واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: آري، اين فاطمه بود كه به همگان آموخت امام بر حق چون كعبه است كه تمام مردم بايستي بر گرد او طواف كنند . اين فاطمه بود كه يگانه ترين اسوه دهي را در همرهي با ولايت ادا كرد و پهلويش شكست و در خون نشست، اما لحظه اي از ياري ولي امر خويش از پاي ننشست. انتخاب روز ولادت حضرت زهرا (س) به عنوان روز زن به معناي انتخاب زيباترين و مقدس ترين الگو براي زنان مسلمان و زنان همه ي جهان است. آنگاه كه رسول اكرم (ص) فاطمه را پاره ي تن خويش مي خواند، به جهانيان آموخت كه جلوه ي والاي كرامت انساني و اخلاق اسلامي را در اين چهره ي مقدس جستجو كنند و مادران جهان، شعاعي از اين خورشيد درخشان برگيرند و كانون حيات انسان ها راگرم و روشن سازند آنگاه كه آسمان درهاي رحمت خود را گشود ، انوار آسماني به سوي زمين راه باز كرد، و آن هنگام كه فردوس نشينان از ثريا تا سرا ،عطر فردوس افشاندند ، آنگاه در زمين ، خورشيد كون و مكان ، حبيبه طه ، زهره زهرا ، حضرت فاطمه (س) يگانه دخت نبي (ص) ، تصويرگر زيباترين گل ياس هستي شد. جهان فاخر از حضور مبارك ترين شاهكار هستي ، سرشار از لطف ازلي، همچون شكوفه اي خنديد و او را خواند. زهرا دلارام پدر و زهره ظهير آسمان مادر ، با وفا همسر علي ، ثمره خاندان نبوت ، ريشه طوبي ولايت ، مادر هستي ، به جهان قرار گرفت. مرضيه زهرا(س) تفسير عيني آيات نور برجان رسول وحي بود،انااعطيناك الكوثر، فصل لربك وانحر، ان شانئك هوالابتر. با تولد ريحانه نبي، عطر شكفتن ياس خاندان نبوت ، فضاي عالم امكان را عطر آگين كرد و تلالو خورشيد عالمتاب وجودش ، هستي را نور زندگي بخشيد. فاطمه (س) آمد تا عصاره وجود هستي باشد ، او آمد تا به حيات ارزش عطا كند و بدين سراي قدم گذارد تا فخر عالميان باشد. فاطمه(س)عيارسنجش انسانيت است و كيمياي وجودش ، تجلي بخش آدميت. در عهدي كه اعراب فرو غلتيده در جهل و ناداني ، دخترانشان را زنده زنده به خاك مي سپردند و از داشتن دختر رخسارشان كبود مي شد ، پروردگار جهان ، عطيه اي بر رسولش بخشيد كه دستانش ،بوسه گاه پيامبر بود. صديقه طاهره زاده خانه اي است كه خورشيد وحي ازآن نور گرفت و تشعشع انوار هدايتش بر تارك هستي تابيد تا شاهراه حقيقت را بگشايد و بندگي و عبوديت را براي ابد راهوار سازد. ستونهاي عرش كبريا نيز گواهند كه زهراي امينه ، حريم پدر و تجلي حقيقت بر پيشاني هستي است .بلند ماوايي كه تنها جايگاه فاطمه است، فاطمه (س). عبادت راضيه مرضيه نيز فخر عابدان است و روشني بخش ماواي ملكوتيان . هنگام عبادت آنچنان با پروردگارخود راز و نياز مي كرد كه انوار تابناك وجودش راه درخشاني از سرا به ثريا بود. حضرت زهرا(س) درمحراب عبادت همچون ستاره اي درآسمان ملائك مي درخشيد، آنگونه كه رب جليل ،عرشيان را فرامي خواند كه بنگريد ،بهترين بنده من فاطمه ، در مقابل من ايستاده است. در حرمت و كرامت ام الائمه بسيار گفته اند اما در روايتي است كه آن هنگام كه فاطمه(س) پاي بر بهشت مي نهد ،سرها به زير افتاده و چشمها بسته مي شوند. فاطمه اطهر (س) پاره تن پدر بود، رنج او رنج پدر و خشنوديش ، رضاي پيامبر(ص) بود .محبوبه داور سر چشمه عصمت و طهارت است و كوثررضوانش ، وعده گاه همه كساني است كه عشق فاطمه(س) و خاندان پيامبر را در دل دارند. حب معصومه نبي ، سپري است براي دوستدارانش در دنيا و آخرت. ريحانه رسول ، سرور زنان عالم ، صاحب علم الغيب ، تنها شايسته عنوان برتري و نمونه بودن است كه تمسك به وجود پرگوهرش ، رسيدن به باب الجنه است. ياور حيدر، عابد و ساجد است ، مبارز و سياستمدار ، محدثه عالمه ، نويسنده و مدرس است ، فاطمه همسراست : باوفايار علي ، فاطمه مادراست : مادريازده رهبر و او مادر پدر است : ام ابيها. فرزند فاطمه (س) بودن نيز سعادتي است كه خداوند به امام حسن و امام حسين (ع) و زينب ام كلثوم(س) و سلاله پاكش عطا فرموده است .از همين روست كه ائمه معصومين همواره از ايشان به عظمت ياد كرده و از اينكه مادري چون فاطمه داشتند ، برخود مباهات كرده و آن را از امتيازات و برتري خود بر ديگران به حساب مي آوردند. ميلاد فاطمه(س) يعني ميلاد عشق ، تولد مهر و پاكي . تقدس كلام مادر از عصمت ام الائمه جاوداني شد ،آنگاه كه خالق هستي بهشت را قدمگاه مادران قرار داد. حضرت فاطمه زهرا (س) دختر پيامبر (ص)، همسر حضرت علي (ع) و مادر امام حسن (ع) و امام حسين (ع) در بيستم جمادي الثاني سال پنجم هجري به دنيا آمد. سال چهارم بعثت بود كه خداوند اراده فرمود به پيامبر گرامياش هديهاي بهشتي و تحفهاي گرانبها عطا فرمايد؛ دختري كه نسل پاك رسول خدا از طريق او تكثير كند . براي دريافت اين هديه الهي، مقدماتي لازم بود. لذا از جانب حضرت حق دستورات لازم براي آمادگي رسول خدا و خديجه داده شد و سپس فاطمه عليهاسلام در بيستم جمادي الثاني سال پنجم بعثت، در سرزمين توحيد، مكه معظمه، متولد شد و دنيا را به نور وجود خود منوّر ساخت. او دختري بود به سيماي خاكيان، ولي برتر از ملائك، چرا كه خلقتش از نور بود و بويش بوي بهشت. فاطمه (س) نامهاي بسياري دارد كه هر كدام داراي معاني و مفاهيم بلند و ملكوتي است. حضرت فاطمه (س) در خانه رسول خدا بزرگ شد و با مجاهدات و تلاش پيگيرش، تحت تربيت رسول مكرم، به مقامات بلند معنوي دست يافت؛ بهطوري كه در ستايش او چندين آيه قرآني نازل شد. پيامبر اكرم بارها در سخنانش مقام و موقعيت والاي فاطمه را براي مسلمانها بيان ميكرد و ميفرمود: فاطمه سبب خلقت افلاك است و ملائكه الهي در خدمت او هستند. او را اذيت نكنيد كه اذيت او اذيت من است. فاطمه من، اهل بهشت است و در قيامت از شيعيانش شفاعت ميكند. فاطمه (س) چنان جايگاه بلندي در قلب پيامبر اكرم پيدا كرد كه محبت و شيفتگي رسول خدا نسبت به او زبانزد خاص و عام شد و تعبيرات بسيار بلند و لطيفي از زبان رسول خدا نسبت به آن گوهر تابناك تراوش ميكرد. سرانجام حضرت علي (ع)، يگانه شخصيتي كه صلاحيت همسري و همشاني با فاطمه(س) را داشت، به خواستگاري او آمد. رسول خدا هم به اذن خداوند، و رضايت فاطمه با ازدواج آنها موافقت فرمود. مهريه فاطمه تعيين شد و پس از عقد آسماني و شادباشي بهشتي، آن وصلت فرخنده به اطلاع عموم مسلمانان مدينه رسيد و رسول خدا صيغه عقد را جاري فرمود. از اين قضيه حدود يك ماه گذشت تا مقدمات عروسي فراهم شد و پس از وليمه عروسي، فاطمه با مهريهاي به ظاهر كمارزش و جهيزيهاي ساده به خانه بخت رفت. رسول خدا هم آداب خاصي را در شب زفاف براي آنها اجرا كرد و سفارشهاي لازم را به عمل آورد و از خانه آنها خارج شد. فردا صبح به خانه آنها تشريففرما شد و از آنان احوالپرسي كرد و برايشان دعا فرمود. روز چهارم هم برنامه ويژهاي براي آنها ترتيب داد و كارها را تقسيم فرمود. به اين ترتيب ازدواج شيرين و شاد آنها با همكاري و تفاهم شروع شد. رسول خدا نيز همواره آنها را زير نظر داشت و هر دو را به رعايت يكديگر سفارش ميفرمود. فاطمه زهرا و اميرالمؤمنين دو همسري بودند كه هيچگاه در زندگي خود به تجمل و دنياپرستي نينديشيدند و با كمال صفا يكديگر را در پيمودن راه خدا كمك كردند و كوچكترين اختلافي بين آنها صورت نگرفت. خداوند به آنها دو پسر به نام حسن و حسين و دو دختر به نام زينب و ام كلثوم عنايت فرمود.ك/ 4 تمام /687/1600/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 387]