تحمل دردسرهاي مالي و معنوي اجراي كنسرت آسان نيست

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: تحمل دردسرهاي مالي و معنوي اجراي كنسرت آسان نيست

سرمايه ، سما بابايي: كنسرت عبدالحسين مختاباد و سامان احتشامي از 6 تا 8 شهريور در تالار وحدت برگزار مي شود؛ كنسرتي كه به دليل بالا بودن هزينه هاي اجراي كنسرت، قرار است قيمت بليت هاي آن با كنسرت هايي كه در مجموعه هاي فرهنگي نياوران و سعدآباد و تالار بزرگ وزارت كشور برگزار مي شود، برابري كند و در واقع اولين كنسرتي است كه پس از افزايش قيمت بليت تالار وحدت اجرا مي شود.

در اين اجرا كه در قالب گروه رودكي صورت مي گيرد، برخي قطعات تازه از ساخته هاي اين گروه همراه با تعدادي از كارهاي تازه احتشامي و مختاباد به اجرا درمي آيد.بخشي از اين كنسرت به اجراي قسمت هايي از آلبوم «ماه مجلس» با همراهي آواز و پيانوي سامان احتشامي اختصاص دارد. كنسرت گروه رودكي را مهدي وحدتي با تار، آرش فلاح با ني، مسلم علي پور و مجيد محيط با كمانچه، هومن مهدويان با بم تار، يعقوب نوروزي با عود، رضا دربندي با دف و احسان بزرگمهر با تنبك مختاباد را همراهي مي كنند.بخش اول برنامه در بيات اصفهان و توسط اركستر ايراني اجرا مي شود و بخش دوم در دستگاه شور است. به بهانه اين كنسرت با «احتشامي» درباره موضوعات مختلف گفت وگو كرده ايم:

¦

¦ بحث را از كنسرت اخيرتان با آقاي مختاباد شروع كنيم. درباره اين برنامه و قطعه هايي كه قرار است اجرا شود، توضيح مي دهيد؟
من به پيشنهاد آقاي «مختاباد» در اين كنسرت حضور دارم. در قسمت اول برنامه، قطعاتي با پيانو و دف به نام «شب هاي رويايي» با همراهي رضا دربندي و احسان بزرگمهر اجرا مي شود. اين بخش بر اساس ترانه هاي «بامداد جويباري» تنظيم شده، و يك قطعه ارمني را هم به نام «فروغ زندگي» به همراه آوازي در مينو (كه در جاهاي مختلف مدولاسيون مي شود)، بر اساس شعري از «احمد شاملو» و... اجرا مي كنيم.
+
¦ طي سال هاي اخير جز يكي، دو استثنا هيچ گروه منسجمي در موسيقي ايران شكل نگرفته يا اگر هم تشكيل شده، تداوم نداشته است و همين مشكلات متعددي را براي اركستراسيون موسيقي ايران به وجود آورده. به نظر شما چرا اتفاقي كه زماني در كانون «چاووش» رخ داده در اين سال ها تكرار نشده است؟
به اين خاطر كه انسجام گروه ها در شرايط فعلي بسيار مشكل است و به همين خاطر نوازندگان برجسته اي كه از اين راه امرار معاش مي كنند، هر كدام به تنهايي به اجراي برنامه مي پردازند. حتي نابساماني شرايط باعث شده ديگر كنار هم قرار گرفتن بزرگان موسيقي ميسر نشود و حتي نوازنده برجسته اي چون «محمدرضا لطفي» وقتي به اجراي برنامه مي پردازد، خود در راس كار قرار مي گيرد و بقيه نوازندگان چهره هاي چندان شناخته شده اي نيستند.
+
¦ مساله دقيقاً همين جاست و اينكه چرا وضعيت اين گونه شده است...
هر نوازنده اي كه براي اجراي يك كنسرت مدت ها تمرين كرده و چندين شب به اجراي برنامه مي پردازد، انتظار تقسيم عادلانه و مساوي درآمد كنسرت را دارد، اما از طرف ديگر طبيعي است نوازنده اي كه سابقه اجرايي بيشتري دارد، اين درآمد مساوي را نپذيرد و بخواهد معيار پرداخت دستمزدها متفاوت باشد. به نظر من مسائل از اين دست است كه در عين بي اهميتي، پايه مشكلات را شكل مي دهد و به همين خاطر است كه عمر بسياري از گروه هاي موسيقي به بيش از يك يا دو سال نمي رسد.
+
¦ يعني بايد كاملاً از تشكيل گروه هاي حرفه اي و منسجم نااميد بود؟
تا زماني كه اسپانسرهاي قوي اي وجود نداشته باشد كه دستمزد گروه ها را پرداخت كنند، مشكلاتي از اين دست به وجود خواهد آمد. چرا من بايد در كنسرت بزرگ به تنهايي به اجراي برنامه بپردازم؟ چون دستمزد نوازندگان حرفه اي گران است و ظرفيت اندك تالاري چون «وحدت» در انتها چيزي براي برگزاركننده و سرپرست كنسرت باقي نمي گذارد. از طرفي براي اجراي يك برنامه بايد از ماه ها قبل براي كسب مجوز و... اقدام كرد كه گاهي طولاني شدن اين روند حالت فرسايشي پيدا مي كند و ديگر تواني براي اجراي خلاقانه موسيقي نمي ماند. من بيش از 15 سال است كه در تالار وحدت برنامه اجرا مي كنم، اما به علت آنكه مسوولان اين تالار مدام در حال عوض شدن هستند، هيچ كدام از هنرمندان را نمي شناسند و ما هر بار مجبور به پر كردن فرم هايي براي اعلام مشخصات فردي مان هستيم. مگر تعداد هنرمندان موسيقي چقدر است و كسي نيست به اين سوال پاسخ دهد كه آيا وارد كردن مشخصات شخصي و حرفه اي اين تعداد هنرمند در كامپيوتر كار مشكلي است؟ اين مسائل با روحيات بسياري از هنرمندان سازگاري ندارد و به همين خاطر بسياري از آنان عطاي اجراي برنامه را به لقاي آن مي بخشند و حاضر به تحمل دردسرهاي مالي و معنوي براي اجراي يك كنسرت نيستند.
+
¦ اين مساله در كيفيت موسيقي ايران هم موثر است؟
قطعاً. در حال حاضر هيچ اركستري به شكل منسجم به انجام فعاليت هاي موسيقايي نمي پردازد و تمامي آثاري كه ارائه مي شود، به صورت تكنوازي يا دونوازي است، چرا كه در هيچ كجا بودجه اي براي فعاليت اركسترها در نظر گرفته نشده است و هر اركستري هم كه الان فعاليت دارد يا با سرمايه هاي شخصي اداره مي شود يا اينكه اعضاي گروه فقط به خاطر علايق شخصي خودشان و با انگيزه هايي از اين دست به اجراي برنامه مي پردازند. از سوي ديگر بايد به اين مساله هم توجه كرد كه انتشار يك اثر همراه با اركستر به لحاظ مالي براي هيچ شركتي مقدور نيست، چرا كه براي ارائه اثري از اين دست بايد لااقل 20 ميليون تومان هزينه كرد. تيراژ يك سي دي موسيقي بايد چقدر باشد و به چه قيمتي فروخته شود كه اين هزينه را تامين كند.
+
¦ اما اين مشكلاتي كه شما به آن اشاره مي كنيد سال هاست وجود دارد. پس چطور است كه اين اتفاقات در سال هاي اخير رخ مي دهد؟

مشكلات هميشه وجود داشته اما در حال حاضر به اوج خود رسيده است. چون دستمزد نوازنده ها به همان شكل گذشته است، اما ديگر هزينه ها گاه تا 10 برابر رشد داشته است. هزينه استوديويي كه ما در آن ساعتي پنج هزار تومان ضبط مي كرديم، هم اكنون به 30 هزار تومان رسيده است و به همين خاطر توليدات موسيقي تا اين اندازه كاهش يافته و هيچ اثري در بخش خصوصي توليد نمي شود چرا كه همان طور كه گفتم توجيه اقتصادي وجود ندارد بنابراين شركت ها يا به انتشار آثاري از آهنگساران خارجي مي پردازند يا كارهاي پاپي توليد مي كنند كه فروش آن تضمين شده است.
+
¦ در اين ميان آهنگسازان برجسته خودشان نبايد اقدامي كنند؟ يعني بايد دست روي دست بگذارند؟

كار ديگري از دست شان برنمي آيد. تمام آثاري كه در اين سال ها منتشر شده با نازل ترين كيفيت ممكن بوده است كه بسياري از آهنگسازان برجسته به چنين شرايطي تن نمي دهند. براي مثال من خودم دوست دارم اثري كه منتشر مي كنم از نظر كيفيت صوتي همچنين شكل ظاهري از قابليت بالايي برخوردار باشد اما انجام تمامي اين اقدامات هزينه مي طلبد و به همين علت شركت ها از انجام آن سر باز مي زنند و در چنين شرايطي است كه من تصميم به احداث استوديوي «آواي باغ مهر» گرفتم و «باغ روياها» را نيز توسط همين شركت منتشر كردم.
+
¦ اشاره كرديد كه اسپانسرها مي توانند تا حد زيادي مشكلاتي از اين دست چرا مرتفع كنند. چرا با وجود تكرار مكرر ضرورت وجود اسپانسرها در حوزه موسيقي اين مهم شكل تثبيت شده اي نگرفته است؟

همان طور كه اشاره كرديد در شرايط فعلي حضور اسپانسرها در موسيقي يك ضرورت انكارنشدني است. مگر مي توان به نوازنده اي گفت بعد از دو ماه تمرين فقط 200 هزار تومان دستمزد خواهي گرفت. در اين ميان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به عنوان متولي اصلي عرصه فرهنگ و هنر بايد اقدام و شركت هاي بزرگ را براي سرمايه گذاري در اين زمينه ترغيب كند. در اين صورت هنرمندان با خيالي راحت روي صحنه رفته و به اجراي برنامه مي پردازند. از تمام اين مسائل هم كه بگذريم، موسيقي در ايران مشكلات ريشه اي دارد.
همه كيفيت شركت هاي غربي را مثال مي زنند اما به اين نكته توجه ندارند كه يك ميكروفن كنسرتي مثل «ياني» 50 ميليون تومان است در حالي كه ميكروفن هايي كه در تالار وحدت تهران وجود دارد، متعلق به سال 1355 هستند و مجموعه اين عوامل است كه باعث دوري هرچه بيشتر مردم از موسيقي ايراني و روي آوردن آنان به ماهواره و... مي شود. در حال حاضر مردم صدا و كيفيت برتر را شنيده اند و ديگر نمي توان اثري مثل 30 سال قبل ارائه كرد در حالي كه ما مدام مانند گذشته برنامه اجرا مي كنيم.
+
½¦ مشكل مجوزها در ماه هاي اخير دردسرهاي فراواني براي اهالي موسيقي به وجود آورده است. براي اجراي اين برنامه با مشكلاتي از اين دست مواجه نشديد؟

به علت آنكه حوزه فعاليت من موسيقي ملي است، هميشه موسيقي هايي كه ارائه كرده ام، مشكلي براي گرفتن مجوز نداشته اند و من از مسوولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي براي اينكه اجازه دادند در اين كشور فعاليت كنم، سپاسگزارم.
+
¦ شما و ساير هنرمندان مدام به حمايت هاي وزارت ارشاد و همچنين بخش خصوصي اشاره داريد. اين مساله به استقلال هنر لطمه وارد نمي كند؟

به هيچ عنوان. يك شركت بايد تبليغات خودش را انجام دهد و اهالي موسيقي كار خودشان را بكنند. در حال حاضر اتفاقات و آثار فراواني در خانه اهالي موسيقي خاك مي خورد كه به علت مشكلاتي امكان انتشار و به گوش مخاطب رساندن آنان وجود ندارد و بدين ترتيب بسياري از اهالي موسيقي آرزوي انتشار آثارشان را در زمان حيات به گور مي برند و فعاليت هاي خودشان را به امور ديگري اختصاص مي دهند.
+
¦ مثلاً تدريس...

دقيقاً. زندگي اكثر نوازنده ها هم اكنون از طريق تدريس مي گذرد. در بهترين شرايط يك موسيقيدان مي تواند يك بار در سال به اجراي برنامه بپردازد كه درآمد آن به شوخي شبيه است.
+
¦ بالاخره اينكه تصميم نداريد با خوانندگان شناخته شده تري فعاليت كنيد؟

اين خوانندگان هستند كه به يك آهنگساز پيشنهاد همكاري مي دهند و عكس اين اتفاق كمتر رخ مي دهد چون يك نوازنده و آهنگساز بودجه پرداخت دستمزد خواننده را ندارد. از طرف ديگر يك آهنگ خوب مي تواند از صداي خواننده هر اندازه هم كه قوي يا ضعيف باشد، اثري قابل اعتنا منتشر كند.
+
¦ به عنوان سوال آخر كمي هم درباره «باغ روياها» كه به تازگي منتشر شده توضيح دهيد.

اين اثر متشكل از پيانو، سازهاي پوستي و كمانچه است كه «بابك شهركي» در آن به نوازندگي كمانچه پرداخته و «عمران فروزش» و «مسعود حبيبي» تنبك و دف اين اثر را نواخته اند. پيانو در اين اثر بسيار متفاوت از ديگر آثار است چرا كه كوك هاي خاصي دارد و من با آن سه گاه يا شوشتري اجرا كرده ام. ضمن آنكه ضبط اين اثر نيز به صورت ديجيتالي صورت گرفته و تاكنون استقبال خوبي از آن شده است.
چهارشنبه 6 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 317]