سياه پوشان دستان، مولانا و حافظ نواختندنخستين كنسرت مستقل پسر از پدر در تهران اجرا شد

واضح آرشیو وب فارسی:حيات نو: سياه پوشان دستان، مولانا و حافظ نواختندنخستين كنسرت مستقل پسر از پدر در تهران اجرا شد
فرهنگ و هنر، محسن ظهورى – سرانجام شامگاه 31 مردادماه نخستين كنسرت مستقل همايون شجريان در تالار بزرگ وزارت كشور تهران برگزار شد. سالن وزارت كشور مملو از جمعيت بود و همه آمده بودند تا كار پسر را مستقل از پدر ببينند. شب اول اجرا وقتى همايون با اعضاى گروه دستان كه همه سياه پوشيده‌اند به‌روى صحنه مى‌آيد، همه به‌همراه استاد شجريان، كه در رديف اول نشسته، مى‌ايستند و تشويق مى‌كنند. همايون با ديدن پدر و استاد خود، از سن پايين‌ مى‌آيد و بر دست او بوسه مى‌زند و سپس به صحنه بازمى‌گردد و برنامه را آغاز مى‌كند. بخش اول كنسرت با عنوان «قيژك كولي»، در مايه دشتى و با آهنگسازى حميد متبسم است. شروع اين بخش برخلاف كنسرت‌هاى موسيقى كلاسيك ايرانى با آواز نيست، بلكه تصنيف «عاشقانه» با شعرى از متبسم آغازگر برنامه است. همايون شجريان، پس از اين تصنيف به‌همراه بربط به ساز و آواز مى‌رود و پس از آن تصنيف «قيژك‌ كولي» با شعرى از شفيعى كدكنى آغاز مى‌شود و همايون مى‌خواند: «رنگ در رنگ و به هر رنگ هزارانش طيف / نغمه در نغمه و هر نغمه به‌ياد ياران / قيژك كولى كوك است در اين تنگى عصر» گروه مى‌نوازند و همايون شجريان ادامه مى‌دهد: «راست در پرده‌ اندوه و فغان باران / مى‌زند بى‌كه نگاهى فكند بر چپ و راست / رفته از دست و در افتاده ز مستى از پاى / قيژك كولى كوك است در اين تنگى عصر / رعد را عربده بگسسته».

قطعه بعدي، قطعه‌اى بى‌كلام با عنوان «مستانه» است كه همراهى سازهاى كوبه‌اى و ضربي، زيبايى خاصى به آن داده است. ساز و آواز «كمند زلف» با شعرى از حافظ و تصنيف «زهى عشق» با غزلى از مولانا، بخش اول را به پايان مى‌رساند. بخش دوم كنسرت با عنوان «خورشيد آرزو» در مايه بيات اصفهان با آهنگسازى سعيد فرج‌پورى است. اين‌بار نيز برنامه نه با آواز، كه با قطعه‌اى بى‌كلام با عنوان اشتياق آغاز مى‌شود. گروه پس از آن به ساز و آواز «خورشيد آرزو» با شعرى از فريدون مشيرى مى‌روند. اين قطعه ساخته همايون شجريان است كه با همراهى كمانچه مى‌خواند. قطعه بعدى تصنيف «چين زلف» با شعرى از عطار است و پس از آن گروه دوباره به ساز و آواز «عشق پاك» با شعرنويى از فريدون مشيرى مى‌رود. كنسرت با تصنيف «اسرار عشق» با شعرى از حافظ ادامه مى‌يابد و دوباره به آواز مى‌رود. آواز همايون در اين قطعه كه با شعرى از عراقى است و «دلشده» نام دارد، با همراهى تار است. پس از آن تصنيف «وطن» آغاز مى‌شود. اين قطعه كه زيباترين بخش كنسرت است، يادآور «سپيده» استاد شجريان است. محمدرضا شجريان به همراه گروه چاووش و با آهنگسازى محمدرضا لطفي، در اوايل انقلاب (ايران اى سراى اميد) را سر داد كه هنوز هم ياد و خاطره آن تصنيف با ايرانيان همراه است. پسر نيز براى شروع استقلالش تصنيفى حماسى – عاشقانه براى وطن در نظر گرفته است. گروه مى‌نوازند و همايون مى‌خواند: «وطن وطن / نظر فكن به من كه من / به هركجا غريب‌وار / كه زير آسمان ديگرى غنوده‌ام / هميشه با تو بوده‌ام / هميشه با تو بوده‌ام» تصنيف وطن با شعرى از سياوش كسرايى است.

پس از اجراى اين تصنيف، همايون و گروه دستان مورد تشويق قرار مى‌گيرند و از سن خارج مى‌شوند. شب اول اما همايون قطعه غيرمنتظره‌اى براى مخاطبان دارد. مردم دست مى‌زنند و بيز مى‌خواهند، پس گروه دوباره به سن بازمى‌گردد و قطعه‌اى را اجرا مى‌كند كه ديگر يك پاى اساسى كنسرت‌هاى استاد شجريان است. حالا همايون شجريان است كه «مرغ سحر» را مى‌خواند: «مرغ سحر ناله سر كن، داغ مرا تازه تر كن»
شنبه 2 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: حيات نو]

[مشاهده در: www.hayateno.ws]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 107]