هشدار امام(ره) نسبت به خطر بيگانگان اسلام و صهيونيسم پهلوي (بخش پاياني)

واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: هشدار امام(ره) نسبت به خطر بيگانگان اسلام و صهيونيسم پهلوي (بخش پاياني)
حسين شاه حسيني از فعالان سياسي دهه هاي 20 به بعد ايران در مصاحبه اي مفصل با روزنامه جام جم در مهرماه 1381، اظهارات قابل تأملي در مورد علل اعدام طيب حاج رضايي و حاج اسماعيل رضايي ايراد كرد. ايشان ضمن اشاره به خدمات اجتماعي درخشان حاج اسماعيل كه بعضا با همكاري مرحوم طيب صورت مي گرفت، از اقدامات مهم حاج اسماعيل رضايي مبني بر برگزاري جشن باشكوه نيمه شعبان در اواسط دهه1330 در خيابان آزادي (آيزنهاور قديم) روبروي كارخانه پپسي كولا متعلق به بهاييان (به مالكيت ثابت پاسال بهايي) ياد كردند كه جنبه چالش با بهاييت داشت و به گمان ايشان، اين امر در دستگيري و اعدام فجيع حاج اسماعيل بي تأثير نبود. به گفته شاه حسيني:
«... يكي از خدمات حاجي كه خيلي هم مهم بوده و نشان از غيرت و حميت ديني آن مرد دارد، اين است كه اولين باري كه در زمان شاه، مردم تهران در مقابل كارخانه پپسي كولا (متعلق به بهاييان) برنامه گذاشتند و به مناسبت تولد امام زمان(عج) در نيمه شعبان. از ميدان 24اسفند (انقلاب فعلي) تا آخر پپسي كولا را چراغاني كردند، تمام هزينه چراغاني و جشن را حاج اسماعيل رضايي داد... قصه مال قبل از سال 1340 است. زماني كه مراجع تقليد، خريد و فروش و مصرف پپسي كولا را (به علت وابستگي آن به فرقه ضاله و صرف بخشي از درآمد آن در راه مبارزه با اعتقادات مذهبي شيعيان) تحريم كردند، حاج اسماعيل رضايي دامن همت به كمر زد و تظاهرات باشكوه مذهبي عليه بهاييها را سامان داد. حاج اسماعيل در بناي مسجد صاحب الزمان(عج) نيز كه آنجا ساخته اند، نقش اساسي داشت. من فكر مي كنم علت اصلي دستگيري حاج اسماعيل در 15خرداد، همان مقابله با بهاييها در قضيه پپسي كولا و تأسيس مسجد صاحب الزمان(عج) بود. حاج اسماعيل در بناي مسجد صاحب الزمان(عج) واقع در خيابان آزادي فعلي نيز نقش اول را داشت. در طول بناي آن مسجد، او حتي يك روز هم نمي گذاشت كار تعطيل شود. با همت او، آن مسجد، ضرب الاجلي ساخته شد... شب نيمه شعباني كه برنامه چراغاني خيابان آزادي انجام شد، باور بفرماييد از سر ميدان 24 اسفند (ميدان انقلاب كنوني) تا جلو ساختمان پپسي كولا، دو طرف خيابان ملت ايستاده بودند و از «سرتا اينجا حجله گذاشته بودند و بعد مسجد را افتتاح كردند و آقاي خوانساري (فرزند مرحوم آيت الله سيدمحمد تقي خوانساري) را بردند آنجا نماز بخواند. در آن شب، شايد بالغ بر 3خروار شكر، شربت درست شده بود و سراسر خيابان، تغار شكر گذاشته بودند و بچه ها به همه مي دادند. اين امر منشأ كينه دستگاه (بهاييت) به حاج اسماعيل رضايي شد... ايادي دستگاه ظاهرا بيش از هر چيز، به علت نقشي كه او عليه بهاييها در چراغاني و بناي مسجد صاحب الزمان(عج) داشت، از شخص وي انتقام گرفتند...»(1)
اما سندي تكان دهنده از ساواك اين تحليل حسين شاه حسيني از ماجراي اعدام طيب حاج رضايي و حاج اسماعيل حاج رضايي را تاييد مي كند ضمن اينكه به ماجرايي دهشتناك تر از اصل قضيه يعني اعدام و قتل آن دو پاكباز اشاره داشته و تاكيد ديگري بر عمق نفوذ عوامل صهيونيسم جهاني و فرقه بهاييت در اركان امنيتي و نظام رژيم پهلوي و به خصوص شخص شاه مي كند. در اين سند ضمن انتساب عامل اصلي اعدام طيب حاج رضايي و حاج اسماعيل رضايي به محفل بهاييان و اشخاص متنفذ آنها از جمله ثابت پاسال، قتل اين دو نفر را نتيجه انتقام بهاييان از مسلمانان به خاطر مخالفت ها و ضديت هاي مداومشان با اين فرقه دانسته است و افزون بر آن براي نخستين بار به طور مكتوب و مستند، روايتي از نفوذ جريان بهاييت در اساسي ترين اقدامات ضداسلامي شاه همچون تصويبنامه انجمن هاي ايالتي و ولايتي و قضيه اصلاحات ارضي را عرضه مي دارد:
«... موضوع: بهاييان تاريخ وصول خبر: 44.11.5
با يكي از بهاييان كه در شركت ملي نفت كار مي كند برحسب تصادف برخورد كردم. او مي گفت كه ثابت پاسال سرمايه دار معروف، مجرم واقعي اعدام طيب بوده و اين طور شرح مي داد كه ثابت پاسال به حضور اعليحضرت همايون، شرفياب، به عرض رسانيده كه طيب مسبب خراب كردن گورستان بهاييان و گلستان جاويد شده. براي تكميل اين اطلاع از سوابق ذهني كه در تابستان گذشته از سروستاني، كارمند فرهنگ داشتيم كه مي گفت بهاييان، انتقام حظيره القدس كه چند سال قبل، مسلمان ها خراب كردند، از مدرسه فيضيه قم گرفتند و از چند ماه قبل از... از بهاييان شيراز شنيدم كه مي گفت ما نه فقط انتقام گذشته را گرفتيم، بلكه موضع بهايي را تا مرحله اصلاحات ارضي ادامه داديم. مي خواست موضوع اصلاحات ارضي را يك موضوع امري و پيش گويي شده تلقي كرده و آن را از بهاييان بداند. به طور كلي بهاييان بحران هاي چند ماه گذشته ايران و اختلافات دولت و روحانيون ... بهاييان در لندن مي دانند...»(2)
اگرچه در مورد اصلاحات ارضي و طراحي لوايح ششگانه يا همان انقلاب به اصطلاح سفيد شاه و ملت، اسناد انكارناپذيري از نشريات خود صهيونيست ها (برخي از آنها در ابتداي همين بخش آمد) و كتبي مانند «يادنامه» (خاطرات مئير عزري، نخستين سفير اسراييل در ايران) موجود است كه به طراحي و اجراي كانون هاي جهاني صهيونيسم اشاره دارد. سياست «تقسيم اراضي» حكومت پهلوي در نهايت، در دوران طولاني دولت اميرعباس هويدا، بسياري از اعضاي فرقه بهائي و ديگر صهيونيست ها را به بزرگ مالكان ايران بدل ساخت. كار به جايي رسيد كه محسن پزشكپور، نماينده آخرين دوره مجلس شوراي ملي حكومت پهلوي، در جلسه طرح و بررسي لايحه بودجه سال 1357 گفت: «... در مسير اصلاحات ارضي يك فئوداليسم جديد به وجود آوردند... زمين را به روستاييان صاحب نسق دادند و بعد با برنامه كشت و صنعت از آن ها گرفتند و آن وقت آن زمين ها را به دست عده معدودي دادند... اين زمين ها را به نام ملي شدن از هزار نفر گرفتند و به يك نفر (مثل هژبر يزداني بهايي) دادند...»
طبق شواهد و اسناد باقيمانده، همين زمين ها بود كه توسط كارشناسان كشاورزي اسراييل مورد بهسازي و بهره برداري مطلوب قرار مي گرفت. مئير عزري در همان كتاب «يادنامه» از جمله اين زمينداران بزرگ پس از اصلاحات ارضي به خانواده خسرواني (كه بهايي بودند و در مقاماتي همچون رياست ستاد ارتش و وزارت كار و كشور حضور داشتند) اشاره مي كند كه صاحب چندين روستا در محلات و خمين بودند، همچنين خانواده سپهبد باتمانقليچ كه مالكيت 35 دهكده كوچك و بزرگ را در نقاط مختلف داشتند و يا ملك تاج علم (همسر اسدالله علم) كه زمين هاي وسيعي از پدرش قوام الملك در اختيار داشت، مورد اشاره عزري قرار مي گيرند كه زمين هايشان با استفاده از كارشناسان اسراييلي به بهره برداري مطلوب دست يافت.
آيا در واقع طرح اصلاحات ارضي، ادامه همان طرح 8 ماده اي نبود كه عزيزالله نعيم (رئيس سازمان صهيونيست ايران در زمان رضاخان) براي تصرف زمين هاي كشاورزي ايران توسط يهوديان مهاجر به دربار شاه داده بود؟ طرحي كه پس از آن، كانون هاي صهيونيستي به طور مداوم در پي راهي براي نفوذ در سيستم كشاورزي و زمينداري ايران بودند و با نظر مي آيد با طرح اصلاحات ارضي به اين خواسته خود تا حدودي دست يافتند. اسناد و شواهد تاريخي متعددي از ارتباط سران فرقه بهاييت با اعضاي خاندان روچيلد، گردانندگان و سرمايه گذاران اصلي كانون جهاني صهيونيسم حكايت دارد. همذات پنداري بهاييان با يهوديان صهيونيست، آنچنان بود كه بسان آنان، كه فلسطين را ارض موعود خود برمي شمردند، بهاييان نيز همواره از سرزمين ايران به عنوان ارض موعودشان نام برده و در آرزوي تصرف اين سرزمين و نابودي اسلام و شيعه در ايران، خواب ها و تاريخ هاي موعود بسيار ديده و نوشتند كه به فضل الهي هيچكدام تعبير نشد.
طبق اسناد موجود در سال 1322 شمسي كه مطابق با سده اول بهاييت بود، در كتاب هاي بهاييان پيش بيني شده بود كه با پايان قرن اول بهاييان، پيروزي آن آغاز خواهد شد. لذا محافل بهاييان، فعاليت و تبليغات خود را به سرحد امكان رساندند. در يكي از دستورات شوقي افندي، رهبر بهاييان آمده بود:
«... قبل از انقضاي قرن اول تكثير مراكز و محافل در مدن و قراي در هر يك از ايالات، مهد امرالله است. مساعي فوري و مستمر، منظم و دليرانه ضروري. ملاء علي براي تضمين فتح و ظفر مهيا. احياء فتوحات باهره را به كمال اشتياق منتظرم...»(3)
به دنبال اين دستور از رهبري بهاييان در عكاي اسراييل، محفل بهاييان در ايران در بخشنامه اي به تاريخ چهاردهم تير 1322 مطابق با سيزدهم شهرالرحمه سال صدم بهاييان به بهاييان اعلام كرد كه:
«... براي وصول به سرمنزل مقصود بايد در اين چند ماه محدود كه از آخرين سال قرن اول دوره بهايي باقي مانده، به همتي بي نظير و فعاليتي بي مثيل مراحل باقيه را بپيمايند و در اين سبيل بي نهايت جديت و مداومت نمايند تا دستور مطاع مقدس به نحو اكمل و اتم اجرا و تنفيذ گردد...»(4)
چارتر و نقشه گرافيكي كه از سوي محفل بهاييان براي تسخير ايران طراحي و ابلاغ شده بود، مبتني بر 19 دستور بود كه در بالاي اين دستورات، جمله اي از شوقي افندي نقش بسته بود كه:
«...قيام و خروج و هجوم و جوش و خروش و كفاح و تسخير مدن و فتح اقطار و غلبه بر جهان و جهانيان است...»(5)
از جمله وظايف 19گانه محفل روحاني ملي ايران در اجراي نقشه دهساله شان چنين جملاتي آمده است:
«...تأسيس شعبه محفل روحاني ملي بهاييان ايران در اسراييل
2-ساختمان اولين شرق الاذكار ايران در تهران
3-تأسيس مطعبه ملي بهايي...
4-تأسيس موقوفات ملي بهايي به وسيله محافل روحاني ملي بهاييان عربستان، افغانستان و تركيه
5-بناي مرقد حرم حضرت باب در شيراز
6-خريد اماكن متبركه اسلامبول
7-تأسيس محكمه ملي در كابل افغانستان
8-تشكيل لجنه تبليغ آسيا
9-تأسيس مؤسسه مطبوعات ملي بهايي در تهران
10-تأسيس محكمه ملي بهايي در تهران
براساس چنين اسنادي و مجموعه اي معتنابهي از مدارك تاريخي كتبي و شفاهي موجود و منتشر نشده داخلي و خارجي، كه اغلب از جانب خود محافل بهايي و صهيونيستي انتشار يافته، ترديدي در عزم اين كانون ها براي تصرف سرزمين ايران و تبديل آن به اسراييل دوم باقي نمي ماند. آنچه كه هدف اصلي فرقه مزبور در كتاب هايشان و صحبت هاي سرانشان، آمده است.
در اينجاست كه بيشتر و بيشتر به هوشمندي و روشن بيني حيرت انگيز حضرت امام خميني(ره) واقف مي شويم كه ايشان از همان نخستين روزهاي اعلام تصويبنامه انجمن هاي ايالتي و ولايتي، آن را نقشه و توطئه صهيونيست ها و عوامل داخلي شان تحت عنوان فرقه بهاييت، دانستند و در همان اولين اعلاميه علني خود، نسبت به خطر صهيونيسم و پايگاه داخلي شان يعني بهاييان هشدار دادند. همچنان كه درباره اصلاحات ارضي و لوايح ششگانه با همين حدت و شدت درمورد نفوذ بهاييان به عنوان عناصر اصلي صهيونيسم در ايران به ملت و علماء و ساير آزاديخواهان، اخطار نمودند. اشارات مكرر حضرت امام به خطر فرقه بهاييت به مثابه بازوي داخلي صهيونيسم جهاني در اغلب اعلاميه ها و اطلاعيه هايي كه صادر مي كردند و يا در خلال سخنراني هايي كه ايراد مي فرمودند، نشانگر جدي بودن نفوذ و رسوخ اعضاي مؤثر فرقه مزبور در اركان سياسي و اقتصادي مملكت و به خصوص در رأس حكومت پهلوي است.
اما 15 خرداد 1342 نشانگر عزم جزم ملت مسلمان ايران به رهبري حضرت امام خميني(ره) با اين نفوذ و سيطره جهنمي و اقدامات ضدايراني- اسلامي بود كه در بهمن 57 به ثمر و نتيجه نشست.
15خرداد نمايش خونيني از غليان احساسات ديني مردم مسلمان ايران بود كه پايه هاي سلطنت محمدرضا پهلوي را به لرزه درآورد. لرزه اي كه تا 22بهمن 1357 امتداد يافت و به سرنگوني رژيم سلطنتي در ايران انجاميد.
15خرداد عملاً نشان داد كه ماهيت نهضت آغاز شده مردم ايران، صددرصد اسلامي است و رهبر بلامنازع و ترديدناپذير آن، مرجع عاليقدر شيعه، حضرت امام خميني است.
15خردادبه طور عيني و عملي معلوم ساخت كه راه مبارزه با نظام طاغوت جز يك نهضت عميق اسلامي- مردمي نيست كه به وسيله مرجعيت عالي شيعه و براساس ولايت فقيه رهبري گردد و كادرهاي آن را روحانيت مبارز تشكيل دهند و اعضايش مردم مسلمان كوچه و بازار و شهر و روستا باشند. مبارزه اي كه اساس آن، حضور مستمر مردم در سراسر و تمامي لحظاتش است و در متن زندگي مردم به پيش خواهد رفت.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پي نوشتها:
1- ايام (ويژه تاريخ معاصر) شماره29- 4 شهريور 1386- صفحه53
2-نقل از تاريخ جامع بهاييت (نوماسوني)- بهرام افراسيابي- صفحات 748-750
3- روح الله حسينيان- بهاييت، رژيم پهلوي و مواضع علماء- فصلنامه مطالعات تاريخي (ويژه نامه بهاييت)- صفحه 11 تا 35- مؤسسه مطالعات و پژوهشهاي سياسي- تابستان 1386
4- همان
5-همان-صفحه26
يکشنبه 10 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: کيهان]

[مشاهده در: www.kayhannews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 341]