محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828722449
«شکرستان» باید برای همه مردم پخش میشد نه فقط در برنامه کودک
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > تلویزیون - انیمیشن بخشی از کودکی ما را زنده و با طراوت نگه میدارد و بچهها را با ذوق و تخیل و فانتزی آشنا می‌کند. اطمینان دارم اگر «شکرستان» هر شب در ساعتی مناسب روی آنتن برود به اندازه پربیننده‌ترین مجموعه‌های روتین مخاطب دارد و می‌تواند با آنها رقابت کند. خانواده‌ها در فضایی سرگرم‌کننده و خیال‌انگیز بدون لودگی و شوخی‌های سبک سهیم می‌شوند. مهناز امینی: تولید انیمیشن در ایران و جذب مخاطبان از طریق تولید و پخش این گروه از تولیدات هنری همواره مورد تاکید مدیران هنری و همچنین مسئولان رسانه ملی بوده است بویژه که در سال‌های اخیر هجوم انیمیشن‌های خارجی و گاه بی‌محتوا بسیاری از مخاطبان تلویزیونی در این حوزه را از خود طرد کرده است. با این حال تولید و پخش انیمیشن «شکرستان» با یک تیم حرفهای و برگرفته از متون کهن ایرانی، نشان داد که می‌شود و می‌توان بر اساس توانایی‌های ملی در تولید انیمیشن موفق نیز گام‌هایی برداشت. با تهیه‌کننده مجموعه موفق «شکرستان» که جمعه‌ها از شبکه دوم سیما پخش می‌شود گفتگو کرده‌ایم. آقای صفوی! ایده تاسیس مرکز مطالعات و تولیدات فیلم انیمیشن در حوزه هنری چه میزان مطالعاتی بوده است؟ آیا به تجربه و سرنوشت نهادهای دیگر در این باره توجه داشته‌اید؟ چندین دهه است که انیمیشن در ایران راه افتاده و سازمان‌های مختلفی سردمدار شروع آن بوده‌اند، به خصوص کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که چندی پیش جشنواره پویانمایی را برگزار کرد و بازاری هم در کنار آن برپا شد که برای بین‌المللی کردن انیمیشن ایران به این بازارها بسیار احتیاج داریم و هر روز باید قوی‌تر شوند. در این چند دهه استادانی هم بوده‌اند که شکل‌ها و ژانرهای مختلف انیمیشن را تجربه کردند و سطح انیمیشن کشور را بالا بردند. حتی در مکاتب انیمیشن، مکتبی هم به «مکتب انیمیشن ایران» معروف شده و در بعضی کتاب‌ها با همین نام از آن یاد می‌شود اما در این مرکز، نیت ما در پنج ساله اول، راه اندازی کارگاه‌های تولید انیمیشن، در قالب سریال، سینمایی، انیمیشن کوتاه، عروسکی و ... بود، تا تولیدات آنها در رسانه‌های مختلف مثل تلویزیون، سینما و نیز جشنواره‌های داخلی و خارجی نشان داده شوند. سال دوم برای اضافه کردن نیرو و کشف نیروهای جدید برای جلب همکاری در تولیدات حوزه هنری، این کارگاه‌ها را تشکیل دادیم تا تولیدات انیمیشن این مرکز با دیگر مراکز تولید انیمیشن متفاوت و یک قدم جلوتر باشد؛ به گونه‌ای که به عنوان الگویی برای دیگر مراکز تولید انیمیشن باشد. آیا حوزه هنری برای انیمیشن صنعتی خیز برداشته است؟انیمیشن صنعتی در کشور ما محقق نشده بود. سازمان‌های زیادی در این باره تلاش کردند. مجموعه صبا در بسیاری از رشته‌ها موفق شد کارهای خوبی انجام دهد. کانون پرورش فکری و مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی هم. طبیعتا حوزه هنری هم به دلیل پیشینه‌ا‌ی که در سینما داشت و مطالعاتی که در زمینه سینمای بومی کشور کرده بود، قدم در این راه گذاشت. حوزه هنری اعتقاد داشت باید خون تازه‌ای در بدن سینمای ایران جریان پیدا کند و به نحوی از رکودی که به آن دچار شده در بیاید و پیشرفت کند. این در واقع همان تجربه‌ای است که شاید جهان در مورد سینما داشت؛ به یکباره ژانر سینما عوض شد و مجازی سازی در آن تغییر کرد، به نحوی که سینمای رئال هم به انیمیشن نزدیک شد. حوزه هنری در این زمینه مطالعه کرده بود و تصمیم داشت مرکزی برای انیمیشن راه‌اندازی کند. ذکر کلمه مطالعات در عنوان مرکز عامدانه بوده است، گویی که آن را طولانی هم کرده باشد. حوزه هنری تاکید داشت واژه مطالعات در ابتدای عنوان این مرکز بیاید، چون جنبه مطالعاتی برایش بسیار مهم‌تر از تولید است. این البته به معنی در اولویت نبودن تولید نیست، چون اصل انیمیشن، تولید است. مراد ما از این نامگذاری تولید مبتنی بر مطالعه بود. واضح‌تر بگویم ما نمی‌خواهیم در پروسه تولید و آنچه عرضه می‌کنیم تطابق نعل به نعل همان کاری را کنیم که شرکت‌های خصوصی، هنرمندان مستقل یا نهادهای دیگر مثل صبا و کانون پرورش فکری می‌کنند. پرهیز از دوباره کاری و کپی کاری و کمی متفاوت بودن آن چیزی‌ست که ما در تولیداتمان دنبال می‌کنیم و قصدمان این است که از این رهگذر، ذره‌ای به علم و صنعت انیمیشن کشور اضافه شود. برای عملی شدن این ایده چه کرده‌اید؟مدل سازمانی مرکز را طوری چیده‌ایم که نهایتاً آنچه انجام می‌شود و حتی شکل انجام کار و تجربه‌هایی که هنگام ساخت و تولید به دست می‌آوریم ثبت شود. نتیجه آن چیزی‌ست که تواید و عرضه می‌شود و مبنای قضاوت روی میزان عملی شدن حرفهای ما، همان تولیدات هستند. بخش‌های تولید، آموزش، مطالعات بازار، مطالعات فرهنگی و جامعه شناسی، بخش ایده پردازی و سایر قسمت‌های مرکز همگی در پی روش‌شناسی و عملی کردن همان هدفی هستند که اشاره کردم. برای تقویت مراکز استانی حوزه هنری چه؟ برنامه پنج ساله دوم مرکز انیمیشن حوزه هنری گسترش انیمیشن و نیز کارگاه‌های تولید انیمیشن در استان‌ها است و چون اهداف ما در سه سال اول فعالیت مرکز، به تحقق رسیده است، تصمیم گرفتیم که انرژی مان را بر روی استان‌ها متمرکز کنیم. برای رسیدن به این هدف، در ابتدا از مراکز استانی حوزه هنری دعوت به عمل آمد تا هنرمندان توانمند و خلاق را به این مرکز معرفی کنند، بعد از این دعوت، یک سری پرونده، در دو قالب دیجیتال و مکتوب ارسال شد، و بعضی از گروه‌های مراکز استانی و اشخاص، نمونه کار انیمیشن و بعضی، کارهای طراحی برای ما ارسال کردند و در مجموع هفتصد پرونده از مراکز برای ما فرستاده شد، که با بررسی‌های کارشناسان، از بین آنها، 65 نفر انتخاب شدند. این 65 نفر در دوره‌های آموزشی، که به شکل مستتر حمایتی است، آموزش داده می‌شوند و در در این دوره‌ها انیمیشن را می‌شناسند و ارتقا پیدا می‌کنند؛ بعد از اینکه این دوره تمام شد به استان مربوطه برگشته، و در آنجا با انتخاب دو دستیار و در عرض دو ماه، یک کار یک دقیقه‌ای ساخته و به مرکز می‌فرستند و این کار یک دقیقه‌ای، توسط داوران مرکز انیمیشن بررسی و ارزیابی می‌شوند و در نتیجه 30 نفر از این کارگاه‌ها انتخاب شده و در دوره‌ی آموزشی بعدی شرکت می‌کنند و نیز 15 گروه از این دوره انتخاب شده و آموزش این گروه‌ها دوباره تجدید می‌شود و بر اساس این روند، در نهایت، ما برای مهرماه 89 در هر استان یک گروه سه تا پنج نفره تولید انیمیشن خواهیم داشت. برای تولید اثر یا مرکز انیمیشن به آنها ایده می‌دهد و یا آن گروه به ما ایده پیشنهاد خواهند کرد و همچنین ممکن است یک تولید مشترک با همکاری همه مراکز استانی داشته باشیم و همه گروه‌ها، در همه استان‌ها، یک سریال را با هم پیش ببرند. کشور ما دارای مناطق بومی و شکل‌های مختلف فرهنگی کثیری است. شرق و غرب کشور ما به دلیل آب و هوا، فضا و نوع پوشش مردم، از لحاظ فرهنگی با یکدیگر فرق دارند و حول محور زبان فارسی به شکل‌های مختلف زندگی می‌کنند، فعال کردن کارگاه های تولید انیمیشن در استان‌ها باعث می‌شود داستان‌ها و شکل‌هایی که در این استان‌ها موجود است در ساخت انیمیشن تاثیرگذار شود و نوع انیمیشنی که تولید می‌کنند نسبت به فرهنگ منطقه‌شان متفاوت باشد. باید با آموزش‌های موثر و مبتنی بر روش‌های قوی آموزشی، این انیماتورها را که در اقلیم‌های مختلف زندگی می‌کنند، به شکلی آموزش داده شوند که بتوانند انیمیشن‌های خود را با محتواهای متفاوت و پررنگ و آب منطقه خود را با زبان و استانداردهای بین‌المللی عرضه کنند. از شکل‌گیری و مدیریت پروژه شکرستان بگویید! ما در ابتدای تولید این پروژه کمی مشکل داشتیم، چون هنرمندان ما هنوز به اینکه یک خط تولید با همنشینی آنها ایجاد شود عادت نداشتند. انیمیشن ایران در وهله اول از ضعف مدیریتی رنج می‌برد. ما مدیران و تهیه کننده‌ها و کسانی که انیماتورها و هنرمندان را دور هم جمع می‌کنند، آموزش رفتاری و چیدمان و مدیریت زمان و خط تولید ندیده‌ایم. نمی‌دانیم چطور می‌توان این تعداد انیماتور را برای یک پروژه مشخص کنار هم جمع کرد، جوری که کمترین اختلاف و برخورد بین آنها به وجود بیاید تا یک خروجی خوب داشته باشیم و هر کسی بر اساس تخصص خودش کار کند. این برای ما مشکل بزرگی‌ست. ما در عرصه‌های دیگر هم هنوز کارهای گروهی نکرده‌ایم، چه رسد به جایی که قرار است عده‌ای از خلاق‌ترین انسان‌ها را دور هم جمع کنیم. لازمه هر خلاقیت یک نوع فردگرایی، تنهایی و انزوا است و در جمع زیستن معمولا با خلاق بودن جفت نمی‌شود. طبیعتا، مدیریت این کار یک آدم مدبر می‌خواهد تا بتواند افراد خلاق را دور هم جمع کند و از خلاقیت تمام آنها برای انجام یک کار بهره بگیرد. و سرانجام این خواسته محقق شد. ما این مجموعه را برای بزرگسالان و پخش هر شب ساختیم، اما بچهها هم با قصه‌ها و فضای آن ارتباط برقرار کرده‌اند. یکی از مهمترین اهداف تولید انیمیشن «شکرستان» بردن انیمیشن از ساعت برنامه‌های کودک به ساعت برنامه‌های بزرگسال بود، می‌خواستیم مجموعه‌ای بسازیم که هر شب به جای مجموعه‌های معمول روی آنتن برود و برای کل خانواده‌ها جذاب باشد. تولید این مجموعه در روندی طولانی و با پشتوانه تحقیق و پژوهش چند ماهه انجام شد، تصمیم داشتیم بر طبق قواعدی که در حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی وجود دارد انیمیشنی بسازیم که حرفهای و جذاب باشد و از نمونه‌های قبلی در تولید انیمیشن چند گام فراتر رفته و الگوسازی کنیم. ما به تولید صنعتی فکر می‌کردیم به این معنا که انیمیشنی با قسمت‌های بالا را با کیفیت، سریع و ارزان بسازیم. اتفاقی که در کشورهای صاحب انیمیشن رخ می‌دهد و در ایران این مسیر طی نمی‌شود. طبق برنامه می‌خواستیم «شکرستان» روی آنتن برود و بدون وقفه تولید بخش‌های دیگر ادامه پیدا کند. در حوزه انیمیشن ما این داعیه را داریم که صاحب مکتب ایرانی هستیم، با وجود دشواری‌ها دوست داشتیم اولین مجموعه انیمیشنی که تولید می‌کنیم رنگ و بوی ایرانی داشته باشد. ممکن است این ویژگی باعث شود مخاطب خارجی با فضای مجموعه کمی دیر همراه شود، اما توجه به سنت‌ها و فرهنگ و فضای ایرانی جذابیت‌هایی ویژه هم برای مخاطب غیر ایرانی دارد. تعدادی از نمایندگان شبکه‌های عرب‌زبان، ایتالیایی، فرانسوی و تایلندی برای خریداری این انیمیشن ابراز تمایل کرده‌اند و این نشان می‌دهد توانسته‌ایم در سطح معیارهای بین‌المللی بازار انیمیشن گام برداریم. در مجموعه‌های رئال بازیگر و قصه می‌تواند عاملی برای جذب مخاطب باشد و در انیمیشن‌ها، فضاسازی، استفاده از رنگ و گرافیک درست و دکوپاژ حرفهای می‌تواند مخاطب را جذب کند. ما اگر در تکنیک خودمان را قوی و فضاهای شاد را وارد کارهایمان کنیم، قصه‌ها را بین‌المللی و در کارگردانی پیشرفت کرده و بامعیارهای روز دنیا هماهنگ باشیم می‌توانیم بخشی از بازار انیمیشن را به خودمان اختصاص دهیم. فرهنگ ایرانی این ظرفیت را دارد که پایه و اساس انیمیشن‌های نوآورانه باشد. همان طور که گفتم این مجموعه را برای مخاطب بزرگسال ساخته‌ایم و جالب است که بچهها با قصه‌ها و فضای «شکرستان» ارتباط برقرار کرده‌اند. با توجه به پیچیدگی‌های این مجموعه به نظر می‌رسد که مخاطب کودک آن قدر رشد ذهنی دارد که پیچیدگی‌ها را به خوبی درک می‌کند. یکی از برنامه‌های ما این بود که «شکرستان» مانند مجموعه‌ای زنده هر شب روی آنتن برود تا خانواده‌ها عادت دیدن انیمیشن را از یاد نبرند. انیمیشن بخشی از کودکی ما را زنده و با طراوت نگه میدارد و بچهها را با ذوق و تخیل و فانتزی آشنا می‌کند. اطمینان دارم اگر «شکرستان» هر شب در ساعتی مناسب روی آنتن برود به اندازه پربیننده‌ترین مجموعه‌های روتین مخاطب دارد و می‌تواند با آنها رقابت کند. خانواده‌ها در فضایی سرگرم‌کننده و خیال‌انگیز بدون لودگی و شوخی‌های سبک سهیم می‌شوند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 494]
-
گوناگون
پربازدیدترینها