راههاي انتقال هپاتيت C در ايران و جهان

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: دكتر علي اسد هشترودي ويروس HCV اولين بار در سال 1989 از خون بيماران مبتلا به هپاتيت مزمن كه داراي هيچ كدام از ويروسهاي هپاتيت شناخته شده تا آن زمان نبودند جدا شد. شيوع جهاني آن كمتر از هپاتيت B است ولي با يافتن روشهاي جديد تشخيصي و نياز گشترش جهاني آزمون آن انتظار افزايش موارد آن در سراسر جهان مي رود. در حال حاضر حدود3% مردم جهان يعني در حدود180 ميليون نفر به آن مبتلا هستند. در جهان غرب شايعترين علت بيماريهاي مزمن كبدي پس از هپاتيت الكلي مربوط به هپاتيت C است. همچنين سيروز ناشي از اين ويروس مهمترين علت پيوند كبد در غرب مي باشد.ايران از نظر جغرافيايي در منظقه پر شيوع خاورميانه قرار دارد ولي چندين مطالعه انجام شده نشان مي دهند كه حداكثر ميزان شيوع HCV در سيستان و بلوچستان بوده و كمتراز 5/1 % است بنابراين ايران جزو مناطق با شيوع كم مي باشد. در تهران حدود3/0% اهداكنندگان خون، آلوده بوده اند. در اين بيماران سيروتيك تنها 10% عفونت HCV وجود داشته است.بيشترين ميزان شيوع در بين معتادان تزريقي است كه متاسفانه كنترل اين گروه از نظر انتشار بيماري بسيار مشكل مي باشد. بيماران خاص نظير مبتلايان به تالاسمي، هموفيلي و افرادي كه دياليز مي شوند نياز به تزريق مكرر خون و فراوردهاي خوني داشته اند نيز گروه عمده اي از بيماران شناخته شده ايراني را تشكيل مي دهند ولي با توجه به كنترل دقيق خونهاي اهدايي شانس ابتلا به هپاتيت C از راه خون 1 در 200 به حدود 1 درصد هزار كاهش يافته است.عفونتهاي شغلي در پرسنل پزشكي در اثر آلوده شدن با خون فرد بيمار نيز وجود دارد ولي احتمال آلوده شدن از اين طريق نسبت به هپاتيت B كمتر است. انتقال از مادر به جنين به ندرت صورت گرفته و بيشتر موارد مربوط به مادراني است كه همزمان آلودگي باHIV هم داشته اند. انتقال از راه جنسي نادر بوده و اكثر موارد مشاهده شده شركاي جنسي متعدد و آلوده داشته اند. خالكوبي هم در بعضي نقاط جهان از راههاي نسبتاً مهم مي باشد.ويروس HCV داراي ژنوتيپهاي گوناگون است 6 ژنوتيپ قطعاً شناسايي شده و 4 نوع اول آن اهميت كلينيكي از نظر درمان دارند. شيوع ژنوتيپهاي مختلف بر حسب مناطق جغرافيايي و نحوه انتقال تفاوت مي كنند در انتقال از راه خون معمولاً ژنوتيپ b1 ديده مي شود در حالي كه بين معتادان تزريقي ژنوتيپ 3 بيش از ساير بيماران ديده مي شود. از نظر جغرافيايي در اروپا و آمريكا ژنوتيپهاي 1 و 3 شايعترند در حاليكه در آفريقا ژنوتيپ 3 بيش از ساير بيماران ديده مي شود. مطالعات آسيايي بيشتر در قسمتهاي شرقي اين قاره انجام شده و نتايج نظير آمريكا است. اپيدميولوژي ژنوتيپها در ايران در دست بررسي است ولي هنوز نتايج آن مشخص نشده است. يكي از گروههايي كه هپاتيت C شيوع بالايي بين آنها دارد بيماران تالاسميك است. در اين بيماران به علت دريافت مكرر خون بارآهن كبدي افزايش مي يابد و اين مسئله ميزان درگيري كبدي را افزايش مي دهد. بنابراين در پيگيري بيماران تالاسميك برآورد ميزان آهن چه در نمونه كبدي و چه به صورت فريتين سرم بسيار مهم است در اين بيماران معمولاً ريباويرين تجويز نمي شود ولي با اين وجود اغلب ايشان پاسخدهي خوبي به انترفرون دارند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 246]