بررسي واكنش هاي دارويي با مدلسازي رايانه اي

واضح آرشیو وب فارسی:سياست روز: بررسي واكنش هاي دارويي با مدلسازي رايانه اي

استاد ايراني دانشگاه شفيلدانگليس فناوري نويني را در عالم پزشكي ارائه كرده كه طي آن با مدلسازيهاي رايانه اي مي توان اثر و وضعيت دارو پس از ورود به بدن بيمار را پيش از توليد و مواجهه با شكستهاي احتمالي در اثربخشي بر روي بيماران مورد ارزيابي دقيق قرار داد. ‌
پروفسور رستمي در گفت وگو با مهر گفت: همانطور كه مي دانيد هزينه هاي وارد كردن داروهاي جديد و فرمولا‌سيون آنها به هر كشور بسيار بالا‌ست. برآورد شده است هزينه ورود هر دارو به بازارهاي جهاني رقم نجومي 2 ميليارد دلا‌ر است.وي افزود: در سال 2004 سازمان غذا و داروي آمريكا FDA بر آن شد تا به بررسي دقيق اين موضوع بحراني بپردازد. محققان ‌FDA در جريان بررسيهاي خود دريافتند بيشترين هزينه اي كه در فرآيند طولا‌ني و پيچيده طراحي، توليد و بهره برداري دارو صرف مي شود به آزمايش آن بر روي گروههاي داوطلب و در ادامه بيماران انتخابي مربوط مي شود اما براي حل مشكل برآورد چگونگي پذيرش دارو از سوي بدن و تأثيرگذاري آن راه مشخصي وجود نداشته است.پروفسور رستمي ادامه داد: از اين رو در سال 1999 بر آن شدم تا در قالب فرآيندي موسوم به تداخل دارويي در كودكان زير دو سال كه گروهي خاص و حساس در ميان گروههاي سني محسوب مي شود راهي مؤثر براي ارزيابي وضعيت و تأثيرگذاري داروها در بدن پيش از سرمايه گذاريهاي كلا‌ن مالي بر روي پروژه آن ارائه كنم.
وي درخصوص اينكه چرا عمدتا اين گروه سني را مورد هدف قرار داده است گفت: از آنجا كه خردسالا‌ن زير 2 و يا حتي 5 سال داراي پيچيدگيهاي درون اندامي متفاوت با بزرگسالا‌ن هستند، ضروري بود تا راهي براي ارزيابي واكنش بدن نسبت به داروهايي كه وارد بدن آنها مي شود پيدا كنم. پس از تلا‌شهاي گسترده در نهايت موفق به ارائه مدلسازيهاي رايانه اي شده ايم كه در آن تأثيرگذاري داروها بر بدن شبيه سازي مي شود. اين استاد ايراني گفت: پس از تلا‌شهاي گسترده در نهايت موفق به ارائه مدلسازيهاي رايانه اي شده ايم كه در آن تأثيرگذاري داروها بر بدن شبيه سازي مي شود و با توجه به نتايج به دست آمده از اين بررسيها مي توان نسبت به توليد هرچه سريعتر دارو در ابعاد گسترده و تجاري و تصميم گيري براي واردات فرمولا‌سيون آن اقدام كرد.پروفسور رستمي همچنين گفت: مزيت عمده استفاده از اين فناوري نوين كه جرقه هاي ناقص آن در اوايل دهه 70 ميلا‌دي زده شد در اين است كه ديگر نيازي به وارد كردن غيرضروري كودكان به عنوان گروه سني حساس و آسيب پذيرتر در فرآيندهاي درماني با داروهاي مختلف نيست.با اين حال اين محقق ايراني بر اين نكته تأكيد دارد كه اين فناوري نوين نمي تواند جايگزين صرف و حتمي به جاي آزمايشهاي فعلي و مستقيم بر روي بيماران باشد.
جمعه 8 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سياست روز]

[مشاهده در: www.siasatrooz.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 131]