نقش پيامبر در تمدن انسان

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان:
تمدن چيزى جز تشکيل هيأت اجتماعيه با معتقدات و مقررات حکومتى و آداب مربوطه نيست.
اينک به بررسى نکاتى در مورد تمدن مى پردازيم:
1- تمدن و اجتماع بشرى از قديمى ترين مراحل خود زاييده مذهب و تحت تأثير شديد آن بوده است.
2- اداره هيأت اجتماعيه يا تمدن از يک طرف و مذهب از طرف ديگر پا به پاى هم پيش رفته اند.
3- توسعه، تمدن و هيأت اجتماعيه ناگزير احتياج به معتقدات مذهبى مشترک و متکامل دارد.
4- در سايه اشتراک در عقيده و توحيد در پرستش است که رفع دشمنى و ايجاد ائتلاف و اتحاد در طريق تأسيس دولتى که تمام افراد بشر بتواند در سايه آن زيست کند امکان پذير مى باشد.
5- با ظهور دين مسيح عاملى که ميان ملتها دشمنى و جدايى انداخته و سد بزرگى که مانع تأسيس دولت واحد جهانى
امير المؤمنين علي(عليه السلام) درباره پيامبران مى فرمايد:
«فبعث فيهم رسله ليستأدوهم ميثاق فطرته و يذکروهم منسى نعمته و يحتجوا عليهم بالتبليغ و يثيرولهم دفائن العقول ويردهم الآيات المقدره.»1
پس خداوند، پيامبران خود را بين مردمان برانگيخت تا پيمان خدا را از آنها بخواهند و نعمت فراموش شده حق را يادآورى کنند و از راه تبليغ با آنان سخن گويند و خردهاى پنهان شده را برانگيزند و به کار اندازند و شانه هاى قدرت را به آنان بنمايانند.
پس وظيفه پيامبران برانگيختن خردها و روشنگرى انديشه هاست در پرتو پيوستگى عقول به مبدأ حکمت الهى و دريدن پرده هاى جهل و خرافه و گسستن زنجيرهاى بردگى و همين است رمز اوج فکرى انسان و چرخش مولد خرد آدمى که موجب بروز دانشها و ايجاد تمدنها و اخلاقيات و فرهنگهاست.
اساس دعوت محمد(صلى الله عليه واله)
پيامبر اسلام براى بنيانگذارى يک جامعه جاويد و امت واحد به عنوان بزرگترين و مقدس ترين معمار کاخ اجتماع به پى افکنى بناى برومند و استوارى پرداخت که در سايه آن روشن ترين، اصيل ترين و جاويد ترين تمد نها به وجود آمد و بشر را از همه مزاياى يک تمدن عالى انسانى که هرگز دستخوش توفان روزگار نخواهد گرديد، برخوردار ساخت و اساس چنين دعوت جاويد را برچنين مبانى مقدس و عالى استوار کرد:
1. وحدت بشريت
عقيده وحدت بشريت يکى از کمکهاى بى مانندى است که پيامبر اسلام در راه تمدن بشر انجام داد و اين وحدت در حقيقت يکى از ثمرات طبيعى اعتقاد به يگانگى خداوند است که اساس تعليمات اسلامى است.
قرآن مجيد از بيان پروردگار چنين مى فرمايد:
«شما مردمى يگانه ايد و من خداى يکتاى شمايم؛ پس از نافرمانى من بپرهيزيد.»
وحدت بشريت يک امر عملى واقعى بود که با تمام شئونش در مراتب علمى و عملى وحى و رفتار پيامبر مورد عنايت قرار گرفت. بنابراين افراد بشر در هر کشورى زندگى کنند و با هرزبانى سخن بگويند و هر رنگى که داشته باشند همه آنها يک خانواده شناخته شده اند چنانکه خداوند فرمود:
«اى مردم از نافرمانى خدايى که شما را از يک پدر آفريد، بپرهيزيد.»
زندگى بر اساس اين افکار قيافه جديدى به خود گرفت و نتيجه طبيعي، آن شد که بردگان سياه و شريف ترين مردان قريش در جامعه اسلامى در يک رتبه شناخته مى شدند و اين بزرگ ترين قدم اساسى بود که در راه ايجاد وحدت بشريت و پى ريزى اساسى ترين مراحل تمدن بشر برداشته شده است.
2. پيمان از زندگى انسان
ديگر گام بلندى که از سوى پيامبر به جهت تمدن بشر برداشته شده است انديشه بزرگى و شرافت انسان بود و آن نيز يکى از نتايج طبيعى اعتقاد به يگانگى مبدأ آفرينش است که پيامبر اسلام در تعليمات خود اهميت فراوانى به آن مى داد و بر حسب گفته اش انسان اشرف آفريدگان خداست و جز خدا هيچکس شايسته پرستش او نيست.2
در دعوت حضرت محمد صلى الله عليه واله ، انسان به چنان پايگاهى از رفعت و عظمت رسيده که فرشتگان بر او سجده مى کنند.3 خورشيد وماه و ستارگان براى خدمتگذارى او آفريده شده اند و آنچه در آسمان و زمين است به فرمان خداوند مسخر انسان شده و او جانشين خدا در زمين است. 4
3. خدمت گذارى بشر
براى تشکيل جامعه واحد و متمدن، بايستى همه افراد جامعه به يکديگر بپيوندند توانايان به ناتوانان خدمت کنند و همگى حلقه هاى کبير به هم پيوسته و گسست ناپذيرى را تشکيل دهند و همين همگامى و حس همکارى است که تحت عنوان زکات يکى از بزرگ ترين فرامين اسلامى را تشکيل مى دهد و همه جا مرادف فريضه صلوه که رمز بقاء و رقاء روحى بشر است قرار مى گيرد و در اين صورت حلقه برادرى دينى به وجود مى آيد.
«اگر توبه آوردند و نماز کردند و زکات دادند در اين دين برادران شمايند.»5
بشردوستى و مهرورزى در جان و طبيعت پيامبر جاى داشت. او نه تنها براى دردهاى مادى و نيازهاى دنيا يى مردم نگران بود، بلکه براى فسادهاى اخلاقى و انحرافهاى روحى بشرى بيشتر نگران بود. تا آن جا که خداوند به او فرمود: «شايد از غصه ايمان نياوردن آنان خود را هلاک کني.»
پيامبر (ص) مى فرمايند:
«افراد مسلمان در دلسوزى و مهربانى با يکديگر مانند اندامهاى يک پيکرند که هرگاه عضوى به درد آيد ديگر عضوها نيز دردناک مى شوند.» و اين بهترين دستورالعمل حيات، مدلى براى ايجاد يک ملت زنده، بيدار، پيشرو و متمدن است.
از ديگر امور مهم که پيامبر در آن نقش داشتند مى توان به موارد زير اشاره نمود:
1- بنيانگذار کاخ اخلاق
2- پى ريزى حکومت جهانى
3- بسط و گسترش فرهنگ اسلامى
4- ايجاد کتابخانه هاى اسلامى و ...
بيان کردن سهم پيامبر در مدنيت انسان و موارد گوناگون به بحث گسترده اى نياز دارد و ما گوشه اى از خدمات اين انسان وارسته را بر روى کاغذ گنجانديم.
[B]پى نوشت :
1. نهج البلاغه
2. افکار جاويد محمد(ص)
3. سوره بقره، 2- 34
4. سوره بقره، آل عمران، نساء
5. سوره توبه، آيه11
[/B]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 124]