واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: راههای تسکین بیماری
چیزی که این بیماری را بدتر می کند تفاوت آن از شخص به شخص دیگر است و آنچه آن را بهتر می کند نیز همین علت است تغییرات سبک زندگی و نسخه دارویی معمولا می توانند موجب کنترل علائم بیماری شوند تا بیمار احساس بهتری پیدا کند باید علائم بیماری را به پزشک توضیح داد تا بتواند بهترین روش درمان را انتخاب کند.
توصیه به بیماران: فیبر بیشتری صرف کنید و آب فراوان بنوشید
فیبر خورده شده باعث حجیم کردن مدفوع شده و این وضعیت موجب می شود که حرکت مدفوع از مسیر کولون (روده بزرگ) آسانتر شود و در این صورت یبوست و کرامپهای شکمی کمتر می شود. و همچنین فیبر باعث نگه داری آب در مدفوع می شود که خود به پیشگیری از یبوست کمک می کند بیشتر غلات و سبزیجات و میوه ها حاوی فیبر هستند.
فیبرهای مکمل نیز می تواند مفید باشد . با اجازه پزشک می توان یکبار آنها را امتحان کرد. باید کم کم و به تدریج به جای خوردن غذاهای حاوی فیبر کم از مواد غذای با مقدار فیبر بالا استفاده شود و همراه آنها مقدار بیشتری آب مصرف کرد.
قابل توجه برای بیماران: اگر مصرف بیشتر فیبر موجب نفخ و کرامپ بیشتر شده است حتمآ به پزشک خود اطلاع دهید.
پیشگیری از غذاهایی که باعث شروع سندرم روده تحریک پذیر می شوند.
اگر چه بعضی غذاها می توانند باعث شروع سندرم روده تحریک پذیر شوند ویا علائم آنرا بدتر کنند، اما برخی غذاها واقعا محرک سندرم روده تحریک پذیر نیستند، اگر بیمار فکر می کند که غذای خاص موجب شروع علائم می شود بهترین راه این است که از مصرف آن خوداری کرده و بررسی کند که آیا واقعآ عدم مصرف آن باعث بهبود می شود یا نه.
بعضی از غذاهایی که معمولآ باعث شروع سندرم روده تحریک پذیر میشوند شامل موارد زیر است:
کافئین ( در قهوه – چای و نوشابه ها و نوشیدنی های انرژی بخش ) غذاهای چرب شکلات غذاهای نفاخ مانند لوبیا شیر و لبنیات دیگر خصوصآ در افرادی که (حساسیت) ناسازگاری با راکتوز دارند ( بیماری گوارشی مربوط به قند موجود در شیر ) و قند سایر غذاها همانند فروکتوز (قند میوه ) و سوربیتول ( اغلب در غذاهای بدون قند استفاده می شود )
کنترل استرس
در بعضی افراد استرسها ی روحی می تواند موجب بدتر شدن سندرم روده تحریک پذیر شود. موارد زیر به کنترل استرس کمک می کند:
بیمار باید تمرین کند که در مواقع استرس نفس عمیق بکشد درباره مشکلات و نگرانی های خود با یک مشاور و یک دوستی که به او اعتماد دارد صحبت کند. هر روز مقداری از وقت خود را به کارهائی اختصاص دهد که از آنها لذت می برد . یوگا و مدیتیشن انجام دهد.
فعالیت بدنی موثر است
توصیه می شود که بیماران روزانه وقت بیشتری را به فعالیت اختصاص دهند . این کار باعث کاهش استرس شده و اجابت مزاج طبیعی می شود. کارهایی را انجام دهد که از آنها لذت می برد . مثلا دوچرخه سواری کند و یا به یک تیم ورزشی ملحق شود. اما اگر مدت زیادی است که بیمار فعالیت ورزشی نکرده قبل از شروع آن حتماً با پزشک خود مشورت کند .
داروها
مثل همه مبحث دیگری که مطرح می شود، در صورتیکه تغییر سبک زندگی علایم را کاهش ندهد باید از داروها جهت درمان استفاده کرد.
نسخه داروئی
اگر بیمار تحت درمان با داروی خاصی هست باید حتماً آن را به درستی استفاده کند. یعنی داروها برای شروع اثر نیاز به زمان بیشتری دارند. بنابراین نباید زود ناامید شده و مصرف آنها را سریع ترک کرد. البته در صورتی که بیمار دچار عوارض داروئی شود باید حتماً به پزشک خود اطلاع دهد.
داروهایی که برای بیمار تجویز می شود ممکن است شامل موارد زیر باشد :
داروهای ضد اسپاسم : این داروها به کاهش اسهال و کاهش کرامپ های (انقباضات) شکمی کمک می کند. داروهای ضد افسردگی : به علت ارتباطی که بین روده و مغز وجود دارد مواد شیمیایی می تواند بر روی روده تاثیر گذار باشد. تغییر سطح پایه این مواد در بدن می تواند به کاهش علائم سندرم روده تحریک پذیر کمک کند . و دوز مصرفی این داروها در درمان سندرم روده تحریک پذیر بسیار کمتر از میزان دارویی است که در درمان افسردگی بکارمی رود داروهای دیگر : داروهای دیگری شامل داروهایی برای درمان اسهال یا یبوست میباشد . و پزشک در مورد فواید و مضرات آنها می تواند توضیح دهد.
داروهائی که موجب کم شدن اسهال می شوند مانند M.O.M (شیرمنیزیم) می توانند برای بیماران با اسهال غالب کمک کننده باشن. برای انواع دارای یبوست اگر بیمار بخواهد از ملین های حجیم کننده و یا نرم کننده های مدفوع استفاده کند باید حتماً از پزشک خود مشورت بگیرد. از مصرف پاک کننده های روده و یا ملین های تحریک کننده جدا خودداری شود.
البته در نهایت این درمان ها می تواند برای مدت کوتاهی در کاهش علائم موثر باشد. اما نهایتاً باعث بدتر شدن علائم می شوند. در بعضی موارد استفاده از آنها می تواند حتی به روده صدمه بزند.
درمان های جایگزین براساس طب مکمل
ممکن است برخی بیماران درمورد بعضی روشهای درمانی سندرم روده تحریک پذیر شنیده یا مطلبی خوانده باشند. بعضی از آنها طبق تجربه در درمان بیماری سندرم روده تحریک پذیر موثر بوده است . بعضی از آنها شامل استفاده از مکمل های گیاهی و طب سوزنی است.
درمانهای دیگر شامل مصرف آنزیمهای گوارشی است که البته تاثیر چندانی ندارند . اما در نهایت اگر بیمار قصد دارد که یک درمان موثر را تجربه کند، باید صادقانه اطلاعات مربوط به آنچه را که انجام می دهد و یا می خورد و در بهتر شدن علائم به وی کمک می کند را در اختیار پزشک قرار دهد
آیا شما سندرم روده تحریک پذیر دارید؟
آیا اغلب دچار دل پیچه یا نفخ هستید؟ آیا در اجابت مزاج مشکلی دارید؟ اگر چنین است ممکن است سندرم روده تحریکپذیر یاibs داشته باشید. بعضی اوقات این بیماری را کولیت عصبی نیز میگویند. افرادی که Ibs دارند دستگاه گوارششان به صورت غیرعادی به بعضی مواد یا استرس ها واکنش نشان میدهند که منجر به علائمی مانند دل پیچه، احساس نفخ و بزرگی شکم، سروصدای روده و یبوست یا اسهال متناوب میشوند.
علل سندرم روده تحریکپذیر چیست؟
کشیدن سیگار، خوردن بعضی غذاها بخصوص بعضی میوهها و سبزیجات، نوشیدن الکل یا نوشیدن کافئیندار یا احساس فشار روحی و اضطراب میتوانند کار دستگاه گوارش را تغییر دهند و به اختلالات حرکتی روده منجر شده که آنهم باعث سندرم روده تحریکپذیر میشود. این به آن معنا نیست که شما بیماریهایی مانند سرطان، التهاب راست روده یا زخم دارید بلکه به این معنا است که سیستم گوارشی شما آن طور که بایست کار نمیکند. هرچند که با اطمینان نمیتوان علتی برای این سندرم معین کرد ولی میتوان گفت مشکل در اعصاب یا عضلات سیستم گوارشی باشد. اگرچه علائم سندرم روده تحریکپذیر معمولاً بطور متناوب سالها ادامه پیدا میکند و برای بیمار رنجآور است اما میتواند با انجام بعضی کارها وضعیت راحتتری داشته باشد و باید اطمینان پیدا کند که این ناراحتی حتی یک روز از عمر او را کوتاه نخواهد کرد.
با پزشک خود صحبت کنید
هیچ آزمایشی نمیتواند وجود سندرم روده تحریکپذیر را تأیید کند اما ممکن است پزشکتان آزمایشاتی را جهت رد مسائلی که شبیه این سندرم را ایجاد میکنند توصیه نماید.
بررسی شما و آزمایشات
ممکن است پزشک درباره علائم، نوع غذایی که می خورید منشأ احتمالی فشارهای روحی در زندگیتان و دیگر چیزها سؤال کند، یا آزمایش مدفوع جهت وجود خون یا باکتریها و انگلهای بیماریزا درخواست نماید. تست هایی از قبیل تصویربرداری از روده ها با اشعه و یا سیگموئیدوسکپی ( مشاهده قسمتهای پایینی روده بزرگ از طریق یک لوله انعطافپذیر) نیز ممکن است با نظر پزشک انجام شود.
درمانهای دارویی
داروهای معینی میتواند به تنظیم کار دستگاه گوارشی شما کمک کنند. ممکن است یک یا چند نوع از این داروها با نظر پزشک برای شما تجویز شود ولی بهرحال درمان دارویی، این ناراحتی را بطور کامل درمان نمیکند و فقط میتواند به کنترل علائم کمک نماید. بدلیل اینکه بعضی از داروها سندرم روده تحریک پذیر را بدتر میکنند هر دارویی را نباید مصرف کرد بخصوص مسهلها، مگر اینکه پزشک برای شما تجویز کرده باشد.
چه باید کرد؟
ممکن است پزشک تغییراتی در نحوه و فرم زندگی شما برای کنترل روده تحریکپذیر پیشنهاد کند. مهمترین پیشنهادات شامل تغییر رژیم غذایی و کاهش فشارهای روحی است.
غذایتان را تغییر دهید
غذا میتواند یکی از علل مهم سندرم روده تحریکپذیر باشد. میتوانید با انجام و دقت در امور ذیل وضعیت بهتری را تجربه کنید:
•دقت کنید کدام غذاها شما را اذیت میکند، از آنها پرهیز کنید. برای مثال خوردن بعضی محصولات لبنی مانند شیر که میتواند ایجاد نفخ کند.
•روزانه 6 تا 8 لیوان آب بنوشید ولی از خوردن غذاهای آبکی مانند آش یا آبگوشت بصورت پرحجم در یک وعده خودداری کنید.
•از مصرف زیاد حبوبات (نخود، لوبیا، عدس و لپه) و بقولات ( آجیل و تخمه) پرهیز کنید.
•اگر مشکلتان یبوست است غذاهای پرفیبر بخورید ولی برای جلوگیری از ایجاد نفخ به دفعات و با حجم کم این غذاها را استفاده نمایید. فیبرها مدفوع را نرم کرده و باعث عبور آسان آن از روده بزرگ میشوند.
فشارهای روحی را کنترل کنید
فشار روحی و اضطراب یا افسردگی منجر به تشدید علائم روده تحریکپذیر میگردد. فراگیری اینکه چگونه فشار روحی را کنترل کنیم به بهبود وضعیت مزاجی کمک خواهد کرد. ابتدا علل فشار روحی را در زندگیتان مشخص کنید و راههای تازه برای کنار آمدن با آن را یاد بگیرید. ورزش مرتب راه مهمی برای رهایی از فشار روحی است. همچنین ورزش با بهتر کردن حرکات رودهای به درمان یبوست کمک میکند. در موارد نادری مراجعه به روانپزشک و استفاده از داروهای ضد اضطراب یا افسردگی ضرورت پیدا میکند.
دستگاه گوارش شما
عضلات روده منقبض میشوند تا غذا را در طول دستگاه گوارشی حرکت دهند. این انقباض عضلانی موتیلیتی نامیده میشود. موتیلیتی طبیعی به معنای عبور منظم غذا در طول دستگاه گوارش با آهنگ یکنواخت و نه خیلی تند یا کند است. همانطور که غذا در طول دستگاه گوارش شما حرکت میکند، بدن مواد غذایی را برداشت میکند و مواد زاید که باید دفع شود به عنوان مدفوع به خارج رانده میشود.
سندرم روده تحریکپذیر به عنوان یک مشکل حرکتی ( اختلال موتیلیتی)
وقتی سندرم روده تحریکپذیر دارید حرکت طبیعی و موزون دستگاه گوارش (بخصوص روده بزرگ) بهم خورده است. این حرکت ممکن است تند یا کند یا نامنظم شود. اگر مدفوع بقدری سریع در روده بزرگ حرکت کند که آب آن جذب نشود، مدفوع شل و آبکی (اسهال) ایجاد میشود. اگر مدفوع به کندی در روده بزرگ حرکت کند آب زیادی جذب خواهد شد و مدفوع خشک و سفت خواهد شد (یبوست) اگر موتیلیتی گاهی تند و گاهی کند شود ممکن است گاهی اسهال و گاهی یبوست داشته باشید. همچنین مدفوع و گاز ممکن است پس زده شود و باعث احساس فشار دردناک و دل پیچه گردد.
اعمال توصیه شده
برای کمک به رهایی از این ناراحتی پیشنهادات ذیل مفید خواهد بود.
•از پزشکتان سؤال کنید آیا لازم است غذاهای پرفیبر به غذای خود اضافه کنید (از قبیل نان جو وسبزیها و میوههای تازه و غلههای سبوسدار)
•هر گونه استرس را کاهش دهید.
•از الکل، کافئین و قهوه پرهیز کنید.
•مواد غذایی نفخ زا را از رژیم غذایی خود حذف کنید.
•غذاهای حجیم و پرچرب را در یک وعده استفاده نکنید.
•حتیالامکان از نوشیدن آب زیاد هنگام غذا خوردن پرهیز شود.
•از تند خوری و مصرف با عجله غذا پرهیز شود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1992]