واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: دفن گازهاي گلخانه اي در بستر اقيانوس زندگي همه انسان ها را تهديد مي كند
سرمايه: رهاشدن گازهاي گلخانه اي و سمي دفن شده در بستر اقيانوس ها سلامت انسان ها را در هر نقطه اي از جهان به خطر مي اندازد و زنجيره غذايي را تهديد مي كند. اين را محمدباقر نبوي مديركل محيط زيست دريايي سازمان حفاظت محيط زيست مي گويد و ادامه مي دهد: «براساس قوانين بين المللي دفن گازهاي گلخانه اي در بستر اقيانوس ها با هدف كاهش روند گرم شدن زمين بلامانع است. اما فعاليت هاي ژئوتكتونيك و انفجارهايي كه در بستر اقيانوس ها رخ مي دهد ممكن است باعث انتشار اين گاز در اقيانوس و اسيدي شدن آب اقيانوس ها شود.»
به گفته او كاهش PH (اسيدي شدن) اقيانوس ها روي بسياري از موجودات كوچك و بزرگ درون اين اقيانوس ها كه جزء اولين موجودات زنجيره غذايي هستند اثر مي گذارد و بسته به ميزان مقاومت آنها را از بين برده يا توليدمثل شان را مختل مي كند.
البته در حال حاضر اگرچه دفن گازهاي گلخانه اي در بستر اقيانوس ها قانوني است ولي شركت هاي بزرگ توليدكننده گازهاي گلخانه اي به دليل نرخ پايين جريمه ها براي انتشار گازهاي گلخانه اي به ويژه دي اكسيد كربن در جو استقبال چنداني از اين طرح نكرده اند.
طرفداران اين طرح معتقدند: «دفن گاز دي اكسيدكربن در اعماق اقيانوس ها مي تواند يكي از روش هاي مهم كندكردن روند فعلي افزايش دماي زمين در قرن حاضر محسوب شود.»
دانشمندان محيط زيست مي گويند: «گرم شدن زمين تا سال 2100 سبب بالا آمدن سطح آب درياها، افزايش وقوع سيل ها، توفان ها و پيدايش موج هاي گرما در نقاط مختلف زمين مي شود.»
از سوي ديگر منتقدان طرح دفن گازهاي گلخانه اي زيردريا از جمله گروه صلح سبز عقيده دارند: «در اين طرح همه مسائل به درستي در نظر گرفته نشده اند به عنوان مثال در صورت نشت گاز از مخازن زيردريا چه كسي مسوول خواهد بود يا چه كسي نظارت بر اين عمليات را برعهده خواهد داشت.»هرچند دي اكسيدكربن به خودي خود سمي نيست اما نشت آن از مخازن زيردريا مي تواند سبب اسيدي شدن آب اقيانوس ها شود و فرآيند صدف سازي را براي بسياري از آبزيان مشكل كند.
به علاوه به جز گازهاي گلخانه اي، معمولاً گازهاي سمي مانند دي اكسيد گوگرد نيز در نيروگاه هاي استفاده كننده از سوخت زغال سنگ توليد مي شوند و ممكن است اين گازهاي سمي نيز به همراه دي اكسيدكربن زيردرياها دفن شوند كه اين امر براي آبزيان عواقب وخيمي خواهد داشت.
نبوي مي گويد: «بسياري از شركت ها و كارخانجات صنعتي آلاينده هاي بسيار خطرناكي نظير اورانيوم و ديگر تركيبات با نيروي عمر طولاني توليد مي كنند كه اگر اين تركيبات را در بستر اقيانوس ها دفن كنيم و بعد در اثر انفجاري در اقيانوس اين عناصر در طبيعت رها شود خسارت هاي جبران ناپذيري به بار مي آيد و بيماري هاي خطرناكي گريبان تمام مردم جهان را مي گيرد.»
در حالت طبيعي نيز اقيانوس ها تاكنون يك سوم از دي اكسيدكربن منتشر شده در جهان را در خود جذب كرده اند كه اين امر به اسيدي شدن آب ها منجر شد و به حيات دريايي آسيب رسانده است.
در واقع گاز دي اكسيدكربن كه گرما را در خود حبس مي كند عامل تغيير اوضاع اقليمي زمين شناخته شده است.نبوي مهم ترين عامل اسيدي شدن آب ها را باران هاي اسيدي مي داند: «البته اسيدي شدن بيشتر در آب هاي ساحلي، رودخانه ها و درياها قابل مشاهده است و در مقياس بزرگ مانند اقيانوس ها هنوز اثرات مخرب خود را نشان نداده است.»او با بيان اينكه ميزان اسيدي شدن در آب هاي كشور ايران در حد نرمال است، مي گويد: «البته PH آب در خليج فارس و درياي خزر نوسان هاي كمي دارد ولي اين نوسان ها بر آبزيان اثرات مخربي نداشته است.»
او در پاسخ به اينكه با توجه به آلودگي هواي كلانشهرهاي ايران باران هاي اسيدي اسيديته آب را بالا نمي برند، مي گويد: اگرچه باران اسيدي در اثر بارش در مناطق آلوده ايجاد مي شود ولي ممكن است ابر زاينده باران اسيدي در يك منطقه از جايي ديگر آمده باشد.به اعتقاد او مثلاً ممكن است ابر حامل باران اسيدي در ايران ايجاد شود كه از اروپا آمده باشد بنابراين كشورهاي صنعتي در خصوص كنترل آلاينده ها در قبال همه كشورها مسوولند.
اسيدي ترشدن دريا زنجيره غذايي را تغيير مي دهد و به ذخاير ماهي ها و صخره هاي مرجاني جهان آسيب مي رساند.
اين پديده موجب مي شود برخي از منابع دريايي مورداستفاده انسان ها در آينده از بين برود.
پيمان كيوتو 35 كشور صنعتي را ملزم كرده است ميزان انتشار گازهاي گلخانه اي تا سال 2012 به پنج درصد كمتر از سطح اين گازها را در سال 1999 كاهش دهند.
يکشنبه 3 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابرار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 151]