واشنگتن پست : آمريكا مقصر نيست ، ناتو باعث حمله روسيه به گرجستان شد

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: واشنگتن پست : آمريكا مقصر نيست ، ناتو باعث حمله روسيه به گرجستان شد
سياسي. آمريكا. روسيه. گرجستان
نيويورك - روزنامه آمريكايي واشنگتن پست در گزارشي نوشته است كه همگان ، سياستهاي آمريكا را عامل حمله روسيه به گرجستان مي‌دانند اما عامل اصلي چنين رويدادي ، گسترش پي درپي ناتو است .

واشنگتن پست روز دوشنبه نوشت : در عين حال اين نكته نيز نبايد ناديده گرفته شود كه روسيه در واكنشي قابل درك نسبت به بي‌احترامي‌هاي آمريكا به دفاع از خود پرداخته و رييس جمهوري بعدي آمريكا بايد از اين حادثه درس عبرتي بگيرد و بفهمد كه روسيه را نيز تا حد مشخصي مي‌توان تحت فشار قرار داد.

اين روزنامه افزوده است :در اين روايت كه آمريكا مقصر بوده به فهرستي طولاني از شكايات اشاره مي‌شود ولي عامل اصلي و اوليه اين تحولات گسترش سازمان ناتو بوده است .

پس از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي در سال ‪ ،۱۹۹۱‬آمريكا ملت‌هاي تازه آزاد شده آسياي مركزي و شرقي را به پيوستن به ائتلاف نظامي ناتو دعوت كرد كه اهداف بنيادين آن مهار شوروي بود.

روسيه هم از ابتدا از اين ايده متنفر بود و آمريكا بايد مي‌دانست كه مسكو پس از آنكه قدرت خود را مجددا به دست آورد دست به اقدامات تلافي جويانه‌اي خواهد زد.

ولي آيا واقعا اين كاري بود كه نسبت به روسيه يا عليه آن صورت گرفت ؟ در دوران رياست جمهوري بيل كلينتون و جرج بوش ، هر دو رهبر آمريكايي با اين چشم انداز كه به اروپايي آزاد و كامل دست يابند خواستار گسترش سازمان ناتو بودند.

كشورهايي كه قصد عضويت در سازمان ناتو را داشتند بايد قول مي‌دادند رهبري ارتش‌هاي آنان به دست افراد غيرنظامي باشد، با اقليت‌هاي قومي خود رفتاري عادلانه داشته باشند و به مرزهاي بين‌المللي احترام بگذارند.

با توجه به اتفاقات ناگواري كه مي‌توانست با فروپاشي شوروي همراه باشد، معاهده ورشو و چكسلواكي ، اين سياست به صورت تعجب بر انگيزي موفقيت آميز بوده است .

البته كشورهايي كه قصد عضويت در ناتو را داشتند يك انگيزه ديگر هم داشتند،آنها خواستار يك تضمين سياسي بودند تا در صورتي كه روسيه مجددا بخواهد شكل قبلي خود را به دست آورد و برتري خود را به آنان تحميل كند قادر به انجام آن نباشد.

آمريكا هم با آنان ابراز همدردي كرد ولي حتي اميدوار بود روسيه با درك مزاياي بالقوه از زندگي كردن در كنار بخشي از ملت‌هاي كامياب و دمكراتيك هم با آنان همكاري كند و روزي حتي به ناتو بپيوندد.

ولي ولاديمير پوتين كه در سال ‪ ۲۰۰۰‬به قدرت رسيد داراي ديدگاه متفاوتي نسبت به جايگاه روسيه در جهان بود. يكي از نشريات روسي به نام ‪ Talbott Strobe‬هفته گذشته نوشته بود روسيه تمايل دارد زماني كاملا احساس امنيت كند كه همه خصوصا كشورهاي همسايه آن كاملا احساس نا امني كنند و پوتين هم دقيقا در همين مفهوم جاي مي‌گيرد.

پوتين در داخل كشور مخالفان سياسي و رسانه‌هاي مستقل را سركوب كرد.

او منابع معدني روسيه را مجدد تحت كنترل دولت آورد و سپس از آنها براي به دست آوردن احترام در خارج از كشور استفاده كرد. پوتين گسترش ناتو را به اين علت توهيني آشكار به روسيه مي‌دانست كه گسترش آن باعث پيچيدگي تلاش‌هاي روسيه براي دستيابي به برتري مي‌شود نه اينكه تصور مي‌كرد استوني يا گرجستان يا حتي خود سازمان ناتو زماني به روسيه حمله خواهند كرد.

پوتين كه جهان را رقابتي بين دايره‌هاي نفوذ تلقي مي‌كرد، نمي توانست تصور كند كه رهبران سازمان ناتو داراي تصوري متفاوت باشند. به اين ترتيب گسترش ناتو تنها به نوعي از كشور روسيه توهين تلقي مي‌شود كه از نظر غرب به هر شكلي غير قابل قبول باشد.

ولي حتي اگر آمريكا هم به دنبال محاصره يا خفه كردن روسيه نبود آيا نبايد نسبت به غرور زخمي شده روسيه حساس مي‌بود؟ آيا ممكن بود اگر واشنگتن محترمانه تر برخورد مي‌كرد روسيه به صورت دمكراتيك تري نمو مي كرد؟
ممكن است ، ولي مدارك زيادي براي حمايت از آن تئوري وجود ندارد.

غرب بخش زيادي از ‪ ۱۷‬سال گذشته را براي نگراني نسبت به هويت روسيه سپري كرده است و مشخص نيست كه چنين وضعيتي موثر بوده باشد. به عنوان مثال آنها گروه هفت كشور صنعتي جهان را با دعوت از روسيه به گروه هشت تبديل كردند.

اين در حالي است كه پوتين از دلايلي براي خاموش كردن دمكراسي برخوردار بوده است و بار ديگر با استناد به نوشته آن نشريه روسي ، روسيه هر اندازه استبدادي تر و ظالم تر شود، منافع خارجي خود را به صورت تجاوزكارانه تري دنبال مي‌كند.

به همين علت است كه مردم روسيه كه امروزه در شبكه‌هاي تلويزيوني تحت كنترل دولت خود تنها از قتل عام و تهاجم به نيروهاي گرجستاني مي‌شنوند نمي توانند انتقادات غرب از اقدامات روسيه را درك كنند و اين خود مدركي ديگر دال بر بي‌عدالتي است كه ممكن است براي توجيه رفتاري خصمانه تر مورد استفاده قرار گيرد.

پس تمامي اين مسائل براي رييس جمهوري بعدي آمريكا چه معني دارد؟ رييس جمهوري بعدي بايد در هر زماني كه ممكن باشد با روسيه همكاري كند و از اين ايده كه ممكن است روسيه روزي به سازمان ناتو و ساير معاهدات بين المللي بر اساس احترام متقابل بپيوندد استقبال كند ولي اگر هدف از آن اين باشد كه درك بيشتر ميان دو كشور، جاه طلبي‌هاي عالي روسيه را كاهش دهد، نمونه‌هاي تاريخي نشان مي‌دهند كه اين مساله چندان دلگرم‌كننده نيست .
دوشنبه 28 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 180]