تبدیل به یکی بازوهای گروه شد.

▪ ویل چمپین درامر گروه، نوازنده چندین ساز، برنامه‌ای برای درامر شدن نداشت تا اینکه به کلدپلی پیوست! او گیتار، بیس و هارمونیکا را بخوبی می‌نواخت اما هنگامیکه گروه به رسمیت شناخته شد پذیرفت تا نامش بعنوان یک درامر در کلدپلی بدرخشد. موسیقی Coldplay مانند Travis غم‌انگیز می‌باشد. مثل Jeff Buckley احساسی و همانند Oasis جدید است. وقتی کلدپلی برای اولین بار وارد صحنه اجرا شد مورد تحسین همگان واقع گردید، چون اعضای گروه واقعاْ ایده‌آل بودند. آنها اولین کنسرت جدیشان را در شهر منچستر انگلستان برای گروههائی که هنوز اسمی نداشتند اجرا کردند. بعد از اجراهای متعدد در سراسر انگلستان تصمیم به سازماندهی آثار خود و جمع‌آوری آنها بصورت حرفه‌ای گرفتند. ▪ کریس مارتین خواننده و ترانه سرای گروه کلد سرانجام اولین آلبوم گروه کلدپلی در نوامبر سال ۲۰۰۰ با نام Parachutes (چترهای نجات) منتشر شد.

این آلبوم کاندیدای جایزه بزرگ Mercury شد. Parachutes در ایالات متحده بسرعت گسترش یافت و همین امر کافی بود تا آنها شناخته شوند و این اتفاق به شکل عجیبی سریعاْ اتفاق افتاد. از آهنگهای برجسته این آلبوم می‌توان به Don’t Panic، Yellow، Trouble و Everythings Not Lost اشاره کرد. در فوریه سال ۲۰۰۱ جایزه موسیقی بریتانیا را بخاطر اولین آلبومشان دریافت نمودند. بعد از استقبال باورنکردنی از این آلبوم، آنها تصمیم به شرکت در توری در آمریکا گرفتند که شامل ۱۰ اجرای مختلف می‌شد. تمام بلیط‌های این کنسرتها خیلی زودتر از آنچه آنها تصور می‌کردند به فروش رفت. شایعه از هم پاشیدن گروه در تور آمریکا بالا گرفت. کریس مارتین مکرراْ در حال مبارزه با سرماخوردگی و بوجود آمدن مشکل برای صدایش برنامه‌های گروه را مختل میکرد.

گروه بخاطر صدای سرما خورده کریس مجبور شد تا چندین اجرا در آمریکا و همچنین تور اروپا را لغو کند. تمام این اراجیف از یک سو و از سوی دیگر از سرگرفتن اجراهایشان در تابستان سال ۲۰۰۱ باعث شد تا گروه با ارائه دوباره آهنگ تکی Trouble، به موفقیتهای دوچندان دست یابد. در پائیز همان سال اعضای گروه کلدپلی برای ضبط دومین آلبوم خود وارد استودیو شدند. متاسفانه بازهم شایعاتی بی‌پایه و اساس گریبانگیر آنها شد، مبنی بر اینکه این آخرین آلبوم کلدپلی است و آنها دیگر نمی‌توانند همانند گذشته موفق باشند. عاقبت دومین آلبوم استودیوئی آنها در آگوست سال ۲۰۰۲ و با نام A Rush of Blood to the Head روانه بازار شد. این آلبوم برخلاف تصور بدبینان به یکباره به موفقیت چشمگیری دست یافت. چه بسا این آلبوم از لحاظ ساختار موسیقیائی در قیاس با آلبوم قبلی قوی‌تر و استوارتر ظاهر شد.

از آهنگهای زیبا و تکرار نشدنی در این آلبوم می‌توان از The Scientist، In My Place و Warning Sign نام برد. در حقیقت شاهکار آنها در این آلبوم آهنگ Clocks می‌باشد. اثری کاملاْ حرفه‌ای و بی‌نقص. متاسفانه آنقدر بازار موسیقی هیپ‌هاپ (البته از لحاظ موسیقی و جنس آن و نه از نظر هوادار) کساد است که این روزها هرگاه آهنگی خارق‌العاده تولید می‌شود، سران این سبک موسیقی، سریعاْ اقدام به استفاده تجاری از این دسته آهنگها می‌کنند تا در حقیقت سوء استفاده از نام یک آهنگ بزرگ و نوشتن اشعار با سطح پائین و قرار دادن آن روی تم اصلی آهنگ، آنها را به سود برساند. متاسفانه کلدپلی از این قاعده مستثنی نیست. گروه Stonebridge روی تم آهنگ Clocks با استفاده از DJ و شعر آهنگ Put’em High (اثر گروه Stonebridge)، هدف اصلی موسیقی این آهنگ را به سمتی دیگر سوق می‌دهد. هدفی که هیچگاه مدنظر اعضای گروه کلدپلی نبوده است.

به‌هر‌حال در سال ۲۰۰۳ با همکاری استاد بی‌چون و چرای از دست رفته، مایکل کیمن بزرگ (روحش شاد)، اقدام به اجرای سمفونیک آهنگ Politik نمودند. اجرائی تمام عیار از یک آهنگ! آنها شروع به شرکت در فستیوالها و برپائی کنسرتهای زیادی نمودند تا از این طریق تمام شایعات قبلی را زیر سوال ببرند. اجراهای موفق، یکی پس از دیگری به محبوبیت و شهرت آنها می‌افزود. در سال ۲۰۰۵ با قدرت تمام سومین آلبوم خود را با نام X and Y عرضه کردند. اکس اند وای (X&Y) آلبوم جدید گروه راک کلد پلی (Coldplay) برای مدت چهار هفته در صدر جدول بهترین آلبوم بریتانیا و آمریکا قرار گرفت.

آخرین باری که یک گروه بریتانیایی توانست همزمان در صدر جدول پرفروشترین های بریتانیا و آمریکا قرار بگیرد سال ۲۰۰۰ بود و آن آلبوم “بهترین ترانه های بیتل ها” (Beatles) بود. اکس اند وای تاکنون پرفروشترین آلبوم در بیش از بیست کشور دنیا از جمله مکزیک، هنگ کنگ و ایتالیا شده است . در هفته اول کلد پلی موفق به فروش بیش از ۷۰۰ هزار نسخه از آلبوم خود در آمریکا و بیش از ۴۰۰ هزار نسخه از آن در بریتانیا شد. این در حالی بود که نسخه ای از این آلبوم یک هفته قبل از ارائه به بازار در اینترنت دیده شده بود. چند نمونه از آهنگهای اکس اند وای Square OneSpeed Of SoundWhat ifWhite Shadows به هر حال بعد از مدت ها انتظار از سوی هواداران کلد پلی و صنعت موسیقی، این آلبوم به بازار ارائه شد و با استقبال زیاد مردم و منتقدان روبرو شده است. البته کمپانی موسیقی کلد پلی، ای ام آی (E.M.I ) سومین کمپانی بزرگ موسیقی در دنیا، موفق شده بود با بکار گرفتن تمام نیروی خود از ماه ها قبل، جو پر هیجانی پیش از ورود آلبوم به بازار بوجود آورد. کلد پلی به قدری برای کمپانی ای ام آی (E.M.I)دارای اهمیت است که تاخیر چند روزه ای در انتشار اکس اند وای منجر به کاهش سیزده درصدی سود این کمپانی شد. بعد ازفروش شانزده میلیون نسخه از دو آلبوم قبلی کلد پلی در دنیا، این سئوال که این گروه چه جهتی برای آلبوم بعدی خود در نظر خواهند داشت، برای هواداران این گروه و کارشناسان موسیقی مطرح بود. اکس اند وای نسبت به دو آلبوم دیگر کلد پلی آلبومی است با ابعادی وسیعتر. وسعت صدای آلبوم گسترده تر است و تهیه آلبوم گران و پرهزینه به نظر می رسد.

آکوردها و صداهای مختلف سینتی سایزر که روی هم و لایه لایه با مهارت زیر گیتارها تنظیم شده اند به وسعت صدای آلبوم کمک می کنند. اکس اند وای آلبومی است که در سبک استادیوم راک (Stadium rock) تنظیم شده است؛ سبکی که باید آن را در استادیومی بزرگ همراه با چندین هزار نفر پخش کرد. نا گفته نماند که سینتی سایزر این آلبوم را برایان اینو ( Brain Eno بنیانگذار سبک موسیقی امبیینت Ambient) نواخته است. نوازنده ای که با تهیه و تنظیم آلبوم The Unforgetable Fire ، گروه یوتو (U۲) را به شهرت جهانی رساند. در حقیقت این آلبوم شباهت زیادی به آلبوم The Unforgetable Fire یوتو دارد. به نظر می رسد که تمایل کلد پلی یا شاید کمپانی موسیقی آنها از پخش و تهیه این آلبوم قرار دادن کلد پلی در کنار گروه های بزرگ راک جهان همچون یوتو و یا ردیوهد(Radiohead) بوده است.

در نتیجه اکس اند وای آلبومی است با وسعت صدای به مراتب بزرگتر از دو آلبوم قبلی که بسیار حرفه ای تهیه شده است. ولی اکس اند وای برای قرار گرفتن در کنار آلبومهای گروه های بزرگ راک جهانی در دو جا نقطه ضعف دارد. یکی محافظه کاری این گروه در تنظیم آهنگ ها، صدا پردازی و شیوه خواندن که در نتیجه آلبوم را قابل پیش بینی، یکنواخت و بدون چالش جلوه می دهد. درحقیقت اکس اند وای ادامه دو آلبوم قبلی است فقط با تهیه ای پرهزینه تر و حرفه ای تر. دوم اینکه ترانه ها مانند ترانه های آلبوم های پیش در باره مسائل شخصی کریس مارتین خواننده و ترانه سرای گروه هستند و در هیچ کجا مسئله جدی را در بر نمی گیرند. ترانه ها بسیار کلی و عادی و خوشبینانه هستند. شاید بار انتظاری که از سوی کمپانی موسیقی آنها بر دوش کلد پلی بوده آنها را به این سو رانده است. تکمیل آلبوم بیش از هیجده ماه طول کشید و در طی آن شصت آهنگ کنار گذاشته شده بود.

بهتربود برای تهیه آلبوم از چند تهیه کننده دیگر کمک گرفته می شد همان طور که Timbaland یکی از بهترین تهیه کنندگان موسیقی هیپ هاپ و آر اند بی، تمایل همکاری با آنها را اعلام کرده بود. به طور کلی اگر اکس اند وای اولین آلبوم کلد پلی بود جای تحسین داشت ولی برای سومین آلبوم، آلبومی است متوسط و آلبومی که در آن مقاصد تجاری بر خلاقیت هنری چیره شده است. اکس اند وای همانطور که تا بحال فروش آن نشان داده آلبوم پرسودی برای کلد پلی و ای ام آی خواهد بود، ولی بیش از هر چیز کلد پلی را وارد بازار سبک ایزی لیسنینگ ( موسیقی آرام و دلپذیرEasy Listening) کرده است. تا حدی که چندین کمپانی موسیقی تاریخ به بازارعرضه کردن آلبوم های خود را همزمان با آلبوم کلد پلی تنظیم کرده بودند چون معتقدند که عده کثیری از کسانی که این آلبوم را می خرند کسانی هستند که سالی یکی دو بار بیشتر برای خریدن موسیقی به بازار نمی روند و ممکن است در این هنگام نگاهی به بقیه آلبوم های موجود در بازار نیز بیاندازند. به نظر می‌رسد که ظاهراْ چیزی جلودار کلدپلی نیست. با توجه به ساختارموسیقیائیشان در این سبک آینده‌ای بس درخشان در انتظار آنهاست.
پرشین پرشیا

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: پی سی سیتی]

[مشاهده در: www.p30city.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 2643]