واضح آرشیو وب فارسی:ابتکار: تفاوت هاي آموزش زبان انگليسي در موسسات زبان و مدارس
محمدحسين ملكي- يادگيري زبان انگليسي از ديرباز مورد توجه بسياري از علاقه مندان به اين زبان در سراسر جهان بوده است. با گسترش جوامع و برقراري بيشتر مناسبات اقتصادي، فرهنگي و سياسي در بين كشورها و نيز پيشرفت شگفت انگيز دانش بشري و علوم، با گسترده شدن وسايل ارتباط جمعي و رسانه هاي شنيداري و ديداري، ورود رايانه ها به محل كسب و كار و زندگي انسان ها و احتياج و اشتياق آنها به تبادل نظر و كسب تجربه از يكديگر و انجام داد و ستدهاي مختلف باعث شده است كه نياز به استفاده از يك زبان مشترك كه همان زبان بين المللي انگليسي است، بيشتر از گذشته احساس شود. در كشور ما نيز ده ها سال است كه با همت برنامه ريزان، مولفان، معلمان و دبيران گرانقدر زبان انگليسي، آموزش زبان در مدارس بويژه از سال اول راهنمايي به بعد صورت مي گيرد اما نكته در اينجاست كه چرا بيشتر فارغ التحصيلان و ديپلمه هاي ما قادر به مكالمه زبان انگليسي نمي باشند؟ و مهارت خواندن و درك مطلب آنها در استفاده از متون زبان انگليسي ضعيف است؟ و باعث تاسف تر اينكه، همين فارغ التحصيلان وقتي مي خواهند در آزمون كنكور در دانشگاه ها شركت كنند، بار ديگر مجبورند به موسسات مختلف مراجعه و ثبت نام كنند و همه آنچه را قبلا در مدارس خوانده اند اينك در آنجا بخوانند. حتي با تمام تلاشي كه در آموزش و پرورش انجام مي شود نتيجه كار آنچنان كه بايد باشد، نيست. مي توان بخشي از علت ها را به اين صورت بسته بندي كرد:دانش آموز: زبانآموزي كه به موسسه زبان مي رود داراي علاقه و انگيزه يادگيري است. و حاضر است حتي مسيري طولاني را طي كند تا به آنجا برسد. حال آنكه همه دانش آموزان در مدارس لزومان به زبان انگليسي علاقه مند نيستند. بلكه برنامه ريزي درسي در آموزش و پرورش به گونه اي است كه اگر مثلا در يك كلاس 30 نفري، 3 نفر به زبان علاقه مند نباشند، مجبورند تا آخر همان ترم يا سال در سر كلاس حضور داشته باشند. زبانآموزي كه در يك موسسه زبان ثبت نام مي كند در بدو ورود توسط موسسه تعيين سطح مي شود و با توجه به سطح علمي وي در درس زبان، كلاس و استاد او در نظر گرفته مي شود. حال آنكه در كلاس هاي مدارس سطح بندي وجود ندارد و دانش آموزان با سطح نمره هاي مختلف (از 0 تا 20) مي توانند در يك كلاس با هم درس بخوانند.معلمان و اساتيد: معلمان و اساتيد نيز در موسسه هاي زبان تعيين سطح و مصاحبه و گزينش مي شوند و علاوه بر دانش زباني، بايد به روش هاي تدريس روز نيز آشنا باشند. گر چه در آموزش و پرورش نيز معلمان و دبيران زبان داراي مدارك تخصصي متناسب با رشته تدريس خود باشند اما لزومي ندارد كه همه آنان مسلط به مكالمه باشند و يا هر چند وقت يكبار دوباره از نظر علمي ارزيابي و گزينش شوند. معلمان و اساتيد زبان در موسسات بايد دانش خود را دائما به روز نگه دارند و با كتاب هاي جديد و تازه منتشر شده در رشته تدريس خود آشنا باشند و روش تدريس آنها را بدانند در غير اينصورت از گروه مدرسان آن موسسه حذف خواهند شد. حال آنكه در آموزش و پرورش وقتي كتابي تاليف مي شود گاه تا يك دهه و شايد بيشتر، همان كتاب تدريس مي شود و معلم زبان كافي است فقط روش تدريس همان كتاب را بداند. روش تدريس معلمان و اساتيد زبان در موسسات تا حدود بسيار زيادي يكسان و برنامه ريزي شده است. زيرا كتاب هايي كه در موسسات مورد استفاده قرار مي گيرند داراي كتاب راهنماي معلم (dooks teacher) مي باشند و معلم زبان با مطالعه آنها مي تواند تدريس خود را مرحله به مرحله به دقت انجام دهد. در صورتي كه در كلاس هاي زبان مدارس روش هاي تدريس متفاوت است و هر معلمي روش و شيوه هاي تدريس خود را دارد.كتاب:كتاب هايي كه در موسسات تدريس مي شوند عموما از نظر محتواي زباني بسيار غني تر از كتاب هاي زبان مدارس هستند و توسط نويسندگان يا گروه مولفان انگليسي زبان (speakers native) نوشته شده اند مولفاني كه از متخصصان بنام رشته زبان انگليسي در دانشگاه هايي همچون آكسفورد، كمريج و ... مي باشند. علاوه بر اينها، هدف آموزش كتاب مشخص است. يا براي مكالمه است، يا به نكات دستوري پرداخته است و شايد هم اختصاص به تقويت مهارت هاي خواندن و درك مطالب دارد و گاه تلفيقي از همه مهارت هاست. ظاهر كتاب ها مانند طرح روي جلد، نوع كاغذ استفاده شده صفحه آرايي، استفاده از رنگ ها و تصاوير متنوع و نيز نوع حروف به كار رفته در تايپ جمله ها، همگي يك كتاب شيك و جذاب را به رخ زبان آموز مي كشد. چيزي كه در كتاب هاي زبان مدارس تا حدود زيادي جايش خالي است. كتاب هاي موسسات داراي امكانات جنبي مانند كتاب حمل تمرين (dook work) و نيز كاست تلفظ يا لوح هاي فشرده صوتي يا تصويري مي باشند. چيزي كه بر جذابيت كتاب ها افزوده است و يادگيري را از لذت بخش تر و آسان تر نموده است.قوانين و مقررات/ امكانات:اگر شاگردي با رتبه علمي بالا از يك موسسه زبان فارغ التحصيل شود، از وي در صورت نياز براي تدريس در همان موسسه دعوت مي شود. اما قوانين و مقررات حاكم بر آموزش و پرورش اجازه تدريس به دانش آموزان ممتاز را به اين صورت نمي دهند مگر اينكه متقاضي تدريس، مراحل مختلف استخدامي را در اين وزارتخانه طي كند و به عنوان دبير رسمي و يا حق التدريس مشغول به كار شود. ضمنا بسياري از موسسات معتبر زبان به دليل برخورداري از شرايط اقتصادي خوب قادر به احداث آزمايشگاه زبان مي باشند. محيطي كه در آن زبان آموز بدون شنيدن سر و صداي بيرون از كلاس مي تواند در صندلي مخصوص به خود بنشيند و با استفاده از وسايل كمك آموزشي مانند فيلم، ضبط صوت، هدفون، لوح هاي فشرده و ... به تقويت مهارت هاي زباني خود بپردازد. اميد است كه انشا»الله ما نيز در آينده اي نه چندان دور شاهد تحولاتي چشم گير در عرصه تعليم و تربيت فرزندان شايسته مرز و بوم خود باشيم. تحولي كه سزاوار آنهاست و باعث بالندگي بيشتر آنان در عرصه هاي علمي خواهد شد. به اميد آن روز.
دوشنبه 11 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابتکار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1306]