انحراف چشم (استرابیسم)

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: منظور از استرابیسم چیست؟
استرابیسم نوعی مشكل چشمی است كه در آن چشم ها وضعیت ناهمگونی نسبت به یكدیگر داشته و نگاه آنها به جهات مختلف است. این ناهمگونی ممكن است واضح بوده و یا آنكه صرفاً بعضی اوقات وجود داشته باشد. در حالیكه یك چشم مستقیماً به سمت جلو نگاه میكند چشم دیگر به سمت داخل، خارج، بالا و یا پایین چرخیده است. چشم چرخیده بعضی اوقات به وضعیت اصلی و مستقیم برگشته و بر عكس چشم مستقیم از موقعیت خود خارج میشود.
استرابیسم در میان گروه سنی اطفال مشكل شایعی بوده و در حدود ۴% كودكان دیده میشود ولی ممكن است زمان بروز آن در سنین بالاتر نیز باشد. شیوع آن در پسر و دختر به یك نسبت بوده و گاهی ابتلا فامیلی دارد. با اینحال، بعضی از مبتلایان سابقه چنین مشكلی را در فامیل خود ذكر نمیكنند.
● بینایی و مغز
با یك دید دو چشمی طبیعی، هر دو چشم به یك نقطه نگاه میكنند. بخش بینایی مغز، دو تصویر رسیده را به صورت یك تصویر سه بعدی تركیب میكند.
وقتی به علت استرابیسم یكی از چشم ها از موقعیت خود خارج میشود، دو تصویر متفاوت به مغز ارسال میگرد. در یك كودك خردسال، مغز چنین یاد میگیرد كه تصویر چشم منحرف شده را نادیده گرفته و تنها تصویر چشم مستقیم یا چشم با دید بهتر را بپذیرد. این امر سبب از بین رفتن درك عمق و دید دو چشمی میشود. بالغین كه دچار استرابیسم میشوند اغلب بدان علت كه مغز توانایی پذیرش یا دریافت تصویر هر دو چشم را پیدا كرده است، دو بینی پیدا میكنند. در این حالت مغز قادر به حذف تصویر چشم منحرف نخواهد بود. ولی متاسفانه در كودكان این اتفاق یعنی حذف تصویر چشم منحرف بسرعت رخ میدهد.
● آمبلیوپی
قرارگیری طبیعی چشم ها در طی دوره كودكی امكان تكامل دید مناسب این سنین را فراهم میسازد. قرارگیری غیر طبیعی مانند آنچه در استرابیسم دیده میشود، سبب كاهش دید یا آمبلیوپی خواهد شد. مغز تصویر چشم بهتر را تشخیص داده و تصویر چشم ضعیف تر یا آمبلیوپیك را حذف میكند. این موضوع تقریباً در نیمی از كودكان مبتلا به استرابیسم اتفاق میافتد.
آمبلیوپی را میتوان با بستن چشم بهتر و تقویت و بهبود بینایی چشم ضعیف تر، درمان نمود. اگر آمبلیوپی در همان سالهای نخست زندگی تشخیص داده شود، درمان آن اغلب موفقیت آمیز خواهد بود ولی درصورتیكه درمان آن به تاخیر افتد، آمبلیوپی یا آفت دید وضعیتی دائمی پیدا خواهد كرد. قاعدتاً هر قدر آمبلیوپی زودتر درمان شود، دید بهتری تامین خواهد گردید.
● علل و علائم استرابیسم
به دیواره خارجی هر چشمی، شش عضله چسبیده است كه مسئولیت كنترل حركات چشم را بعهده دارند. در هر چشم، دو عضله چشم را به سمت راست یا چپ میبرند. چهار عضله دیگر مسئولیت حركت چشم به سمت بالا و پایین و یا كنترل حركات مورب چشم را بعهده دارند. برای تمركز هر دو چشم بروی یك نشانه مشخص، لازم است تمامی عضلات چشم با یكدیگر و با عضلات همكار چشم مقابل هماهنگ باشند. هر علتی كه در این هماهنگی اختلال ایجاد كند می تواند منجر به استرابیسم شود.
نقش كنترلی مغز نیر بر عضلات چشم از اهمیت بسزایی برخوردار است. بنابراین كودكان مبتلا به ابتلائات مغزی از قبیل فلج مغزی، عقب افتادگی مغزی، هیدروسفالی و تومورهای مغزی اغلب دچار استرابیسم میشوند. هر عاملی كه منجر به كاهش بینایی شود مانند عیب انكساری، آب مروارید، صدمات چشمی و ...میتواند عاملی برای استرابیسم باشد.
اصلی ترین علامت استرابیسم، در واقع چشمی است كه در جای خود قرار ندارد. گاهی طفل در نور آفتاب یك چشم خود را می بندد و گاه با كج كردن سر خود به یك موقعیت بخصوص تلاش می كند كه از هر دو چشم خود استفاده كند و گاه بصورت خستگی شدید چشم و سردرد در حین فعالیت چشمی و گاهی علایم فقدان یك دید عمق مناسب نیز دیده می شود. بالغینی كه دچار استرابیسم می شوند نیز اغلب از دوبینی شكایت می كنند.
● تشخیص
لازم است هر كودكی در طی دوره شیرخواری یا سنین قبل از مدرسه توسط پزشك خانواده، متخصص اطفال یا چشم پزشك معاینه و مشكلات احتمالی او تشخیص داده شود. این موضوع بویژه در مواردیكه عضو دیگری از خانواده مبتلا به استرابیسم یا آمبلیوپی است اهمیت بیشتری پیدا می كند. در شیرخواران اغلب درك اختلاف بین انحراف ظاهری دو چشم از استرابیسم واقعی مشكل است. در كودكان كم سن و سال بینی پهن و عریض و چین پوستی قسمت داخلی پلك سبب می شود كه در نگاه به چپ و راست چشم ها مخفی شده و بدین ترتیب منحرف بنظر برسند. این ظاهر استرابیسمی بتدریج و با رشد كودك بهبود می یابد و حال آنكه استرابیسم واقعی ارتباطی با رشد كودك ندارد و در این میان چشم پزشك بخوبی قادر به تمایز بین استرابیسم واقعی و كاذب است.● درمان
اهداف درمان استرابیسم، حفظ دید، مستقیم كردن چشم ها و بازگرداندن دید دو چشمی است. بسته به علت استرابیسم، درمان ممكن است بصورت تجویز عینك، برداشتن كاتاراكت یا اصلاح سایر علل زمینه ای ایجاد انحراف و یا تغییر دادن موقعیت عضلات نامتعادل چشم باشد. بعد از انجام یك معاینه كامل چشمی شامل مطالعه دقیق قسمت های داخلی، چشم پزشك درمان مناسب اپتیكی، طبی یا جراحی را انتخاب خواهد نمود. اغلب بستن چشم بهتر جهت تقویت بینایی چشم آمبلیوپیك نیز ضروری خواهد بود.
● ایزوتروپی (انحراف چشم به داخل)
ایزوتروپی در واقع انحراف چشم ها به سمت داخل بوده و شایعترین نوع استرابیسم شیرخواران است. كودكان خردسال مبتلا به ایزوتروپی هیچگاه از هر دو چشم خود بطور همزمان استفاده نمی كنند.
در اكثر موارد برای تراز كردن چشم ها، تامین دید دو چشمی و اجتناب از افت دید دائمی، جراحی زودهنگام ضروری خواهد بود. جراحی در هر سنی ممكن است سبب بهبود دید جانبی شود.
در جریان جراحی، میزان نیروی عضلات در یك یا دو چشم تنظیم میشود. مثلاً در جراحی ایزوتروپی، ممكن است عضله داخلی محكم تر را از چشم جدا نموده و مقداری عقب تر مجدداً به چشم وصل نمایند. این كار اثر كِشنده عضله را تضعیف نموده و امكان چرخش چشم به سمت خارج را فراهم میسازد. بعضی اوقات نیز میتوان برای تسهیل حركت چشم به سمت خارج، عضله خارجی را كوتاهتر نموده و بدین ترتیب نیروی كِشنده آن را افزایش داد.
● ایزوتروپی تطابقی
ایزوتروپی تطابقی شكل شایع ایزوتروپی است كه بیشتر در كودكان دور بین سنین ۲ سال یا بالاتر اتفاق میافتد. كودك در سنین پایین، قادر است برای جبران دوربینی خود، تلاش تطابقی خود را افزایش دهد ولی اینكار مشخصاً سبب انحراف چشم ها به سمت داخل میشود. برای جبران ایزوتروپی تطابقی، به كودك عینك داده میشود.
عینك تلاش تطابقی مزبور را كاهش داده و می تواند چشم ها را به وسط آورد. در برخی موارد استفاده از نوع بخصوصی از عینك های دو كانونی ضروری است (كه در شكل روبرو نشان داده شده است). و گاهی می توان از قطره ها یا پمادهای چشمی، و لنزهای مخصوصی بنام منشور (Prism) استفاده نمود. گاهی اوقات ورزشهای چشمی نیز به اصلاح این حالت در كودكان بزرگتر كمك میكند.
● اگزوتروپی( انحراف چشم به خارج)
اگزوتروپی، یا انحراف چشم به سمت خارج، دیگر نوع شایع استرابیسم است. این حالت بیشتر زمانی اتفاق میافتد كه كودك روی شی ای در دور دست تمركز میكند. اگزوتروپی اغلب متناوب (Intermittent) بوده و مخصوصاً بعد از چرت زدون، بیماری و یا خستگی كودك بروز میكند. والدین اظهار میدارند كه كودك در مقابل نور آفتاب یك پلك خود را جمع میكند. گر چه عینك، ورزش چشمی یا منشور در این حالت نیز به كنترل چرخش چشم به سمت خارج كمك میكند ولی در اكثر موارد لازم است نوعی عمل جراحی صورت گیرد.
● جراحی استرابیسم
هیچ گاه و در جریان هیچ نوع عمل جراحی، كره چشم از محل خود خارج نمیشود. جراحی استرابیسم در واقع ایجاد برشی كوچك در بافت پوشاننده چشم است كه به چشم پزشك امكان میدهد تا به عضلات زیرین این بافت دسترسی پیدا كند. اینكه كدام عضلات تحت عمل جراحی قرار گیرند بستگی به جهت چرخش چشم دارد. گاهی اوقات لازم است هر دو چشم تحت عمل جراحی قرار گیرد.
جهت عمل جراحی استرابیسم در اطفال، بیهوشی ضرورت دارد ولی جراحی بزرگسالان با بی حسی موضعی نیز امكان پذیر است.
بهبودی سریع است. فرد اغلب ظرف چند روز به فعالیتهای طبیعی اش بر می گردد. بعد از جراحی، گاهی استفاده از عینك یا منشور نیز ضرورت پیدا میكند. گاهی اوقات ممكن است اصلاح انجام شده بیشتر یا كمتر از مقدار موردنظر باشد كه در آن صورت انجام عملی دیگر ضرورت خواهد یافت.
توصیه میشود جراحی اصلاحی استرابیسم هر چه سریعتر صورت گیرد زیرا شیرخوار به محض اینكه چشم هایش مستقیم شد امكان دید طبیعی و دید دو چشمی را پیدا خواهد كرد. از طرف دیگر لوچی چشم میتواند بر اعتماد به نفس كودك نیز نقشی منفی داشته باشد.
همانند هر عمل جراحی، جراحی بر روی عضلات چشم نیز با خطراتی همراه است. این خطرات شامل عفونت، خونریزی و دیگر عوارض نادری است كه میتواند به از دست دادن دید بیانجامد. با اینحال، جراحی استرابیسم معمولاً درمانی بی خطر و موثر است و در عین حال هیچگاه جای عینك و یا آمبلیوپ درمانی را نمیگیرد.
●خلاصه
رشد كودك به خودی خود استرابیسم را درمان نمیكند.
موثرترین زمان درمان استرابیسم، زمانی است كه كودك در سنین پایینی به سر میبرد.
مستقیم نمودن چشمها در هر سنی امكان پذیر است و در این جریان حداقل دید جانبی بهبود خواهد یافت.
درمان استرابیسم ممكن است بدون جراحی و با استفاده از قطرههای چشمی، تمرینات چشمی و یا عینك انجام گیرد.
در صورتیكه درمان جراحی لازم باشد، هرقدر در سنین پایین تری انجام شود شانس تامین دید دو چشمی بیشتر خواهد بود.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 191]