عاشورا از منظر ديگران

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان:
شيخ جعفر شوشترى - گاندى - جناح - ديكِنز - كارْلايل - براوْن - جمْس - بويد - ايروينگ - ماساريك - دو كبرى - ماربين - الشّاطى - على خان - جُرداق - عقّاد - صُبحى - بارا - گيبون - نيكِلْسون - سايكسْ - توندون - زُغلول پاشا - شرقاوى - طه حسين - جَودهُ السحّار - طنطاوى - العُبيدى
شيخ جعفرشوشترى :
ازعظمت بلكه معجزه قرآن، آن است كه برخلاف ديگر كتابها تكرارش ملال آور نيست، بلكه لطفش بيشتر مى گردد، مصيبت امام حسين (ع) هم همينطور است. هرچه خوانده يا شنيده شود باز تازه است. ديگرآنكه نگاه كردن به خط قرآن عبادتست، تلاوت و گوش دادن به آن عبادتست، مرثيه امام حسين(ع) ، هم چنين است، خواندنش و گوش دادنش عبادتست، گرياندنش و گريه كردنش نيز عبادتست .
« مَنْ بَكى اَوْ بَكى اَوْ تَباكى وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةِ »
ازجمله آنكه قرآن مجيد به جميع شئون معجزه است و ... و حسين (ع) هم به سربريده اش ، به اعضايش، به بدنش همه معجزه است.
« بخشى ازكتاب سراى ديگر»
مهاتما گاندى (رهبر استقلال هند) :
من زندگى امام حسين(ع)، آن شهيد بزرگ اسلام را به دقّت خواندم و توجّه كافى به صفحات كربلا نموده ام و بر من روشن است كه اگر هندوستان بخواهد يك كشور پيروز گردد، بايستى از سرمشق امـــام حسين(ع) پيروى كند.
محمّد على جناح (قاعد اعظم پاكستان) :
هيچ نمونه اى از شجاعت، بهتر از آنكه امام حسين(ع) از لحاظ فداكارى و تهوّر نشان داد در عالم پيدا نمى شود. به عقيدهء من تمام مسلمين بايد از سرمشق اين شهيدى كه خود را در سرزمين عراق قربان كرد پيروى نمايند.
چارْلز ديكنْز (نويسنده معروف انگليسي):
اگر منظور امام حسين(ع) جنگ در راه خواسته هاي دنيايى بود، من نمى فهميدم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل چنين حكم مى نمايد كه او فقط به خاطر اسلام، فداكارى خويش را انجام داد.
توماس كارْلايل (فيلسوف و مورخ انگليسي) :
بهترين درسى كه از تراژدى كربلا مي گيريم، اين است كه حسين(ع) و يارانش ايمان استوار به خدا داشتند. آنها با عمل خود روشن كردند كه تفوّق عددى در جايى كه حق با باطل روبرو مى شود و پيروزي حسين(ع) با وجود اقلّيتى كه داشت، باعث شگفتى من است.
ادوارد براوْن (مستشرق معروف انگليسي) :
آيا قلبى پيدا مى شود كه وقتي دربارهء كربلا سخن مى شنود، آغشته با حزن و الم نگردد؟ حتّى غير مسلمانان نيز نمى توانند پاكى روحى را كه در اين جنگ اسلامى در تحت لواى آن انجام گرفت انكار كنند.
فِرْدريك جمس :
درس امام حسين(ع) و هر قهرمان شهيد ديگرى اين است كه در دنيا اصول ابدى و ترحّم و محبّت وجود دارد كه تغيير ناپذيرند و همچنين مي رساند كه هر گاه كسى براى اين صفات مقاومت كند و بشر در راه آن پافشارى نمايد، آن اصول هميشه در دنيا باقى و پايدار خواهد ماند.
ل. م.بويد :
در طى قرون، افراد بشر هميشه جرأت و پردلي و عظمت روح، بزرگى قلب و شهامت روانى را دوست داشته اند و در همين هاست كه آزادى و عدالت هرگز به نيروى ظلم و فساد تسليم نمى شود. اين بود شهامت و اين بود عظمت امام حسين(ع). و من مسرورم كه با كسانى كه اين فداكاري عظيم را از جان و دل ثنا مى گويند شركت كرده ام، هرچند كه 1300 سال از تاريخ آن گذشته است.
واشنگتن ايروينگ (مورخ مشهور آمريكايي) :
براى امام حسين(ع) ممكن بود كه زندگى خود را با تسليم شدن ارادهء يزيد نجات بخشد، ليكن مسئوليت پيشوا و نهضت بخش اسلام اجازه نمى دادكه او يزيد را به عنوان خلافت بشناسد. او به زودى خود را براي قبول هر ناراحتى و فشارى به منظور رها ساختن اسلام از چنگال بني اميه آماده ساخت. در زير آفتاب سوزان سرزمين خشك و در ريگ هاى تفتيدهء عربستان*، روح حسين(ع) فناناپذير است.
اى پهلوان و اى نمونه شجاعت و اى شهسوار من، اي حسين(ع)!
البتّه امام حسين(ع) در صحراى كربلا شهيد شد، نه در ريگزارهاى عربستان!
توماس ماساريك :
گر چه كشيشان ما هم از ذكر مصائب مسيح مردم را متأثر مى سازند، ولى آن شور و هيجانى كه در پيروان حسين(ع) يافت مى شود در پيروان مسيح يافت نخواهد شد و گويا سبب اين باشد كه مصائب مسيح در برابر مصائب حسين (ع) مانند پركاهى است در مقابل يك كوه عظيم پيكر.
موريس دو كبرى :
در مجالس عزادارى حسين(ع) گفته مى شود كه حسين(ع)، براى حفظ شرف و ناموس مردم و بزرگى مقام و مرتبهء اسلام، از جان و مال و فرزند گذشت و زير بار استعمار و ماجراجويى يزيد نرفت. پس بيايى ما هم شيوهء او را سرمشق قرار داده، از زيردستى استعمارگران خلاصى يابيم و مرگ با عزّت رابر زندگى با ذلّت ترجيح دهيم.
ماربين آلمانى (خاورشناس) :
حسين(ع) با قربانى كردن عزيزترين افراد خود و با اثبات مظلوميت و حقانيت خود، به دنيا درس فداكارى و جانبازى آموخت و نام اسلام و اسلاميان را در تاريخ ثبت و در عالم بلندآوازه ساخت. اين سرباز رشيد عالم اسلام به مردم دنيا نشان داد كه ظلم و بيداد و ستمگرى پايدار نيست و بناى ستم هر چه ظاهراً عظيم و استوار باشد، در برابر حقّ و حقيقت چون پركاهى بر باد خواهد رفت.
بنتُ الشّاطى (نويسنده مصري) :
زينب، خواهر حسين(ع) لذّت پيروزى را در كام ابن زياد و بنى اميه خراب كرد و در جام پيروزى آنان قطرات زهر ريخت، در همهء حوادث
سياسى پس از عاشورا، همچون قيام مختار و عبدالله بن زبير و سقوط دولت امويان و برپايى حكومت عباسيان و ريشه دواندن مذهب تشيع، زينب، قهرمان كربلاف نقش برانگيزنده داشت.
لياقت على خان (نخستين نخست وزير پاكستان) :
اين روز محرّم، براى مسلمانان سراسر جهان معنى بزرگى دارد. در اين روز، يكى از حزن آورترين و تراژديك ترين وقايع اسلام اتفاق افتاد،شهادت حضرت امام حسين(ع) در عين حزن، نشانهء فتح نهايى روح واقعى اسلامى بود، زيرا تسليم كامل به ارادهء الهي به شمار مى رفت. اين درس به ما مى آموزد كه مشكلات و خطرها هر چه باشد، نبايستى ما پروا كنيم و از حق و عدالت منحرف شويم.
جُرج جُرداق (دانشمند و اديب مسيحي) :
وقتى يزيد مردم را تشويق به قتل حسين(ع) و مأمور به خونريزى مى كردف آنها مي گفتند: "چه مبلغ مى دهي؟" امّا انصار حسين(ع) به او مى گفتند" ما با تو هستيم. اگر هفتاد بار كشته شويم، باز مى خواهيم در ركابت جنگ كنيم و كشته شويم.
عبّاس محمود عقّاد (نويسنده و اديب مصري) :
جنبش حسين(ع)، يكى از بي نظيرترين جنبش هاى تاريخى است كه تاكنون در زمينهء دعوت هاى دينى يا نهضت هاي سياسى پديدار گشته است ... دولت اموى پس از اين جنبش، به قدر عمر يك انسان طبيعى دوام نكرد و از شهادت حسين(ع) تا انقراض آنان بيش از شصت و اندى سال نگذشت.
احمد محمود صُبحى :
اگر چه حسين بن علي(ع) در ميدان نظامى يا سياسى شكست خورد، امّا تاريخ، هرگز شكستى را سراغ ندارد كه مثل خون حسين(ع) به نفع شكست خوردگان تمام شده باشد. خون حسين(ع)، انقلاب پسر زبير و خروج مختار و نهضت هاي ديگر را در پى داشت، تا آنجا كه حكومت اموى ساقط شد و نداى خونخواهى حسين(ع)، فريادى شد كه آن تخت ها و حكومت ها را به لرزه درآورد.
آنطون بارا (مسيحي) :
اگر حسين از آن ما بود، در هر سرزميني براى او بيرقى برمى افراشتيم و در هر روستايى براى او منبرى بر پا مى نموديم و مردم را با نام حسين(ع) به مسيحيت فرا مى خوانديم.
گيبون (مورخ انگليسي) :
با آنكه مدّتى از واقعه گربلا گذسته و ما هم با صاحب واقعه هم وطن نيستيم، مع ذلك مشقّات و مشكلاتى كه حضرت حسين(ع) تحمّل كرده، احساسات سنگين دل ترين خواننده را برمى انگيزد، چندانكه يك نوع عطوفت و مهربانى نسبت به آن حضرت در خود مى يابد.
نيكِلْسون (خاورشناس معروف) :
بنى اميه، سركش و مستبد بودند، قوانين اسلامى را ناديده انگاشتند و مسلمين را خوار نمودند ... و چون تاريخ را بررسى كنيم، گويد: دين بر ضدّ فرمانفرمايى تشريفاتى قيام كرد و حكومت دينى در مقابل امپراطورى ايستادگى نمود. بنابراين، تاريخ از روى انصاف حكم ميكند كه خون حسين(ع) به گردن بنى اميه است.
سر پرسى سايكسْ (خاورشناس انگليسي) :
حقيقتاً آن شجاعت و دلاورى كه اين عدّهء قليل از خود بروز دادند، به درجه اى بوده است كه در تمام اين قرون متمادى هر كسى كه آن را شنيد، بى اختيار زبان به تحسين و آفرين گشود. اين يك مشت مردم دلير غيرتمند، مانند مدافعان ترموپيل، نامى بلند غيرقابل زوال براى خود تا ابد باقى گذاشتند.
تاملاس توندون (هندو، رئيس سابق كنگره ملّى هندوستان) :
اين فداكارى هاى عالى از قبيل شهادت امام حسين(ع) سطح فكر بشريت را ارتقا بخشيده است و خاطرهء آن شايسته است هميشه باقى بماند.
محمد زُغلول پاشا (در مصر،در تكيه ايرانيان) :
حسين(ع) در اين كار به واجب دينى و سياسى خود قيام كرده و اينگونه مجالس عزاداري، روح شهادت را در مردم پرورش مى دهد و مايهء قوّت اراده آنها در راه حق و حقيقت مى گردد.
عبد الرحمن شرقاوى (نويسنده مصري) :
حسين(ع)، شهيد راه دين و آزادگى است. نه تنها شيعه بايد به نام حسين(ع) ببالد، بلكه تمام آزادمردان دنيا بايد به اين نام شريف افتخار كنند.
طه حسين (دانشمند و اديب مصري) :
حسين(ع) براى به دست آوردن فرصت و از سرگرفتن جهاد و دنبال كردن از جايى كه پدرش رها كرده بود، در آتش شوق مي سوخت. او زبان را دربارهء معاويه و عمّالش آزاد كرد، تا به حدّى كه معاويه تهديدش نمود. امام حسين(ع)، حزب خود را وادار كرد در طرفدارى حق سختگير باشند.
عبد المجيد جَودهُ السحّار (نويسنده مصري) :
حسين(ع) نمى توانست با يزيد بيعت كند و به حكومت او تن بدهد، زيرا در آن صورت، بر فسق و فجور، صحّه مى گذاشت و اركان ظلم و طغيان را محكم مى كرد و بر فرمانروايى باطل تمكين مى نمود. امام حسين(ع) به اين كارها راضى نمى شد، گر چه اهل و عيالش به اسارت افتند و خود و يارانش كشته شوند.
علامه طنطاوى (دانشمند مصري) :
(داستان حسيني) عشق آزادگان را به فداكاري در راه خدا بر مى انگيزد و استقبال مرگ را بهترين آرزوها به شمار مى آورد، چنانكه راى شتاب به قربانگاه، بر يكديگر پيشى جويند.
العُبيدى (مفتى موصل) :
فاجعه كربلا در تاريخ بشر نادره اى است، همچنان كه مسبّبين آن نيز نادره اند ... حسين بن علي(ع) سنّت دفاع از حق مظلوم و مصالح عموم را بنا بر فرمان خداوند در قرآن به زبان پيامبر اكرم(ص) وظيفهء خويش ديد و از اقدام به آن تسامحى نورزيد. هستس خود را در آن قربانگاه بزرگ فدا كرد و به اين سبب نزد پروردگار، "سرور شهيدان" محسوب مى شود و در تاريخ ايام، "پيشواى اصلاح طلبان" به شمار رفت. آري، به آنچه خواسته بود و بلكه برتر از آن، كامياب گرديد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]