خطرات سوراخ کردن بینی، لب و زبان

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: پیرسـینگ (Piercing) یـک واژه انگلیسی به معنای سوراخ کردن بدن و نصب اشیای تزئینی در آن است.

سوراخ کردن کردن گوش که از گذشته های دور در بیشتر کشورهای دنیا متداول بوده است، شایع ترین نوع پیرسینگ در دنیا است.

امروزه تقریبا در تمام کشورها، پیرسینگ در نقاط مختلف بدن انجام می شود. بسیاری از کسانی که پیرسینگ انجام می دهند، فقط به دنبال پیروی از مد و زیبایی هستند. این افراد غافل از عوارض خطرناک و گاه غیرقابل جبران آن با مراجعه به مراکز غیر بهداشتی و در آرایشگاه ها خود را به دست افراد غیر متخصص می سپارند.

اگر چه سوراخ کردن نرمه گوش بی خطرترین نوع پیرسینگ اعضای بدن است، اما باید به خاطر داشته باشیم که همه پیرسینگ ها ممکن است عوارضی از جمله حساسیت و عفونت را در پی داشته باشند.

دکتر امیر هوشنگ احسانی، عضو هیات علمی دانشگاه تهران در این مورد می گوید:

حساسیت شایع ترین عارضه پیرسینگ است که بیشتر در هنگام استفاده از فلزات بدلی به ویژه کروم و نیکل به وجود می آید. خانم هایی که در هنگام استفاده از ساعت و انگشتر بدلی دچار حساسیت، خارش و قرمزی در پوست خود می شوند، باید از نصب بدلیجات خودداری کنند و اگر علاقه زیادی به پیرسینگ دارند، فقط از تزئیناتی با جنس طلا استفاده نمایند، چون احتمال حساسیت به طلا در دنیا بسیار کمتر از سایر فلزات است.

در بعضی از مواقع ممکن است حساسیت در محل قرارگیری شیء تزئینی نباشد، بلکه به مرور در سایر نقاط بدن ظاهر شود. گاهی حتی بعد از خارج کردن شیء، حساسیت تا پایان عمر با فرد همراه خواهد بود.

اگزما یا حساسیت به نیکل عارضه مهم و شایعی است که گاه می تواند زندگی فرد را مختل کند، تا جایی که تمام بدن در برابر تماس با فلزات حساس شده و فرد مبتلا به این عارضه حتی در هنگام گرفتن دستگیره در یا هر نوع شیء فلزی دچار حساسیت می شود.این در حالی است که بیشتر افرادی که پیرسینگ می کنند، معمولا به دلایل مختلف از جمله هزینه آن، از فلزات بدلی استفاده می کنند و به ندرت سراغ طلا یا جواهراتی مانند الماس می روند، این امر حتی در مورد گوشواره هم صادق است.

انجام پیرسینگ در سالن های آرایشی و توسط افراد غیر متخصص خطرناک است. هر نوع برش و آسیبی به پوست ممکن است با خطر انتقال عفونت ها و ویروس های خطرناکی مانند اچ آی وی ، هپاتیت، عفونت های باکتریایی و سیفلیس همراه باشد. بنابراین توصیه می کنم اگر کسی علیرغم همه هشدارها باز هم علاقمند به پیرسینگ است، حتما به مراکز مطمئن و بهداشتی مراجعه کند تا کمتر سلامتی خود را به قیمت زیبایی به خطر بیندازد.

پیرسینگ در برخی نقاط حساس بدن با خطرات بیشتری همراه است؛ به طور مثال احتمال عفونت و التهاب در پیرسینگ غضروف گوش به مراتب بیشتر از نرمه گوش است.

در پیرسینگ لب، به دلیل تماس با سطح مخاطی و میکروب های دهان احتمال عفونت بسیار زیاد است و به دلیل بافت خاص لب ممکن است شخص دچار خونریزی زیادی شود.

زبان هم یکی از نقاط حساس بدن است که علاوه بر احتمال خطر خفگی به دلیل باز شدن و بلیعدن اتفاقی شیء تزئینی، ممکن است موجب ایجاد اشکال در تکلم شود و حتی حس چشایی را هم تحت تاثیر قرار دهد. خطر ابتلا به عفونت کشنده آنژین لودوبک در این پیرسینگ بسیار بالا است.

این روزها مدهای جدیدی مانند پیرسینگ دندان و چشم هم وارد بازار شده است. شاید بتوانیم پیرسینگ دندان را کم عارضه تر تصور کنیم. دراین پیرسینگ بخشی از دندان را می تراشند و نگینی روی آن می چسبانند. نکته مهم این است که این نگین مانع از مسواک زدن آن قسمت از دندان می شود وبه مرور زیر آن زرد رنگ خواهد شد.

در پیرسینگ چشم هم که هنوز طرفداران زیادی پیدا نکرده است، جراح، نگینی را با روشی دقیق اما پر خطر، روی کره چشم در زیر ملتحمه (خارجی ترین لایه چشم) نصب می کند. این نگین بسیار نازک بوده و برای برداشتن آن نیاز به جراحی مجدد است.

علاوه بر تمام عوارض پیرسینگ که در این جا فقط به بخشی از آن ها اشاره شد، احتمال باقی ماندن جای زخم ها هم وجود دارد. همچنین ممکن است سوراخ ها با چاق و لاغر شدن فرد تغییر مکان دهند.

نکته جالب این است که پیرسینگ در برخی نقاط بدن نه تنها کمکی به زیبایی فرد نمی کند، بلکه چهره ای نازیبا برای او ایجاد می کند که به خصوص با استفاده از اشیای تزئینی عجیب، فقط باعث حیرت و جلب توجه دیگران می شود.

با تمام این مطالب آیا واقعا انجام پیرسینگ به این همه خطرش می ارزد؟

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 177]