سجاده(جانمازی)چهل دختران :

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: سجاده(جانمازی)چهل دختران :
------------------------------------------------------------------------------
یکی از انواع قالیچه های ایرانی، سجاده یا جانماز است که به قطع مخصوصی(بیشتر دراندازه 140*220 سانتیمتر با نقش محراب وآیه هایی از قرآن مجید در بالا و چهار سوی آن به خط کوفی، نسخ ونستعلیق) برای ادای فریضه نماز بافته می شود که غالباً برای اظهار ذوق وسلیقه ذکر سجود،((سبحان ربی الاعلی و بحمده)) را باخط خوش در بالای آن می بافند.سجاده های کردستانی از فرش های سبک وزن است که سابقاً آن را قالیچه حمام هم می گفتند چون معمولاٌ در سربینه حمام، روی آن رخت می پوشیدند. اما سجاده های ترکمنی که با رنگهای تیره

قرمز دانه ونیل به طرز مرغوبی رنگ آمیزی می شود، بیشتر در موقع نماز به کار می رود و در میان ایلات ترکمن از مدت ها پیش،این عقیده شایع بوده که اگر چهل دوشیزه نابالغ سجاده ای را ببافند وروی آن سجاده، فردی با نیّت خالص دو رکعت نماز حاجت بخواند، حاجت او روا خواهد شد. طایفه قاجار چنان که می دانیم، از دیر زمانی در استر آباد(گرگان امروز) در مجاورت ترکمن ها می زیستند و طبعاً به قالیچه یا سجاده چهل دختران و نماز گزاردن روی آن معتقد بودند. مادر فتحعلی شاه که بعداً ((ام الخالقان)) لقب یافت خیلی آرزو داشت که پس از آقا محمد خان، پسرش (بابا خان آن روز) پادشاه ایران گردد وخودش عنوان مهد علیا پیدا کند.اما چون آقا محمد خان برادران وبرادرزادگان متعدد پیدا کرده بود، عملی شدن آرزوی ام الخالقان مورد شک وتردید بود ولذا، او پیوسته به نذر و نیاز و دعا و طلسم متوسل می شد تا پسرش بر مدعیان فائق آمده و به سلطنت برسد ودل آقا محمد خان نسبت به او نرم وگرم شود.یکی از
نذرهای مادر فتحعلی شاه این بود که اگر پسرش پادشاه شود، مردم قم را _ که مجاور آستان حضرت معصومه(س) هستند _ از پرداخت مالیات معاف بدارد. او دستور داد تا یک سجاده چهل دختران ببافند پس از آماده شدن سجاده، خود و پسرش روی آن مکرر نماز حاجت

می خواندند واز خدای بزرگ، سلطنت ایران را درخواست می کردند. همین که حاجت
فتحعلی شاه روا شد و به سلطنت رسید آن سجاده را از جان عزیزتر داشت چنان که در مواقع غم وشادی روی آن سجاده نماز می گزارد. عضدالدوله، پسر فتحعلی شاه، در تاریخ عضدی به آن سجاده اشاره کرده است که پس از مرگ عباس میرزا، مهر نماز وسجاده از اشک خیس شده بود. به طوری که فتحعلی شاه درموقع سجود، سر به مهر می گذارده و آن قدر می گریسته ودعا

می کرده است تا هر چه زودتر، به فرزند ارشد و ولیعهد خود بپیوندد. ظاهراً، این حاجت او نیز روا شده است زیرا فتحعلی شاه کمتر از یکسال پس از مرگ عباس میرزا زنده ماند و به زودی، در سعادت آباد اصفهان در گذشت. محمد شاه و ناصر الدین شاه هم به آن سجاده خیلی علاقه داشتند، مخصوصاً ناصرالدین شاه در روضه مقدسه حضرت رضا (ع) و سایر ائمه اطهار(ع)روی آن سجاده نماز خوانده است.

منبع:
علی جواهر کلام، قالی آزادی، اطلاعات ماهانه، ش93،(تهران ، آذر1334)،
صص 13،12،11.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 132]