مادربزرگ دختران آمريكا

واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: مادربزرگ دختران آمريكا
نيلوفر انسان : در حالي كه ديگر هم جنس هاي من خود را وقف جهاد ضد قوانيني كردند كه زنان كشور را به بند مي كشند، من به دفاع از استقلال فردي خويش برخاستم؛ در حالي كه زنان ديگر براي فرا رسيدن روزگار خوش آينده، دست به دعا برداشتند، من براي آن كوشيدم؛ در حالي كه ديگران سعي كردند با بحث، برابري زن و مرد را ثابت كنند، من با كار كردن آن را با موفقيت به اثبات رساندم. (اماني سيچز، فرشته ترسناك، ويكتوريا وودهال، 1927 - 1838، نيويورك، 1928)

بيانيه بالا هر چند چندان متواضعانه نيست اما درباره ويكتوريا وودهال با توانايي فردي شگفت انگيزش در تجسم انساني دادن به اهداف سياسي و اجتماعي درست به نظر مي رسد. سال گذشته، هنگامي كه مشخص شد، هيلاري كلينتون، يكي از نامزد هاي حزب دموكرات براي شركت در انتخابات رياست جمهوري آمريكا در سال 2008 خواهد بود، بحث هاي زيادي بر سر مساله حضور زنان در انتخابات رياست جمهوري درگرفت و بسياري اين انتخابات را از حيث تنوع حضور افراد متفاوت از لحاظ جنسيت، قوميت و نژاد كم نظير دانستند. اما هميشه گفته اند و مي گويند بزرگان امروز روي شانه هاي غول هاي ديروز ايستاده اند؛ غول هايي كه آنقدرها هم وحشتناك نبوده اند. هيلاري كلينتون نيز روي شانه هاي زني ايستاده كه ويكتوريا وودهال كلافلين نام دارد. زني كه براي بار اول پا به عرصه انتخابات رياست جمهوري آمريكا گذاشت ويكتوريا وودهال بود، نه هيلاري كلينتون. آن هم نه در چند دهه اخير كه 136 سال پيش. او پس از تلاش هاي فراواني كه در جنبش زنان آمريكا در قرن 19 براي كسب حق راي كرد، به يكي از مهم ترين سمبل هاي حقوق زنان در آمريكا و نيز اصلاحات كارگري تبديل شد. اقتدار سخن و مقالات وي انكارناپذير است.
-
ويكتوريا كه بود
ويكتوريا وودهال كلافلين سال 1838 در خانواده اي فقير كه ساكن اهايو بودند متولد شد. پدر او روبن بكمن كلافلين وكيل بود. ويكتوريا در تمام عمرش با خواهرش تنسي سلست كلافلين رابطه بسيار نزديكي داشت كه هفت سال از خودش كوچك تر بود. ويكتوريا و تنسي كه از خانواده اي فقير بودند با دوره گردي و غيب گويي و نيز از داروفروشي امرار معاش مي كردند. كاملاً مشخص است كه اين نهاد هاي متعلق به افراد تحصيلكرده و متشخص نبودند كه در قالب نهضت هاي طرفدار لغو برده داري به مطالبه حق راي برخاستند. اين تلاش به همت آمريكايياني آغاز شد كه از هر راهي پول درمي آوردند و به اميد جهاني بي عيب و نقص روزگار مي گذراندند. ويكتوريا هنگامي كه 15 سال داشت با دكتر وودهال 28 ساله ملاقات كرد. مدت كوتاهي پس از اين ملاقات ويكتوريا با وودهال، مردي كه ادعا مي كرد خواهرزاده شهردار نيويورك است، ازدواج كرد. ويكتوريا خيلي زود فهميد همسرش الكلي و لاابالي است و تنها كار شبانه روزي اوست كه از لحاظ مالي خانواده را تامين مي كند. آنها داراي دو فرزند بودند كه يكي از آنها بايرون در سال 1984 با معلوليت ذهني متولد شد. ويكتوريا سپس شوهر دائم الخمر خود را ترك كرد و با بازيگري به تامين معاش پرداخت.
-
ويكتوريا و عمل گرايي براي حق راي زنان
تجربه هاي ويكتوريا به او آموخته بود كه چگونه به همه فضاهاي سياسي مردانه نفوذ كند. يك سال بعد از اينكه وارد وال استريت شد، تصميم گرفت به سومين كنگره سالانه حق راي زنان در واشنگتن برود. او در اين كنگره به استدلال بر اين مبنا پرداخت كه اصلاحيه هاي چهاردهم و پانزدهم كه به مردان سياهپوست آمريكايي حق راي داده است، شامل حال زنان نيز مي شود، زيرا بيانگر آن است كه هر كسي در ايالات متحده متولد مي شود يا به تابعيت آن درمي آيد، شهروند آن و داراي تمامي حقوق شهروندي است. او زنان را فراخواند تا دست به اقدام مستقيم بزنند و بي هيچ تكلفي راي خود را به صندوق ها بريزند. بدين سان او حقوق برخاسته از قانون اساسي را به حركت و عمل مستقيم پيوند داد. اليزابت كدي استانتون، سوزان ب. آنتوني و ايزابل بيچر كه از فعالان حق راي زنان در آمريكا بودند، نيز اين پيشنهاد او را تحسين و او را تصديق كردند.
-
زني كه مي خواست رئيس جمهوري باشد
طبق نظر تاريخ شناسان آمريكايي، ويكتوريا وودهال زني بود كه 100 سال از زمان خود جلوتر حركت مي كرد. اگرچه امروز تعداد كمي از مردم آمريكا او را مي شناسند، اما هنگامي كه سال 1872 وارد رقابت براي انتخابات رياست جمهوري آمريكا شد، از مشهورترين زنان زمانه خود بود. او از طرف حزب حقوق برابر كانديداي رياست جمهوري شد و در حالي خود را نامزد رياست جمهوري كرد كه زنان هنوز حق راي نداشتند. كانديداتوري وي گروه هاي متفاوتي از مردم را به خود جذب كرد كه كارگران، زنان طالب حق راي و كمونيست ها از جمله آنها بودند. آنها دولتي از مردم توسط مردم و براي مردم مي خواستند. او و تنسي در راس گروهي 50 نفره به راهپيمايي پرداختند و به اعدام موسسان كمون شكست خورده فرانسه اعتراض كردند. آنها پلاكاردي با اين مضمون حمل مي كردند «برابري سياسي و اجتماعي را براي هر دو جنس كامل كنيد».
-
و پاياني براي مادربزرگ
اگرچه ويكتوريا در تمام دوران جواني تا آنجا كه مي توانست به فعاليت هاي برابري خواهانه و حق طلبانه براي زنان و كارگران پرداخت و به همه حرف هاي خود نيز عمل كرد و تنها در سطح فلسفه پردازي هاي انتزاعي باقي نماند اما در سنين ميانسالي خسته و بي سر و صدا به انگلستان رفت تا در آنجا زندگي آرامي را پيش گيرد. او براي بار سوم در انگلستان با يك بانكدار بريتانيايي ازدواج كرد و تا پايان عمر نيز در كنار او باقي ماند. وي در سال 1927 درگذشت. او مادربزرگ دختران آمريكا بود.
چهارشنبه 30 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: شبکه خبر]

[مشاهده در: www.irinn.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 111]