دم نوش های سنتی : نوشيدني گرم

واضح آرشیو وب فارسی:آشپز آنلاین: اگر تجربه و یا دستور یک دم نوش خوب و مفید را داری بگذار اینجا!

چای بابونه
چای بابونه علاوه بر دارا بودن خواص درمانی فراوان، از دیرباز به خاطر عطر و بوی خوش آن نیز مورد توجه بسیاری بوده است.بابونه گیاهى معطر و بادوام است که به ارتفاع حدود ۳۰ تا۴۰ سانتى‌متر و گاهی تا

۶۰ سانتی‌متر رشد می‌کند.

ساقه آن به رنگ سبز مایل به سفید، برگ‌های آن کوچک و دارای بریدگی‌های باریک و نامنظم و پوشیده از کرک است.

گل‌های آن، مجتمع در یک طبق است که به طور منفرد در انتهای ساقه در تابستان ظاهر می‌شوند. در هر طبق، گل‌های سفید در اطراف و گل‌های زرد در قسمت وسط قرار دارند.

گیاه بابونه

برخی خواص درمانی چای بابونه (دم کرده گل بابونه) عبارتند از:

• برای تقویت سیستم ایمنی بدن مفید است و عفونت‌های ناشی از سرماخوردگی را از بین می‌برد.

• برای رفع گرفتگی‌های عضلانی و نیز گرفتگی‌های قاعدگی در زنان مفید است.

• درد شکم را تسکین می‌دهد.

• التهاب را کاهش می‌دهد.

• به عملکرد بهتر کبد کمک می‌کند.

• برای درمان کمردرد مفید است.

• برای درمان روماتیسم به کار می‌رود.

• بخور گل بابونه جهت بهبود آکنه و جوش‌هاى صورت نیز توصیه ‌شده است.

• چای بابونه مسکنى فوق العاده براى سردرد، میگرن، دندان درد و درد‌هاى عصبى است.

نرگس جون دستتون درد نکنه که این بحث های قشنگ و مفید رو ایجاد می کنید!

من بابونه رو دم می کنم تا رنگش تیره بشه و با پودر کتیرا مخلوط می کنم و به عنوان تقویت کننده موهام ازش استفاده می کنم... مثل حنا میذارم 2 ساعت می مونه و بعد می شورم

میشه نحوه دم کردن چایش رو بگین؟!

ريحان نوشته است:من بابونه رو دم می کنم تا رنگش تیره بشه و با پودر کتیرا مخلوط می کنم و به عنوان تقویت کننده موهام ازش استفاده می کنم... مثل حنا میذارم 2 ساعت می مونه و بعد می شورم

میشه نحوه دم کردن چایش رو بگین؟!
چای بابونه یا دم کرده بابونه:

برای درست کردن چای بابونه ، یک قاشق چای خوری گیاه بابونه خشک را در یک فنجان آب جوش بریزید و به مدت 5 دقیقه بگذارید دم بکشد.

به نام خدا

سلامی گرم تقدیم به شما یاران همیشه همراه
امروز درمورد گیاه دارویی دیگری به نام بابونه صحبت و اطلاعاتی را در خصوص خواص ارزشمند این گیاه تقدیم حضور خواهم نمود.

بابونه: Chamomile
نام علمی:Chamamelum nobile
بابونه گیاهی است دایمی و کوچک به ارتفاع تقریبا" 30 سانت که دارای بویی معطر بوده و در چمنزارها و اراضی شنی می روید. ساقه آن به رنگ سبز مایل به سفید ، برگهای آن کوچک ، متناوب و دارای بریدگی های باریک و نامنظم و پوشیده از کرک است. گل های آن مجتمع در یک طبق هستند. که بطور منفرد در انتهای ساقه گل دهنده در تابستان ظاهر می شود. در هر طبق گلهای سفید در اطراف و گل های زرد در قسمت وسط قرار دارند.
بابونه از نظر طب سنتی ایران گرم وخشک است و از تقویت کننده های تلخ به حساب می آید. و با اسامی بابونه شیرازی یا بابونه رومی Chamomile، بابونه زردGolden marguerite وبابونه صحرایی Corn camomileوجود دارد.

ابو علی سینا پزشک عالیقدر در کتاب قانون در طب برای امراض مختلف توصیه های زیر را توسط بابونه شیرازی ذکرنموده اند:
1- رفع نفخ و بادشکم: جوشانده ای از50 گرم از تمام گیاه بابونه در 250 سی سی آب تهیه نموده و به مدت 3 روز هر روز بصورت ناشتا میل نمایید که بسیار مفید است.
2- برای رفع ورم غده تیروئید: جوشانده ای از50 گرم از تمام گیاه بابونه در 250 سی سی آب تهیه نموده و به مدت 5 روز مصرف نمائید که بسیارنافع است.
3- دفع گرفتگی بینی و دفع چرک سینوس ها: اگر 100 گرم از بابونه را در 150 گرم روغن زیتون به مدت یک ماه بخوابانید و بعد تصفیه کرده و 50 گرم کافور را کوبیده و در این ماده تصفیه شده بریزیم بهترین معجون برای رفع ناراحتی فوق است که باید هر شب دوقطره از آن را در بینی چکاند. همچنین جوشانده بابونه با برگ اکالیپتوس و گل مرو بشکل بخور برای دفع چرک سینوزیت سودمند است.
4- برای درد سینه و سردرد عصبی:جوشانده بابونه و آویشن (100 گرم در 250 سی سی آب) مفید است.
5- برای استخوان درد: 3 شب هر بار 10 گرم بابونه را در 500 سی سی آب جوشانده و میل نمایید.و برای ورم ساق پا که ناشی از رماتیسم باشد 200 گرم بابونه رومی را با200 گرم گل آلاله کوبیده و با ماست مخلوط کرده و بر محل درد و آماس بگذارید.
ترکیبات شیمیایی بابونه:
گل های بابونه دارای اسانس روغنی آنته مینAnthemine ، تانن، فیتوسترول و همچنین ماده ای تلخ به نام اسیدآنته میک Antemique می باشد.
اشکال مختلف دارویی بابونه:
اسانس بابونه:
در این گیاه حدود 0.8 تا یک درصد اسانس وجود داردکه از طریق تقطیر بخار آب استخراج می شود.رنگ این اسانس آبی روشن است. و در اثر کهنه شدن به رنگ زرد مایل به قهوه ای در می آید. بوی این اسانس بسیار قوی و طعم آن معطر و سوزانده است. این اسانس درعطر سازی و معطر کردن غذا کاربرد دارد.
چای بابونه یا دم کرده بابونه:
برای درست کردن چای بابونه ، یک قاشق چای خوری گیاه بابونه خشک را در یک فنجان آب جوش بریزید و به مدت 5 دقیقه بگذارید دم بکشد.

روغن بابونه با روغن زیتون:
گل خشک بابونه را با ده برابر وزنش روغن زیتون مخلوط کرده روی آتش ملایم بگذارید وگاهی هم بزنید تا دم بکشد دقت کنید که نباید بجوشد. سپس از روی اتش برداشته و بگذارید به مدت 24 ساعت به حال خود بماند. سپس آنرا از صافی با فشار رد کنید. و در شیشه در بسته ای نگه دارید این معجون برای درد شکم و قولنج مفید بوده و می توانید روی شکم بمالید.
روغن بابونه:
برای تهیه روغن بابونه ، مقداری از گل خشک بابونه را با چهار برابر وزن آن روغن کنجد مخلوط و سپس به اندازه دوبرابر گل بابونه به آن آب اضافه کنید. آنرا روی چراغ قرار داده وبگذارید بجوشد تا اینکه آب آن بکلی تبخیر شود و فقط روغن باقی بماند البته دقت نمایید در حین اینکار روغن نسوزد.
صاحب کتاب تقویم الابدان می فرماید برای دفع انواع میگرن باید تمام گیاه بابونه زرد را با هم وزن آن تخم گشنیزوگل گاوزبان و گل سرخ ( به میزان 5 گرم از هریک مخلوط کرده ) جوشانده و به مدت 5 روز تا دفع سموم میگرن از داخل خون به کلیه ها مصرف نمود.
بوعلی سینا می فرماید اگر50گرم بابونه زرد را با50 گرم تخم زنیان و50 گرم زیره سیاه مخلوط کره ، بجوشانیم و به مدت 5 روز مصرف گردد سنگ صفرا، وبادهای رماتیسمی را دفع می کند.
اگر بابونه زرد را با رازیانه( از هرکدام 100 گرم) کوبیده و هر روز یک قاشق غذاخوری از آن را در 500 سی سی آب بجوشانیم و میل کنیم برای رفع انواع سردردها مؤثر است. همچنین بوعلی سینا می فرماید شستن سر با گلهای بابونه زرد یا سفید، رنگ مو را روشن کرده ودفع ریزش و موخوره می نماید.

خواص درمانی بابونه:
1- درمان زخم معده و ورم معده : برای درمان زخم معده یک لیوان چای غلیظ بابونه با فرمول چهار قاشق چای خوری بابونه در یک لیوان آب جوش یا چهار تا چای کیسه ای بابونه دریک لیوان آب جوش تهیه نموده و صبح ناشتا از این چای بنوشید. سپس در رختخواب به پشت دراز کشیده و بعد از چهار دقیقه روی دست راست خود و سپس طرف چپ و بعد روی شکم ، هرکدام به مدت چهار دقیقه بمابید و بعد از یک ربع ساعت صبحانه را میل نمایید بعد از مدت دو هفته با اجرای این تجویز زخم معده و ورم معده بکلی شفا یافته وخرج داروهای شیمیایی را می توانید پس انداز نمایید و سلامتی خود را باز یابید.
2- تقویت کننده اعصاب و قوای جنسی
3- تقویت کننده مغز
4- ادرار آور و قاعده آور
5- افزایش دهنده شیر مادر

6- درمان کننده سردرد و میگرن

7- استفاده از بابون سنگ مثانه را خرد و دفع می نماید.
8- برای درمان چشم درد ، بابونه را در سرکه بریزید و بخور دهید.
9- برای تسکین دردهای عضلانی چای بابونه بنوشید.
10-جویدن بابونه برای التیام زخم های دهان مفید است.
11-تب بر و تسکین دهنده درد است.
12-تقویت کننده معده
13-برای تسکین درد در هنگام دندان در آوردن بچه ها ، به آنها چای بابونه بدهید.
14-برای رفع بی خوابی و داشتن یک خواب آرام وراحت کافی است ده دقیقه قبل از رفتن به رختخواب ، یک فنجان چای بابونه بنوشید.
15-بابونه درمان کننده بی اشتهایی است.
16-برای رفع ورم معده مؤثر است
17-چای بابونه درمان کننده کم خونی است.
18-از بابونه برای دفع کرم معده و روده استفاده می شود.
19-تسکین دهنده دردهای عادت ماهانه.
20-بابونه برای رفع زردی مؤثر است.
21-حمام بابونه اثر نیرو دهنده دارد برای این منظور چند قطره از اسانس بابونه را در وان حمام بریزید و به مدت یک ربع ساعت در آن دراز بکشید.
22-اسانس بابونه مخلوط با روغن بادام برای رفع ناراحتی های پوستی ، نظیر اگزما ، کهیر و خارش مفید است.
23-برای رفع گوش درد و سنگینی گوش ، یک قطره روغن بابونه را در گوش بچکانید.

24-اسانس بابونه چون اثر قی دارد ، در مورد مسمومیت های غذایی مصرف می شود.
25-روغن بابونه را برای ازبین بردن کمر درد ، درد مفاصل و نقرس ، روی محل درد بمالید.
26-آنهایی که یائسه شده اند ، بهتر است همه روزه چای بابونه را بنوشند زیرا اختلالات یائسگی را برطرف می کند.
27-بابونه ضد آلرژی است.

به نام خدا
سنبل الطیب

( علف گربه)Valerian

نام علمی: Valeriana officinalis

این گیاه بعلت داشتن مواد آرامبخش اعصاب ، باعث ازدیاد خواب در افراد بی خواب می شود .

ابن سینا نیزاهمیت دارویی زیادی برای این گیاه قائل بوده ودر درمان بیماری های گوناگون از آن استفاده می نمود از جمله ایشان برای ترس ، اضطراب وبی قراری نسخه زیر را تجویز می نمود:

سنبل الطیب را با شقایق، گل گاو زبان وگل سرخ ( ازهرکدام 100 گرم) مخلوط کرده وپودر نموده و هر روز ناشتا یک قاشق غذا خوری از پودر این مخلوط را با 500 سی سی (نیم لیتر) آب جوشانده و برای یک هفته مصرف شود.

سنبل الطیب گیاهی علفی وچند ساله است که ساقه آن تا دومتر بالا می رود ودارای گلهای لوله ای سفید و صورتی است که خوشه ای می باشد.پرورش این گیاه چندان معمول نمی باشد زیرا این گیاه بشکل وحشی در جنگل های کم درخت ، در حاشیه جویبارها و گودال ها در بیشتر مناطق آسیا و ایران به وفور می روید .

ساقه های این گیاه استوانه ای و دارای شیارهای عمیق و پرز دار است . برگهای آن متقابل ودارای هفت تا یازده برگچه است . قسمت های فوقانی ساقه دارای برگهای مرکب از برگچه های باریک تر و کمتری می باشد.

ریزوم این گیاه پوشیده از ریشه های فراوانی است که جوانه هایی از آن خارج می شود وبه این نحوگیاه تکثیر می یابد.

سنبل الطیب دارای بوی مطبوعی است و جالب است بدانید گربه بوی این گیاه را از فاصله دور تشخیص داده و به طرف آن می رود و در اطراف آن جست وخیز کرده و از بوی آن مست می شود.

قسمت مورد استفاده سنبل الطیب ریشه آن است و معمولا" از ریشه ء گیاهانی که بیش از سه سال عمر دارد استفاده می شود.این گیاه پس از خشک شدن به رنگ قهوه ای در می آید .طعم آن تلخ ولی خوش بو و معطر است وعطر آن بعد از خشک شدن بیشتر می شود.

ترکیبات شیمیایی سنبل الطیب

ریشه های سنبل الطیب حاوی یک درصد اسانس است . مقدار این اسانس در ریشه تازه بیشتر است و به تدریج که ریشه خشک می شود مقدار اسانس آن کاهش می یابد. ولی بوی آن قوی تر می شود. اسانس تازه به رنگ سبز مایل به زرد است و براثر ماندن غلیظ می شود. سنبل الطیب همچنین دارای آمیدون،تانن، املاح مختلف ، اسیدوالریانیک، اسیدفرمیک، اسیداسیتیک، اسیدپروپیونیک و منگنز می باشد . تحقیقات نشان داده است آثار دارویی ریشه تازه آن 3 برابر خشک شده آن است. سنبل الطیب باید در حرارت کمتراز 40 درجه سانتیگراد خشک شود زیرا در حرارت بالا تمام اثر دارویی ان از بین می رود.

نکته قابل توجه در مورد این گیاه اینکه سنبل الطیب دارای ماده ای به نام آلفا متیل پیریل کتون می باشد که مخدر است.

شکل دارویی سنبل الطیب

سنبل الطیب را در انواع شکلهای دارویی می توان تهیه و از اثرات آن بهره مند شد ازجمله:

1- گرد سنبل الطیب:

برای تهیه گرد سنبل الطیب ریشه این گیاه را در حرارت 40 درجه سانتیگراد خشک نموده ، سپس آسیاب و از الک ریز عبور می دهند. این گرد به عنوان ضد تشنج به کار می رود. ومقدار مصرف آن پنج تا 10 گرم در روز است.

2-دم کرده سنبل الطیب:

ده گرم از ریشه سنبل الطیب را در یک لیتر آب جوش ریختخ و به مدت 10 دقیقه دم کنید، سپس آن را صاف کرده و در طول روز به جای آب به مریض بدهید که اثر ضد تشنج دارد. همچنین سنبل الطیب را میتوان به صورت مخلوط با گل گاوزبان ، لیموعمانی، و کمی نبات دم کرد که طعم خوبی داشته و برای قلب و اعصاب مفید است.

3-مخلوط سنبل الطیب:

چهار گرم گرد ریشه سنبل الطیب را با چهار گرم رازیانه وچهار گرم قند سائیده و مخلوط کنید. این مخلوط را چهار قسمت کنید و در طول روز به فواصل مساوی میل نمایید.

4- معجون سنبل الطیب:

5 گرم گرد سنبل الطیب را با یک و شش دهم گرم دارچین یا نعناع و مقداری عسل مخلوط نمایید . مقدار مصرف این معجون 3 گرم در روز است.

5- تنتور والریان:

صد گرم ریشه سنبل الطیب را خرد کنید و در نیم لیتر الکل طبی 60 درجه بریزید و بگذارید بماند. هر روز آنرا چند بار بهم بزنید و پس از 15 روز آنرا صاف کنید ودر شیشه در بسته نگهداری کنید. مقدار مصرف آن 10 تا 30 قطره می باشد.

6-اسانس سنبل الطیب:

این اسانس را می توانید از مغازه های عطاری خریداری نمایید. ااسانس سنبل الطیب برای رفع اغماء ، هیستری و آسم بسیار مفید است. با ید یک قطره آنرا روی قند ریخت و یا با عسل مخلوط کرد و خورد .

خواص طبی سنبل الطیب

ریشه سنبل الطیب از نظر طب سنتی ایران گرم و خشک است . خواص مهم این گیاه به شرح زیر است.

1-اثر ضدتشنج دارد.

2-در رفع ناراحتی های عصبی و هیستری مفید است. ( به شکل جوشانده مصرف شود. 5 گرم دریک لیتر آب دم شود)

3-ضد اسپاسم و آرامش بخش است.

4- مسکن دردهای مختلف و تب بر است.

5- افرادی که مبتلا به مرض قند (دیابت) هستند و تکرار ادرار دارند ، می توانند با خوردن سنبل الطیب معالجه شوند.

6- در معالجه سرع اثر مفید دارد.

ابن سینا برای رفع ای بیماری تجویز زیر را دارد:

(100گرم سنبل الطیب را با 100 گرم بادرنجبویه و 50 گرم آویشن مخلوط کرده و هر روز به مدت یک هفته یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در 250 سی سی آب جوشانده و با نبات میل کرد.

7-ضدکرم معده و روده است.

8-بی خوابی را درمان می کند( به شکل جوشانده مصرف شود. 5 گرم دریک لیتر آب دم شود)

9- گاز معده را از بین می برد.

10-ضدهیجان است.

11- برای رفع سر گیجه اثر مفید دارد.

12-میگرن را برطرف می کند

13- سردردهای ناشی از سیگار کشیدن و الکل را رفع می کند.

14-برای بطرف کردن دلهره ، تشویش و نگرانی مفید است.

15-در درمان بیماری مالیخولیا اثر مفید دارد.

16- در برطرف کردن درد سیاتیک مؤثر است.

17-در رفع ناراحتی های یائسگی اثر مفید دارد.

18-دردمعده را بر طرف می کند.

19-سکسکه مداوم را از بین می برد.

20-باز کننده گرفتگی های معده و کبد است.

21-رنگ چهره را درخشان می کند.

22-برای تنظیم عادت ماهیانه مفید استو

23-تقویت کننده نیروی جنسی است.

24- سنگ مثانه را خورد و برطرف می کند.

25-برای درمان تنگی نفس مفید است.

26-درد سینه را برطرف می کند.

27- استفراغ را رفع می کند.

28- برای برطرف کردن یرقان مفید است.

29- درد طحال را ازبین می برد.

30-دهان را خوشبو می کند.

31-برای برطرف کردن بواسیر مفید است.

32-برای رفع قرمزی چشم و تقویت بینایی و بلند شدن مژه ها آنرا با گشنیز مخلوط کنید و به چشم بمالید.

33-برای التیام زخم ها و کوفتگی ها ، ریشه له شده سنبل الطیب را بر روی ان قرار دهید.

34- برای برطرف کردن ورم مخاط دهان ، جوشانده سنبل الطیب را قرقره کنید.

ابن سینا می فرماید برای درمان فراموشی و نسیان و تصفیه خون از سموم فاسد باید سنبل الطیب را با دارچین و زنجبیل و مقل ازرق و مرمکی (از هر کدام 100گرم) مخلوط کرده و پودر نماییم و هر روز به مدت یک هفته یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در 250 سی سی آب جوشانده و با نبات میل کرد.

مضرات سنبل الطیب

چون سنبل الطیب برای کلیه مضر است باید آنرا با کتیرا خورد.

دم کرده اسطوخودوس:

حدود 5 گرم سرشاخه گلدار و یا گل این گیاه را در یک لیتر آب جوش بریزید و به مدت 10 دقیقه دم می کنید. مقدار مصرف این دم کرده 3 تا 4 فنجان در روز است.

اسطوخودوس ( لاواندر) Lavender

نام علمی : Lavandula

اسطوخودوس در بیشتر نقاط دنیا بصورت خودرو می روید بخصوص در جنوب فرانسه، مناطق مدیترانه، و تورنتو که به مقدار زیادی وجود دارد.

این گیاه چند ساله تا ارتفاع حدود نیم متر رشد نموده و دارای برگهای متقابل، باریک، دراز، سبزرنگ وپوشیده از کرک های سفید پنبه ای می باشد.

قسمت مورد استفاده این گیاه، گلها و سرشاخه های گلدار آن می باشد. اسطوخودوس بوی بسیار مطبوعی دارد ولی طعم آن تلخ می باشد و بعلت بوی مطبوع ان از این گیاه در عطر سازی استفاده می شود.

اسانس اسطو خودوس که از تقطیر گل وسرشاخه های گلدار این گیاه بدست می آید مایعی است زرد رنگ یا زرد مایل به سبز که دارای بوی مطبوعی است.

ترکیبات شیمیایی اسطوخودوس

اسانس اسطوخودوس دارای حدود 40% استات لینالیل است همچنین در ان ترکیباتی نظیر اسید بوتریک، اسیدپروپیونیک، واسید والریک ، لینالول آزاد و ژرامبول وجود دارد.

انواع شکل های دارویی اسطوخودوس

1- دم کرده اسطوخودوس:

حدود 5 گرم سرشاخه گلدار و یا گل این گیاه را در یک لیتر آب جوش بریزید و به مدت 10 دقیقه دم می کنید. مقدار مصرف این دم کرده 3 تا 4 فنجان در روز است.

2- کمپرس اسطوخودوس:

سی گرم گل و یا سرشاخه گلدار این گیاه را با یک لیتر آب جوش مخلوط و به مدت ده دقیقه دم می کنند.

3- اسانس و روغن اسطوخودوس :

اسانس و روغن اسطوخودوس را می توان از مغازه های عطاری تهیه نمود . برای مصرف ، یک قطره از آن را با یک قاشق روغن بادام و یا روغن زیتون مخلوط و برای ماساژ استفاده می کنند و یا قطره ای از آن را روی یک حبه قند ریخته و یا یک قاشق عسل مخلوط کرده و میل می کنند.

خواص طبی اسطوخودوس

بوعلی سینا گیاه اسطوخودوس را از جمله گیاهان مفید دانسته و خواص درمانی زیر را برای آن قائل شده است:

هرگاه یک قاشق غذاخوری از اسطوخودوس را با 500 سی سی آب جوشانده و صاف کرده و با قند شیرین و مصرف گردد برای موارد زیر بسیار مفید است.

- کم کننده فشار خون و تصفیه کننده خون

- دافع کلیه دردهای استخوان

- نافع دردهای مفصلی و روماتیسمی

- دافع درد کتف و کمر

همچنین جوشانده اسطوخودوس با مرزنجوش برای امراض عصبی و رماتیسمی مفید شناخته شده است.

از خواص طبی دیگر اسطوخودوس عبارتند از:

1- رفع خستگی و آرام بخش ( چند قطره روغن اسطوخودوس را در وان آب گرم ریخته و برای مدت یک ربع ساعت در آن دراز بکشید)

2- باز کننده گرفتگی ها، تقویت کننده معده، ادرار آورو برای رفع بیماریهای مجاری ادراری مفید است

3- باعث عرق کردن شده و تب را پائین می آورد

4- صفرابر بوده و کبد را به کار می اندازد و بیماری های کبدی را برطرف می کند.

5- ضد تشنج

6- تقویت کننده عمومی بدن

7- از بین برنده کرم های معده و روده

8- بیماری های سینه و سرفه رابرطرف می کند

9- در معالجه زکام مؤثر است

10-بعنوان مسهل و تمییز کننده استفاده می شود

11-برای برطرف کردن رعشه و سرگیجه مفید است ( حدود 5 گرم از پودر اسطوخودوس را با عسل مخلوط و هرشب بخورید)

12-برای رفع فراموشی و تقویت حافظه از دم کرده اسطوخودوس استفاده می شود.

13-برای رفع بی خوابی یک قطره از روغن اسطوخودوس را روی یک تکه پنبه بچکانید وآن را داخل بالش خود قرار دهید و از خواب مطبوعی بهره مند شوید.

14-برای برطرف کردن غم و اندوه ، هر روز دم کرده اسطوخودوس بنوشید.

15-اگر دست وپای شما خواب می رود از این گیاه استفاده نمایید

16-برای پیشگیری از آب آوردن بدن مفید است.

17-زردی را برطرف می کند.

18-برای رفع حالت تهوع و سر گیجه مفید است.

19-سردرد و سر دردهای یک طرفه را برطرف می کند.

20-برای درمان ضعف اعصاب مفید است.

21-طپش قلب را از بین می برد.

22-آسم را برطرف می کند.

23-برای رفع سوء هاضمه ، یک قطره اسانس اسطوخودوس را در یک لیوان آب نیم گرم ریخته و میل کنید یا یک قطره فنجان از دم کرده آن بنوشید.

24-اسطو خودوس درمان کننده رماتیسم ، آرتروز و نقرس است. برای این منظور کمپرس آنرا روی عضو مورد نظر گذاشته و یا اینکه دو قطره روغن آنرا با یک قاشق روغن بادام و یا روغن زیتون مخلوط کرده و عضو دردناک را با آن ماساژ دهید.

25-زخم های کهنه را با مالیدن اسانس اسطوخودوس که در الکل حل کرده اید برطرف نمایید. همچنین مالیدن پماد اسطوخودوس ، زخم ها را ضدعفونی کرده و التیام می بخشد.

26-برای درمان بیماریهای ریوی دو تا سه قطره روغن اسطو خودوس را با یک قاشق غذاخوری روغن با دام و یا روغن زیتون مخلوط کرده و سینه و پشت بیمار را ماساژ دهید.

27-برای برطرف کردن بوی نامطبوع در منزل چند قطره روغن اسطوخودوس را در آب ریخته و بگذارید به آرامی بجوشد. عطر مطبوعی را در محیط خانه استشمام خواهید کرد.

28-برای رفع بی خوابی یک قاشق چای خوری پودر اسطوخودوس را با یک قاشق چای خوری پودر سنبل الطیب مخلوط کرده و در یک لیوان آب جوش بریزید. و به مدت 10 دقیقه دم کنید و یک ساعت قبل از رفتن به رختخواب میل کنید تا بی خوابی شما برطرف شود.

مضرات اسطوخودوس

اسطوخودوس گیاهی است بی ضرر که همه می توانند ازآن استفاده نمایند. فقط برای اشخاص صفراوی مزاج خوب نیست و باعث آشفتگی می شود. این گونه افراد باید آنرا با سکنجبین ویا کتیرا بخورند.

دارچین Cinnamon

نام علمی : Cinnamomum zeylanicum

دارچین پوست درخت دارچین از چین و مالزی است که دارای طبیعت گرم بوده و کوبیده و نکوبیده آن برای بیماری های مختلف بخصوص رماتیسم، بادهای مفاصل ودفع سموم خون مفید است.

دارچین از زمانهای قدیم حتی قبل از ساخت اهرام ثلاثه در درمان بیماریها استفاده می شده حتی در قرون قبل از میلاد در مصر از آن برای مومیایی کردن مرده ها استفاده می شده است . اسم دارچین از کلمه عبری مشتق شده و در کتاب مقدس یهودیان از آن یاد شده است. دارچین در مناطق حاره و گرمسیری می روید و بهترین نوع آن مطعلق به چین است.

درخت دارچین تا ده متر ریشه دارد و برگ این درخت سبز تیره و دارای گل هایی به رنگ سفید است . پوست این درخت بصورت پودر در غذا و یا بصورت تکه ای در چای مصرف می شود.

خواص دارویی دارچین:

1- مفید برای تقویت عمومی بدن: چینی ها اعتقاد دارند که مصرف مداوم دارچین شخص را قوی می کند و همواره جوان نگه می دارد. دارچین راز جوانی است و مصرف روزانه آن انسان را سالم و جوان نگه می دارد.

2- دارچین برای افزایش و بازیافتن نیروی جنسی بکار می رود همچنین کلیه ها را گرم کرده ، ضعف کمر و پاها را ازبین می برد و کم خونی را درمان می کند. دارچین عضلات رحم را تحریک می کند و برای زایمانهای سخت بکار می رود.

3- دارچین بهترین دارو برای دردهای عضلانی است. حتی اخیرا" در کانادا کرم هایی به بازار آمده که دارای دارچین بوده و برای رفع درد بکار می رود.

4- دارچین از بسیاری از قرص هایی که برای دردهای عادت ماهانه به کار می رود بهتر است. استفاده از دارچین به خانم هایی که ناراحتی های ناشی از عاد ماهیانه و یا بی نظمی در عادت ماهانه دارند توصیه می شود.

5- دارچین اثر آرامبخش و شاد کننده دارد و از بسیاری از داروهای آرابخش بهتر است. و درواقع دارچین به علت دارا بودن ماه ای به نام Cinnamodehyde یک نوع والیوم گیاهی است.

6- بهترین اثر دارچین روی بیماری آسم است و در موقع حمله آسم یک فنجان چای دارچین اثری آرامش بخش دارد.

7- خاصیت مهم دیگر دارچین بعنوان پایین آورنده تب است . حتی امروزه دارچین را بصورت قرص و کپسول در آورده و به عنوان تب بر بکار می برند. شما می توانید به آسانی با نوشیدن یک فنجان چای دارچین تب را به سرعت پایین بیاورید. دارچین رگ ها را باز کرده و اثر خوبی در گردش خون دارد.

8- ازخاصیت عجیب دیگری که در دارچین وجود دارد این است که دارچین تا حدود زیادی اثر پنی سیلین و آنتی بیوتیک دارد و مصونیت بدن را در برابر امراض افزایش می دهد. بنابراین هرگاه سرماخورده اید و یا حس کردید ضعیف شده اید و امکان دارد مریض شوید ، چای دارچین را فراموش نکنید.

تحقیقات جدید دانشمندان نشان داده است که دارچین می تواند باکتری، میکروب، ویروس و انگل های مختلف را ازبین ببرد واین اثر در کمتر گیاهی یافت می شود. دارچین بخصوص قادر است ویروس سرماخوردگی، سالمونلا، استافیلوکوس و ویروس های دیگر را به آسانی ازبین ببرد.

همچنین دارچین معده را تمیز ، آرام و تقویت می نماید . بنابراین اگر ناراحتی معده دارید حتما" از دارچین استفاده نمایید.لقمان حکیم می فرماید هرگاه 100 گرم از 5 گیاه دارچین، زنجبیل، گل گاوزبان، گل سرخ،زنیان را کوبیده و مخلوط نمایید و هر روز یک قاشق غذاخوری از آن را در 500 سی سی آب بجوشانید و میل نمایید برای بیماری های معده و روده و عصبانیت شدید بسیار مؤثر است.

اگر دارچین را با گل شقایق، گل بنفشه و به دانه ( از هریک 100 گرم) مخلوط کرده و بکوبید و به مدت 5 روز یک قاشق غذاخوری از آنرا در 500 سی سی ( نیم لیتر) آب جوشانده و میل گردد برای سرماخوردگی، زکام و سینه درد و برونشیت و حساسیت مؤثر است.

واقعا مثل همیشه مبحثهای عالی مرسی

دمنوش هویج:

مواد لازم:

هويج: 1پيمانه، رنده شده
آب: 3پيمانه

طرز تهيه:

هويج را بشوييد و با فرچه، خاك‌هاي روي آن را پاك كنيد (پوست هويج را نگيريد و نتراشيد) سپس با رنده‌ي درشت رنده كنيد و بگذاريد به مدت 20دقيقه در آب بجوشد، سپس آن را صاف كرده و گرم ميل كنيد.

نكته:

1. اين دم‌نوش هضم غذا را آسان مي‌كند.
2. دم‌نوش هويج براي تسكين و رفع سرفه‌هاي شديد نيز مناسب است.

دمنوش بلال:

مواد لازم:

بلال: 1عدد پوست گرفته با كاكل
آب: 4پيمانه

طرز تهيه:

بلال را تكه‌تكه كرده و با كاكل، در قابلمه ريخته، آب روي آن بريزيد و بگذاريد به مدته 5 دقيقه بجوشد. سپس قابلمه را از روي حرارت برداشته و بگذاريد نيم‌ساعت به همان‌حال بماند، سپس آب آن را صاف كرده و ميل نماييد. براي به دست آوردن نتيجه‌ي بهتر درماني، لازم است 3 بار در روز از اين نوشيدني ميل كنيد.
نكته: دم‌نوش بلال در طب سنتي براي معالجه‌ي التهاب مثانه و پروستات توصيه شده است

چای گیاه گزنه، برخلاف كرك‌های گزنده‌ای كه بر روی برگ‌ها و ساقه‌هایش دارد، دارای چندین خاصیت دارویی است.

گزنه (نام علمی: Urtica dioica) گیاهی از تیره گزنه، علفی و پایا با ساقه‌ای منشعب است. ساقه آن راست و چهارگوش بوده و برگ‌های آن پوشیده از كرك‌های گزنده‌ است.

خواص دارویی چای گزنه (دم‌كرده گزنه):
• مجاری ادرار (پروستات) را مداوا می‌كند.

• دستگاه تنفسی را درمان می‌كند.

• ضد قند خون است.

• افزایش دهنده گلبول‌های قرمز خون است.

• صرف نظر از جنبه‌های خوراكی كه به صورت پخته مانند اسفناج خورده می‌شود و سرشار از مواد معدنی و مغذی است دارای ماده‌ای به نام سكرتین است كه بهترین عامل جهت به كار انداختن غدد ترشحی هاضمه در معده، ‌روده، كبد، لوزالمعده و كیسه صفرا است.

• ضد سرفه، سل و آسم است.

• ضد آرتروز، رماتیسم و دیگر اختلالات مفصلی و ماهیچه‌ای می‌باشد.

• با مشكلات پوستی مقابله می‌كند.

• اختلالات روده‌ای را درمان می‌كند.

• در درمان آلرژی‌های مختلف مانند اگزما و تب یونجه موثر است.

• برای درمان عفونت ادراری به كار می‌رود.

• به ازدیاد شیر مادران كمك می‌كند.

• از ریزش موی سر جلوگیری می‌كند.

• خون را تصفیه می‌كند.

آیا تاکنون اسم چای ریحان را شنیده اید؟ آیا می دانید به چه نحوی باید این چای را درست کنید ؟ این چای چه فواید و خواصی دارد؟

رفع بی‌اشتهایی، درمان اسهال، نفخ و زخم معده از خواص برجسته چای معطر ریحان است.

بهترین شرایط آب و هوایی برای این گیاه، آب و هوای گرم و آفتابی است.

ریحان سرشار از ویتامین K ، آهن، كلسیم و دیگر مواد مغذی است و دارای خواص آرام‌بخش، ادرارآور و ضدعفونی كننده می‌باشد.

در اكثر نقاط دنیا، از ریحان برای درمان مشكلات شكمی و تنفسی استفاده می‌شود.

طرز تهیه چای ریحان:
یك یا 2 قاشق ریحان خرد شده را درون یك فنجان آب جوش بریزید و چند دقیقه صبر كنید تا خوب دم بكشد و پس از هر وعده غذایی 2 یا 3 فنجان از آن را میل كنید.

خواص درمانی ریحان
• درمان دردهای روده‌ای

• درمان نفخ و زخم معده

• رفع بی‌اشتهایی

• درمان عفونت‌های ادراری

• درمان اسهال

• رفع بی‌خوابی
• به عنوان دهان‌شویه برای رفع التهابات و زخم‌های دهانی

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آشپز آنلاین]

[مشاهده در: www.ashpazonline.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 3722]