واضح آرشیو وب فارسی:آشپز آنلاین: سلام
یه مشکل خیلی خیلی خیلی اساسی واسه ام پیش اومده که مخم رو به شدت تلیت(؟) کرده!!!
می خوام بدونم اختلاف سن بین یه زوج تا چه حد مناسبه و لب مرزش چند تاست؟
اگه لطف کنین و جوابم رو بدین یه سوال دیگه هم دارم که می پرسم...
فعلا"
مرد باید دو سه سالی بزرگتر باشه به نظر من
خیلی وقتا پیش میاد زن بزرگتر از شوهرش باشه که اون موقع هم مشکلی بوجود نمیاد
یا این یکی دوسال بزرگتر باشه یا اون همسن باشن حرفشون تو کت هم نمیره
بالاخره باید یکی زور بگه
سن علیرغم دید عموم فاکتور تعیین کننده ای در ازدواج نیست ، مرسومه که وقتی صحبت ازازدواج دونفر میشه فوری از سنشون پرسیده میشه درحالی که معیارهای مهمتری وجود داره ، نمیخام درمورد معیارها و ملاکهای ازدواج بنویسم ولی یک معیار بسیار مهم که دررابطه با بحث ماست سن عقلیه.
سن عقلی برخلاف سن شناسنامه ای یکی ازفاکتورهای تعیین کننده در پیش بینی موفقیت یک ازدواجه. ملاکهای تعیین کننده سن عقلی افراد جمیع شرایط محیطی و فردی هست که شخص رو احاطه کردن ، حتما " شما در طول زندگیتون افراد بزرگسالی رو دیدید که رفتارهاشون نپخته و سبکسرانه ست و وقتی باهاشون برخورد میکنین به نظرتون میاد که بزرگ نشدن! نمیشه بهشون اعتماد کرد، نمیشه روی تصمیم گیریهاشون حساب کرد . کلا نمیشه ازشون انتظار داشت که رفتاری مناسب با موقعیت از خودشون نشون بدن اما برعکس وجوددارن افراد کم سن و سالی که انسانهای پخته و باتجربه ای هستن که حتی طرف مشورت افراد بزرگتر از خود قرار می گیرن.
سوال اینه که چطور میتوان سن عقلی افراد را تشخیص داد؟
طبیعتا" با یکی دو جلسه صحبت و برخود با طرف مقابلتون نمیتونید پی به این مساله ببرید و برای فهمیدن این مساله باید بیشتر با طرف مقابلتون معاشرت داشته باشید اما من راهکارهائی رو به مشا ارائه میدم که کارشما رو راحتتر میکنه اما توجه داشته باشید که اینها راهکارهای مطلق نیستند و درمورد موجود پیچیده ای مثل انسان همیشه استثنا وجوددادره:
۱- اگر پدر و مادر طرف مقابلتون از اون افرادی هستن که بچه هاشون رو زیادی لوس کردن این مساله باعث میشه سن عقلی اون پائین اومده باشه، اگه طرفتون طاقت تحمل هیچ انتقادی رو نداره ، اگه زود زود قهر میکنه ، اگه تو حرفهاش زیاد به پدر و مادرش اتکا میکنه، احتمالا شما بافردی وابسته و لوس طف هستید.البته فرق نمیکنه هم زن و هم مرد میتونن واجد این خصوصیات باشن و لوس بودن فقط مختص خانمها نیست ،و همچنین این مساله هم که ته تغاریها و تک فرزندها لوس هستن هم عقیده زیاد درستی نیست!
۲- اگر شرایط زندگی طرف مقابلتون طوری بوده که مسئولیتهای زیادی رودوشش افتاده این مساله سن عقلی رو بالا میبره ، ساده ازکنار این مساله رد نشید اگه شما فرد یرد و گرم چشیده ای نباشید با چنین فردی مشکلا جدی خواهید داشت چون بالاخره روزی از دست بی تجربگی های شما به تنگ میاد!
۳- استقلال مادی در اغلب موارد نشانه خوبی از سن عقلیه ، اگر طرف مقابل شما خیلی زود تونسته به استقلا ل مادی برسه مشه گفت سن عقلیش بلاتر از هم سن و سالهای خودشه.
من چند مورد عینی رو براتون مثال می زنم تا تقابل سن عقلی و سن شناسنامه ای رو بتونید لمس کنید:( توجه کنید که اسامی واقعی نیستند اما موقعیت ها واقعی هستند)
مورد اول: سن عقلی زوج خیلی بالاتر از سن عقلی زوجه است هرچند سن شناسنامه ای اونها با هم متناسبه
پیمان که در ۱۷ سالگی پدرش رو از دست داده و مسئولیت مادر و خواهر و برادر هاش رو دوشش بوده بعد از به سروسامان رسوندن اونها با مریم ازدواج کرده، مریم دختر یک یه دونه پدر و مادرشه که همه جور توجهی تو خونواده بهش شده ، مادر مریم توجه افراطی به خورد وخوراک و لباس مریم داشته و نذاشته آب تو دلش تکون بخوره ، سرنوشت پیمان ۳۳ ساله و مریم ۲۸ ساله رو سرراهم قرار داده و اونها با هم ازدواج کردن ، بعد از ۸ سال زندگی مشترک باداشتن بچه ای ۶ ساله از هم جداشدند ریشه یابی این طلاق نشون داد که پیمان از سبکسری و مسئولیت ناپذیر بودن همسرش به تنگ اومده و مریم از اینکه همسرش همیشه میخواسته که رو اون سلطه داشته باشه و به خواستهاش اهمیت نداده خسته شده.
مورد دوم: سن شناسنامه ای ظاهرا خارج از معیار های عرفه اما سنین عقلی متناسب هستن
علی پسر دوم خانواده ای از طبقه متوسط ، کارمند ، ۳۵ ساله دارای تحصیلات لیسانس با سحر ۲۰ ساله ، دیپلمه و شاغل در یک شرکت خصوصی ازدواج کرده ، پدر سحر وقتی بچه بوده دریک تصادف فلج شده و او از ۱۵ سالگی کارکردن رو درکنار تحصیل تجربه کرده ، وقتی با سحر حرف می زدم احساس می کردم با یک انسان پخته و مسئولیت پذیر طرف هستم ، پیش بینی من کاملا درست بود اونها ۵ ساله در کنار هم زندگی میکنن و اربدون با همدیگه شاد و راضی اند.
مورد سوم: زوجه ۳۴ سال و زوج ۲۷ سال دارد اما سن عقلی اونها کاملا با هم متناسبه
لیلا ۳۴ ساله با مهدی ۲۷ ساله ، ۴ ساله که به خوبی خوشی زندگی میکنن ، لیلا یه دختر شاد و پر انرزیه که دوستاش معتقدن هیچ وقت بزرگ نخواهد شد!
این مثالهای واقعی رو زدم تا سن عقلی براتون کمی جابیفته اما مساله به همین سادگی ها هم نیست گاها دخترها و پسرهای جوون کمبودهائی رو که از والدین خودشون داشتن به همسرشون منتقل میکنن و ناخودآگاه میخوان که همسرشون نقش پدر یا مادررو هم براشون ایفا بکنن ، چنین زندگی هائی هرچند اسیب زا هستن اما ممکنه که به خاطر مچ بودن روحیات دو طرف دوام پیدا کنن مثلا دختریکه از همسرش بزرگتره و ناخوداگاه دوست داره نقش مادررو برای همسرش بازی کنه با پسری که از مهر مادری محروم بوده زندگی پایداری رو تشکیل میدن.
http://www.vszf.blogfa.com/post-54.aspx
نظر شخصی منم اینه که مرد باید حداقل یه 2 یا 3 سالی از زن بزرگتر باشه
خب اگه مرد از همسرش بزرگتر باشه خیلی بهتره.ولی نه خیلی که نتونه خودشو با همسرش هماهنگ کنه.اگه مرد یه2تا6سال بزرگتر باشه خیلی بهتره تا زن بزرگتر باشه
سلام
خانمها زودتر از آقایون به بلوغ فکری میرسند.
خانمها زودتر شکسته میشن ولی آقایون دیرتر.
بهتره یه چند سالی مرد چند سالی بزرگتر باشه، هر چند موارد خیلی زیادی هم هست که زن بزرگتر بوده و مشکلی هم پیش نیومده.
از همه اینها مهمتر اینه که دو نفر وصله تن هم باشند.
دوست عزیز ازدواج مثل یک هندوانه بسته میمونه و کلا شانسیه به سن و سال و فاصله سنی هم خیلی بستگی نداره میگی چرا؟ حالا بهت میگم
من و همسرم با هم پنج سال فاصله سنی داریم مشکلی هم با هم نداریم البته بگو مگوهای زن و شوهر که همیشه هست
خواهر من یکی دو ماه از همسرش بزرگتره اونا هم عاشقانه همدیگرو میپرستن و مشکلی با هم ندارن
خواهر شوهر منم یه پانزده بیست سالی از شوهرش کوچیکتره اونا هم دارن زندگی میکنن البته اونا رو نمیدونم که واقعا خوشبختن یا فقط اداشو در میارن
با خوندن حرفاتون دچار سر در گمی شدم...یکی می گه فرق نمی کنه، یکی میگه کم باشه، یکی میگه زیاد باشه...
ما توی فامیل افراد زیادی رو داریم که تفاوت سنیشون حول و حوش 10 سال هست
زندگیشون هم نسبتا" خوبه...
ولی من بازهم ذهنم در گیره...
شارونا جون راس می گه ازدواج قابل پیش بینی نیس .منم هفت سال کوچیکتر از شوهرمم و خانوادم اعتقاد دارن مرد باید اختلاف سنیش با زن زیاد باشه ولی با این که شوهرم از من بزرگتره بعضی اخلاقاش مثه وابستگی بیش از حدش به خانوادش که از پدرشون به ارث برده کمی بچگونه است اما در بعضی موارد هم خداروشکر می کنم که مثلا 23ساله نیس که دنبال عشق و حال خودش باشه و زود هوایی بشه
خواهرشوهر منم با شوهرش یه سال تفاوت سنی دارن ولی مشکلی ندارن یا به قول شارونا جون وانمود می کنن
سلام
دوست عزيز ( فكر كنم اسمتون مه آسا باشه)
چرا دچار سر درگمي شدي اين از جمله مسائلي است كه نسخه ي يكساني نداره و همون طور كه انار عزيز توضيح دادن مورد به مورد متفاوته
ولي يك نكته حائز اهميته زناني كه از همسرانشون بزرگتر هستند و يا هم سن هستند بدليل مسائل زايمان و زود جا افتادن چهره و جسم آنها زودتر از آقايون شكسته مي شن و به همين دليل گذشتگان تاكيد بر كم بودن سن خانم ها موقع ازدواج داشتند هرچند خانم هايي كه داراي استخوان بندي ظريف هستند و پوست خوبي دارند اين نكته در مورد اونا مصداق نداره
اصولا آقايون تو حدود سن چهل سالگي به اوج جذابيت مي رسند و خانمي كه از همسرش بزرگتر هست توي اين محدوده كم كم قدم به حوزه ي يائسگي مي زارن ( برخي نژادها بين 40تا 45 سالگي و برخي 50 سالگي به بعد يائسه مي شن) و به همين دليل توي سال هاي بعدي زندگي ممكنه دچار مشكل بشن و ممكنه اين اتفاق هم نيفته اين بستگي به پايبندي زوجين به مسايل اعتقادي و اخلاقي داره
اصولا دنياي يك خانم 20ساله با يك آقاي35ساله متفاوته آرزوهاشون و چيزهايي كه براشون جذابيت داره و نگاهشون به آينده ولي در عين حال خانم هاي 20ساله اي هستند كه مثل يك خانم 30 ساله مجربند و براحتي يك زندگي رو مي تونند اداره كنند
در بحث ازدواج يك چيز اهميت داره و بس و اون هم كفو بودن و شامل شؤ نات مهم زوجين مي شه از سن گرفته تا تحصيلات و رفتارو منش و سبك و سياق زندگي آنها ونوع تعريفي كه هر كدوم از ازدواج و زندگي مشترك دارند
من 8 سال با همسرم اختلاف سن دارم، من 27 سالمه و اون 35، الان 3 ساله با هم ازدواج کردیم، با اینکه مشاور قبل ازدواج بهم هشدار داده بود که این اختلاف سن زیاده من جدی نگرفتم، اما الان تو موارد زیادی با هم مشکل داریم!
با اینکه 35 سالشه اما جناب همسر اندازه یه مرد 50 ساله می فهمه و رفتار میکنه (درواقع اختلاف سن ما میشه 23 سال) و از من هم انتظار داره مثل مامانم باشم، خیلی کارها که واسه من جذابه واسه اون اهمیتی نداره،دوست داره پدر بشه در حالیکه من هیچ علاقه ای ندارم و ...
اگه نظر منو می خوای 2-3 سال تفاوت سنی خوبه ولی باز هم بقول دوستان نسبیه!
به نظر من اختلاف سني نميتونه تو زندگي تعيين كننده باشه ميتونه مشكلاتي رو به وجود بياره اما تعيين كننده نيست هستند كساني كه اختلاف معقولي دارن اما نميتونم با هم كنار بيان درك و گذشت متقابل تو زندگي مشترك مهم تره بعد يه مدت ظاهر و سن و خيلي چيزا عادي ميشه براي طرفين فقط رفتار زوج كه اهميت پيدا ميكنه زن و مرد ميتونن همديگه رو تكميل كنن و اين به نظر من هيچ ربطي به سن نداره
شعور و نوع رفتار شخص نشون دهنده سنشه نه شناسنامه اگه كسي 30 سالش باشه اما رفتارش مثل يه ادم 12 ساله باشه ميشه باهاش زندگي كرد ؟
به نظر من سن ادما تو شناسنامشون نيست تو رفتارشون تو دركشون تو تصميم گيريشونه
به نظر من هم اختلاف سنی تا 3-4 سال خوبه.مرد می تونه همسن باشه یا 3-4 سال بزرگتر.دختر ها حداکثر 2-3 سال می تونن بزرگتر باشن.نه بیشتر. تو زندگی یه نفر عاقل تره و همسرش هم باید کسی باشه که باهاش همفکری کنه.اینطوری تفاوت سنی به چشم نمیاد.من که خودم به این نتیجه رسیدم زن باید 2-3 سال بزرگتر باشه
بامداد مچتو گرفتم
اين همه اطلاعات و تجربه از كجا؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آشپز آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 880]