واضح آرشیو وب فارسی:آشپز آنلاین: سلام به دلای بچه های مهربون این فضای صمیمی
آشنایی کوتاه و سالمی با این خصوصیات و به قصد ازدواج بوده ، اما به هر دلیلی به ازدواج منتهی نشده ...
حالا
با این تجربه قشنگ ،
با خاطراتش ،
با مقایسه ناخودآگاهش با بقیه موارد ،
با دلتنگیاش ،
و با دوست داشتنی که هنوز هست ...
چه کاری باید کرد؟
باید باهاش کنار اومد.
عزیز گذشت زمان لازم داره تا کم رنگ بشه اما هرگز از یاد نمیره. حتی در زندگی ایندهات گاهی لحظاتی پیش میاد که نا خوداگاه مقایسه میکنی اما باید به ذهن مجال درگیر شدن رو ندی و سریع با یک مساله دیگه درگیرش کنی
shabhaye teheran نوشته است:
عزیز گذشت زمان لازم داره تا کم رنگ بشه اما هرگز از یاد نمیره. حتی در زندگی ایندهات گاهی لحظاتی پیش میاد که نا خوداگاه مقایسه میکنی اما باید به ذهن مجال درگیر شدن رو ندی و سریع با یک مساله دیگه درگیرش کنی
ممنونم ، دوست خوبم
اينكه براي هميشه احساس خوبي كه به يه انسان ديگه داري ، باقي بمونه و هرگز از ياد نره ، اشكالي هم داره ؟
مخصوصا براي زندگي مشترك آينده ...
اگه به ياد موندن احساس باشه مشكلي نيست ولي اگه به مقايسه با فرد ديگه اي باشه كه توي زندگيت پا ميزاره مشكل ساز ميشه
چون اوني تو خاطرت مي مونه هميشه بي عيب و نقصه ، ازهرجهت عاليه ولي فردي كه واقعيه و باهاش زندگي مي كنه يه انسانه كه گاهي هم ممكنه اشتباهاتي بكنه مقايسه اين دو مورد زندگي آدمو خراب مي كنه
پس بهتره كمرنگ و كمرنگ تر بشه بهش فكر نكني تا رد پاش توي آيندت نمونه
به نظر من نفر بعدي که بياد توي زندگيت اگه آدمه مناسبي باشه کلاً اين يکي از يادت ميره
ميتونم بپرسم چرا اين رابطه ي قشنگ به ازدواج ختم نشد؟
به خاطر پدر مادرم ... زندگی من اینجوری از هم پاشید..............
منم عشقی داشتم و دارم که به پاکی و قداستش شکی نبود و نیست از طرف هیچکدوممون.عشقی که هرگز کسی نمیتونه برام جاشو بگیره حتی بار ها و بارها بهتر از اون(از نظر مادی . یا حتی رتبه و درجه اجتماعی ) وقتی سراغم اومده نتونستم تحمل کنم و همش یاد عشقم هستم.!من هنوزم دوسش دارم خیلی زییییییییییییاد اشکم در اومد باز
Niloo_66 نوشته است:
shabhaye teheran نوشته است:
عزیز گذشت زمان لازم داره تا کم رنگ بشه اما هرگز از یاد نمیره. حتی در زندگی ایندهات گاهی لحظاتی پیش میاد که نا خوداگاه مقایسه میکنی اما باید به ذهن مجال درگیر شدن رو ندی و سریع با یک مساله دیگه درگیرش کنی
ممنونم ، دوست خوبم
اينكه براي هميشه احساس خوبي كه به يه انسان ديگه داري ، باقي بمونه و هرگز از ياد نره ، اشكالي هم داره ؟
مخصوصا براي زندگي مشترك آينده ...
سلام دوست عزیز
به نظر من اشکالی نداره از اون فرد فقط در حد یک انسان خوب در ذهنت یاد کنی
اتفاقا اینجوری دیگه کم کم برای خودت هم جا میفته که میتونه هیچ حس و رابطه ای بین تو و اون آقا نباشه و فقط در همین حد یاد خوبی هاش بیفتی
ولی اگر ان شاء الله ازدواج کردی ، تمام هم و غمت این باشه که خوبی های جدیدی از همسرت کشف کنی و انتظار نداشته باشی یه آدم دیگه با خصوصیات متفاوت خوبی های همون آقا رو داشته باشه
ضمنا یک نکته ی خیلی مهم که میتونه بهت خیلی کمک کنه
آدم ها تا زمانی که نسبت به هم متعهد نشدن نمیتونن ویژگی های ذاتی شون رو بروز بدن
ببین ! آدما همینجوری میتونن خوب باشن اما خیلی هاشون زمانی که پای تعهدات و مسئولیت ها وسط کشیده میشه خوبی که هیچی به همدیگه ظلم هم میکنن
دختر و پسر که با هم دوست میشن هیچ تعهد و مسئولیتی نسبت به هم ندارن و هر چی بینشون هست دلیه ... یعنی طرف هر چی دلش میگه انجام میده ... دلش میخواد کادو بخره میخره ، دلش میخواد گردش ببره ، میبره و خیلی از ابراز محبت ها زبانیه
اما زن و شوهر همه روابطشون متعهدانه است و همه ی ابراز علاقه ها با عمل همراهه و قطعا محکم تر و دوست داشتنی تره
ضمن اینکه محبت مرد در رابطه ی دوستانه فقط به یک نفره ولی تو زندگی مشترک علاوه بر همسر به خانواده همسر فامیل و دوستان همسر هم هست و این خودش نکته ی خیلی مهمیه
اگر به این نکته تو زندگی مشترک بها بدی و این رو همیشه به خودت یادآوری کنی که اون آقایی که قبلا باهاش دوست بودی امتحان خودش رو تو زندگی مشترک پس نداده که ببیینی چند مرده حلاجه .... مطمئنا راحت تر فراموشش میکنی و دیگه اگر خاطره ای هم ازش باقی مونده باشه ازش راحت تر دل میکنی
ريحانه نوشته است:به نظر من نفر بعدي که بياد توي زندگيت اگه آدمه مناسبي باشه کلاً اين يکي از يادت ميره ميتونم بپرسم چرا اين رابطه ي قشنگ به ازدواج ختم نشد؟
عزيزم رابطه ي طولاني مدتي نبود ، يه آشنايي كوتاه به منظورازدواج بود .
با وجود تمام وجوه مشترك قشنگي كه داشتيم ، اما براي زندگي مشترك به توافق نرسيديم .
و من موندم وقتي با كسي كه اينقدر هم حسي و وجوه مشترك داري ،
به توافق نمي رسيم ، با كسي كه شايد در اين حد هم نيست ، به كجا مي خواهيم برسيم ؟
اول اینکه سعی کن ازاین موضوع حداقل یک سال بگذره بعد ازدواج کن
وقتی ازدواج کردی تمام ذهنتو به همسرت متمرکز کن وسعی کن با کسی ازدواج کنی که دوستت داشته باشه چون بهت این اجازه رو میده که با فرصت و از روی عقل دوستش بداری و بعد که بهش علاقه پیدا کردی جای همه چیز و تو زندگیت میگیره بهت قول میدم
هیچ وقت موضوع قبلی یادت نمیره اما هیچ وقت مجبور به این نمیشی که مقایسه کنی چون همیشه احساس رضایتمندی داری
موفق باشی
نیلو جون نظر من که تجربه اش رو داشتم اینه که مهم نیست بتونی فراموشش کنی یا نه.
مهم اینه که ازش برای خودت یک بت نسازی و هر روز خودت رو به خاطر نشدن این قضیه سرزنش نکنی.
بالاخره اونم یک چیزی داشته که نتونستی باهاش کنار بیای و این رابطه به ازدواج ختم نشده.
پس اینبار برعکس همیشه نیمه خالی لیوان رو ببین تا کمتر عذاب بکشی.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آشپز آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 351]