واضح آرشیو وب فارسی:آشپز آنلاین: سلام
شوهرم ارشد واحد علوم وتحقیقات اصفهان قبول شده اماشهر ما تا اصفهان 11_10ساعت راهه
واقعا دودل هستیم ازم میپرسه به نظرت چکار کنم برم یا انصراف بدم منم بهش گفتم حیفه اگه نری
کارش هم دولتی هستسخت نیس براش ؟ارزشش رو داره ؟
از طرفی هم نگرانم( این همه راهی که میخاد بره وبیاد)
نمیدونم خوشحال باشم یا ناراحت ؟
شما جای من بودین چکار میکردین
خیلی به راهنماییهاتون احتیاج دارم
نبینم منو تنها بزارید ها
مثل همیشه منتظر راهنماییهای خوبتون هستم
شما نگرانید که برای همسرتون سخت باشه یا برای خودتون؟!
اگه بیشتر واسه ایشون نگرانید که نباشید اگه خودشون راضی هستند به این کار.عمر آدم زود میگذره و کمتر واسه کسی پیش میاد که بعد ازدواج و درگیر مسائل خوانوادگی شدن بتونه به تحصیل ادامه بده.
قطعا ادامه تحصیل ایشون هم باعث ارتقا شغلی و بالا رفتن کیفیت زندگیتون میشه.
ارشد هم دو سه سال بیشتر طول نمیکشه...وقتی مدرکشون رو بگیرن و فارغ بشن حتما از اینکه تو این مدت پشتیبانشون بودید و شرایطشون رو درک کردید ازتون متشکر خواهند بود...
البته بازم بستگی به خود شما داره...
دوست عزیز من بیشتر نگران خودش هستم 12 ساعت رفت 12 ساعت هم برگشت
خودشون که راضی هستن منم خیلی دوست دارم ادامه بده
فندق نوشته است:
دوست عزیز من بیشتر نگران خودش هستم 12 ساعت رفت 12 ساعت هم برگشت
خودشون که راضی هستن منم خیلی دوست دارم ادامه بده
پس به قول قدیمیا یه مدتی سنگ روی دل خودت بزار و طاقت بیار.
منم همسرم دو جا کار میکنه و شب ها به زور شش ساعت میتونه بخوابه.با این حال آخر هفته ها دانشگاه هم میره.منم وقتی تو این حال میبینمش از صمیم دلم ناراحت میشم براش.ولی چاره چیه...
آدم تا جوونه میتونه به خودش سختی بده.
مرسی دوستم ...چه کنم که جز صبر راه دیگه ای ندارم
نگران نباشین تو دوره ارشد اغلب کمتر به کلاس نیاز هست و بیشتر به نوشتن و ارائه مقاله میگذره پس احتمالا می تونن با هفته ای یک بار رفت و برگشت اونم سال اول (سال دوم همون یک بار هم نیاز نمیشه) دوره رو بگذرونن،یک مقدار سخته ولی خب از هر نظر بهتره برن. سختیش فقط همون سال اول هست.
ریحان جون ممنونم که نظرتون رو گفتین
بی خیال بابا ارشدو میخواد چیکار؟شغل خوب زندگی خوب-دیگه چی می خواید.اگه بره دانشگاه هم فرصت برقراری رابطتون کمتر میشه هم هزینه زیادی داره هم شغلشو شاید از دست بده...خودت برو ادامه تحصیل بده نزار اون بره ...اینجوری بهتره اوکی؟؟؟؟؟
بذار بره عزیزم این دو سال درسته سخته ولی با همیاری شما آسون میشه از این فرصتها کم پیش میاد همسر من چند سال پیش دکترا قبول شد و به دلایلی نرفت حالا اینقدر پشیمووونه که نگو واقعا برای کسی که متاهله خیلی کم میشه همه شرایط جور بشه ولی نباید دست دست کنه
سلام
من اگر جای شما باشم اصلا تردید به دل خودم و همسرم را نمی دهم و حتما ایشان را برای ادامه تحصیل تشویق خواهم کرد.
عزيزم اصلا" مانع پيشرفتش نشو و اگه خودشم يكم ترديد تو دلشه ، تو بهش آرامش بده. 2 سال ديگه همه چي تمام شده و چند پله پيشرفت كرده ايد . به اين فكر كن
آخه کار دولتی حیفه
منم دارم ارشد میخونم و تنها کسی ام تو کلاس و بین دوستای ارشدیم که سر کار نمیرم ... اما همه شون میرن سرکار و تو درساشونم فوق العاده موفق تر از منن... یکی از بچه هامون شیرازه و اداره مخابرات کار میکنه تو شهرش دانشگاهمونم تهرانه اونم شب حرکت میکنه میاد و بعد کلاسا میره ... ینی همه همینطورن سرکار میرن و رفت و آمد میکنن
elnazmm نوشته است:آخه کار دولتی حیفه
عزیزم کارش رو که نمیخواد ول کنه
کار همراه با درس
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آشپز آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 290]