انسان مسخ شده

واضح آرشیو وب فارسی:پی سی سیتی: انسان مسخ شده

آيا " انسانها مسخ شدند " . يعنی واقعا حيوان شدند ؟
یک حدیث
محشور شدن بر اساس نیات

!مسخ يعنی چه ؟

شنيده‏ايد كه می‏گويند در ميان امم سالفه مردمی بودند كه در اثر اينكه مرتكب گناهان زياد شدند ، مورد نفرين پيغمبر زمان خود واقع ، و مسخ شدند ، يعنی به يك حيوان تبديل‏ شدند ، مثلا به ميمون ، گرگ ، خرس و يا حيوانات ديگر . اين را " مسخ‏ " می‏گويند . حال ، اين مسخ به چه صورت است ؟

آيا " انسانها مسخ شدند " . يعنی واقعا حيوان شدند ؟

توضيحش را عرض می‏كنم : يك مطلب مسلم‏است و آن اين است كه انسان اگر فرضا از نظر جسمی مسخ نشود تبديل به‏ يك حيوان نشود به طور يقين از نظر روحی و معنوی ممكن است مسخ شود تبديل‏ به يك حيوان شود و بلكه تبديل به نوعی حيوان شود كه در عالم ، حيوانی به‏ آن بدی و كثافت وجود نداشته باشد .

قرآن از " « بل هم اضل »" (سوره اعراف ، آيه . 179 )سخن می‏گويد ، يعنی از مردمی كه از چهارپا هم پست‏تر هستند .

مگر می‏شود انسان واقعا از نظر روحی تبديل به يك حيوان‏ شود ؟ بله ، چون شخصيت انسان به خصائص اخلاقی و روانی اوست .

اگر خصائص اخلاقی و روانی يك انسان ، خصائص و اخلاقی يك درنده بود ، خصائص و اخلاقی يك بهيمه بود ، او واقعا مسخ شده است ، يعنی روحش‏ حقيقتا مسخ و تبديل به يك حيوان شده است .

جسم خوك با روح آن تناسب‏ دارد و انسان ممكن است تمام خصلتهايش خصلتهای خوك باشد . اگر انسانی‏ اينگونه باشد ، از انسانيت منسلخ شده و در معنی و باطن و نزد چشم‏ حقيقت‏بين و در ملكوت ، واقعا يك خوك است و غير از اين چيزی نيست .

پس انسان معيوب ، گاهی به مرحله انسان مسخ شده می‏رسد . ما اينها را كمتر می‏شنويم و شايد بعضی خيال كنند اينها مجاز است و ديرتر باورشان‏ بيايد ، ولی حقيقت است .

یک حدیث

http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/img/daneshnameh_up/b/b0/Big%20Self,%20Little%20Self.jpg

شخصی می‏گويد : با امام زين‏العابدين علیه‌السلام در صحرای عرفات بوديم . از آن بالا كه نگاه كردم ، ديدم صحرا از حاجی موج می‏زند .

به امام عرض كردم‏ :

ما اكثر الحجيج الحمد لله چقدر امسال حاجی زياد است .

امام فرمود

" ما اكثر الضجيج و اقل الحجيج " ( 2 بحار ، ج 24 ، ص . 124)

چقدر فرياد زياد است و چقدر حاجی كم است . آن شخص می‏گويد من نمی‏دانم امام چه كرد و چه بينشی به من‏ داد و چه چشمی را در من بينا كرد كه وقتی به من گفت حالا نگاه كن ، ديدم‏ صحرايی است پر از حيوان ، يك باغ وحش ‏كامل كه فقط يك عده انسان هم در لابلای اين حيوانها دارند حركت می‏كنند .

فرمود : حالا می‏بينی ؟ باطن قضيه‏ اين است . از نظر اهل باطن و اهل معنی ، اين مسئله ، امری به واضحی اين‏ چراغهاست ، حال اگر ذهن متجدد ماب بعضی از ما نمی‏خواهد قبول كند ، اشتباه می‏كنيم .

در زمان خود ما افرادی بوده و هستند كه می‏توانند حقيقت‏ انسانها را درك كنند و ببينند . انسانی كه مانند يك بهيمه و چهارپا جز خوردن و خوابيدن و جز عمل جنسی‏ ، فكر ديگری ندارد و فقط در فكر اين است كه بخورد و بخوابد و لذت‏ جنسی ببرد ، اصلا روحش يك چهارپاست و غير از اين چيزی نيست .

واقعا باطن چنين انسانی مسخ شده است ، فطرتش مسخ شده است ، يعنی خصلتهای‏انسانی كه درباره آن توضيح خواهيم داد و انسانيت ، به كلی از او گرفته‏ شده است و به جای آنها خودش برای خودش خصلتهای حيوانی و خصلتهای‏ بهيمه‏ای و درندگی كسب كرده است .

محشور شدن بر اساس نیات

در سوره مباركه نبأ می‏خوانيم :

" يوم ينفخ فی الصور فتانون افواجا و فتحت السماء فكانت ابوابا و سيرت الجبال فكانت سرابا"

در روز قيامت مردم گروه گروه مبعوث و محشور می‏شوند . مكرر در مكرر پيشوايان دين گفته‏اند كه فقط يك گروه از مردم به صورت انسان محشور می‏شوند .

گروههايی به صورت مورچگان ، گروههايی به صورت بوزينگان ، گروههايی به صورت عقربها ، گروههايی به صورت مارها و گروههايی به صورت‏ پلنگها مبعوث می‏شوند . چرا ؟

مگر ممكن است خدا انسانی را بی‏جهت به‏ صورت آنها درآورد ؟ آن كه در دنيا جز گزندگی كاری نداشته و تمام لذتش آزار رسانی است ، به‏صورت واقعی خودش كه عقرب است ، محشور می‏شود ، و آن كس كه در دنيا كاری جز ميمون صفتی ندارد .

در قيامت قطعا به صورت يك ميمون محشور می‏شود و كسی كه در دنيا مانند يك سگ است ، به صورت يك سگ محشور می‏شود .

" يحشر الناس علی نياتهم " ( مسند احمد ، ج 2 ، ص . 392 )

مردم در قيامت مطابق‏ منويات و مقاصد و خواسته‏ها و مطابق خصلتها و صفات واقعی‏شان محشور می‏شوند .

شما در اين دنيا چه هستيد ؟ چه می‏خواهيد باشيد ؟ چه چيز را می‏خواهيد ؟ آيا خواسته‏های شما خواسته‏های يك انسان است يا واسته‏های يك‏ درنده است ؟ يا خواسته‏های شما خواسته‏های يك چرنده است ؟ هر چه كه‏ خواسته شما باشد ، شما همان هستيد ، و همان محشور می‏شويد كه هستيد . اين است كه ما را از همه پرستشها ، جز خداپرستی منع می‏كنند . هر چه را كه ما بپرستيم همان چيز می‏شويم .

اگر پول پرست شويم ، پول جزء ماهيت ما و جزء وجود ما می‏شود . اين پول در قيامت ، همان فلز گداخته است . قرآن‏ به اين موجودهايی كه در دنيا ، اين فلز جزء وجودشان شده و غير از پرستش‏ اين فلز ، كار ديگری نداشته‏اند ، می‏گويد :

" الذين یكنزون الذهب و الفضة و لا ينفقونها فی سبيل الله فبشرهم بعذاب اليم يوم يحمی عليها فی‏ نارجهنم فتكوی بها جباههم و جنوبهم و ظهورهم هذا ما كنزتم لانفسكم" (سوره توبه آيات 34 و 35)

همين پولهای او را در آن دنيا داغ می‏كنند ، آتشهای جهنم او هستند . اين يكی از چيزهايی‏ است كه انسان را مسخ می‏كند . من در اين جلسه خواستم اجمالا مسئله انسان معيوب و انسان سالم را طرح‏ كرده باشم .

انسان عقده‏دار ، انسان معيوب است ، انسانی كه يك ماده از مواد اين عالم را پرستش می‏كند نه اينكه ماده‏ای را مورد استفاده قرار می‏دهد يك انسان معيوب و يك انسان مسخ شده است .

منبع :انسان کامل
شهید مطهری
صفحه 29

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: پی سی سیتی]

[مشاهده در: www.p30city.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 898]