واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: پرسه در مطبوعات
ترويج نماد ابتذال در روزنامه كارگزاران
روزنامه كارگزاران در شماره ديروز خود به گراميداشت «تورج نگهبان»، مبتذل سراي دوران ستمشاهي پرداخت و با انتشار مطلبي -كه تيتر آن هم از يكي از ترانه هاي پيش از انقلاب «داريوش اقبالي» خواننده ضدانقلاب لس آنجلسي انتخاب شده بود(!)- در خصوص «نگهبان» چنين نوشت: «آخرين تصويري كه خيلي ها از «تورج نگهبان» به ياد دارند، شبيه همين عكس خبرگزاري ايسنا است كه حافظه عجيب و غبطه برانگيزي داشت. به همين دليل احتمالاً خبر درگذشت او، براي عده زيادي باور نكردني بود. درست است كه او براي سال ها ساكن لس آنجلس بود اما، بسياري از ترانه هاي فاخري كه به گوش همه آشناست هم، از سروده هاي اين ترانه سراي مهم است.
گفتني است تورج نگهبان علاوه بر سرودن ترانه هاي مبتذل خوانندگان دوران ستمشاهي، سالهاي مديد در زمره كارگزاران ارشد فرهنگي رژيم پهلوي فعاليت مي نمود.
در گفت وگوي اصغرزاده با اعتماد ملي مطرح شد:
دلايل شكست دولت خاتمي
روزنامه اعتماد ملي در شماره ديروز خود با ابراهيم اصغرزاده گفت وگو كرد و به نقل از وي به دلايل شكست دولت خاتمي و نقد دوران موسوم به اصلاحات پرداخت. اصغرزاده در اين گفت وگو اظهار داشت: بعضي از اصلاح طلبان گويا جايگزين يلتسين و گورباچف شده بودند و دائماً تجربه تاريخي شوروي پس از پروستاريكا (اصلاحات اقتصادي) و گلاس نوست (اصلاحات سياسي) را يادآوري مي كردند.
در چنين شرايطي دولت اصلاحات با بحران «كارآمدي» و بحران «نتيجه عيني» مواجه شد. فقدان برداشت هماهنگ از اهداف در جبهه اصلاحات و عدم توجه به كاركردهاي آشكار و پنهان دولت و مجلس و رابطه آنها با ديگر نهادهاي حكومتي گفتمان اصلاح طلبي را دچار فرسايشي شديد كرد. هر كسي در پي كاري بود، از اصلاح قانون و اصلاح قانون اساسي تا آزادسازي فرهنگي و اقتصادي. از تغيير نظام توليد و توزيع قدرت تا برپايي نهادهاي مدني و يا تغييرات سخت و بنيادي. اين تنوع موضوعي و پراكندگي اهداف و نداشتن فرماندهي مشترك، دولت اصلاحات را به ستاد اجرايي و تداركاتي فروكاست و بندناف جنبش اصلاحات را از اصلي ترين منبع مشروعيت و صلاحيت اش كه توده هاي مردم و سازمان اجتماعي آن بود، بريد و مطالبات واقعي و ملموس مردم كه علت موجده اصلاحات بود در بلبشوي مفاهيم گيج كننده و بعضاً متضاد زير دست و پا گم شد چنان كه افتد و داني. در آن شرايط اصلاح طلبي بر معاني مختلفي اطلاق مي شد و پاره اي واژه ها نظير مردم سالاري، جامعه مدني، قانون گرايي و نظاير آن الفاظي بودند كه بر مفاهيم و معاني متعددي انطباق داشتند.»
يکشنبه 3 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کيهان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 157]