واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان:
مهمترین استادان وقت کاراته در جلسهای در توکیو (دههٔ ۱۹۳۰)، از چپ: تویوما کانکن بنیانگذار شودوکان کاراته، اوتسوکا هیرونوری بنیانگذار وادوریو کاراته، تاکشی شیمودا شاگرد اصلی فوناکوشی، گیچین فوناکوشی بنیانگذار کاراته مدرن و شوتوکان کاراته، موتوبو چوکی از مهمترین مبارزان کاراته، کنوا مابونی بنیانگذار شیتوریو کاراته، گنوا ناکازونه و تایرا شینکن استاد هنرهای رزمی سنتی اوکیناوا و شاگرد فوناکوشی و مابونی
کاراته (به ژاپنی:
空手
) نوعی هنر رزمی متعلق به جزایر ریوکیو است، جاییکه امروز در اوکیناوا در ژاپن قرار دارد. این رشته از ترکیب روشهای جنگی بومی این منطقه معروف به ته (معنی تحتاللفظی: دست) و هنرهای رزمی چینی که در ژاپن به کنپو معروف است، پدید آمدهاست. کاراته یک هنر رزمی مبتنی بر ضربه زدن است که از ضربات مشت، لگد، زانو، آرنج و تکنیکهای دست باز مانند دست چاقویی تشکیل میشود. در برخی سبکها فنون گلاویزی، قفل مفصل، مهاری، پرتابی و ضربه به نقاط حساس نیز آموزش داده میشود. هنرجویان این رشته کاراتهکا نامیده میشوند.
تکامل کاراته تا سدهٔ نوزدهم در جزایر ریوکیو پیش از آن که به قلمرو ژاپن ملحق شود، اتفاق افتاد. در اوایل سدهٔ بیستم در پی دورانی از تبادلات فرهنگی بین ریوکیو و ژاپن به سرزمین اصلی ژاپن معرفی شد. در ۱۹۲۲ وزارت آموزش ژاپن گیچین فوناکوشی (بنیانگذار کاراته مدرن) را برای نمایش کاراته به توکیو دعوت کرد. در ۱۹۲۴ دانشگاه کیو نخستین باشگاه دانشگاهی کاراته را تأسیس کرد و در ۱۹۳۲ دانشگاههای اصلی ژاپن همگی از باشگاههای کاراته برخوردار بودند. در این دوران که نظامیگرایی ژاپنی اوج گرفته بود، نام این رشته از واژهای با معنی تحتاللفظی «دست چینی» به واژهای همنوا با معنی «دست خالی» تغییر کرد. البته هر دو کلمه کاراته تلفظ میشوند. این تغییر نشانگر اشتیاق ژاپنیها به تکمیل این رشته به عنوان یک هنر رزمی ژاپنی بود. پس از جنگ جهانی دوم اوکیناوا یک قرارگاه نظامی مهم ایالات متحده آمریکا شد و تمرین کاراته در میان نظامیان ساکن این جزیره محبوبیت یافت.
فیلمهای سینمایی رزمی دههٔ ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ کمک زیادی به افزایش محبوبیت کاراته کردند و به گشایش باشگاههای کاراته در بسییاری از نقاط دنیا منجر شدند. شیگارو اگامی مدرس ارشد شوتوکان دوجو معتقد است «اکثر هنرجویان کاراته در کشورهای دیگر کاراته را فقط برای تکنیکهای مبارزهای آن دنبال میکنند...فیلمهای سینمایی و تلویزیونی...کاراته را به مثابهٔ روشی جادویی برای جنگیدن معرفی میکنند که قادر به کشتن یا مجروح کردن حریف در یک چشم بر هم زدن است...رسانههای جمعی یک هنر ساختگی را معرفی میکنند که بسیار دور از واقعیت است.» شوشین ناگامینه نیز معتقد است «کاراته را میتوان یک نبرد درونی یا ماراتونی توصیف کرد که در تمام عمر طول میکشد و موفقیت در آن تنها از مسیر خویشداری، تمرین سخت و ابتکارات خلاقانه میسر است.»
یک مبارزهٔ قهرمانی جهان کاراته در سال ۲۰۰۶
برای بسیاری از هنرجویان، کاراته یک تمرین عمیق فلسفی است. کاراته-دو به آموزش اصول اخلاقی میپردازد و میتواند جنبهٔ معنوی برای پیروان آن داشته باشد. امروزه کاراته برای کمال شخصی، دفاع شخصی، و به عنوان یک ورزش آموخته میشود. در سال ۲۰۰۵ در جریان رأیگیری کمیته بینالمللی المپیک کاراته نتوانست اکثریت دوسوم آراء برای ورود به المپیک را کسب کند.[sup][۱۰][/sup] «وب ژاپن» وبگاه متعلق به وزارت خارجه ژاپن تعداد هنرجویان کاراته در سراسر جهان را حدود ۵۰ میلیون نفر برآورد کردهاست.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 233]